Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.468.2021.1.APR
z 10 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lipca 2021 r. (data wpływu 22 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

22 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. (…)

Natomiast zgodnie z art. 32 ust. 1 UL „X jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia”.

Stosownie do art. 32 ust. 2 UL w skład X wchodzą następujące jednostki organizacyjne (…)

Wnioskodawca - czyli X (…) (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Nadleśnictwo”)-jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 32 ust. 2 pkt 3 UL.

Wnioskodawca nie posiada osobowości prawnej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Według art. 35 ust. 1 UL gospodarkę leśną w nadleśnictwie prowadzi nadleśniczy, a ponadto odpowiada on za stan lasu. W tym zakresie nadleśniczy w szczególności:

1. reprezentuje Skarb Państwa w stosunkach cywilnoprawnych, w zakresie swojego działania;
2. kieruje nadleśnictwem jako podstawową jednostką organizacyjną (…);
3. bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami Skarbu Państwa, pozostającymi w zarządzie (…);
4. inicjuje, koordynuje oraz nadzoruje działalność pracowników nadleśnictwa;
5. ustala organizację nadleśnictwa, w tym podział na leśnictwa zapewniający leśniczym prawidłowe wykonywanie zadań gospodarczych, oraz zatrudnia i zwalnia pracowników nadleśnictwa;
6. organizuje ochronę mienia i zwalczanie szkodnictwa leśnego.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 UL przez „gospodarkę leśną” (którą prowadzi Nadleśnictwo) rozumie się działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w X Nadleśnictwo prowadzi działalność:

1. administracyjną,
2. gospodarczą, w zakresie gospodarki leśnej w nadleśnictwach, w której wyróżnia się działalność:
   1. podstawową, obejmującą urządzenie, ochronę i zagospodarowanie lasu, utrzymanie i powiększenie zasobów i upraw leśnych, pozyskiwanie - z wyjątkiem skupu - drewna, a także jego sprzedaż w stanie nie przerobionym,
   2. uboczną, obejmującą gospodarowanie zwierzyną, pozyskiwanie - z wyjątkiem skupu - żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów w stanie nie przerobionym,
3. dodatkową - produkcyjna i usługowa na rzecz gospodarki leśnej, opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeżeli wydatki związane z wytwarzaniem produktów lub świadczeniem usług w ramach tej działalności nie są wyższe od ich zakupu poza X.

Działalność wskazana w pkt 1 powyżej to przede wszystkim działalność niepodlegająca VAT (a więc inna niż gospodarcza), natomiast znaczna część działalności wskazanej w pkt 2 i 3 to działalność gospodarcza w rozumieniu VAT.

W tym zakresie warto również zauważyć, że zgodnie z § 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej w X źródła przychodów Nadleśnictwa stanowią w szczególności wpływy:

1. ze sprzedaży:
   1. drewna, produktów ubocznych lasu, runa leśnego oraz nasion, szyszek, sadzonek i choinek,
   2. produktów gospodarki rolnej, łąkowej i rybackiej,
   3. materiałów, towarów i zbędnych środków trwałych,
2. z wydzierżawiania lub wynajmu lasów, gruntów i innych nieruchomości, w tym z wydzierżawiania obwodów łowieckich,
3. z zagospodarowania turystycznego i wypoczynkowego lasów,
4. z operacji pieniężnych,
5. z innych źródeł.

W ramach prowadzonej gospodarki leśnej Nadleśnictwo jest odpowiedzialne również za utrzymanie i stan dróg leśnych (a więc dróg położonych w lasach niebędących drogami publicznymi w rozumieniu przepisów o drogach publicznych - por. art. 6 ust. 1 pkt 8 UL). Wnioskodawca pragnie wskazać, że odpowiedni stan dróg leśnych jest kluczowy dla prowadzonej przez Nadleśnictwo działalności, o której mowa powyżej (będącej w części jednocześnie działalnością gospodarczą w rozumieniu VAT). W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zobowiązany nieustannie do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem dróg leśnych.

W toku wykonywania czynności stanowiących gospodarkę leśną Wnioskodawca korzysta również w określonym zakresie z dróg publicznych (w tym gminnych).

W ramach wykonywania gospodarki leśnej - co polegało m.in. na użyciu sprzętu (w tym ciężkiego) do wycinki oraz wywozu drewna w celu jego sprzedaży, a także użyciu sprzętu do dokonywania nowych nasadzeń - Wnioskodawca doprowadził do znaczących uszkodzeń dróg leśnych oraz drogi gminnej (które były i w przyszłości również mają być wykorzystywane przy prowadzeniu tej działalności, głównie ukierunkowanej na sprzedaż drewna).

Uszkodzenia tych dróg były (są) na tyle istotne, że istotnie utrudniały (utrudniają) one Wnioskodawcy dalsze wykonywanie gospodarki leśnej, w tym głównie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży drewna (a więc opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu VAT). W związku z tym, konieczne stało się poniesienie nakładów mających na celu naprawę tych dróg - dróg leśnych i drogi gminnej. Droga gminna (o długości niecałych 2 km) położona jest w ciągu komunikacyjnym dróg leśnych. W tym sensie, Nadleśnictwo korzystając z tego ciągu komunikacyjnego m.in. do przewozu drewna w celu sprzedaży, rozpoczynało transport korzystając z drogi leśnej, następnie transport odbywał się odcinkiem drogi gminnej (ww. niecałe 2 km) i ponownie drogi leśnej. Droga gminna stanowiła zatem (i dalej stanowi) kluczowy element ciągu komunikacyjnego wykorzystywanego przez Nadleśnictwo do prowadzenia gospodarki leśnej (w tym transportu drewna w celu jego sprzedaży).

Nadleśnictwo posiada prawo do dysponowania drogą leśną (w tym prawo do jej zamknięcia w celu wykorzystywania wyłącznie na własne potrzeby). Natomiast droga gminna (publiczna) stanowi własność Gminy (…) (dalej: „Gmina”).

W związku ze zniszczeniem dróg leśnych i drogi gminnej Nadleśnictwo zmuszone było (jest) do dokonania modernizacji (przebudowy) tych dróg. Jednocześnie Nadleśnictwo i Gmina zdecydowały się podpisać porozumienie (umowę) dotyczące dokonania równoczesnej przebudowy (modernizacji) części ciągu komunikacyjnego wykorzystywanego przez Nadleśnictwo stanowiącego drogę gminną.

W zawartym pomiędzy Nadleśnictwem i Gminą porozumieniu określono zasady realizacji przedsięwzięcia w zakresie przebudowy drogi gminnej i w tym zakresie ustalono w szczególności, że:

• inwestorem jest Nadleśnictwo,
  

• wydatki ponosić będzie Nadleśnictwo,
  

• nabywcą towarów i usług (w rozumieniu VAT) będzie Nadleśnictwo,
  

• prace zostaną wykonane zgodnie z właściwymi przepisami oraz normami technicznymi, a także z zachowaniem stosownych procedur prawnych,
  

• właścicielem drogi gminnej pozostanie Gmina, która (…)i podmiotom współpracującym bezterminowo umożliwi korzystanie z drogi gminnej w zakresie związanym z prowadzeniem gospodarki leśnej,
  

• z drogi gminnej będzie mogła korzystać również lokalna społeczność,
  

• w przypadku decyzji Gminy (lub jej następcy prawnego), uniemożliwiającej korzystanie w przyszłości z drogi gminnej w zakresie jaki jest niezbędny do prowadzenia efektywnej gospodarki leśnej, Gmina (lub jej następcy prawni), na żądanie Nadleśnictwa (lub jego następców prawnych) dokona zwrotu nakładów poniesionych z udziałem środków związanych z funduszem leśnym na przebudowę drogi gminnej (w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia roszczenia przez Nadleśnictwo lub jego następcę prawnego).
  
  
  

Podsumowując przedstawione powyżej okoliczności Nadleśnictwo wskazuje, że będzie zatem realizować jedno przedsięwzięcie polegające na przebudowie (modernizacji) drogi leśnej i drogi gminnej (dalej: „Przedsięwzięcie”). W odniesieniu do Przedsięwzięcia, Nadleśnictwo będzie inwestorem i podmiotem który będzie ponosić wydatki (w tym przy udziale finansowym środków z tzw. funduszu leśnego). Wreszcie to Nadleśnictwo będzie nabywcą towarów i usług (w rozumieniu VAT) związanych z realizacją Przedsięwzięcia. Z kolei konieczność realizacji Przedsięwzięcia motywowana jest przede wszystkim zamiarem prowadzenia przez Nadleśnictwo działalności gospodarczej w zakresie wykonywania czynności opodatkowanych VAT w postaci sprzedaży drewna, przy czym drogi będą wykorzystywane przez Nadleśnictwo w zakresie wszystkich wykonywanych (prowadzonych) rodzajów działalności.

W takim stanie faktycznym po stronie Nadleśnictwa zrodziły się wątpliwości dotyczące zasad rozliczenia realizacji Przedsięwzięcia na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „uptu”).

Wnioskodawca pragnie dodać, że nie wykonuje czynności zwolnionych przedmiotowo z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Nadleśnictwo będzie posiadać (posiada) pełne (100%) prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia, czy też prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia powinno zostać zrealizowane przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji w rozumieniu art. 86 ust. 2a uptu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Nadleśnictwo będzie posiadać (posiada) prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji w rozumieniu art. 86 ust. 2a uptu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 uptu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124).

Powyższy przepis statuuje podstawową na gruncie VAT zasadę, tj. zasadę neutralności tego podatku dla jego podatników. Oznacza to. że jeśli dany podatnik wykorzystuje nabywane towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (a więc czynności opodatkowane wg poszczególnych stawek VAT), wówczas przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 uptu omawiane uprawnienie nie ma charakteru bezwzględnego - prawo do odliczenia przysługuje „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych”.

Oznacza to, że pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy dany towar (usługa) jest wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Natomiast, gdy takiego wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych VAT brak, również prawo do odliczenia podatku naliczonego nie występuje.

Ponadto, w praktyce zdarzają się przypadki, że podatnik wykorzystuje nabywane towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, ale przedmiotowe wykorzystanie nie ma charakteru wyłącznego (bezwzględnego). W takich sytuacjach prawo do odliczenia podatku naliczonego musi napotkać na stosowne ograniczenie.

Niepełne wykorzystanie zakupów do czynności opodatkowanych VAT może wynikać z wykorzystania tych zakupów jednocześnie do:

1. czynności zwolnionych przedmiotowo z VAT.
2. czynności niepodlegających VAT (działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu uptu),
3. czynności zwolnionych przedmiotowo z VAT oraz zarazem czynności niepodlegających VAT (działalności innej niż gospodarcza w rozumieniu uptu).

W takich sytuacjach konieczne jest zastosowanie przez podatnika w celu dokonania odliczenia - dodatkowych zasad uregulowanych w art. 86 ust. 2a i n. oraz ewentualnie art. 90 uptu.

Stosownie do art. 86 ust. 2 uptu, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 2b uptu, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przy wyborze sposobu określenia proporcji - stosownie do art. 86 ust. 2c uptu - można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku, Nadleśnictwo jest podatnikiem VAT czynnym. Nadleśnictwo wykonuje zarówno czynności opodatkowane VAT (działalność gospodarczą w rozumieniu VAT), jak i czynności mieszczące się w kategorii czynności niepodlegających VAT (a więc działalność inna niż działalność gospodarcza).

Nadleśnictwo prowadzi gospodarkę leśną i w tym zakresie - jak już wskazano - prowadzi działalność administracyjną, gospodarczą w zakresie gospodarki leśnej (podstawową oraz uboczną), a także działalność dodatkową.

Prowadzenie działalności i realizacja gospodarki leśnej przez Nadleśnictwo wymaga w znacznej części wykorzystania dróg leśnych i gminnych (publicznych). Bez możliwości dojazdu w określone części lasu Nadleśnictwo nie byłoby w stanie realizować postawionych przed nim celów. W tym sensie, w ocenie Nadleśnictwa, wszelkie wydatki związane z utrzymaniem tych dróg mają znaczący związek z prowadzoną przez Nadleśnictwo działalnością.

Jak już wskazano, neutralność VAT zapewnia przede wszystkim art. 86 ust. 1 uptu. Przepis ten wyraźnie wskazuje, że nabyte towary i usługi muszą mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną. Nie precyzuje on jednak charakteru tego związku. Dokonując zatem wykładni wskazanego przepisu należy nadać mu taki sens, który pozwoli na zachowanie podstawowej i najistotniejszej cechy tego podatku, jaką jest właśnie jego neutralność dla podatnika.

W praktyce oznacza to, że brak jest podstaw do różnicowania prawa do odliczenia w przypadku nabytych towarów (usług), które w sposób pośredni wpływają na działalność gospodarczą. Wobec tego przyjąć należy, że każdy związek - zarówno bezpośredni, jak i pośredni - ze sprzedażą opodatkowaną VAT, wykonywaną obecnie, uprzednio lub w przyszłości winien być uwzględniany przy ocenie istnienia uprawnienia podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług. Tylko przy takim podejściu będzie możliwa realizacja postulatu neutralności VAT.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy - bezpośrednio, więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi VAT wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym przyczyniają się do dokonywania dostaw opodatkowanych VAT. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów/usług, a powstaniem obrotu.

O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika (np. poprzez ich odsprzedaż), lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

W ocenie Wnioskodawcy, w jego przypadku niewątpliwie zachodzi związek pomiędzy dokonywanymi zakupami towarów i usług związanymi z realizacją Przedsięwzięcia, a wykonywaną działalnością gospodarczą w rozumieniu uptu (w tym z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT). Jak wskazano w opisie zdarzenia niniejszego wniosku, stan dróg jest dla Wnioskodawcy kluczowy w szczególności z punktu widzenia prowadzenia prawidłowej gospodarki leśnej oraz możliwości prowadzenia działalności w zakresie opodatkowanej sprzedaży drewna (oraz ewentualnie innych produktów leśnych).

Spełniona jest zatem pozytywna przesłanka warunkująca wystąpienie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikająca z art. 86 ust. 1 uptu - wykonanie przebudowy (modernizacji) dróg jest zatem wprost powiązane z podejmowaniem przez Nadleśnictwo czynności opodatkowanych VAT, ponieważ bez pozyskania i transportu drewna nie jest możliwe w ogóle wykonanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie nie może jednak uciec z pola widzenia okoliczność, że Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywać Przedsięwzięcie również do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu VAT.

To z kolei powoduje, że przysługujące Nadleśnictwu odliczenie - w odniesieniu do podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia - nie może być odliczeniem pełnym (100%), a odliczeniem realizowanym z zastosowaniem sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a uptu.

Mając na uwadze powyższe, Nadleśnictwo stoi na stanowisko, że będzie posiadać (posiada) prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Przedsięwzięcia przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji w rozumieniu art. 86 ust. 2a uptu.

Nadleśnictwo zwraca uwagę, że stanowisko podobne zostało zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2019 r. o sygn. 0112-KDIL1-1.4012.181.2019.1.OA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem –nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.