2021.09.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.610.2021.2.DJ
z 15 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismami w dniach: 5 września 2021 r. i 13 września 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko jest:

prawidłowe – w odniesieniu do rozliczenia za 2020 rok;
nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 30 sierpnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.610.2021.1.DJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano 30 sierpnia 2021 r., natomiast w dniach: 5 września 2021 r. i 13 września 2021 r. do tut. organu wpłynęły pisma, stanowiące uzupełnienia wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z ojcem x-letniego syna Wnioskodawczyni jest po rozwodzie (prawomocny wyrok wydano (…) listopada 2020 r.). Ojciec dziecka, mimo możliwości, nie utrzymuje z synem (ani z Wnioskodawczynią) żadnego kontaktu. Sąd Okręgowy (…) nałożył na byłego męża rentę alimentacyjną na syna w wysokości (…) zł. Były mąż, poza alimentami, nie pomaga wychowywać syna, nie wyjeżdża z nim na wakacje, nie uczestniczy w jego życiu, rozwoju. Zerwał z Wnioskodawczynią i synem wszelkie możliwe kontakty. Stan trwa od 2019 r. Rodzina byłego męża, również nie utrzymuje z Wnioskodawczynią i Jej synem kontaktów.

Jako matka samotnie wychowująca syna, wszystkie sprawy dotyczące jego rozwoju, potrzeb, spraw związanych z wyborem nowej szkoły (kończy teraz … klasę), z jego zdrowiem, przyszłością, sprawami codziennymi Wnioskodawczyni realizuje samodzielnie, w ramach posiadanych środków i możliwości.

Obecnie Wnioskodawczyni mieszka z partnerem. Wnioskodawczyni z partnerem posiadają wspólny rachunek bankowy, jak i prowadzą razem gospodarstwo domowe. Partner ma syna, na którego zgodnie z wyrokiem sądu, płaci rentę alimentacyjną w wysokości (…) zł oraz w kwocie (…) zł na byłą żonę. Partner utrzymuje ze swoim synem regularne kontakty, wyjeżdża z nim na wakacje, z byłą żoną utrzymują poprawne kontakty. Wspólnie podejmują decyzje odnośnie syna.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni na pytanie: Rozliczenia, za który rok podatkowy dotyczy zadane przez Panią pytanie: „Czy opisana sytuacja uprawnia mnie do rozliczenia PIT jako osoba samotnie wychowująca dziecko?”, odpowiedziała, że dotyczy lat: 2018, 2019 i 2020 (za te lata Wnioskodawczyni rozliczyła się indywidualnie, za poprzednie lata rozliczała się łącznie z mężem).

Ponadto Wnioskodawczyni doprecyzowała, że za lata, których dotyczy pytanie, uzyskiwała dochody opodatkowane skalą podatkową. W okresie, którego dotyczy pytanie zarówno w stosunku do Wnioskodawczyni jak i Jej syna, nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o PDOF, również nie miały zastosowania przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego ani ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym ani ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Dodatkowo w piśmie z dnia 13 września 2021 roku Wnioskodawczyni poinformowała, że do czasu uzyskania prawomocnego wyroku o rozwiązaniu małżeństwa z (…) w dniu (…) listopada 2020 r. (…), Wnioskodawczyni była mężatką. Reasumując, w latach, których dotyczy pytanie, Wnioskodawczyni była jeszcze mężatką.

W 2018 roku w lutym Wnioskodawczyni złożyła pozew o rozwód i ze wspólnie zamieszkanego mieszkania wyprowadziła się z synem (…) (…) lutego 2018 r. W 2018 roku ojciec dziecka spotykał się z nim, syn nocował u ojca kilkukrotnie, ale już od 2019 roku zaprzestali kontaktować się z sobą z uwagi na bardzo destrykcyjny wpływ ojca na syna, co potwierdzili biegli sądowi, którzy mimo to, proponowali wzajemne kontakty. W 2019 r. były jeszcze wprawdzie sporadyczne kontakty tylko mailowo-smsowe, ale można stanowczo stwierdzić, że poza rentą alimentacyjną, od 2019 r. ojciec nie interesuje się swoim dzieckiem, nie spędza z nim czasu, nie interesuje się jego życiem teraźniejszym, ani jego przyszłością.

Partner Wnioskodawczyni nie przysposobił Jej syna i nie zamierza tego robić.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana sytuacja uprawnia Wnioskodawczynię do rozliczania PIT jako osoba samotnie wychowująca dziecko? Do tej pory Wnioskodawczyni rozliczała się indywidualnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna Ona rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, w polskim prawodawstwie taka osoba musi spełniać kilka warunków i Wnioskodawczyni je spełnia.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 PDoFizU od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

‒ podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

prawidłowe – w odniesieniu do rozliczenia za 2020 rok;
nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w 2018 roku do dnia 31 lipca 2019 r. – od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

W myśl natomiast tego art. 6 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 sierpnia 2019 r. – od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

małoletnie,
bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie do art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Przepis ten wymienia osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii itp.), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi zaś na fakt, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Zatem, art. 6 ust. 4 ww. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dziecko/dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dziecko/dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Jednakże nadmienić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych – za wskazany w uzupełnieniu wniosku okres – według zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie należy dokonać rozstrzygnięcia, czy w będącym przedmiotem zapytania okresie (od 2018 roku do końca 2020 roku) Wnioskodawczyni spełniała warunki do uznania jej za osobę samotnie wychowującą dziecko.

Zaznaczyć należy, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Z przywołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, należy spełnić warunki w nim wskazane, a w szczególności mieć ściśle określony stan cywilny oraz faktycznie wychowywać samotnie dziecko.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że z ojcem x-letniego syna Wnioskodawczyni jest po rozwodzie (prawomocny wyrok wydano jednakże dopiero (…) listopada 2020 r.). W 2018 roku w lutym Wnioskodawczyni złożyła pozew o rozwód i ze wspólnie zamieszkanego mieszkania wyprowadziła się z synem (…) (…) lutego 2018 r. W 2018 roku ojciec dziecka spotykał się z synem, syn nocował u ojca kilkukrotnie, ale już od 2019 roku zaprzestali kontaktować się z sobą z uwagi na bardzo destrykcyjny wpływ ojca na syna, co potwierdzili biegli sądowi, którzy mimo to, proponowali wzajemne kontakty. W 2019 r. były jeszcze wprawdzie sporadyczne kontakty tylko mailowo-smsowe, ale od tego 2019 r. ojciec nie interesuje się swoim dzieckiem, nie spędza z nim czasu, nie interesuje się jego życiem teraźniejszym, ani jego przyszłością. Ojciec dziecka, mimo możliwości, nie utrzymuje z synem żadnego kontaktu. Były mąż, poza alimentami, nie pomaga wychowywać syna, nie wyjeżdża z nim na wakacje, nie uczestniczy w jego życiu, rozwoju, a ponadto zerwał z Wnioskodawczynią i z synem wszelkie możliwe kontakty. Jako matka samotnie wychowująca syna, wszystkie sprawy dotyczące jego rozwoju, potrzeb, spraw związanych z wyborem nowej szkoły (kończy teraz … klasę), z jego zdrowiem, przyszłością, sprawami codziennymi – Wnioskodawczyni realizuje samodzielnie, w ramach posiadanych środków i możliwości. Obecnie Wnioskodawczyni mieszka z partnerem. Do czasu uzyskania prawomocnego wyroku o rozwiązaniu małżeństwa z (…), Wnioskodawczyni była mężatką.

W rezultacie, w przedmiotowej sprawie nie można przyjąć, że Wnioskodawczynię w latach 2018 i 2019 można uznać za „osobę samotnie wychowującą dziecko” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Preferencja ta uzależniona jest bowiem – jak już wcześniej wyjaśniono – również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko. W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawczyni przez cały 2018 i 2019 rok była mężatką. Nadmienić w tym miejscu należy, że samo złożenie w danym roku podatkowym pozwu o rozwód (w tym przypadku w 2018 roku) nie pozwala na uznanie danej osoby za samotnie wychowującą dziecko w tym roku podatkowym, ponieważ status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa (a więc w analizowanej sprawie z dniem (…) listopada 2020 r.).

Wnioskodawczyni – nie będąc w latach 2018-2019: panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności – nie można przypisać w latach 2018-2019 statusu „osoby samotnie wychowującej dziecko”, ponieważ nie należy do jednej z kategorii osób wymienionych w zamkniętym katalogu ustanowionym przez ustawodawcę w przywołanym wyżej przepisie art. 6 ust. 4 ustawy.

Zatem, okoliczność, że Wnioskodawczyni w latach 2018-2019 formalnie była mężatką, a więc nie spełniała warunków określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyklucza możliwość uznania, że Wnioskodawczyni za ten okres przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoby samotnie wychowującej dziecko.

Natomiast w odniesieniu do kwestii preferencyjnego rozliczenia dochodów za 2020 rok należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był samotnie wychowującym dziecko. Wystarczające jest bowiem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie musi trwać przez cały rok.

Jak wynika z opisu sprawy – w dniu (…) listopada 2020 roku wydano prawomocny wyrok o rozwodzie Wnioskodawczyni z ojcem x-letniego syna, o którym mowa we wniosku, a także Wnioskodawczyni samotnie wychowuje syna bez udziału ojca dziecka, tj. wszystkie sprawy dotyczące rozwoju syna, potrzeb, spraw związanych z wyborem nowej szkoły, ze zdrowiem syna, przyszłością, sprawami codziennymi realizuje Wnioskodawczyni samodzielnie. Natomiast ojciec dziecka poza alimentami nie pomaga wychowywać syna, a ponadto mimo możliwości nie utrzymuje z synem żadnego kontaktu.

Zatem – mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przywołane przepisy prawa – uznać należy, że Wnioskodawczyni od (…) listopada 2020 roku do końca 2020 roku była osobą samotnie wychowującą dziecko, a w związku z tym ma prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów za 2020 rok w sposób przewidziany dla matki samotnie wychowującej dziecko.

Reasumując, należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawczyni za lata 2018-2019 nie ma możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla „osoby samotnie wychowującej dziecko”, bowiem – jak wynika z treści podania – Zainteresowana przez cały ten okres pozostawała w związku małżeńskim. Natomiast, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 rok według zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, bowiem od (…) listopada 2020 roku Wnioskodawczyni posiada status „rozwódki” i samotnie (bez wsparcia ojca dziecka) wychowuje swojego syna.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto nadmienić należy, że w związku z załączeniem przez Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku dokumentu należy zaznaczyć, że Organ wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku bądź jego uzupełnienia dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku opisie sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin