2021.09.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.620.2021.3.DA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.620.2021.3.DA
z 17 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 sierpnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.620.2021.2.DA, Nr 0113-KDIPT1-1.4012.397.2021.3.MH, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 4 sierpnia 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 sierpnia 2021 r.). W dniu 13 sierpnia 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Pana …,

Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:

Panią …

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowani są właścicielami w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej nieruchomości gruntowych położonych w …, gminie …, powiecie …, województwie …, składających się z następujących działek stanowiących nieruchomości rolne (dalej łącznie jako „Nieruchomość”) o numerach:

X1 - pow. 3139 m²,

X2 - pow. 3461 ²,

X3 - pow. 4282 ²,

X4 - pow. 4110 ²,

X5 - pow. 4112 ²,

X6 - pow. 1600 ²,

X7 -pow. 4879 ²,

X8 -pow. 3567 ²,

X9 -pow. 4568 ²,

X10 -pow. 7380 ²,

X11 -pow. 4835 ²,

X12 -pow.3772 ²,

X13 - pow. 4039 ²,

X14 - pow. 6484 ²,

X15 - pow. 4416 ²,

X16 - pow. 3649 ²,

X17 - pow. 3230 ²,

X18 - pow. 3965 ²,

X19 - pow. 4210 ²,

X20 - pow. 3683 ²,

X21 - pow. 4459 ²,

X22 - pow. 4627 ²,

X23 - pow. 4560 ²,

X24 - pow. 4809 ²,

X25 -pow. 4291 ²,

X26 - pow. 4105 ²,

X27 - pow. 5083 ²,

X28 - pow. 4453 ²,

X29 - pow. 3733 ²,

X30 - pow. 3911 ²,

X31 -pow. 4915 ²,

X32 - pow. 3187 ²,

X33 - pow. 3684 ²,

X34 - pow. 3701 ²,

X35 -pow. 3703 ²,

X36 - pow. 3572 m²,

X37 - pow. 3025 ²,

X38 - pow. 3139 ²,

X40 - pow. 3562 ²,

X41 - pow. 3015 ²,

X42 -pow. 3477 ²,

X43 - pow. 4158 ²,

X44 - pow. 5195 ².

Następujące działki stanowią działki zabudowane:

nr X44 — zabudowa zagrodowa: budynek mieszkalny, stodoła, obora i budynek warsztatowy,

nr X6 — drewniany domek letniskowy o pow. użytkowej 35 m².

Pozostałe nieruchomości nie są i nie będą zabudowane.

Zainteresowani nabyli własność Nieruchomości na mocy umowy sprzedaży z dnia 4 czerwca 2012 r. objętej aktem notarialnym, Rep. A …, sporządzonym przez notariusza …. Od momentu jej nabycia Zainteresowani wykorzystywali (użytkowali) ww. Nieruchomość, składającą się z działek stanowiących nieruchomości rolne wyłącznie w celu prowadzenia działalności rolnej. Zainteresowani nie prowadzą działalności gospodarczej w ramach obrotu nieruchomościami oraz nie nabyli własności Nieruchomości w ramach działalności gospodarczej. Nieruchomości zostały nabyte w celu powiększenia prowadzonego przez Zainteresowanych gospodarstwa rolnego, aby utworzyć sąsiednie gospodarstwo rolne dla Ich córki, która miała niebawem wrócić do kraju. Córka Zainteresowanych przebywała w tym czasie poza granicami Polski. Sytuacja polityczna w kraju nie zachęciła jednak Ich córki do powrotu.

Zainteresowani utrzymują się jedynie z niskich emerytur oraz nie stać Ich było na utrzymywanie tak odległego od miejsca zamieszkania (30 km) oraz tak dużego gospodarstwa rolnego. Dodatkowo Zainteresowani znajdują się w podeszłym wieku (Zainteresowany - 70 lat, Zainteresowana  66 lat) i nie mają już sił na prowadzenie rozległej działalności rolnej.

