Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.146.2021.1.SG
z 14 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zastosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych do opodatkowania dochodów innych niż z zysków kapitałowych, osiągniętych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych do opodatkowania dochodów innych niż z zysków kapitałowych, osiągniętych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest utworzoną w 2018 r. spółką komandytową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Komplementariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, również z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a komandytariusze Wnioskodawcy to 3 osoby fizyczne, z których każda ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm., winno być: Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), od dnia 28 maja 2018 r. i nadal.

Rok obrotowy Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm., dalej: „ustawa o rachunkowości”), pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W roku 2020, w związku z opublikowaniem w Dzienniku Ustaw ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”), Wnioskodawca postanowił że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, będą stosowane do Wnioskodawcy począwszy od dnia 1 maja 2021 r., tj. skorzystał z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej. Jednocześnie Wnioskodawca nie skorzystał z opcji kontynuowania roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r., o której mowa w art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej i zamknął swoje księgi rachunkowe na dzień 31 grudnia 2020 r.

Od momentu utworzenia Wnioskodawcy nie miało miejsca jego przekształcenie, połączenie lub podział. Na poczet kapitału (wkładów) Wnioskodawcy nie wniesiono przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa ani składników majątku przedsiębiorstwa. Nie wniesiono również do Wnioskodawcy składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji innych podmiotów. Sam Wnioskodawca także nie wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ani składników majątku przedsiębiorstwa. Wnioskodawca nie wniósł również do innego podmiotu składników majątku uzyskanych w wyniku likwidacji jakiejkolwiek jednostki organizacyjnej.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i przedmiotem dokonywanej przez niego sprzedaży jest wyłącznie zbywanie położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lokali, budynków i gruntów, pobocznie również odprzedaż usług budowlanych lub wykończeniowych wykonywanych na nieruchomościach położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Taki będzie również przedmiot prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w okresie, którego dotyczy opis zdarzenia przyszłego zawarty w niniejszym wniosku.

Przychód wynikający z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy za rok obrotowy trwający od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., po powiększeniu go o kwotę należnego podatku od towarów i usług podlegającego rozliczeniu w wymienionym okresie, wyniósł mniej niż równowartość 2 mln EUR, tj. nie przekroczył limitu określonego w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT. Wnioskodawca przewiduje natomiast możliwość, że przychód wynikający z jego ksiąg rachunkowych za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r., wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, przekroczy równowartość 2 mln EUR. Równocześnie przewidywane przez Wnioskodawcę przychody, jakie osiągnie w pierwszym roku podatkowym od uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., nie przekroczą kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln EUR.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w wypadku gdy przychód wynikający z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r., wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, przekroczy równowartość 2 mln EUR, a jednocześnie nie będą zachodziły okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych, określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie mieć prawo do opodatkowania stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, dochodu innego niż z zysków kapitałowych, osiągniętego przez Wnioskodawcę w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., przy założeniu że przychód Wnioskodawcy z okresu od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. nie przekroczy kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln EUR?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mieć prawo do opodatkowania stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, dochodu innego niż z zysków kapitałowych, jaki osiągnie w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., o ile przychód Wnioskodawcy z okresu od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. nie przekroczy kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln EUR. W ocenie Wnioskodawcy dla prawa do opodatkowania tego dochodu stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych nie ma znaczenia, czy ewentualnie w okresie od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r. w jego księgach rachunkowych ujęte zostaną przychody, które po powiększeniu o należny podatek od towarów i usług z tego okresu przekroczą równowartość 2 mln EUR. Zdaniem Wnioskodawcy, warunek opodatkowania stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, dochodu innego niż z zysków kapitałowych, określony w art. 19 ust. 1d ustawy o CIT, tj. wymóg posiadania przez niego statusu „małego podatnika”, zdefiniowanego w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, nie ma do Wnioskodawcy zastosowania w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., bowiem w „poprzednim roku podatkowym”, o którym mowa w definicji „małego podatnika” z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, Wnioskodawca nie był podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a ponadto przed 1 maja 2021 r. nie mógł osiągnąć przychodu w rozumieniu ustawy o CIT, z racji nieposiadania przed tą datą statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Przed dniem 1 maja 2021 r. spółka komandytowa, która skorzystała z możliwości jaką daje art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej, osiągała jedynie przychody w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Natomiast dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz podatkiem dochodowym od osób prawnych, przychody osiągali tylko podatnicy tych podatków - komandytariusze oraz komplementariusz Wnioskodawcy. Z tych powodów Wnioskodawca uważa, że na potrzeby ustalenia, czy jego dochody, inne niż z zysków kapitałowych, w pierwszym roku podatkowym, w którym występuje w obrocie jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych, tj. w okresie od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., mogą być opodatkowane stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, nie jest zasadne dokonywanie oceny, czy posiada status małego podatnika, gdyż nie jest możliwe by jego przychód ze sprzedaży, wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, sprzed dnia 1 maja 2021 r. przekroczył limit wskazany w art. 4a pkt 10 ustawy o CIT, z racji nieosiągania przez niego przed dniem 1 maja 2021 r. przychodów jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawy CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie bowiem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. art. 12 ustawy zmieniającej – spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Zgodnie ze znowelizowanym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT spółka komandytowa od 1 stycznia 2021 r. bądź w przypadku przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych od 1 maja 2021 r. stanie się podatnikiem CIT. Nie jest ona zatem podmiotem, który będzie rozpoczynał działalność gospodarczą, jest ona kontynuatorem działalności prowadzonej wcześniej, tj. przed 1 stycznia 2021 r. (lub przed 1 maja 2021 r.). Nadanie spółce komandytowej statusu podatnika nie jest tożsame z rozpoczęciem przez nią prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka komandytowa prowadzi nadal działalność, a jedynie zmienia się jej status podatkowy.

Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności. Małym podatnikiem zaś jest, zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy CIT, podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Przepis art. 4a pkt 10 ustawy CIT odwołuje się do „poprzedniego roku podatkowego”, który w przypadku spółki komandytowej de facto nie występuje, zatem wartość przychodu ze sprzedaży powinna być ustalana w oparciu o poprzedni rok obrotowy takiej spółki. Jak wskazano w wyjaśnieniach opublikowanych w dniu 21 stycznia 2021 r. na stronie internetowej podatki.gov https://www.podatki.gov.pl/cit/wyjasnienia/spolka-komandytowa-cit-irokobrotowy/: „W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy zmieniającej spółka komandytowa, której rok obrotowy równy jest kalendarzowemu, stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od 1 stycznia 2021 r., termin zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy 2020, wynikający z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.), pokryje się z terminem zamknięcia ksiąg rachunkowych wynikającym z art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej - 31 grudnia 2020 r. Ten dzień poprzedza dzień uzyskania przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W przypadku, gdy zgodnie z art. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej spółka komandytowa uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r., to wówczas jest ona obowiązana do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający ten dzień (tj. na dzień 30 kwietnia 2021 r.).

Jednocześnie, art. 12 ust. 3 ustawy zmieniającej zawiera odniesienie do odpowiedniego stosowania przepisów art. 8 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). Odniesienie to ma na celu wskazanie roku podatkowego spółki komandytowej, natomiast nie nakłada samoistnie obowiązku sporządzania przez spółkę komandytową sprawozdania finansowego na dzień 30 kwietnia 2021 r.”

Jednocześnie z brzmienia przepisu art. 12 ust. 4 ustawy zmieniającej wynika możliwość niezamykania ksiąg rachunkowych (jeżeli ostatni dzień roku obrotowego spółki komandytowej przypada w okresie od dnia 31 grudnia 2020 r. do dnia 31 marca 2021 r.) i kontynuacji roku obrotowego do dnia 30 kwietnia 2021 r. Z punktu widzenia rachunkowości przyjęto, iż przepis art. 12 ust. 4 stanowi lex specialis do przepisu art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości definiującego rok obrotowy. Oznacza to, że jeżeli rok obrotowy spółki komandytowej jest równy kalendarzowemu, to jej rok obrotowy w tym przypadku będzie trwał od 1 stycznia 2020 r. do 30 kwietnia 2021 r. i za ten okres będzie sporządzane sprawozdanie finansowe. Kolejny rok obrotowy będzie obejmował okres od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy CIT podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

1. 19% podstawy opodatkowania;
2. 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1.000 zł.
   
   

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy CIT podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółką, albo
2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobę fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną albo
3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy w którym wniesiono te składniki majątku w zaokrągleniu do 1.000 zł. przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 albo
4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji Innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy w którym wniesiono te składniki majątku w zaokrągleniu do 1.000 zł przy czym wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio przepisy art. 14

-nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym w którym rozpoczął działalność oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1b ustawy CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Natomiast stosownie do art. 19 ust. 1c ustawy CIT, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1. spółki dzielonej,

2. podatnika który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału

1. uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 1.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłuszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł przy czym wartość tych składników oblicza się. stosując odpowiednio przepisy art. 14 lub
2. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

-w roku podatkowym w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy CIT podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 stosują stawkę podatku o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei warunek o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy CIT)

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do kwestii zastosowania stawki 9% podatku CIT wobec spółki komandytowej, tut. Organ uznaje za zasadne stanowisko, iż spółka komandytowa, która z dniem 1 maja 2021 r. stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), przy ustalaniu statusu „małego podatnika” uwzględnia wartość przychodu ze sprzedaży brutto za poprzedni rok obrotowy, tj. za okres od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Z opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca jako spółka komandytowa uzyskał status podatnika CIT z dniem 1 maja 2021. Rokiem podatkowym dla Wnioskodawcy jest rok kalendarzowy. Przychód wynikający z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy za rok obrotowy trwający od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r., po powiększeniu go o kwotę należnego podatku od towarów i usług podlegającego rozliczeniu w wymienionym okresie, wyniósł mniej niż równowartość 2 mln EUR, tj. nie przekroczył limitu określonego w art. 4a pkt 10 ustawy CIT. Wnioskodawca przewiduje natomiast możliwość, że przychód wynikający z jego ksiąg rachunkowych za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r., wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, przekroczy równowartość 2 mln EUR. Równocześnie przewidywane przez Wnioskodawcę przychody, jakie osiągnie w pierwszym roku podatkowym od uzyskania statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., nie przekroczą kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln EUR.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia, czy w wypadku gdy przychód wynikający z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy za okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 30 kwietnia 2021 r., wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, przekroczy równowartość 2 mln EUR, a jednocześnie nie będą zachodziły okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych, określone w art. 19 ust. 1a-1c ustawy CIT, Wnioskodawca będzie mieć prawo do opodatkowania stawką 9% podatku dochodowego od osób prawnych, dochodu innego niż z zysków kapitałowych, osiągniętego przez Wnioskodawcę w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r., przy założeniu że przychód Wnioskodawcy z okresu od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. nie przekroczy kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln EUR.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności wskazać należy, że aby skorzystać z możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe 9% stawką na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, podatnik musi spełnić łącznie dwa poniższe warunki, tj.:

1. przychody osiągnięte w roku podatkowym nie mogą przekroczyć wskazanego w przepisie limitu 2.000.000 euro oraz
2. podatnik posiada status „małego podatnika”, przy czym mały podatnik to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.
   
   

Mając powyższe na względzie okresem, jaki należy brać pod uwagę przy określaniu statusu małego podatnika w roku podatkowym Spółki trwającym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. dla której to Spółki rok obrotowy równy jest kalendarzowemu, to poprzedni jej rok obrotowy będzie trwał od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

Wobec powyższego skoro z wniosku wynika, że wartość przychodu Spółki ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku VAT) w roku obrotowym 1 stycznia 2020 r. - 31 grudnia 2020 r. nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro, to Spółka w 2021 r. posiada status „małego podatnika”.

Drugim warunkiem dla możliwości skorzystania z opodatkowania 9% stawką na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, jest nieprzekroczenie kwoty przychodów osiągniętych w roku podatkowym ponad wyrażoną w złotych kwotę odpowiadającą równowartości 2.000.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W tym miejscu należy wskazać, że spółka komandytowa, która z dniem 1 maja 2021 r. stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i której rok obrotowy nie ulegnie zmianie (jest tożsamy z rokiem kalendarzowym), to bieżącym rokiem podatkowym, w kontekście prawa do zastosowania 9% stawki CIT z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, będzie okres od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

Z wniosku wynika, że w roku podatkowym trwającym od 1 maja do 31 grudnia 2021 r. limit przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT nie przekroczy równowartości 2.000.000 euro, zatem Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania, pod warunkiem, że nie znajdą do niego zastosowania ograniczenia określone w art. 19 ust. 1a, ust. 1b i ust. 1c updop.

W konsekwencji zgodzić się z należy z Wnioskodawcą, że Spółka może stosować stawkę 9% CIT, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, do opodatkowania przychodów innych niż z zysków kapitałowych w roku podatkowym, tj. od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.

Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca w zawartym stanowisku błędnie wskazał, że „nie jest zasadne dokonywanie oceny, czy posiada status małego podatnika, gdyż nie jest możliwe by jego przychód ze sprzedaży, wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług, sprzed dnia 1 maja 2021 r. przekroczył limit wskazany w art. 4a pkt 10 ustawy CIT, z racji nieosiągania przez niego przed dniem 1 maja 2021 r. przychodów jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych”.

Jednakże powyższa nieprawidłowość nie miała wpływu na istotę oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości opodatkowania dochodów według 9% stawki podatku. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, przychody poprzedniego roku obrotowego od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. nie przekroczyły wartości brutto przychodu ze sprzedaży wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 mln euro. Dodatkowo zostanie spełniony drugi warunek, tj. przychody osiągnięte w roku podatkowym od 1 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. nie przekroczą wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Zatem Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 9% stawki do dochodów osiągniętych w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2021 r.

W związku z powyższym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zastosowania stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych do opodatkowania dochodów innych niż z zysków kapitałowych, osiągniętych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym trwającym od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.