2021.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.273.2021.1.SP
z 13 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania licytacyjnej sprzedaży nieruchomości w drodze egzekucji sądowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości w drodze egzekucji sądowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (…) dokonał zajęcia nieruchomości stanowiących:

Działkę nr 1 o pow. (…) ha położoną w (…) gmina (…), dla której Sąd Rejonowy (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w (…) prowadzi KW (…),
Działkę nr 2 o pow. (…) ha położoną w (…), gmina(…), dla której Sąd Rejonowy (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w (…) prowadzi KW(…),
Działkę nr 3 o pow. (…) ha położoną w (…), gmina (…), dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w (…) prowadzi KW (…),
Działkę nr 4 o pow (…) ha położoną w (…), gmina (…), dla której Sąd Rejonowy (…) Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w (…) prowadzi KW (…).

Wszystkie powyższe nieruchomości są niezabudowane.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (…) uchwalonym uchwałą Rady Gminy (…) z dnia (…) 2000 r. Nr (…) powyższe działki przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne z usługami nieuciążliwymi.

Działka nr 1, obręb (…) oznaczona niżej wymienionymi symbolami elementarnymi, przeznaczona jest na cele:

1 MJ, 1a MJ - tereny zabudowy jednorodzinnej wolnostojącej,
PS - teren przepompowni ścieków sanitarnych,
PD - teren przepompowni wód opadowych,
2 KP, 3 KP - ciąg pieszy,
KD - droga wewnętrzna.

Działka nr 2, obręb (…) oznaczona niżej wymienionymi symbolami elementarnymi, przeznaczona jest na cele:

1 MJ, 1a MJ - tereny zabudowy jednorodzinnej wolnostojącej,

2 KP - ciąg pieszy,
KD - droga wewnętrzna

Działka nr 3, obręb (…) oznaczona niżej wymienionymi symbolami elementarnymi, przeznaczona jest na cele:

1 MJ, 1a MJ - tereny zabudowy jednorodzinnej wolnostojącej.

1 KP - ciąg pieszo-jezdny,
KD - droga wewnętrzna,
U/KS - teren usług nieuciążliwych z parkingiem,
US/ZW - teren rekreacyjny z zielenią,
EE - teren stacji transformatorowej.

Działka nr 4, obręb (…) oznaczona niżej wymienionymi symbolami elementarnymi, przeznaczona jest na cele:

1 KP - ciąg pieszo-jezdny,

U/KS - teren usług nieuciążliwych z parkingiem,
US/ZW - teren rekreacyjny z zielenią,
Zl - teren zieleni izolacyjnej.

Nieruchomości stanowią własność dłużnej spółki – C S.A. w (…). KRS (…), NIP (…), która została wykreślona jako podatnik VAT w dniu (…) 2019 r. na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdarzenie przyszłe polega na licytacyjnej sprzedaży powyższych nieruchomości w drodze egzekucji sądowej.

Dla dłużnej spółki zostało ustanowionych dwóch kuratorów: jeden przez KRS w trybie art. 42 kc, a drugi przez sąd nadzorujący egzekucję w trybie art. 818 § 1 kpc. Pierwszy z kuratorów oświadczył, że nie ma żadnej wiedzy na temat sposobu nabycia przez dłużną spółkę nieruchomości, osoby zbywcy, prawa odliczenia podatku VAT, sposobu ich wykorzystania.

Kurator ustalony w trybie art. 818 § 1 kpc ustalił natomiast, że nabycie przez dłużną spółkę własności działek nr 1,3,4 nastąpiło w drodze sprzedaży przez osobę fizyczną na podstawie aktu notarialnego z dnia (…) 2007 r. Sprzedającym była osoba fizyczna, która w akcie notarialnym oświadczyła, że nie posiada numeru NIP i że zamieszkuje poza granicami Polski. Nabywcą był - D S.A. KRS (…) (obecnie po zmianie firmy – C S.A.).

W ocenie kuratora:

nabycie nastąpiło od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej,
czynność nie była dokumentowana fakturą VAT,
podatek VAT od transakcji nie został naliczony,
dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. działek.

nabycie nastąpiło od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej,
czynność nie była dokumentowana fakturą VAT,
podatek VAT od transakcji nie został naliczony,
dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. działek.

Z informacji uzyskanych od kuratora wynika, że według opisu nieruchomości w w/w aktach notarialnych działki w chwili ich nabycia były działkami niezabudowanymi. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego z 2000 r. tereny działek są przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną, drogi, tereny rekreacyjne. Także w chwili obecnej działki nie są zabudowane. Działki nr 1, 2, 3, 4 były wykorzystywane przez dłużnika jedynie jako przedmiot zabezpieczenia w związku z dokonaną przez dłużnika emisją (…) obligacji na okaziciela serii (…). W tym celu dłużnik ustanowił w szczególności na w/w działkach hipotekę łączną na podstawie aktu notarialnego z dnia (…) 2011 r. Obligacje są papierami wartościowymi, zatem mieszczą się w pojęciu instrumentów finansowych. Kurator stwierdził, że przedmiotowe działki były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT - art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zdarzenie przyszłe polegające na licytacyjnej sprzedaży powyższych nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, czy też będzie opodatkowane tym podatkiem?

Stanowisko Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy zdarzenie przyszłe polegające na licytacyjnej sprzedaży powyższych nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie opodatkowane tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie stanowią one terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika że, Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (…) dokonał zajęcia nieruchomości stanowiących działki nr: 1, 2, 3, 4. Wszystkie powyższe nieruchomości są niezabudowane.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (…) uchwalonym uchwałą Rady Gminy (...) z dnia (…) 2000 r. Nr (…) powyższe działki przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne z usługami nieuciążliwymi.

Kurator ustalony w trybie art. 818 § 1 kpc ustalił, że nabycie przez dłużną spółkę własności działek nr 1, 3, 4 nastąpiło w drodze sprzedaży przez osobę fizyczną na podstawie aktu notarialnego z dnia (…) 2007 r. Sprzedającym była osoba fizyczna, która w akcie notarialnym oświadczyła, że nie posiada numeru NIP i że zamieszkuje poza granicami Polski. Ponadto w ocenie kuratora nabycie nastąpiło od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, czynność nie była dokumentowana fakturą VAT, podatek VAT od transakcji nie został naliczony, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. działek.

Nabycie działki nr 2 nastąpiło na podstawie aktu notarialnego z dnia (…) 2019 r. na podstawie umowy zamiany nieruchomości. Zbywcą tej działki była osoba fizyczna. Nabywcą były Z S. A. w (…) - poprzednik prawny dłużnej spółki – C S.A. W związku z dysproporcją wartości zamienianych nieruchomości umowa przewidywała dopłatę do różnicy wartości nieruchomości w kwocie (…) zł. Ponadto w ocenie Kuratora nabycie nastąpiło od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, czynność nie była dokumentowana fakturą VAT, podatek VAT od transakcji nie został naliczony, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. działek.

Działki nr 1, 2, 3, 4 były wykorzystywane przez dłużnika jedynie jako przedmiot zabezpieczenia w związku z dokonaną przez dłużnika emisją (…) obligacji na okaziciela serii (…). W tym celu dłużnik ustanowił w szczególności na w/w działkach hipotekę łączną na podstawie aktu notarialnego z dnia (…) 2011 r. Obligacje są papierami wartościowymi, zatem mieszczą się w pojęciu instrumentów finansowych. Kurator stwierdził, że przedmiotowe działki były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku VAT - art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania licytacyjnej sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Z okoliczności sprawy wynika, że działki nr: 1, 2, 3, 4 będące przedmiotem licytacyjnej sprzedaży są niezabudowane. Jednocześnie zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (…) uchwalonym uchwałą Rady Gminy (…) z dnia (…) 2000 r. Nr (…) przeznaczone są pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne z usługami nieuciążliwymi. Tym samym działki będące przedmiotem licytacyjnej sprzedaży stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy.

W konsekwencji sprzedaż licytacyjna działek nr: 1, 2, 3, 4 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przy czym warunki wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy muszą być spełnione łącznie.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, nabycie działek 1, 2, 3, 4 będących przedmiotem sprzedaży licytacyjnej nastąpiło na podstawie aktu notarialnego od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, czynność nie była udokumentowana fakturą VAT oraz podatek VAT od transakcji nie został naliczony. Zatem w tych okolicznościach sprawy błędnie przyjęto, że dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia ww. działek. Skoro dostawa na rzecz dłużnika nie była objęta podatkiem, nie można uznać, że dłużnikowi przysługiwało bądź nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działek. Tymczasem ponownie należy wskazać, że art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy może mieć zastosowanie do dostawy towarów wyłącznie w przypadku łącznego spełnienia warunków w nim wymienionych, w tym gdy przy nabyciu towarów (nieruchomości) dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Oznacza to więc, że w okolicznościach analizowanej sprawy licytacyjna sprzedaż działek 1, 2, 3, 4 nie może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ze względu na niespełnienie przesłanki dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. działek przez dłużnika.

W konsekwencji, skoro do omawianej dostawy działek gruntu nr 1, 2, 3, 4 nie znajdzie zastosowania zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przedmiotowa transakcja będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin