Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.190.2021.1.LS
z 20 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2021 r. (data wpływu 29 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany przez podmiot leczniczy aktualnie używanej kasy rejestrującej na kasę on-line – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany przez podmiot leczniczy aktualnie używanej kasy rejestrującej na kasę on-line.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej (…) jest podmiotem leczniczym, w którym udzielane są ambulatoryjne świadczenia zdrowotne w zakresie stomatologii. Świadczenia udzielane są wyłącznie stacjonarnie przez zatrudnionych lekarzy w ramach umów cywilnoprawnych oraz przez lekarza będącego właścicielem prowadzącym ten podmiot leczniczy.

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług art. 145b (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) której artykuł 145b, wskazuje, że w wydłużonym terminie od dnia 1 lipca 2021 r. kasy fiskalne on-line będą musieli wprowadzić podatnicy świadczący usługi „w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów”.

Jak wynika z ww. przepisów obowiązek prowadzenia sprzedaży przy pomocy kas on-line dotyczy usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów. Przepis ten nie zawiera sformułowania, iż w przypadku świadczenia usług opieki medycznej przez lekarzy i lekarzy dentystów chodzi jedynie o wykonywanie tych świadczeń w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej.

Należy wskazać, że z przepisu tego nie wynika natomiast czy obowiązek o którym mowa powyżej dotyczy wyłącznie lekarzy prowadzących prywatną praktykę, czy też podatników -podmiotów leczniczych w ramach struktur i na rzecz których lekarze czy lekarze dentyści w ramach umów cywilnoprawnych oraz sami właściciele podmiotów wykonujących zawód lekarza świadczą usługi medyczne.

Wnioskodawca działa jako podmiot leczniczy, wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (RPWDL) – prowadzonego przez właściwego wojewodę. Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca nie ma zarejestrowanej indywidualnej praktyki lekarskiej i nie widnieje w rejestrze prowadzonym przez właściwa okręgową izbę lekarską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podmiot leczniczy w ramach którego właściciel – lekarz dentysta oprócz zatrudnionych lekarzy oraz fizjoterapeuty sam udziela świadczeń zdrowotnych w ramach własnego podmiotu leczniczego na rzecz pacjentów jest zobowiązany do wymiany aktualnie używanej kasy na kasę fiskalną on-line na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście powołanych wyżej regulacji prawnych osoba fizyczna posiadająca status przedsiębiorcy jako podmiot leczniczy prowadzący działalność w zakresie usług ambulatoryjnych stacjonarnych świadczeń zdrowotnych nie podlega przepisom art. 145b ustawy o podatku od towarów i usług. Podmiot leczniczy, to zespół osób i składników majątkowych zorganizowanych w przedsiębiorstwo za pomocą, których podmiot ten wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej. W ramach podmiotu wykonywane są świadczenia na rachunek i odpowiedzialność podmiotu leczniczego a lekarz prowadzący działalność jest podmiotem leczniczym. Należy przy tym wskazać, że on sam nie jest indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską i nie widnieje w rejestrze okręgowej izby lekarskiej.

Wskazany powyżej przepis wyraźnie określa, że obowiązek wymiany kasy rejestrującej na kasę rejestrującą on-line dotyczy tylko świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów w ramach indywidualnej praktyki a nie przez podmioty. Obowiązek wymiany kas fiskalnych na kasy on-line dla lekarzy wynika z art. 145b ust. 3 lit d ustawy o VAT. Przywołany artykuł dotyczy podatników świadczących usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Przepisy o VAT nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego, czy działalności leczniczej. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Z ustawy tej wynika, że:

• art. 2 ust. 1 pkt 5 za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy o którym mowa w art. 4,
• oraz lekarza wykonującego zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową o której mowa w art. 5.
  
  

Zgodnie z powyższym, opierając się na art. 4 – podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r.,
2. Samodzielne Publiczne ZOZ,
3. jednostki budżetowe (w ramach działalności leczniczej),
4. instytuty badawcze w zakresie jw.,
5. fundacje i stowarzyszenia w zakresie jw.
   
   

Natomiast w art. 5 ust. 2 pkt 1 działalność lecznicza lekarzy może być wykonywana w formie

1. jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska,
2. IPL w miejscu wezwania,
3. ISPL,
4. IPL, ISPL wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
5. spółka cywilna,
6. spółka jawna,
7. Spółka partnerska, jako grupowa praktyka lekarska.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej wykonywanie zawodu w ramach praktyk zawodowych nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego. Wnioskodawca jest lekarzem dentystą posiadającym status przedsiębiorcy (wpis do CEDIG) i działającym jako podmiot leczniczy (wpis do …).

Wnioskodawca jako podmiot leczniczy, zatrudnia w oparciu o umowy cywilnoprawne lekarzy, którzy wraz z przedsiębiorcą, świadczą w ramach i na rzecz tego podmiotu usługi medyczne. Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście powołanych regulacji prawnych jako podmiot leczniczy nie podlega on przepisom art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d ustawy o VAT, bowiem przepis ten wyraźnie wskazuje, ze obowiązek wymiany kas mają tylko świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonych przez lekarzy w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ww. ustawa nakłada dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1. przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2. przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
   1. związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
   2. obejmujących określenie:
      • sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
      • sposobu pracy kasy rejestrującej,
   3. zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
   
   

Wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line określone zostały w art. 111 ust. 6a ustawy. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).

Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. 2019 r. poz. 816 ze zm.), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmuje obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas rejestracyjnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 145b ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

W myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. – do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1 (art. 145b ust. 2 ustawy).

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 2 lit d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059) przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 30 czerwca 2021 r. – do świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów.

