Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.510.2021.2.MGO
z 21 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury za świadczenie usługi parkingowej na żądanie nabywcy tej usługi w oparciu o pokwitowanie niefiskalne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

30 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury za świadczenie usługi parkingowej na żądanie nabywcy tej usługi w oparciu o pokwitowanie niefiskalne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia usług parkingowych. Usługi te polegają na pobieraniu opłat za korzystanie z parkingu od klientów. Parking, na którym Spółka świadczy usługi wyposażony jest w automatyczny i samoobsługowy system parkingowy, wydający bilet wjazdowy i potwierdzenie transakcji po uiszczeniu zapłaty. Obsługa jest w pełni zautomatyzowana, dokonywana przez klienta i odbywa się bez udziału pracowników Spółki, w automacie płatniczym (kasie automatycznej) pobierane są opłaty w bilonie, banknotach oraz w formie bezgotówkowej przy pomocy terminala POS zainstalowanego w automacie. Po zakończeniu transakcji (opłaceniu biletu parkingowego uprzednio uzyskanego przez klienta przy terminalu wjazdowym na parking), wystawiane są potwierdzenia dokonania transakcji, które noszą nazwę „pokwitowanie niefiskalne”.

Przedmiotowe potwierdzenie dokonania transakcji zawiera:

• nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży
• numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika
• numer pokwitowania
• numer urządzenia
• numer operacji
• datę oraz godzinę i minutę sprzedaży
• nazwę usługi
• wartość netto
• wysokość podatku
• wartość sprzedaży brutto
• oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż
• formę dokonania płatności.
  
  

Opłaty pobierane za korzystanie z parkingu są opodatkowane stawką podatku od towarów i usług (VAT) w wysokości 23%. System parkingowy ma zainstalowane oprogramowanie, które umożliwia drukowanie raportów w zakresach wskazanych przez użytkownika oraz standardowych: dziennych i miesięcznych zawierających kwotę utargu.

Ponadto w urządzeniach są zapisywane wszystkie wykonane transakcje (kopie pokwitowań), co umożliwia prowadzenie ewidencji wymaganych przepisami prawa podatkowego. Jednak „pokwitowanie niefiskalne” nie zawiera informacji na temat nr NIP nabywcy, a system informatyczny obsługujący parking nie daje możliwości ręcznego wpisania nr NIP przez nabywcę usługi parkingowej w chwili dokonania płatności za usługę i otrzymania „pokwitowanie niefiskalne”.

Klienci parkingu zwracają się do Spółki z żądaniem wystawienia faktury VAT, z tytułu świadczonych usług parkingowych. Spółka wystawia fakturę, stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT. Faktury wystawiane są na podstawie dokumentu potwierdzającego dokonanie transakcji („pokwitowanie niefiskalne”). System parkingowy jest bezobsługowy i nie wymaga fizycznej obecności pracownika Spółki na terenie parkingu, dlatego nie istnieje możliwość wystawienia faktury „od ręki” bez uprzedniego uregulowania należności poprzez parkometr i pobrania wydrukowanego przez to urządzenie dowodu potwierdzającego dokonanie transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z art. 106b ust. 5-6 ustawy o VAT, Spółka może wystawiać na żądanie nabywcy usługi parkingowej fakturę na jego rzecz z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej, w oparciu o „pokwitowanie niefiskalne”, pomimo że dokumenty te nie będą zawierać informacji na temat NIP nabywcy usługi?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka może wystawiać faktury na podstawie dowodu dokonania zapłaty „pokwitowanie niefiskalne”, wydanych przez system parkingowy, zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, pomimo braku informacji na temat NIP nabywcy usługi na tych dokumentach, bez naruszenia postanowień art. 106b ust. 5 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy o VAT. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, Podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

1. w postaci papierowej lub
2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
   
   

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 ze zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie kas”.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług parkingowych. Usługi te polegają na pobieraniu opłat za korzystanie z parkingu od klientów. Parking, na którym Spółka świadczy usługi wyposażony jest w automatyczny i samoobsługowy system parkingowy, wydający bilet wjazdowy i potwierdzenie transakcji po uiszczeniu zapłaty. Obsługa jest w pełni zautomatyzowana, dokonywana przez klienta i odbywa się bez udziału pracowników Spółki, w automacie płatniczym (kasie automatycznej) pobierane są opłaty w bilonie, banknotach oraz w formie bezgotówkowej przy pomocy terminala POS zainstalowanego w automacie. Po zakończeniu transakcji (opłaceniu biletu parkingowego uprzednio uzyskanego przez klienta przy terminalu wjazdowym na parking), wystawiane są potwierdzenia dokonania transakcji, które noszą nazwę „pokwitowanie niefiskalne”.

Przedmiotowe potwierdzenie dokonania transakcji zawiera:

• nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży
• numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika
• numer pokwitowania
• numer urządzenia
• numer operacji
• datę oraz godzinę i minutę sprzedaży
• nazwę usługi
• wartość netto
• wysokość podatku
• wartość sprzedaży brutto
• oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż
• formę dokonania płatności.
  
  

Opłaty pobierane za korzystanie z parkingu są opodatkowane stawką podatku od towarów i usług (VAT) w wysokości 23%. System parkingowy ma zainstalowane oprogramowanie, które umożliwia drukowanie raportów w zakresach wskazanych przez użytkownika oraz standardowych: dziennych i miesięcznych zawierających kwotę utargu.

Ponadto w urządzeniach są zapisywane wszystkie wykonane transakcje (kopie pokwitowań), co umożliwia prowadzenie ewidencji wymaganych przepisami prawa podatkowego. Jednak „pokwitowanie niefiskalne” nie zawiera informacji na temat nr NIP nabywcy, a system informatyczny obsługujący parking nie daje możliwości ręcznego wpisania nr NIP przez nabywcę usługi parkingowej w chwili dokonania płatności za usługę i otrzymania „pokwitowanie niefiskalne”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości wystawienia faktury do potwierdzeń dokonania transakcji za usługę parkingową w formie „pokwitowania niefiskalnego”, w sytuacji kiedy dokumenty te nie będą zawierać informacji na temat nr NIP nabywcy usługi.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Stosownie do art. 106b ust. 6 ustawy o VAT w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy o VAT wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy zauważyć, że wynikająca z art. 106b ust. 5 ustawy o VAT regulacja dotyczy jedynie sprzedaży ewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Należy zwrócić również uwagę na przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 ze zm.)

W myśl § 1 Rozporządzenie określa zwolnienia na czas określony niektórych grup podatników i niektórych czynności z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwanego dalej „ewidencjonowaniem”, oraz warunki korzystania ze zwolnienia.

Natomiast zgodnie z § 2 Rozporządzenia:

1. Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
2. W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
   
   

W załączniku do Rozporządzenia czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania w poz. 40 zostały wymienione usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w:

1. bilonie lub banknotach, lub
2. innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, że prowadzona przez Wnioskodawcę sprzedaż usług parkingowych za pomocą automatycznego i samoobsługowego systemu parkingowego jest zaewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej i potwierdzana paragonem fiskalnym. Wnioskodawca wyjaśnił, że automatyczny i samoobsługowy system parkingowy wydaje bilet wjazdowy, a następnie po opłaceniu usługi w automacie płatniczym (kasie automatycznej) wydawane jest „pokwitowanie niefiskalne” potwierdzające dokonanie transakcji. Zatem skoro Wnioskodawca nie ewidencjonuje świadczenia usług parkingowych na kasie rejestrującej to przepis art. 106b ust. 5 ustawy o VAT nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W konsekwencji Wnioskodawca dla usług parkingowych, ma prawo do wystawienia na prośbę podatnika (nabywcy) faktury z tytułu wyświadczonej usługi parkingowej w oparciu o pokwitowanie niefiskalne, pomimo że, dokument ten nie będzie zawierać informacji na temat numeru NIP nabywcy usługi (numeru za pomocą, którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.