Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.144.2017.10.BB
z 15 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540) – po ponownym rozpatrzeniu wniosku, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 4 sierpnia 2020 r. sygn. akt II FSK 1436/18 oddalającym skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 29 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 916/17 (sprostowanym postanowieniem z 23 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 916/17), uchylającym zaskarżoną interpretację z 6 lipca 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4014.144.2017.1.JKU – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 maja 2017 r. (data wpływu – 26 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie skutków podatkowych dysponowania środkami pieniężnymi poprzez ich lokowanie na lokatach bankowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 26 maja 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych dysponowania środkami pieniężnymi poprzez ich lokowanie na lokatach bankowych.

Wniosek został uzupełniony 2 oraz 7 czerwca 2017 r.

W dniu 6 lipca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: 0111-KDIB4.4014.144.2017.1.JKU, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Interpretacja ta została uchylona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 29 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 916/17.

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 4 sierpnia 2020 r., sygn. akt II FSK 1436/18 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 29 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 916/17 (sprostowany postanowieniem z 23 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 916/17) wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 21 czerwca 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na prowadzeniu serwisu internetowego (dalej: „Serwis”). Działalność serwisu określa regulamin (dalej: „Regulamin”).

Serwis umożliwia użytkownikom Serwisu (dalej: „Użytkownicy”) organizowanie tzw. „zbiórek” (dalej: „Zbiórka”). Zbiórka oznacza możliwość pozyskiwania/gromadzenia środków przez danego Użytkownika portalu (dalej: „Organizator”) w celu realizacji określonego projektu.

Zgodnie z Regulaminem, projektem jest każdy przejaw działalności biznesowej, kulturalnej, naukowej lub społecznej, a także prywatnej i sprzedażowej, na którego realizację Organizator gromadzi środki finansowe za pomocą Serwisu. Pozostali Użytkownicy mogą dokonywać wpłat na daną Zbiórkę.

Użytkownikiem Serwisu może być osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną. Użytkownik po rejestracji otrzymuje indywidualne konto w Serwisie. Każdy użytkownik może mieć tylko jedno konto. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem Serwisu polegają na udostępnieniu Użytkownikom przestrzeni do organizowania Zbiórek oraz pośredniczeniu w przekazywaniu środków pieniężnych między Użytkownikami.

Użytkownicy pragnący wesprzeć Zbiórkę danego Organizatora określają kwotę środków pieniężnych, którą chcą przekazać Organizatorowi, a następnie wpłacają środki przy użyciu jednego ze sposobów płatności oferowanych w ramach Serwisu przez zewnętrznych dostawców współpracujących z Wnioskodawcą. Środki pieniężne wpłacane przez wszystkich Użytkowników na wszystkie Zbiórki są gromadzone przez Wnioskodawcę na jednym rachunku bankowym prowadzonym dla Wnioskodawcy. Tym niemniej, Wnioskodawca wykorzystuje tzw. wirtualne subkonta dla każdej Zbiórki w celu przypisania wpłat otrzymywanych od Użytkowników Serwisu konkretnym Organizatorom.

Gromadzenie środków pieniężnych odbywa się od dnia wystawienia danej Zbiórki w Serwisie do ostatniego dnia okresu wskazanego przez jej Organizatora, tj. do zakończenia trwania danej Zbiórki. Organizator może wypłacić zgromadzone na daną Zbiórkę środki pieniężne do wysokości ich wartości nominalnej w każdym czasie (tj. zarówno w trakcie trwania Zbiórki, jak i po jej zakończeniu) na prowadzony w Polsce rachunek bankowy przypisany do jego konta w Serwisie.

Przekazywane pomiędzy Użytkownikami Serwisu środki pieniężne w żadnym momencie nie stają się własnością Wnioskodawcy – mamy do czynienia jedynie z wierzytelnościami Organizatorów względem Wnioskodawcy, a także Wnioskodawcy względem banku prowadzącego rachunek bankowy, na którym są przechowywane środki. Stronami umów w zakresie gromadzenia środków na Zbiórkę, na podstawie których dokonywany jest transfer środków pieniężnych, są wyłącznie Użytkownicy Serwisu oraz Organizator. W ramach podstawowego wariantu świadczonych usług Wnioskodawca nie pobiera jakichkolwiek opłat z tytułu umożliwienia organizacji Zbiórek, ani nie pobiera jakichkolwiek prowizji od środków pieniężnych przekazywanych pomiędzy Użytkownikami.

Obecnie Wnioskodawca uzyskuje przychody umożliwiając Użytkownikom korzystanie z dodatkowych odpłatnych funkcji Serwisu, np. pozycjonowania Zbiórek (pozwalających m.in. na lepsze ich wypromowanie poprzez zwiększenie ich widoczności w Serwisie) czy umożliwienia dokonywania płatności za pośrednictwem narzędzi zapewniających szybszą realizację transakcji, m.in. platformy (…). Wnioskodawca przyjmuje również od Użytkowników dobrowolne wpłaty wspierające działanie Serwisu.

W przyszłości Wnioskodawca rozważa lokowanie środków zgromadzonych na tym rachunku bankowym (w całości lub w części), w okresie trwania Zbiórek na lokatach bankowych. Odsetki z tytułu takich lokat stanowiłyby przychód Wnioskodawcy (tj. nie byłyby przekazywane Organizatorom). Organizator w dalszym ciągu miałby jednak prawo do wypłaty zgromadzonych w ramach Zbiórki środków w dowolnym momencie, w okresie trwania Zbiórki. W takim przypadku, jeśli Wnioskodawca nie dysponowałby wystarczającą kwotą wolnych środków, lokata bankowa byłaby zrywana, a Wnioskodawca traciłby prawo do odsetek (chyba że warunki lokaty przewidywałyby, że jej zerwanie nie oznacza utraty naliczonych odsetek). Przekazywane pomiędzy Użytkownikami Serwisu środki pieniężne w dalszym ciągu, w żadnym momencie, nie stają się własnością Wnioskodawcy – mamy do czynienia jedynie z wierzytelnościami Organizatorów względem Wnioskodawcy, a także Wnioskodawcy względem banku prowadzącego rachunek bankowy, na którym są przechowywane środki.

Na mocy Regulaminu, Wnioskodawca nie miałby również prawa dysponowania tymi środkami (w szczególności, nie mógłby z nich korzystać w dowolny sposób, np. regulować swoich zobowiązań, inwestować w instrumenty finansowe), z wyjątkiem prawa do ulokowania tych środków na lokacie/lokatach bankowych. Takie uprawnienie przysługiwałoby Wnioskodawcy na podstawie Regulaminu. Z uwagi na prowadzenie jednego zbiorczego rachunku bankowego nie jest i nie będzie możliwe określenie, czyje środki pieniężne zostały wpłacone na lokatę, a tym samym nie będzie możliwe określenie, z jakiej konkretnie Zbiórki i jaki przychód odsetkowy został uzyskany przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dysponowanie przez Wnioskodawcę środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Użytkowników, poprzez lokowanie ich na lokatach bankowych, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dysponowanie przez niego środkami pieniężnymi wpłaconymi przez Użytkowników na rachunek bankowy, którego posiadaczem będzie Wnioskodawca, poprzez lokowanie ich na lokatach bankowych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150), podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Powyższy katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest zamknięty. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie ww. czynności. Jednocześnie, ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera własnego, autonomicznego katalogu pojęć określających przedmiot opodatkowania, ale odnosi się do pojęć zdefiniowanych w Kodeksie cywilnym, tj. wskazanych w katalogu art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy umów nazwanych. A contrario, umowy nienazwane nie polegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Powyższe stanowisko jest przy tym powszechnie akceptowane zarówno przez organy podatkowe, jak i orzecznictwo.

W opinii Wnioskodawcy, tytuł prawny do lokowania środków Użytkowników zgromadzonych na rachunku bankowym w okresie trwania Zbiórki na lokacie/lokatach bankowych nie stanowi żadnej z ww. czynności. W szczególności, nie jest umową pożyczki ani umową depozytu nieprawidłowego.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W związku z powyższym, aby umowa, na mocy której będzie dochodzić do transferu środków pieniężnych ze zbiorczego rachunku bankowego na lokatę bankową utworzoną na wniosek Wnioskodawcy, mogła zostać uznana za pożyczkę, Wnioskodawca musiałby stać się właścicielem lokowanych na lokacie środków. Tymczasem, Wnioskodawca nie otrzymuje tych środków pod tytułem zwrotnym od Organizatorów (nie występuje po ich stronie zobowiązanie do przeniesienia określonej sumy pieniężnej na własność Wnioskodawcy), lecz od Użytkowników korzystających z usług Wnioskodawcy jako pośrednika przekazującego środki Organizatorowi w celu wsparcia konkretnej Zbiórki. Wnioskodawca nie może w sposób dowolny decydować o sposobie korzystania z tych środków – na mocy Regulaminu dysponentami środków pozostaną poszczególni Organizatorzy, którzy będą mogli w każdym czasie zażądać wypłaty środków zgromadzonych na swojej Zbiórce. A zatem, tytułem prawnym Wnioskodawcy do lokowania środków na lokacie/lokatach bankowych nie będzie umowa pożyczki.

W ocenie Wnioskodawcy, tytułem prawnym do lokowania środków na lokacie/lokatach bankowych nie będzie także umowa depozytu nieprawidłowego. W świetle art. 845 Kodeksu cywilnego depozyt nieprawidłowy jest szczególnym rodzajem umowy przechowania, na mocy której składający depozyt upoważnia przechowawcę do rozporządzania środkami pieniężnymi lub rzeczami oznaczonymi co do gatunku, które zostały mu oddane w przechowanie. Ponieważ do umowy tej znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego regulujące zarówno umowę przechowania, jak i umowę pożyczki, przechowawca nieprawidłowy nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać wedle własnego uznania, tak jak ma to miejsce w przypadku umowy pożyczki. Biorąc pod uwagę, że ze względu na postanowienia Regulaminu, Wnioskodawca w żadnym momencie nie staje się dysponentem środków pieniężnych przekazywanych przez Użytkowników Organizatorowi danej Zbiórki (zgodnie z Regulaminem nie może w sposób dowolny decydować o sposobie korzystania z tych środków), które zamierza lokować na lokacie/lokatach bankowych, to przytoczone okoliczności wykluczają możliwość kwalifikacji tytułu prawnego do lokowania tych środków na lokacie/lokatach bankowych jako depozytu nieprawidłowego.

Mając na uwadze, że tytułem prawnym do dysponowania przez Wnioskodawcę środkami pieniężnymi wpłaconymi Organizatorowi przez Użytkowników na daną Zbiórkę wyłącznie poprzez ulokowanie ich na bezpiecznej lokacie/lokatach bankowych nie będzie żadna z umów nazwanych, wskazanych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a jedynie postanowienia Regulaminu, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał się na interpretacje indywidualne oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania pierwotnej interpretacji, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.