Zgodnie z powyższym przepisem podatnicy ograniczeni byli w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 30 czerwca 2021 r., jeśli w prowadzonej działalności gospodarczej świadczą usługi w zakresie opieki medycznej jako lekarze i lekarze dentyści.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, w którym udzielane są ambulatoryjne świadczenia zdrowotne w zakresie stomatologii. Świadczenia udzielane są wyłącznie stacjonarnie przez zatrudnionych lekarzy w ramach umów cywilnoprawnych oraz przez lekarza będącego właścicielem prowadzącym ten podmiot leczniczy.

Wnioskodawca działa jako podmiot leczniczy, wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą (RPWDL) – prowadzonego przez właściwego wojewodę. Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca nie ma zarejestrowanej indywidualnej praktyki lekarskiej i nie widnieje w rejestrze prowadzonym przez właściwa okręgową izbę lekarską.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku wymiany kasy fiskalnej na kasę fiskalną on-line dla udzielanych świadczeń zdrowotnych zarówno przez właściciela – lekarza dentystę oraz zatrudnionych lekarzy i fizjoterapeutę, w ramach prowadzonego podmiotu leczniczego.

W niniejszej sprawie, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzony przez Niego podmiot leczniczy nie będzie zobowiązany z dniem 1 lipca 2021 r. do wymiany aktualnie posiadanej kasy rejestrującej na kasę fiskalną on-line.

Przepis art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy wskazuje, że obowiązek wymiany kasy rejestrującej na kasę rejestrującą on-line dotyczy tylko świadczenia usług w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów w ramach indywidualnej praktyki, a nie przez podmioty lecznicze.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2021 r. poz. 790), wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich.

Działalność lecznicza lekarzy, zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej może być wykonywana w formie:

1. jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
2. spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o działalności leczniczej, wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego.

Zatem, w przypadku prowadzenia działalności w formie podmiotu leczniczego istnieje pewna dowolność, w wyborze formy prawnej działalności, podmiotem leczniczym może być zarówno jednoosobowy przedsiębiorca, który dokonał wpisu w CEIDG, jak i spółka osobowa lub kapitałowa.

Dodatkowo na podmiocie leczniczym, nie ciąży ograniczenie w zakresie zatrudniania jak ma to miejsce w przypadku indywidualnej praktyki lekarskiej.

Jak wynika z art. 53 pkt 1-3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską w miejscu wezwania może zatrudniać osoby niebędące lekarzami do wykonywania czynności pomocniczych (współpracy). Lekarz, lekarz dentysta wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską, lub grupową praktykę lekarską, prowadzący odpowiednio staż podyplomowy lub szkolenie specjalizacyjne może zatrudniać lekarza, lekarza dentystę w celu odbywania przez niego stażu podyplomowego lub szkolenia specjalizacyjnego. Lekarz, lekarz dentysta, jest obowiązany do poinformowania organu prowadzącego rejestr o zatrudnieniu lekarza, lekarza dentysty.

Z powyższym przepisów wynika, że w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej nie można zatrudniać innego lekarza w zakresie udzielanych świadczeń. Ograniczenie, o którym mowa w ww. przepisie nie dotyczy zatrudniania osób niebędących lekarzami, które wykonują czynności pomocnicze. Wyjątkiem od powyższej reguły będzie zatrudnienie lekarza w celu odbycia stażu podyplomowego lub innego szkolenia specjalistycznego. Oczywiście pod warunkiem uprzedniego uzyskania przez indywidualną praktykę odpowiedniej akredytacji do prowadzenia tego typu szkoleń.

Cechą charakterystyczną wykonywania zawodu w formie praktyki lekarskiej jest więc udzielanie świadczeń zdrowotnych przez lekarza/lekarzy na własny rachunek i własną odpowiedzialność. Właśnie ta cecha odróżnia prowadzenie praktyki od podmiotu leczniczego, w którym lekarze wykonują zawód na podstawie stosunku prawnego zawartego z podmiotem leczniczym, udzielając świadczeń na rachunek i odpowiedzialność (wobec osób trzecich) podmiotu leczniczego.

Należy zauważyć, że w myśl art. 145b ust. 1 pkt 3 lit. d) ustawy, w zw. z § 1 ust. 1 pkt 2 lit d) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, podatnicy świadczący usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów mogli prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r.

Wykładnia normy zawartej w ww. przepisie wskazuje, że do stosowania kas fiskalnych on-line od dnia 1 lipca 2021 r. zobowiązani są lekarze i lekarze dentyści (osoby fizyczne). Tak więc świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych w sytuacji, gdy świadczenia te wykonywane są przez podmioty lecznicze nie jest objęte obowiązkiem ewidencjonowania usług w ww. zakresie przy zastosowaniu kas rejestrujących on-line.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca – będący lekarzem – prowadzi podmiot leczniczy, w którym zatrudnia lekarzy w ramach umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie ma zarejestrowanej indywidualnej praktyki lekarskiej.

Jak wynika z obowiązujących przepisów, do stosowania kas fiskalnych on-line od dnia 1 lipca 2021 r. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w zakresie opieki medycznej zobowiązani są lekarze, lekarze dentyści w ramach indywidulanej lub grupowej praktyki lekarskiej. Wnioskodawca, który działa jako podmiot leczniczy i nie ma zarejestrowanej indywidulanej praktyki lekarskiej, ma prawo prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

Odpowiadając na pytanie, Wnioskodawca zatrudniając lekarzy i fizjoterapeutę na podstawie umów cywilnoprawnych, oraz sam świadcząc usługi medyczne w ramach podmiotu leczniczego, którego jest właścicielem, nie będzie zobowiązany z dniem 1 lipca 2021 r. do wymiany aktualnie używanej kasy rejestrującej na kasę fiskalną on-line.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.