Do Zainteresowanych zgłosiły się osoby zainteresowane nabyciem własności Nieruchomości. W kontaktach między Zainteresowanymi a osobami zainteresowanymi nabyciem własności Nieruchomości pośredniczył … oraz spółka … Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) z siedzibą w …, przy ul. …, …, wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla … w …, …, pod numerem KRS …, REGON: …, NIP: ….

Potencjalni kupujący nie byli zainteresowani nabyciem własności Nieruchomości w ramach współwłasności, w związku z czym Spółka zaproponowała podział Nieruchomości na mniejsze działki oraz jednoczesne wydzielenie działek drogowych. Zainteresowani przystali na propozycję Spółki, która bez pobierania od Nich jakiegokolwiek wynagrodzenia z tego tytułu, przeprowadziła w dniu 6 marca 2020 r. podział Nieruchomości na mniejsze działki odpowiadające potrzebom kupujących.

Działki, które zostały podzielone to działki z obrębu ewidencyjnego …, …, o numerach:

A - pow. 4,66 ha,

B - pow. 2,60 ha,

C - pow. 6,74 ha,

D - pow. 0,8742 ha,

E - pow. 2,65 ha,

F - pow. 0,25 ha.

Działki, które powstały w wyniku podziału, będące przedmiotem sprzedaży Zainteresowani wskazali na początku opisu zdarzenia przyszłego. Zainteresowani nie podjęli żadnych czynności ani nie ponieśli żadnych kosztów w celu dokonania podziału ww. Nieruchomości. Wszystkie czynności w tym zakresie zostały wykonane przez Spółkę lub przez osoby przez nią wyznaczone.

Działki zostały sprzedane na rzecz kupujących jako działki rolne, tj. w dniu złożenia wniosku działki objęte są umowami przedwstępnymi sprzedaży lub umowami warunkowymi sprzedaży (w zależności od sytuacji danego kupującego). Działki powstałe po podziale na dzień sprzedaży nie będą objęte planem zagospodarowania przestrzennego.

Zainteresowani ani Spółka nie uzyskali dla sprzedawanych działek decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, jak również nie jest planowane uzyskanie takiej decyzji przed sprzedażą. Według wiedzy Zainteresowanych uzyskanie takiej decyzji po sprzedaży przedmiotowych działek nie jest planowane. Przed transakcją sprzedaży nie wykonali Oni również czynności mających na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży, jak np. doprowadzenie wody, prądu itd.

Zainteresowani zgodzili się na dokonanie podziału Nieruchomości z uwagi na fakt, że kupujący nie byli zainteresowani nabyciem Nieruchomości w ramach współwłasności, ponieważ nie pozostają ze sobą w bliskich relacjach, w związku z czym zamierzali nabyć oddzielne nieruchomości. Sam podział nie miał wpływu na wyższą cenę Nieruchomości, a miał jedynie umożliwić Zainteresowanym zbycie prywatnego majątku niesłużącego do wykonywania działalności gospodarczej w celu uzyskania środków umożliwiających realizację własnych prywatnych potrzeb.

Zainteresowani nie prowadzili czynności w zakresie sprzedaży Nieruchomości w sposób ciągły lub zorganizowany, ale jedynie jednorazowo dokonali sprzedaży składnika ich majątku prywatnego. Nie podejmowali Oni żadnych działań w zakresie promowania oferty sprzedaży Nieruchomości (nie ogłaszali ofert w prasie, w internecie itd.). W niniejszej sprawie kupujący będący klientami Spółki zgłosili się do Zainteresowanych za pośrednictwem ww. Spółki w celu nabycia Nieruchomości. Sprzedaż następuje wyłącznie w ramach potrzeb osobistych Zainteresowanych, a nie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zainteresowani zamierzają dokonać sprzedaży działek powstałych po podziale w 2021 r. Odpłatne zbycie przedmiotowych działek, ostatecznie dokonane na podstawie przyrzeczonej umowy sprzedaży, nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż ta dotyczy zbycia prywatnego majątku, niesłużącego do wykonywania działalności gospodarczej, w celu uzyskania środków umożliwiających realizację własnych prywatnych potrzeb.

Ponadto, Zainteresowani nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. W ciągu ostatnich lat sprzedali Oni jedynie części nieruchomości rolnej wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, do którego należy Nieruchomość, tj. w dniu 19 stycznia 2017 r. na rzecz … oraz … na podstawie aktu notarialnego, Rep. A nr …, sporządzonego przez notariusza … oraz w dniu 22 maja 2014 r. na rzecz … na podstawie aktu notarialnego, Rep. A nr …, sporządzonego przez notariusza …. Sprzedaże te nie były związane z działalnością gospodarczą. Zainteresowani zamierzali sprzedać większą część Nieruchomości, ponieważ nie byli w stanie utrzymać tak dużego gospodarstwa rolnego, ale nie znaleźli osób zainteresowanych nabyciem większej części Nieruchomości.

Pozostałe działki z obrębu …, gm. … o numerach: G, H, I, J, K, L, Ł, M, nie zostaną przez Zainteresowanych sprzedane, a będą stanowiły prowadzone przez Nich gospodarstwo rolne.

W ramach dodatkowych ustaleń ze Spółką Zainteresowani doszli do porozumienia, że sprzedadzą na rzecz ww. Spółki dodatkową część działki, która zostanie wydzielona wraz ze sprzedażą.

Dodatkowo Zainteresowani są właścicielami działek nabytych w latach 90-tych o numerach: N, O, P, R, S w gminie …, które służą obecnie do prowadzenia działalności w zakresie agroturystyki oraz działek o numerach: K, L, G, H, I, J, które są obecnie wydzierżawione na rzecz … Sp. z o.o. na cele instalacji panelów fotowoltaicznych.

Zainteresowany oraz Jego żona nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowani nie są i nigdy nie byli czynnymi podatnikami podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Działki będące przedmiotem sprzedaży nie są i nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Od momentu nabycia do momentu planowanego zbycia, działki nie były oraz nie są udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu/dzierżawy/użyczenia.

Od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży, przedmiotowy grunt był użytkowany przez Zainteresowanych poprzez prowadzenie działalności rolnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionej sytuacji, przychód ze sprzedaży Nieruchomości stanowić będzie przychód osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym podlegał będzie on opodatkowaniu przewidzianemu dla przychodów osiąganych z prowadzonej działalności gospodarczej?
Czy przychód ze sprzedaży Nieruchomości wobec upływu pięciu lat, od końca roku kalendarzowego w jakim Zainteresowani dokonali jej nabycia, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Czy z tytułu sprzedaży Nieruchomości Zainteresowani uzyskają status podatnika podatku VAT, a w konsekwencji tego, czy sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji są pytania oznaczone nr 1 i nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast pytanie oznaczone nr 3, dotyczące podatku od towarów i usług, zostało rozpatrzone odrębnie.

Zdaniem Zainteresowanych (w odniesieniu do pytania nr 1), w opisanej sytuacji przychód ze sprzedaży Nieruchomości (niezależnie od liczby faktycznie przeprowadzonych transakcji), nie będzie dla Zainteresowanych przychodem z tytułu działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

Jednym ze źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej  oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒ prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie „pozarolniczej działalności gospodarczej” opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zgodnie z przyjętą praktyką interpretacyjną (np. interpretacja indywidualna nr 0113-KDIPT2-2.4011.425.2019.1.AKU, z dnia 24 września 2019 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.570.2018.2.MJ, z dnia 8 stycznia 2019 r.) działalność należy uznać za zarobkową wtedy, gdy może służyć potencjalnemu generowaniu zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie generować. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Organy interpretacyjne wskazują również, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

W odniesieniu do pojęcia „zorganizowania”, zasadnym jest zaczerpnięcie definicji słownikowej. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, „organizować” to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim, nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się danych czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania  na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych  działań podjętych przez Zainteresowanych w odniesieniu do właściwego źródła przychodu, należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem Nieruchomości, o których mowa we wniosku, ponieważ sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co potwierdzenie znajduje np. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS.

Tożsame z powyższym stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.202.2019.4.PS, w której stwierdza, że: „ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarniej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości).

Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.

Brak jest natomiast podstawy, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Zachowanie Zainteresowanych w odniesieniu do przedmiotowych Nieruchomości wskazuje na czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe i racjonalne gospodarowanie tym majątkiem. Nie są to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie zysku, które są typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Zachowanie Wnioskodawców w żaden sposób nie wskazuje, aby czynności podjęte przez Wnioskodawców miały charakter działalności gospodarczej.

W interpretacji z dnia 4 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdzając prawidłowość stanowiska podmiotu występującego o wydanie interpretacji indywidualnej, stwierdza: „(...) działalność gospodarcza powinna cechować się stałością i powtarzalnością jej wykonywania, bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodać należy, iż sprzedaż majątku własnego - zwłaszcza podyktowana w jakiejś mierze okolicznościami losowymi (...)  nie jest działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zorganizowany, polega jedynie na wykorzystaniu posiadanych składników majątku osobistego w sposób pozwalający na korzystne ich upłynnienie”.

Sprzedaż nieruchomości jest jednym z praw, jakie przysługują właścicielowi nieruchomości. Podkreślić należy, że przedmiotowa sprzedaż ma charakter okazjonalny, nie jest związana z zawodowym obrotem nieruchomościami. O powyższym świadczyć może chociażby fakt, że sprzedaż Nieruchomości odbędzie się po upływie niemal dziesięciu lat od jej zakupu, a sam zakup także miał okazjonalny charakter, nakierowany na utworzenie sąsiedniego gospodarstwa rolnego dla córki Zainteresowanych, która miała wrócić do kraju, o czym świadczy chociażby fakt, że nabycie zostało dokonane do majątku wspólnego małżonków.

Co niezwykle istotne, Zainteresowani nie podejmują żadnych działań, które typowe są dla działalności związanej z obrotem nieruchomościami. To Spółka odpowiedzialna jest za dokonanie czynności, które związane są z działaniami prawnymi i projektowymi odnoszącymi się do Nieruchomości. Spółka odpowiedzialna była za złożenie wniosku o podział Nieruchomości oraz ze wszelkie działania związane z jej sprzedażą na rzecz kupujących.

Wskazane wyżej przesłanki znajdują potwierdzenie m.in. we wspomnianej interpretacji nr 0113-KDIPT2-2.4011.425.2019.1.AKU: „Nieruchomość nie została zatem nabyta w celach komercyjnych. Również przystąpienie do Inwestycji nie było w takim celu. Wnioskodawca nie podejmował czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystycznym dla działalności deweloperskiej). Uwzględniając zarówno datę nabycia Nieruchomości (2004 r.), datę przystąpienia do realizacji Inwestycji (2010 r.) oraz datę przyszłej sprzedaży Nieruchomości, w ocenie Wnioskodawcy brak jest przesłanek do uznania, że sprzedaż Nieruchomości będzie następowała w wykonaniu działalności gospodarczej. Konsekwentnie przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie dla Wnioskodawcy przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Tym samym tak uzyskany przychód nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej” (w powyższej interpretacji, w związku z uznaniem stanowiska wnioskodawcy za prawidłowe, odstąpiono od uzasadnienia).

Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Go 156/17: „ (...) o ile zatem w związku z nieruchomością nie były podejmowane przez podatnika czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystyczne np. dla działalności deweloperskiej czy też z zakresu obrotu nieruchomościami), z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z zaniechaniem realizacji celu, dla którego została ona uprzednio nabyta. Istotne znaczenie ma wyłączenie z opodatkowania przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do której oczywiście nie byty podejmowane czynności przekraczające zwykły zarząd) do transakcji spekulacyjnych”.

Sprzedaż działek świeżo po podziale gruntu nie jest objęta podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie ma znamion zorganizowanej działalności o charakterze handlowym, a sam grunt został nabyty przed ponad pięcioma laty, co znajduje potwierdzenie w najnowszych interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 maja 2021 r., nr 0115-KDIT1.4011.63.2021.4.JG oraz nr 0115-KDIT1.4011.64.2021.4.JG.

W związku z powyższym, przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie dla Zainteresowanych przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

Zainteresowani wskazują, że także w zgodzie z najnowszą praktyką interpretacyjną, przyjąć należy, że nawet sprzedaż wielu działek nie powoduje, aby taką sprzedaż uznać za przejaw działalności gospodarczej. Potwierdzeniem może być np. interpretacja indywidualna z dnia 5 maja 2020 r., nr 0115-KDIT3.4011.192.2020.1.AW, gdzie wnioskodawca wskazał, że: „W poprzednich latach nastąpił podział geodezyjny tej nieruchomości. W wyniku podziału, nieruchomość podzielona została na 17 działek. Z wydzielonych działek tylko 8 nadaje się do jakiegokolwiek zagospodarowania przez właściciela, ponieważ pozostałe działki są to tereny zalewowe oraz działki pozostawione do dyspozycji Gminy Z. z przeznaczeniem na drogi dojazdowe”.

Organ interpretacyjny, odnosząc się do zamiaru sprzedaży (niektórych) działek wskazał, że: „Zachowanie Wnioskodawczyni w odniesieniu do otrzymanej w darowiźnie nieruchomości wskazuje bowiem na czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem tzn. mające na celu prawidłowe racjonalne gospodarowanie tym majątkiem. Nie są to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie zysku, które są typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Tym samym, w wyniku sprzedaży ww. działek po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej”.

Podsumowując, opisanej we wniosku sprzedaży w odniesieniu do Nieruchomości nie można uznać za przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód ze sprzedaży nie będzie przychodem określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Zdaniem Zainteresowanych (w odniesieniu do pytania nr 2), stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie  jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej  nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W niniejszej sprawie Zainteresowani nabyli Nieruchomości w 2012 r., a sprzedaży dokonują w 2021 r., w związku z czym przesłanka upływu pięciu lat została niewątpliwie spełniona. Ponadto, jak wykazano powyżej, zbycie nie następuje w ramach działalności gospodarczej Zainteresowanych, w związku z czym zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje wystąpieniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie  nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.”

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – skutków działań podjętych przez Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz planowanym odpłatnym zbyciem działek powstałych w wyniku podziału Nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Okoliczności przedstawione w zawartym we wniosku i jego uzupełnieniu opisie wskazują, że Nieruchomość nabyta przez Zainteresowanych w dniu 4 czerwca 2012 r. na podstawie umowy sprzedaży, w celu prowadzenia działalności rolnej, składająca się z działek stanowiących grunty rolne, nie została nabyta dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nie była w niej wykorzystywana.

W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Zainteresowanych wskazują, że nie mają one charakteru inwestycyjnego, ukierunkowanego na osiągnięcie zysku, tj. profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Zatem, okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że planowana sprzedaż działek powstałych po podziale Nieruchomości, nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania i cel działania Zainteresowanych wskazują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W konsekwencji, skutki podatkowe odpłatnego zbycia przedmiotowych działek, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W odniesieniu do kwestii opodatkowania przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, wskazać należy, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że działki rolne będące przedmiotem planowanej sprzedaży, powstałe po podziale Nieruchomości, zostały nabyte przez Zainteresowanych w 2012 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowana przez Zainteresowanych sprzedaż działek rolnych powstałych po podziale Nieruchomości, nabytej w 2012 r., nie będzie miała związku z działalnością gospodarczą i nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, zatem przychód z ich sprzedaży nie będzie stanowił źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Zainteresowani nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Równocześnie należy stwierdzić, że planowana sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnych oraz wyroku wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ wydający interpretacje indywidualne nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin