Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.342.2021.1.IM
z 21 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2021 r. (data wpływu tego samego dnia poprzez platformę e-puap), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy działalność Spółki, dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących produktów oraz procesów w zakresie oprogramowania komputerowego oraz robotyki wypełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT – w związku z czym Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy działalność Spółki, dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących produktów oraz procesów w zakresie oprogramowania komputerowego oraz robotyki wypełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT – w związku z czym Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Przedmiotem działalności Spółki jest tworzenie, ulepszanie i modyfikacja programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podst. art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Spółka realizuje prace w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac będą mogły zostać wykorzystane w ramach działalności kontrahenta. Obszar prowadzonych prac skoncentrowany jest na działalności związanej przede wszystkim z tworzeniem nowych bądź ulepszonych rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego.

Wraz z rozwojem rynku oprogramowania oraz wykorzystywania coraz to nowszych konstrukcji kodu oprogramowania, Spółka istotnie łączy działalność nakierowaną na rozwój istniejących rozwiązań jak i opracowywanie nowych narzędzi informatycznych/narzędzi oprogramowania niezbędnych do realizacji działalności gospodarczej czy też ukierunkowana na potrzeby osób fizycznych niezwiązanych z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Głównymi obszarami rozwoju Spółki w obecnym czasie jest przede wszystkim praca w oparciu o platformę Magento, która to umożliwia jej tworzenie oraz funkcjonalne działanie sklepów internetowych. W zakresie usług programistycznych Wnioskodawca wykonuje również usługi w zakresie tworzenia, aktualizacji, modyfikacji czy ulepszania aplikacji mobilnych.

Ponadto, spółka realizuje projekty w zakresie tworzenia oraz realizacji nowej koncepcji w zakresie technologii informatycznych jakim jest „internet of things”. Technologia będąca obiektem zainteresowań oraz pracy spółki polega na bezpośrednim gromadzeniu, przetwarzaniu czy wymianie danych elektronicznych za pośrednictwem instalacji elektrycznej inteligentnej KNX lub sieci komputerowej.

Spółka w ramach swojej działalności współpracuje z popularną zagraniczną firmą, która jest twórcą (…) robota(…). W ramach wykonywanej współpracy, zespół badawczo-rozwojowy spółki opracowuje nowe rozwiązania i aplikacje, które będą mogły usprawnić działanie robota, ulepszyć jego wiedzę, interakcję oraz tym samym, dostosuje jego działanie do różnych środowisk. Dodatkowo, oprócz wymienionego wyżej rozwijania i tworzenia oprogramowania robota, Spółka zajmuje się także tematyką uczenia maszynowego. Uczenie maszynowe, inaczej machine learning rozwijane przez Spółkę polega na implikacji szeregu rozwiązań dotyczących analizy danych oraz konkretnych wyników badań. Nowa technologia machine learning charakteryzuje się przymusem systematycznego rozwoju, jednak niesie ze sobą istotne korzyści dla Spółki, wspomagając rozwój istniejących już narzędzi, bądź tworzenia algorytmów, które mają ograniczyć zakres pracy Wnioskodawcy. Sposób ten w obecnej formie polega jednak jeszcze na stałe kontroli pracownika w kontekście wprowadzania danych do baz informacyjnych. Spółka w swoich działaniach przeprowadza kompleksowe prace związanie z zakresem rozszerzonej rzeczywistości AR (ang. augmented reality). Technologia AR, będąca obiektem prac Wnioskodawcy opiera się na systemie, który polega na łączeniu świata rzeczywistego z elementami generowanymi komputerowe. Dotychczas wynikiem prac Spółki było powstanie czterech aplikacji: nakładanie kolorów na paznokcie, nakładanie obrazów na ścianę, aplikacja Wander na konkurs Galileo - zapewnia wyselekcjonowane wycieczki z przewodnikiem wraz z interaktywnymi zadaniami, wizualizacja produktu na pudełku. Spółka nie odstępuje od rozwoju technologii i realizacji kolejnych projektów na jej bazie, w oparciu o nowe projekty i algorytmy zastosowane w kodzie produktu/aplikacji.

Zakres prac wykonywanych przez Spółkę realizowany jest przez zespoły, charakteryzujące się szczególnym kryterium, które ma na celu wyłonić specjalistów w zakresie zleconej konstrukcji, ulepszenia bądź optymalizacji tworzonego utworu. Osoby należące do zespołu dysponują określoną, zaawansowaną wiedzą w zakresie oprogramowania komputerowego.

Wspomniany przez Wnioskodawcę machine learning, będący obiektem zainteresowań szczególnych Spółki jest na bieżąco rozwijany w zakresie zdobywania wiedzy i udoskonaleń przez wyodrębniony do tego zespół. Wnioskodawca planuje, przy wsparciu dotacji celowej, uruchomić laboratorium badawczo-rozwojowe w ramach którego zostanie wydzielony dodatkowy zespół badawczy, opierający swoje działania na ustawowej definicji B+R. Wyodrębniony, kolejny zespół będzie posiadał własne zasoby wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Spółka w swoich inwestycjach związanych z uruchomieniem laboratorium w zakresie machine learning planuje zakup:

• sprzętu okulograficznego do badania User Experience - określa doświadczenie użytkownika, jakie towarzyszy mu podczas korzystania z produktu czy usługi,
• stacji roboczej do obliczeń ML - charakteryzująca się wysoką mocą obliczeniową i wielowątkowością,
• robota - urządzenie mechaniczne lub program komputerowy, upraszczający lub automatyzujący wykonanie.
  
  

Spółka we wcześniej wskazanej działalności zajmuje się tworzeniem, optymalizacją i ulepszaniem oprogramowania komputerowego na projekty wewnętrzne oraz potrzeby zewnętrzne. Wskazane projekty zewnętrzne realizowane są na potrzeby kontrahentów Spółki. Polegają one w głównej mierze na wytworzeniu oprogramowania, które po ukończeniu zostaje dostarczone klientowi z przeniesieniem praw autorskich. Spółka w projektach zewnętrznych w swojej działalności zajmuje się wyżej wymienioną specyfiką tworzenia aplikacji, kodu źródłowego oprogramowania komputerowego oraz ulepszania wcześniej wytworzonych produktów na potrzeby określonego kontrahenta. Każdy projekt to innowacyjny utwór charakteryzujący się przede wszystkim unikalnym kodem źródłowym oraz odmiennym wykorzystaniem technologii względem poprzednich prac Spółki.

Projekty wewnętrzne realizowane są w ramach działalności Spółki, która ukierunkowana jest na samodoskonalenie oraz tworzenie unikalnych rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego, które mogą mieć szczególne znaczenie przy tworzeniu, ulepszaniu, rozwiązywaniu problemów w przyszłych zleceniach. Dodatkowo projekty wewnętrzne realizowane przez Spółkę charakteryzują się chęcią usprawnienia oraz poprawą komfortu pracy - głównie oparta jest ona o aktualizację, czyli ulepszanie narzędzi, których Spółka używa w działalności nastawionej na realizację zamówień swoich klientów. W przypadku prac podejmowanych w wyniku wewnętrznej inicjatywy Spółki, prowadzone są one przede wszystkim na podstawie przeprowadzonej analizy wewnętrznego zapotrzebowania Spółki na nowe rozwiązania oraz w celu zidentyfikowania nowych możliwości technologicznych, które zostaną wykorzystane na potrzeby sprzedaży czy działalności operacyjnej Spółki.

Prace prowadzone przez wyodrębnione zespoły w Spółce, zarówno w kontekście realizacji projektów wewnętrznych jak i zewnętrznych każdorazowo mają charakter unikatowy, oparty na oryginalności. Zgodnie z definicją językową - oryginalność ta opiera się na tworzeniu produktów niebędących kopią, niecharakteryzujących się pozorną oryginalnością, nieopierających się na wzorach oraz odbiegających od powszechnie przyjętych, powszechnie znanych lub przyjętych metod.

Innowacyjne odkrycia oraz ustalenia z zakresu prac rozwojowych zawierają się w zakresie poziomów od 5 do 8 według skali TRL (ang. Technology Readiness Level). Wykorzystanie skali, która zawiera wytyczne dotyczące demonstracji produktu - ta zaś w swoim znaczeniu odnosi się bezpośrednio do działalności Spółki - tym samym obejmuje swoją skalą: testy w środowisku symulującym rzeczywiste warunki, testy prototypu w warunkach zbliżonych do rzeczywistych, testy prototypu w warunkach operacyjnych, a finalnie - po spełnieniu uprzednich przesłanek, demonstrację ostatecznej formy technologii. Spółka każdorazowo wyznaczając zespoły do realizacji zadań z wyżej wymienionego zakresu opiera ich działanie o systematyczność schematu pracy przy wersji demonstracyjnej produktu bądź programu. Algorytm prototypu bądź programu opracowywany każdorazowo przez Spółkę nie powiela prostych i ogólnodostępnych na rynku koncepcji.

Pracownikami oraz współpracownikami Spółki są osoby zatrudnione na umowie o pracę, dodatkowo głównie osoby na umowie B2B. Spółka niekiedy zatrudnia osoby - głównie studentów, pracujących na umowach cywilnoprawnych do wykonania określonych zadań.

