2021.09.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.517.2021.2.SR
z 13 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 1 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 12 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania czynności wykonywanych przez Gminę na rzecz Inwestora za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia przez Inwestora podatku naliczonego z tytułu wykonania przez Gminę czynności, o których mowa w Porozumieniu 1 i Porozumieniu 2 w związku z dokonaniem zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę osobom trzecim – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wykonywanych przez Gminę na rzecz Inwestora za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia przez Inwestora podatku naliczonego z tytułu wykonania przez Gminę czynności, o których mowa w Porozumieniu 1 i Porozumieniu 2 w związku z dokonaniem zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę osobom trzecim. Wniosek został uzupełniony pismem z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 12 sierpnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 3 sierpnia 2021 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.517.2021.1.SR.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Gminę …
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
X. S.A.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina … (Gmina) jest jednostką samorządu terytorialnego – miastem na prawach powiatu w myśl art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 920), wykonującym zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie. W szczególności Gmina wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych. Gmina jest podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

X. S.A. (Inwestor) planuje zrealizować na terenie Gminy zamierzenie inwestycyjne pn. „…” (Zamierzenie Inwestycyjne lub Inwestycja). Inwestycja stanowi część projektu pn. „…” i polegać będzie m.in. na budowie wiaduktu drogowego oraz nowego odcinka drogi powiatowej nr … ul. … w ….

Inwestycja realizowana będzie w obszarze działek ewidencyjnych (niezabudowanych i zabudowanych – budynkami mieszkalnymi, budynkami gospodarczymi bądź innymi składnikami budowlanymi) i będących aktualnie własnością osób trzecich. W celu umożliwienia Inwestorowi realizacji Inwestycji działki te zostaną pozyskane (przejęte) przez Gminę. Przejęcie działek nastąpi na podstawie decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej (Decyzja ZRID), o której mowa w art. 11a i nast. ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1363 ze zm.) [specustawa drogowa]. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 specustawy drogowej z dniem, w którym Decyzja ZRID stanie się ostateczna objęte nią działki staną się z mocy prawa własnością Miasta na prawach powiatu … oraz Gminy …, na podstawie art. 12 ust. 4f ww. ustawy z kolei dotychczasowym właścicielom, użytkownikom wieczystym oraz osobom, którym przysługiwały ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości objętych Decyzją ZRID przysługiwać będzie odszkodowanie. Wypłaty odszkodowań dokonywać będzie Gmina, a następnie kwota odpowiadająca wartości wypłaconych odszkodowań zostanie Gminie zwrócona przez Inwestora.

Szczegółowe zasady współpracy Gminy i Inwestora w zakresie realizacji ww. Inwestycji regulują zawarte porozumienia. Zgodnie z Porozumieniem z dnia 29 marca 2021 r. (Porozumienie 1) zawartym pomiędzy Inwestorem a Zarządcą dróg publicznych w granicach administracyjnych Miasta … Prezydentem Miasta … (Zarządca drogi), Zarządca drogi udzieli wskazanym przez Inwestora osobom fizycznym pełnomocnictwa do wystąpienia w jego imieniu z wnioskiem o wydanie Decyzji ZRID. Pełnomocnictwo będzie obejmowało umocowanie do występowania z wnioskami o uzyskanie wszelkich wymaganych przepisami prawa zgód, pozwoleń, opinii, uzgodnień i decyzji administracyjnych niezbędnych do realizacji Zamierzenia Inwestycyjnego oraz do reprezentowania Zarządcy drogi w postępowaniach administracyjnych i sądowo-administracyjnych związanych z zakresem pełnomocnictwa. Mocą Porozumienia z dnia 8 czerwca 2021 r. zawartego pomiędzy Inwestorem a Gminą … (Porozumienie 2) z kolei uregulowano zasady zwrotu przez Inwestora środków finansowych poniesionych przez Gminę z tytułu przejęcia terenów objętych Decyzją ZRID, a także wskutek nabycia nieruchomości powstałych w wyniku ich podziału, nienadających się do dotychczasowego przeznaczenia (tzw. resztówek). Zgodnie z treścią Porozumienia 2:

Inwestor zobowiązał się do pokrycia kosztów odszkodowań (Odszkodowania), które zostaną wypłacone przez Gminę na rzecz dotychczasowych właścicieli, użytkowników wieczystych oraz osób, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości – za nieruchomości, które zgodnie z ostateczną Decyzją ZRID uzyskaną w celu realizacji Inwestycji staną się z mocy prawa własnością Miasta na prawach powiatu … oraz Gminy …. Inwestor zobowiązuje się do dokonania zwrotu ww. Odszkodowań powiększonych o należny podatek VAT na rachunek bankowy Urzędu Miejskiego w … w terminie 14 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionych not obciążeniowych lub faktur wydanych na podstawie prawomocnych decyzji, dowodów potwierdzających dokonanie przez Gminę zapłaty Odszkodowań na rzecz uprawnionych osób lub podmiotów oraz innych uzgodnionych dokumentów; koszty Odszkodowań, do zwrotu których zobowiązuje się Inwestor nie przekroczą kwot wynikających z ostatecznych decyzji właściwych organów administracji publicznej ustalających wysokość tych Odszkodowań, powiększonych o należny podatek VAT,
Gmina zadeklarowała współfinansowanie Inwestycji do kwoty … zł w taki sposób, że:
- Gmina zobowiązuje się do pokrycia kosztów nabyć nieruchomości dokonanych przez nią, a będących tzw. resztówkami powstałymi w wyniku wydanej Decyzji ZRID; przedmiotowe nabycia wynikają z art. 13 ust. 3 specustawy drogowej i nastąpią w trybie cywilnoprawnym,
-Gmina zobowiązuje się do zwrotu części kosztów poniesionych przez Inwestora z tytułu wypłaty odszkodowań za nieruchomości, które zgodnie z ostateczną decyzją ZRID, uzyskaną w celu realizacji Inwestycji staną się z mocy prawa własnością Miasta na prawach powiatu … oraz Gminy …. Kwota zwrotu stanowić będzie różnicę pomiędzy deklarowaną kwotą … zł, a sumą poczynionych przez nią wydatków na wykupy „resztówek”, o których mowa w pkt 1. Gmina będzie informowała Inwestora o każdym przypadku pozytywnego zaopiniowania przez Gminę wniosku o wykup „resztówki” zgodnie z § 2 pkt 1; Zwrot o którym mowa w pkt 2 nastąpi w latach 2023-2024 na podstawie not obciążeniowych wystawianych przez Inwestora zgodnie z harmonogramem płatności. Pierwsza rata wysokości 50% zobowiązania płatna do 30 czerwca 2023 r. pomniejszona zgodnie z § 2 pkt 2. Druga rata wysokości pozostałych 50% zobowiązania płatna do 30 czerwca 2024 r.

Dla Gminy istniejący układ komunikacyjny jest wystarczający i nie wymaga zmian. Gmina nie planowała i nie wychodziła z inicjatywą budowy/realizacji Inwestycji, a podejmowane opisane w Porozumieniu 2 działania następują na wniosek Inwestora.

Inwestor jest podatnikiem VAT czynnym. Inwestor jest zarządcą infrastruktury … i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie …. W ramach prowadzonej działalności Inwestor buduje i modernizuje infrastrukturę … (dalej „Infrastruktura”). W skład infrastruktury … wchodzą w szczególności obiekty inżynieryjne: mosty, wiadukty, przepusty i inne konstrukcje mostowe, tunele, przejścia nad i pod torami, mury oporowe i umocnienia skarp.

W piśmie z 10 sierpnia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano następujące informacje:

Likwidacja przejazdu … mają związek z modernizacją … (likwidacja istniejącego przejazdu …). Inwestor jest zarządcą infrastruktury … i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie …. W ramach prowadzonej działalności Inwestor buduje i modernizuje infrastrukturę …. Inwestycja stanowiąca część projektu pn. „…” i polegająca m.in. na budowie wiaduktu drogowego oraz nowego odcinka drogi powiatowej nr …, związana jest zatem z przedmiotem prowadzonej przez Inwestora działalności opodatkowanej.

Usługa nabyta od Gminy będzie wykorzystana wyłącznie w celu realizacji opodatkowanej działalności gospodarczej Inwestora.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora będą miały związek wyłącznie z wykonywanymi przez Inwestora czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Na pytanie Organu „Czy w przypadku wykonywania przez Gminę na rzecz Inwestora czynności, w związku z którymi Inwestor będzie zobowiązany dokonać zwrotu kosztów odszkodowań, Inwestor otrzyma od Gminy faktury, w których będzie widniał jako nabywca towarów/usług?”, Gmina odpowiedziała, że „Jeżeli tut. organ podatkowy uzna za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2021 r. (przesłanym 6 lipca 2021 r.), zgodnie z którym opisane w tym wniosku czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora, w związku z którymi Inwestor będzie zobowiązany dokonać zwrotu kosztów odszkodowań, stanowią po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem w postaci zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim, i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, to Inwestor otrzyma faktury, w których jako sprzedawca widnieć będzie Gmina, a jako nabywca spółka X. S.A. Jeżeli natomiast tut. organ podatkowy uzna ww. stanowisko za nieprawidłowe i stwierdzi, że opisane we wniosku czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora, w związku z którymi Inwestor będzie zobowiązany dokonać zwrotu kosztów odszkodowań, nie stanowią po stronie Gminy odpłatnego świadczenia usług i jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, to Inwestor otrzyma noty obciążeniowe, w których jako wystawca widnieć będzie Gmina, a jako odbiorca spółka X. S.A.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisane powyżej czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora stanowią po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem w postaci zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim, i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?
Czy Inwestorowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykonania przez Gminę czynności, o których mowa w Porozumieniu 1 i Porozumieniu 2 w związku z dokonaniem zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim?

Stanowisko Zainteresowanych:

W ocenie Wnioskodawców:

Opisane powyżej czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora stanowią po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem w postaci zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim, i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Inwestorowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykonania przez Gminę czynności, o których mowa w Porozumieniu 1 i Porozumieniu 2 w związku z dokonaniem zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców.

Ad. pytanie 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w myśl art. 2 pkt 6 z kolei pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem, w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT z kolei, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 713, ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2). Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Należy jednak zwrócić uwagę na normę zawartą w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 470, ze zm.; dalej: ustawa o drogach publicznych), zgodnie z którą budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

Zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6) specustawy drogowej decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 12 ust. 4 i 4a ww. specustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4 wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy o drogach publicznych zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, w granicach miast na prawach powiatu, jest prezydent miasta. Do jego zadań należy budowa (w tym również nabywanie nieruchomości pod pasy drogowe i gospodarowanie nimi w ramach posiadanego prawa do nieruchomości), przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona dróg publicznych, dla których jest zarządcą drogi.

W myśl art. 12 ust. 4f specustawy drogowej, dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym oraz osobom którym przysługują do nieruchomości ograniczone prawa rzeczowe za przejęte tereny przysługuje odszkodowanie. Postępowanie w przedmiocie ustalenia odszkodowania za tereny objęte inwestycją wszczynane jest z urzędu i prowadzone na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego. Podstawę ustalenia odszkodowania stanowi wartość nieruchomości określona w operacie szacunkowym sporządzonym przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego. Postępowanie odszkodowawcze kończy się wydaniem decyzji odszkodowawczej, od której będzie służyło stronom postępowania odwołanie.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 specustawy drogowej, w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4, jeżeli przejęta została część nieruchomości, a pozostała część nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości właściwy zarządca drogi jest obowiązany do nabycia tej części nieruchomości. Nabycie następuje w trybie cywilnoprawnym, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 22 ust. 1 specustawy drogowej koszty nabycia nieruchomości pod drogi, w tym odszkodowania, finansowane są na podstawie przepisów o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego, przepisów o drogach publicznych oraz przepisów o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym. W myśl art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 688) w granicach miast na prawach powiatu zadania w zakresie finansowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami publicznymi, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, finansowane są z budżetów tych miast.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że co do zasady sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi obowiązków na gruncie tego podatku, o ile nie pełni funkcji zapłaty lub zaliczki z tytułu świadczenia usług lub dostawy towarów. Jeśli jednak pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, a przekazana zapłata jest konsekwencją wykonania tego świadczenia, zapłata ta stanowi wynagrodzenie za wykonanie tego świadczenia i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku – jak wskazano w opisie – Inwestor zamierza zrealizować na obszarze Gminy Inwestycję obejmującą budowę nowego wiaduktu oraz przebudowę drogi. Dla Gminy istniejący układ komunikacyjny jest wystarczający i nie wymaga zmian, Gmina nie planowała i nie wychodziła z inicjatywą budowy, a podejmowane działania następują na wniosek Inwestora. Udział Gminy w realizacji przedsięwzięcia wynika wyłącznie z faktu, iż grunty, na których ma być realizowane Zamierzenie Inwestycyjne nie należą do Inwestora, lecz do osób trzecich, a Inwestor nie posiada prawnej możliwości pozyskania tych terenów. Konieczne jest zatem podjęcie przez Gminę czynności umożliwiających Inwestorowi realizację planowanej Inwestycji. Na gruncie przepisów o podatku VAT powyższe oznacza, że w wyniku realizacji Porozumienia 1 i Porozumienia 2 po stronie Gminy dojdzie do odpłatnego świadczenia na rzecz Inwestora usługi polegającej na umożliwieniu Inwestorowi realizacji Inwestycji, a otrzymany zwrot kosztów Odszkodowań stanowić będzie w istocie rzeczy wynagrodzenie za tę usługę i jako taki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo w interpretacji indywidualnej z 8 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP4-3.4012.102.2020.2.MP, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że:

„Końcowo Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż świadczenia, do których zobowiązane jest Miasto wykonywane są przez Spółkę za wynagrodzeniem wynoszącym równowartość odszkodowań należnych za przejęcie nieruchomości pod Inwestycję (zwiększane odpowiednio o VAT). Kwota należna Miastu jako usługodawcy powinna być w istocie traktowana jako zapłata za umożliwienie Spółce prowadzenia Inwestycji i wspieranie w realizacji części działań niezbędnych do realizacji prac inwestycyjnych. Spółka nie mogłaby dokonać czynności wywłaszczenia we własnym zakresie, gdyż nie ma takiej prawnej możliwości. Tym samym zwrot równowartości odszkodowania jakie Miasto musi zapłacić choćby za wywłaszczane grunty stanowi zapłatę za umożliwienie prowadzenia Inwestycji i włączenia optymalnego dla Wnioskodawcy przebiegu drogi dojazdowej do Centrum do układu komunikacyjnego.”

Ad. pytanie 2)

Inwestor jest zdania, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku, Gmina wykona na rzecz Inwestora usługę, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Wydatek poniesiony na rzecz Gminy z tytułu zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim będzie ściśle i bezpośrednio związany z działalnością opodatkowaną Inwestora.

Jak wskazano we wniosku, Inwestor planuje zrealizować na terenie Gminy zamierzenie inwestycyjne pn. „…”. Inwestycja stanowi część projektu pn. „…” i polegać będzie m.in. na budowie wiaduktu drogowego oraz nowego odcinka drogi powiatowej nr … ul. … w ….

Z powyższych okoliczności wynika, że usługa nabyta od Gminy będzie wykorzystana wyłącznie w celu realizacji opodatkowanej działalności gospodarczej Inwestora. Z tego powodu Inwestor będzie uprawniony do odliczenia całości podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Wynagrodzenie musi mieć zatem konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Należy podkreślić, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, ze zm.), dalej zwanej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, jeżeli podejmą one takie działania lub zawierają takie transakcje to będą uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji jeżeli wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziłoby do poważnego naruszenia zasad konkurencji.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2). Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.

Należy jednak zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 470 ze zm.), zgodnie z którym budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zasady nabywania nieruchomości pod inwestycje w zakresie dróg publicznych, a także organy właściwe w tych sprawach reguluje ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1363 ze zm.).

Przepis art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

-z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna (art. 12 ust. 4b ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

W oparciu o art. 12 ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4, jeżeli przejęta jest część nieruchomości, a pozostała część nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele, właściwy zarządca drogi jest obowiązany do nabycia, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości, w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego tej części nieruchomości.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Natomiast na mocy art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości (art. 98 ust. 3 ww. ustawy).

Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw (art. 128 ust. 1 cyt. wyżej ustawy).

Z okoliczności rozpatrywanej sprawy wynika, że Inwestor planuje zrealizować na terenie Gminy zamierzenie inwestycyjne pn. „….”. Inwestycja stanowi część projektu pn. „…” i polegać będzie m.in. na budowie wiaduktu drogowego oraz nowego odcinka drogi powiatowej nr … ul. … w …. Inwestycja realizowana będzie w obszarze działek ewidencyjnych będących aktualnie własnością osób trzecich. W celu umożliwienia Inwestorowi realizacji Inwestycji działki te zostaną pozyskane (przejęte) przez Gminę. Przejęcie działek nastąpi na podstawie decyzji zezwalającej na realizację inwestycji drogowej, o której mowa w art. 11a i nast. ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 specustawy drogowej z dniem, w którym Decyzja ZRID stanie się ostateczna objęte nią działki staną się z mocy prawa własnością Miasta na prawach powiatu … oraz Gminy …, na podstawie art. 12 ust. 4f ww. ustawy z kolei dotychczasowym właścicielom, użytkownikom wieczystym oraz osobom, którym przysługiwały ograniczone prawa rzeczowe nieruchomości objętych Decyzją ZRID przysługiwać będzie odszkodowanie. Wypłaty odszkodowań dokonywać będzie Gmina, a następnie kwota odpowiadająca wartości wypłaconych odszkodowań zostanie Gminie zwrócona przez Inwestora.

Zainteresowani mają wątpliwości czy czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora stanowią po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem w postaci zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim, i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wskazać należy, że co do zasady sama czynność przekazania środków finansowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie rodzi żadnych obowiązków podatkowych, o ile nie pełni funkcji zapłaty lub zaliczki z tytułu jakiegokolwiek świadczenia usług lub dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia – wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług przez Gminę na rzecz Inwestora. Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika bowiem, że wszelkie czynności dokonane przez Gminę w związku z przejęciem nieruchomości właścicieli, użytkowników wieczystych oraz osób, którym przysługuje ograniczone prawo rzeczowe oraz wypłatą odszkodowań dokonane zostały wyłącznie w interesie Inwestora. Dla Gminy istniejący układ komunikacyjny jest wystarczający i nie wymaga zmian. Gmina nie planowała i nie wychodziła z inicjatywą budowy/realizacji Inwestycji, a podejmowane działania następują na wniosek Inwestora. Celem podjętych przez Gminę czynności było umożliwienie Inwestorowi realizacji Inwestycji związanej z modernizacją ….. W analizowanym przypadku Inwestor nie mógł dokonać czynności wywłaszczenia we własnym zakresie, gdyż nie ma takiej prawnej możliwości.

Tym samym w analizowanej sprawie zapłata przez Inwestora na rzecz Gminy wynagrodzenia w postaci zwrotu kosztów odszkodowań za przejęte nieruchomości od dotychczasowych właścicieli, użytkowników wieczystych, osób, którym przysługuje ograniczone prawo rzeczowe, stanowi w istocie zapłatę za umożliwienie Inwestorowi prowadzenia jego inwestycji (modernizacja …).

Zatem, umożliwienie Inwestorowi prowadzenia Inwestycji związanej z modernizacją …, stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, czynności wykonywane przez Gminę na rzecz Inwestora stanowią po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem w postaci zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia przez Inwestora podatku naliczonego z tytułu wykonania przez Gminę czynności, o których mowa w Porozumieniu 1 i Porozumieniu 2 w związku z dokonaniem zwrotu kosztów odszkodowania wypłaconych przez Gminę osobom trzecim, należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Inwestor planuje zrealizować na terenie Gminy zamierzenie inwestycyjne pn. „…”. Inwestycja stanowi część projektu pn. „…” i polegać będzie m.in. na budowie wiaduktu drogowego oraz nowego odcinka drogi powiatowej nr … ul. … w ….

Jak zostało wskazane powyżej, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione. Inwestor jest podatnikiem VAT czynnym, a realizowana inwestycja ma związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Inwestor jest zarządcą infrastruktury … i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie …. W ramach prowadzonej działalności Inwestor buduje i modernizuje infrastrukturę …. W skład infrastruktury … wchodzą w szczególności obiekty inżynieryjne: mosty, wiadukty, przepusty i inne konstrukcje mostowe, tunele, przejścia nad i pod torami, mury oporowe i umocnienia skarp. Inwestycja stanowiąca część projektu pn. „…” i polegająca m.in. na budowie wiaduktu drogowego oraz nowego odcinka drogi powiatowej nr …, związana jest zatem z przedmiotem prowadzonej przez Inwestora działalności opodatkowanej. Usługa nabyta od Gminy będzie wykorzystana wyłącznie w celu realizacji opodatkowanej działalności gospodarczej Inwestora.

Jednocześnie – jak wskazano w niniejszej interpretacji – umożliwienie Inwestorowi prowadzenia Inwestycji związanej z modernizacją …., stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla ww. usług. A zatem w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, po otrzymaniu wystawionej przez Gminę faktury, Inwestorowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wykonania przez Gminę czynności, o których mowa w Porozumieniu 1 i Porozumieniu 2 w związku z dokonaniem zwrotu kosztów odszkodowań wypłaconych przez Gminę podmiotom trzecim.

Zatem stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin