Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.535.2021.2.KK
z 14 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.) uzupełnione pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 31 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT oraz brak prawa do otrzymania zwrotu w związku z realizacją projektu pn. „…”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 lipca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT oraz brak prawa do otrzymania zwrotu w związku z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 31 sierpnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 sierpnia 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.535.2021.1.KK.

W przedmiotowym wniosku uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2021 r. przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto otrzymało dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację projektu pn. „…”.

Jednym z warunków rozliczenia dofinansowania z Instytucją Zarządzającą RPO 2014-2020 jest dostarczenie interpretacji indywidualnej z Biura Krajowej Informacji Skarbowej dotyczącej informacji, czy beneficjent (w tym przypadku przez beneficjenta należy rozumieć Miasto) ma prawo czy też nie ma prawa odzyskać podatku VAT w ramach projektu. Jest to o tyle istotne, że według przepisów regulujących zasady dofinansowanie ze środków UE, podatek VAT który jest możliwy do odzyskania nie może stanowić tzw. kosztu kwalifikowalnego.

Projekt zakłada unieszkodliwienie wyrobów zawierających azbest z terenu Miasta poprzez udzielenie grantów osobom fizycznym. Grant to wsparcie finansowe dla osób fizycznych polegający na refundacji części kosztów (z wyłączeniem podatku VAT) na zadania polegające na likwidacji azbestu. Grant będzie udzielany na 3 typy zadań:

• demontaż z obiektu wyrobów budowlanych zawierających azbest, transport, unieszkodliwianie z jednoczesnym przywróceniem stanu obiektu sprzed demontażu z wykorzystaniem fabrycznie nowych materiałów budowlanych niezawierających azbestu,
• demontaż z obiektu wyrobów budowlanych zawierających azbest, transport, unieszkodliwianie,
• transport znajdujących się na nieruchomości wyrobów budowlanych zawierających azbest i ich unieszkodliwianie.
  
  

W ramach projektu wyroby zawierające azbest zostaną usunięte w sumie z 74 obiektów z czego 40 to budynki mieszkaniowe a 27 to pozostałe budynki (budynki gospodarcze, garaże, wiata) oraz z 7 nieruchomości gdzie azbest jest jedynie składowany. W sumie zostanie usuniętych i unieszkodliwionych 115 641 kg materiału zawierającego azbest z terenu Miasta.

Umowa powierzenia grantu zostanie zawarta pomiędzy mieszkańcami Miasta, wybranymi w drodze otwartego naboru wniosku, a Wnioskodawcą. Tak więc grantodawcą będzie Wnioskodawca.

Mieszkańcy, aby otrzymać grant musieli spełnić następujące kryteria:

Kryteria udziału w projekcie:

1. Grantobiorcą może być osoba fizyczna, której obiekt znajduje się na terenie Gminy, posiadająca do niego prawo własności, współwłasności lub użytkowania wieczystego.
2. W przypadku współwłasności obiektu wskazanego w deklaracji, wszyscy współwłaściciele udzielają Wnioskodawcy pisemnego zezwolenia na udział w projekcie.
3. Obiekt wskazany w deklaracji musi mieć uregulowany stan prawny (np. zakończone ewentualne postępowania spadkowe).
4. Wnioskodawca oraz współwłaściciele obiektu wskazanego w deklaracji, na dzień jej składania nie mogą posiadać jakichkolwiek zaległych zobowiązań finansowych wobec Gminy z tytułu należności podatkowych oraz z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wnoszonymi na rzecz Gminy a także z tytułu innych należności cywilnoprawnych.
   Do projektu nie mogą być zgłoszone obiekty, które stanowią faktyczne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub rolniczej. Do projektu mogą być zgłoszone obiekty stanowiące miejsce rejestracji działalności gospodarczej i rolniczej (faktycznie niewykonywanej w danym obiekcie).
5. Grantobiorcą nie może być osoba fizyczna uznawana za podmiot wykluczony zgodnie z art. 207 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, na okoliczność czego jest zobowiązana złożyć oświadczenie zawarte w formularzu rozliczającego projekt.
6. Pierwszeństwo do otrzymania grantu będą miały osoby, które wpisane są do bazy danych o zinwentaryzowanych obiektach z zabudowanymi materiałami zawierającymi azbest tj. bazy azbestowej, prowadzonej przez Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii. Baza stanowi jedno z narzędzi monitorowania realizacji zadań wynikających z Programu Oczyszczania Kraju z azbestu na lata 2009-2032.
7. W przypadku ewentualnego przekroczenia przewidywanej alokacji na projekt dla osób wskazanych w ust. 7, decydującym kryterium wpisania na listę osób zakwalifikowanych do udziału w projekcie będzie masa usuniętego materiału zawierającego azbest.
   
   

II.Kryteria wyboru Grantobiorcy:

1. Grantobiorcy zostaną wybrani w drodze otwartego naboru prowadzonego przez Gminę z zachowaniem bezstronności, przejrzystości zastosowanych procedur, w oparciu o kryteria udziału i wyboru określone w niniejszym regulaminie.
2. Ocena formalna deklaracji udziału nastąpi na podstawie następujących kryteriów:
   1)spełnienie kryteriów udziału w projekcie wskazane w pkt I,
   2)złożenie z zachowaniem wyznaczonego terminu prawidłowo wypełnionej deklaracji wraz z załącznikami.
3. Sposób weryfikacji kryterium będzie opierał się na ocenie 0/1 tj. spełnia/nie spełnia.
4. Niespełnienie kryteriów wskazanych w ust. 2 będzie skutkowało pozostawieniem deklaracji bez rozpatrzenia.
   
   

Wnioskodawca nie dokonuje żadnych zakupów związanych z unieszkodliwieniem azbestu, Grantobiorca po zrealizowaniu zadania, dokona rozliczenia grantu.

Wnioskodawca po wyłonieniu grantobiorców przekaże środki europejskie na wykonanie w ich nieruchomościach określonych instalacji OZE. Grantobiorcy będą ostatecznymi beneficjentami wsparcia pochodzącego ze środków europejskich.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
2. Koszty związane z unieszkodliwianiem odpadów zawierających azbest ponoszą grantobiorcy (mieszkańcy). W regulaminie konkursu grantowego mieszkańcy mogli składać wnioski o udzielenie grantu na następujące zadania:
   - demontaż, transport, unieszkodliwienie wyrobów budowlanych zawierających azbest, z wierzchniego pokrycia dachowego oraz/lub z elewacji wraz z niezbędnymi elementami montażowymi i uzupełniającymi w celu przywrócenia stanu obiektu sprzed demontażu z wykorzystaniem fabrycznie nowych materiałów budowlanych niezawierających azbestu,
   - demontaż, transport, unieszkodliwienie wyrobów budowlanych zawierających azbest, z wierzchniego pokrycia dachowego oraz/lub z elewacji bez przywrócenia stanu obiektu sprzed demontażu,
   - transport i unieszkodliwienie materiałów zawierających azbest z nieruchomości.
   Granty jakie zostały przyznane mieszkańcom były wyrażone w kwotach netto, podatek VAT w projekcie dotyczącym udzielenia grantów jest kosztem niekwalifikowanym. Podatek VAT mieszkańcy płacą z własnych środków, nie jest on rozliczany w ramach projektu.
3. Wyboru wykonawcy prac związanych z realizacją projektu dokonują mieszkańcy, jak również zawierają z wybranym wykonawcą umowę.
4. Jako nabywca towarów i usług na fakturach VAT figurują osoby fizyczne, które otrzymały grant. Jedynie na fakturze VAT dotyczącej promocji projektu (zakup tablic informacyjno-promocyjnych) figuruje Miasto. To jest jedyny wydatek w projekcie, gdzie VAT stanowił koszt kwalifikowany.
5. Mieszkańcy nie będą dokonywali żadnych wpłat na rzecz Miasta.
6. Na prośbę Organu o jednoznaczne wskazanie jakiej inwestycji dotyczy przedmiotowy projekt w związku ze stwierdzeniem we wniosku, że „Wnioskodawca po wyłonieniu grantobiorców przekaże środki europejskie na wykonanie w ich nieruchomościach określonych instalacji OZE” Miasto udzieliło następujących wyjaśnień „W części G poz. 74 wniosku ORD-IN nastąpiła oczywista omyłka. Projekt dotyczy unieszkodliwiana odpadów zawierających azbest na terenie Miasta (…)”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do projektu „…” realizowanego przez Miasto, istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części oraz otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do projektu pn. „…” Miasto w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT; powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Miasto nie ma możliwości odzyskania podatku VAT gdyż zakupione towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Miasto nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z ww. projektem. Tym samym nie ma możliwości otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2018 poz. 2433). Podatek VAT ponoszony przez grantobiorców będzie wydatkiem niekwalifikowanym ponoszonym zgodnie z regulaminem naboru. Podatek ten nie został ujęty w projekcie jako koszty niekwalifikowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnymi na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz; promocji gminy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku VAT jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy

Z opisu sprawy wynika, że Miasto otrzymało dofinansowanie na realizację projektu pn. „…”. Projekt zakłada unieszkodliwienie wyrobów zawierających azbest z terenu Miasta poprzez udzielenie grantów osobom fizycznym na 3 typy zadań:

• demontaż z obiektu wyrobów budowlanych zawierających azbest, transport, unieszkodliwianie z jednoczesnym przywróceniem stanu obiektu sprzed demontażu z wykorzystaniem fabrycznie nowych materiałów budowlanych niezawierających azbestu,
• demontaż z obiektu wyrobów budowlanych zawierających azbest, transport, unieszkodliwianie,
• transport znajdujących się na nieruchomości wyrobów budowlanych zawierających azbest i ich unieszkodliwianie.
  
  

Umowa powierzenia grantu zostanie zawarta pomiędzy mieszkańcami Miasta, wybranymi w drodze otwartego naboru wniosku, a Wnioskodawcą. Tak więc grantodawcą będzie Wnioskodawca.

Wnioskodawca nie dokonuje żadnych zakupów związanych z unieszkodliwieniem azbestu, Grantobiorca po zrealizowaniu zadania, dokona rozliczenia grantu. Grantobiorcy będą ostatecznymi beneficjentami wsparcia pochodzącego ze środków europejskich.

Koszty związane z unieszkodliwianiem odpadów zawierających azbest ponoszą grantobiorcy (mieszkańcy). Wyboru wykonawcy prac związanych z realizacją projektu dokonują mieszkańcy, jak również zawierają z wybranym wykonawcą umowę. Jako nabywca towarów i usług na fakturach VAT figurują osoby fizyczne, które otrzymały grant. Jedynie na fakturze VAT dotyczącej promocji projektu (zakup tablic informacyjno-promocyjnych) figuruje Miasto. Mieszkańcy nie będą dokonywali żadnych wpłat na rzecz Miasta

Wątpliwości Wnioskodawcy przy tak przedstawionym opisie sprawy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT oraz prawa do otrzymania zwrotu w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Chcąc odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy sformułowane w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odnosząc powyższe do okoliczności niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że warunki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy nie będą spełnione. Jak wskazał bowiem sam Wnioskodawca, nie dokonuje on żadnych zakupów związanych z unieszkodliwieniem azbestu, koszty zakupu towarów i usług ponoszą grantobiorcy (mieszkańcy). Wyboru wykonawcy prac związanych z realizacją projektu dokonują mieszkańcy, jak również zawierają z wybranym wykonawcą umowę. Mieszkańcy nie będą dokonywali żadnych wpłat na rzecz Miasta. Jedynie na fakturze za zakup tablic informacyjno-promocyjnych dotyczących promocji projektu figuruje Miasto i jest to jedyny wydatek Wnioskodawcy w związku z realizacją projektu. Z okoliczności sprawy wynika, że zakupione towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem w przypadku realizowanej inwestycji brak jest związku nabytych towarów i usług z wykonywanymi przez Miasto czynnościami opodatkowanymi, w konsekwencji czego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie będzie możliwości uzyskania zwrotu różnicy podatku

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego w odniesieniu do projektu pn. „…” Miasto nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości ani w części oraz nie ma możliwości otrzymania zwrotu różnicy podatku VAT, jest prawidłowe.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto należy także zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.