Spółka bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi prace twórcze w sposób systematyczny, przy wykorzystaniu dostępnych zasobów wiedzy. Istotnie, twórczość, której Spółka dokonuje polega na projektowaniu coraz to nowszych zastosowań, które w działalności Spółki miały już miejsce. Oprogramowanie, każdorazowo tworzone na zlecenie kontrahenta posiada innowacyjne oraz odrębne od poprzednich funkcjonalności.

Twórczą działalność Spółki odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w skali światowej - gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, iż Spółka nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z kontrahentem oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom danego kontrahenta. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją, działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

Wnioskodawca zaznacza, że:

1. w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową, zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 18d i art. 18e ustawy o CIT;
2. Spółka prowadzi opisaną działalność w sposób stały i zamierza prowadzić działalność badawczo-rozwojową w sposób opisany powyżej również w przyszłości;
3. każdorazowo będzie dokonywał oceny prac prowadzonych w ramach danego projektu pod kątem spełnienia ustawowych przesłanek uznania ich za działalność badawczo-rozwojową;
4. w ramach prowadzonej przez siebie ewidencji, Spółka jest i będzie w stanie wyodrębniać koszty prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, w sposób umożliwiający określenie wysokości przysługującej ulgi B+R, przede wszystkim przez przypisanie kosztów do poszczególnych projektów uznanych uprzednio za badawczo-rozwojowe;
5. jest i będzie możliwe określenie, jaka część wynagrodzenia pracowników Spółki dotyczy działalności badawczo-rozwojowej - w oparciu o prowadzoną rejestrację czasu pracy i analizę zaangażowania czasowego pracowników w projekty badawczo-rozwojowe oraz pozostałe;
6. nie otrzymał zwrotu kosztów kwalifikowanych w jakiejkolwiek formie ani koszty kwalifikowane nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT. Gdyby w przyszłości koszty działalności B+R były Wnioskodawcy zwracane lub odliczane od podstawy opodatkowania w ramach przepisów innych niż dot. ulgi B+R (np. w ramach dotacji na prowadzenie działalności B+R), nie będą one w tej części podlegały odliczeniu z tytułu art. 18d ustawy o CIT;
7. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.);
8. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W sytuacji, gdyby w przyszłości Spółka zdecydowała się na skorzystanie ze wsparcia dla inwestycji, ulga B+R nie będzie stosowana względem kosztów, które będą uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym opisana powyżej działalność Spółki, dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących produktów oraz procesów w zakresie oprogramowania komputerowego oraz robotyki wypełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT - w związku z czym Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku działalność Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy CIT. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Zamieszczony w stanie faktycznym opis prac wykonywanych przez Spółkę wypełnia znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o CIT.

Działalność badawczo-rozwojowa zdefiniowana została w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669) znowelizowano definicję „badań naukowych” oraz „prac rozwojowych” stanowiących łącznie „działalność badawczo-rozwojową” w myśl art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., „badania naukowe” to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”.
   
   

W konsekwencji ustawa o CIT bezpośrednio referuje do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce „badania naukowe” obejmują:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Z kolei, stosownie do art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., „prace rozwojowe” to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy

Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl ww. regulacji „prace rozwojowe” są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo- rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

• mają twórczy charakter,
• są prowadzone w systematyczny sposób,
• zostały zrealizowane w określonym celu - zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,
• obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.
  
  

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza - mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” - powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy" można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”.

Mając na uwadze powyższy tok rozumowania, Spółka podkreśla, że jej działalność ma charakter twórczy. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę opierają się na tworzeniu nowych lub w istotnym stopniu zmodyfikowanych narzędzi, oprogramowania komputerowego bądź jego części na rzecz zasobów wiedzy, a dodatkowo do wykorzystania na potrzeby własne bądź przez kontrahenta. Projekty realizowane przez Spółkę każdorazowo mają wymagany element kreatywności, ponieważ nie powielają uprzednio stworzonych i ogólnodostępnych na rynku koncepcji. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, iż rezultatem jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji, algorytmów itp.

Pojęcie „systematyczny” oznacza z kolei - robiący coś regularnie i starannie - oraz w przypadku działań - prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wydaje się również, że należy przez to pojęcie rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo- rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Prace te zaś powinny charakteryzować się stosowną regularnością.

W opinii Spółki, przesłanka ta oznacza wyłączenie czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób. Należy wskazać, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach działalności nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Spółki i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie kontrahenta.

Systematyczność realizowanych prac wynika również z funkcji pełnionych przez Spółkę wobec klienta, które dotyczą obsługi informatycznej, w tym realizacji na jego rzecz prac polegających na dostarczaniu nowych rozwiązań informatycznych lub ich istotnych modyfikacjach.

Nowe funkcjonalności wprowadzane są zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, tj. dokonywana jest najpierw analiza problemu, powstaje prototyp (proof of concept), rozwiązanie jest wdrażane stopniowo na środowiska testowe, a następnie pełne rozwiązanie jest wdrażane na środowisko produkcyjne.

Kod testowany jest ręcznie oraz automatycznie. Z działających aplikacji zbierane są metryki, które służą do monitorowania wykorzystania dodanych funkcjonalności. Przed wdrożeniem na środowisko produkcyjne kod jest recenzowany przez innych programistów celem zapewnienia jakości.

Działalność badawczo-rozwojowa w zakresie funkcjonowania Spółki nakierowana jest na ciągłe zwiększanie zasobów wiedzy, a kolejno za jego pośrednictwem - wykorzystywana do tworzenia nowych rozwiązań w zakresie usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Spółka istotnie wskazuje, że w wyniku działań mających na celu poszerzenie wiedzy, zmierza do uzyskania rozwiązań oraz procesów, których w większości sytuacji nie ma dostępnych na rynku. Finalnie, uzyskanym efektem badań jest możliwość tworzenia nowych produktów uzupełnionych od podstaw o nowe metody, ulepszanie istniejących już produktów na rzecz kontrahenta. Jak Wnioskodawca wskazywał w stanie faktycznym, systematycznie realizuje prace z zakresu tworzenia, rozwoju oraz optymalizacji (modyfikacji) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych systemów, aplikacji technologii dostępowych oraz innych narzędzi IT.

Zdaniem Spółki zatem, jej aktywność w ramach prowadzonych prac przede wszystkim w ramach projektów wewnętrznych jak i zewnętrznych zasadniczo może zostać uznana za prace rozwojowe, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań.

Spółka tworząc oprogramowanie wskazuje również, że realizowane przez nią projekty wewnętrzne jak i zewnętrzne nie opierają się na gotowych bądź wcześniej przygotowanych schematach lub w sposób automatyczny. Na szczególne uznanie zasługuje fakt, że działalność ma charakter zindywidualizowany, otwarty na perspektywę klienta oraz przygotowywany według jego woli.

Niewątpliwy jest fakt, że przejawem działalności badawczo-rozwojowej w Spółce jest tworzenie wysokiej jakości, innowacyjnych oraz unikatowych rozwiązań technologicznych, spersonalizowanych na potrzeby odbiorców produktów, prowadzących działalność w różnych sektorach gospodarczych na świecie.

Ponadto, charakter prac w istotny sposób odbiega od wprowadzania okresowych zmian do produktów. Nie polegają one na dostosowaniu produktów w związku z m.in. koniecznością aktualizacji oprogramowania lub usunięciu istniejących błędów, lecz polega na opracowaniu nowych produktów lub istotnych modyfikacjach istniejących produktów w związku ze zgłoszeniem zapotrzebowania przez kontrahenta lub identyfikacją zapotrzebowania przez Wnioskodawcę, które są zwykle związane z chęcią optymalizacji określonych segmentów prowadzonej działalności.

Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo- technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo- rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Reasumując, działalność podejmowana przez Spółkę w ramach świadczonej przez nią działalności, polega na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części, poddawaniu go optymalizacji czy istotnym modyfikacjom na zlecenie kontrahenta bądź na potrzeby rozwijania kodu źródłowego będącego elementem niezbędnym aplikacji projektów wewnętrznych z zakresu robotyki jak również, wcześniej wspomnianego oprogramowania komputerowego.

Zdaniem Spółki, opisane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a. pkt 26 ustawy o CIT. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „uCIT” lub „ustawa o CIT”), przez działalność badawczo rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie z 1 października 2018 r.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podkreślić wyraźnie należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może się przejawiać opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących w praktyce gospodarczej podatnika i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących u podatnika. Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Kryterium systematyczności jako prowadzenie działań w sposób stały, regularny, uporządkowany, zaplanowany, metodyczny ze wskazaniem harmonogramu i zasobów. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową, ponieważ jego działania w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego lub jego części, optymalizacji czy jego istotnej modyfikacji na zlecenie kontrahenta bądź na potrzeby rozwijania kodu źródłowego, będącego elementem niezbędnym aplikacji projektów wewnętrznych z zakresu robotyki, wypełniają definicję legalną działalności badawczo–rozwojowej wynikającą z ustawy CIT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy działalność Spółki, dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących produktów oraz procesów w zakresie oprogramowania komputerowego oraz robotyki wypełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT - w związku z czym Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.