2021.09.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.295.2021.1.AW
z 21 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalania, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi konsultingowe świadczone przez wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu Spółki) będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalania, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi konsultingowe świadczone przez wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu Spółki) będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwana zamiennie: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie public relations. Działanie Spółki polegają na budowie, umacnianiu oraz obronie reputacji firm zewnętrznych (klientów) i ich marek. W ramach świadczonych usług Spółka wykonuje strategiczne doradztwo, analizę postrzegania firm klienta, opracowanie strategii i realizację programów komunikacyjnych, które są zgodne z celami biznesowymi klienta. Spółka podpisuje z klientami umowy na realizację kompleksowych usług public relations.

Aby wykonać umowy zawarte z klientami Spółka zawarła umowy o świadczenie usług ze wspólnikami (będącymi jednocześnie członkami zarządu Spółki) prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie usług stosunków międzyludzkich i komunikacji (wg PKWiU 70.21).

Zgodnie z § 1 zawartej ze Spółką umowy, wspólnik Nr 1 zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki:

(I) opracowywania i redakcji materiałów prasowych, wywiadów i raportów,

(II) nadzoru nad realizacją konkursów,

(III) koordynacji wybranych działań dla klientów Spółki.

Natomiast zgodnie z brzmieniem § 1 umowy zawartej ze Spółką, wspólnik Nr 2 zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki:

(I) opracowywania strategii i planów działań komunikacyjnych,

(II) relacji z mediami,

(III) zarządzania komunikacją kryzysową.

Przedmiotem usług świadczonych na rzecz Spółki są m in.:

opracowywanie materiałów prasowych;
przygotowywanie działań edukacyjnych prowadzonych w mediach społecznościowych;
opracowywanie koncepcji i realizacja konkursów dla NGO oraz studentów;
opracowywanie koncepcji i realizacja kampanii edukacyjnych w ramach zleconych przez klientów Spółki projektów;
opracowywanie koncepcji i realizacja redakcyjna newsletterów;
opracowywanie koncepcji i realizacja redakcyjna magazynów;
organizowanie konferencji prasowych;
monitoring mediów i opracowywanie raportów z monitoringu mediów dotyczących wybranych wyrobów i wydarzeń;
opracowywanie prezentacji korporacyjnych dla klientów Spółki;
organizowanie i prowadzenie nagrań wystąpień ekspertów;
nadzór nad poziomem spolszczenia oraz montażem filmów dot. wybranych towarów;
wydawanie wewnętrznego newslettera online;
prowadzenie edukacyjnych stron www.

Przykłady usług doradczych kupowanych przez Spółkę od wspólników:

Przygotowanie informacji prasowych względem potrzeb klientów Spółki, która to usługa polega na:
- zaproponowaniu tematu informacji prasowej, która mogłaby zainteresować dziennikarzy, w efekcie czego opublikowaliby artykuły w mediach;
- przygotowanie informacji prasowej z zachowaniem odpowiedniej struktury merytorycznej, która ma zbudować pozytywny wizerunek klienta w mediach;
- wysyłka informacji prasowej do różnych grup dziennikarzy i mediów.
Przygotowanie kampanii edukacyjnej w ramach której wykonywane są następujące usługi:
- zbudowanie koncepcji wielokierunkowej kampanii edukacyjnej, której celem jest zbudowanie pozytywnego wizerunku klienta w mediach, grupach docelowych, instytucjach i innych środowiskach;
- opracowanie strategii i taktyki działań;
- opracowanie budżetu działań;
- selekcja i pozyskanie ekspertów wspierających kampanię oraz współpraca z nimi;
- opracowanie narzędzi komunikacyjnych (strona www., profile w mediach społecznościowych, newslettery itp.);
- opracowanie materiałów prasowych;
- opracowanie materiałów informacyjnych dla narzędzi komunikacyjnych i ich aktualizowanie (np. prowadzenie profilu Facebook lub Instagram);
- rozliczanie finansowe działań;
- przygotowanie raportów podsumowujących działania dla klienta.
Przygotowanie strategii komunikacji lub instrukcji zarządzania sytuacją kryzysową:
- analiza wewnętrzna;
- analiza mediów;
- analiza konkurencji;
- opracowanie procedur komunikacyjnych;
- opracowanie planu działań komunikacyjnych;
- opracowanie kluczowych przesłań;
- opracowanie dokumentów kryzysowych (Q&A, oświadczenia itp.).
Prowadzenie profili klientów Spółki (F./L./I.):
- opracowanie planu działań i kluczowych przesłań;
- opracowanie planu postów w różnych horyzontach czasowych;
- przygotowywanie postów i ich umieszczanie na profilu wraz z materiałami graficznymi;
- monitoring komentarzy i reagowanie;
- promocja profilu.
Przygotowanie Newslettera dla potrzeb klienta Spółki:
- propozycja tematów do newslettera;
- przygotowanie artykułów i propozycji wizualizacji (grafika, zdjęcia, układ itp.);
- przeprowadzenie wywiadów z ekspertami;
- nadzór nad złożeniem newslettera;
- wysyłka do grup docelowych.

Wykonanie przedmiotowych usług dokumentowane jest fakturą VAT na rzecz Spółki.

Wszystkie ww. usługi świadczone przez Wspólników na rzecz Spółki zawierają w sobie elementy usługi doradczej świadczonej na rzecz klientów Spółki, koncepcyjnej oraz propozycji wdrożenia rozwiązań dostosowanych do potrzeb klientów Spółki.

Spółka wskazuje przy tym, że :

Usługi doradcze na rzecz Spółki są świadczone przez wspólników (jednocześnie członków Zarządu) osobiście;
Wspólnicy (członkowie zarządu) ponoszą pełne ryzyko gospodarcze względem Spółki związane z należytym świadczeniem usług doradczych;
Wspólnicy (członkowie zarządu) ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie;
Wspólnicy (członkowie zarządu) świadczą ww. usługi na rzecz Spółki jako niezależni przedsiębiorcy, niepodlegający kierownictwu ani zwierzchnictwu Spółki;
Wspólnicy (członkowie zarządu) posiadają swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług doradczych.

Za wykonanie przedmiotowych usług na rzecz Spółki, wspólnicy (członkowie zarządu) otrzymują wynagrodzenie płatne na podstawie faktur VAT.

Umowy zawarte ze wspólnikami (jednocześnie członkami zarządu) nie są umowami o świadczenie usług zarządzania. Taka umowa o świadczenie usług zarządzania Spółką nigdy z żadnym ze wspólników (jednocześnie członków zarządu) nie była zawierana. Wspólnicy wchodzą w skład zarządu Spółki na podstawie aktu powołania.

Niezależnie od pełnienia funkcji członków zarządu, Wspólnicy świadczą na rzecz Spółki - w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej - usługi o charakterze doradczym wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie.

Wspólnicy (będący jednocześnie członkami zarządu) nie wykonują w ramach zawartych umów o świadczenie usług czynności kierowania/zarządzania Spółką. Czynności zarządcze związane z kierowaniem/zarządzeniem Spółką wykonywane są w ramach pełnienia funkcji członka zarządu wynikającym z uchwały Zgromadzenia Wspólników.

Zawarte pomiędzy Spółką z o.o. a Wspólnikami umowy na świadczenie usług doradczych, nie mają charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze. Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczących usług i umowy te zostały zawarte w ramach działalności gospodarczej wspólników. Wykonując obowiązki wynikające z zawartych umów Wspólnicy (będący jednocześnie członkami zarządu) nie podejmują wiążących decyzji oraz nie wyrażają woli Spółki, nie reprezentują Spółki na zewnątrz, ani nie występują w imieniu Spółki wobec osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi konsultingowe świadczone przez wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu Spółki) będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi konsultingowe świadczone przez Wspólników Spółki (będących jednocześnie członkami zarządu) stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, zwana dalej: „ustawa” lub „UCIT”).

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 UCIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W konsekwencji tak sformułowanej definicji pozytywnej, do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć wydatki, które:

zostały faktycznie poniesione przez podatnika,
służyły osiągnięciu, zachowaniu lub zabezpieczeniu źródeł przychodu,
nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 UCIT.

W związku z powyższym należy uznać, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Usługi świadczone przez Wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu) mają związek z prowadzoną działalnością Spółki.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki Spółki na rzecz Wspólników świadczących usługi konsultingowe będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 UCIT., bowiem nie mieszczą się w hipotezie normy określanej przez przepis z art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT.

Wydatki ponoszone przez Spółkę za usługi, które zawierają w sobie element doradztwa:

będą w tej sytuacji wypłacane na rzecz osób wchodzących w skład organu stanowiącego Spółkę oraz
nie będą stanowiły wynagrodzenia z tytuły pełnionej funkcji, jednakże
będą świadczeniem wypłacanym na rzecz osób fizycznych na podstawie zawartej odrębnej umowy cywilnoprawnej (umowa o świadczenie usług), w ramach których osoby te nie działają jako wspólnik, ani jako członek zarządu.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że wydatki ponoszone przez Spółkę na świadczenie usług przez te osoby fizyczne nie są wydatkami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT.

Wydatki ponoszone przez Spółkę za świadczone przez osoby fizyczne usługi doradztwa są niewątpliwie wydatkami:

na rzecz osoby wchodzącej w skład organu stanowiącego Spółki (wspólnik jest członkiem zgromadzenia wspólników), ale
w przedmiotowej sytuacji art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT nie znajdzie zastosowania.

W ocenie Spółki, racjonalny ustawodawca wprowadzając przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT nie miał na celu wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu Spółki wszystkich wydatków ponoszonych na rzecz wskazanych osób, ale wyłączenie wydatków, które:

ponoszone są na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub członków organu stanowiącego,
w ramach pełnionych przez te osoby funkcji oraz równocześnie,
nie stanowią dla tych osób wynagrodzeń z tytułu pełnionych funkcji.

Należy zauważyć, że osoba będąca członkiem zarządu lub wspólnikiem Spółki może w stosunku do Spółki działać w charakterze:

członka organu stanowiącego (zgromadzenia wspólników),
osoby trzeciej zawierającej ze Spółką umowę cywilnoprawną (na świadczenie usług lub dostawę towarów).

W opinii Spółki, art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT odnosi się jedynie do wydatków, które poczynione zostały na świadczenia realizowane na rzecz wspólnika wyłącznie, gdy działa on w stosunku do Spółki w charakterze członka organu stanowiącego (np. pokrycie kosztów wyżywienia, podróży, zakwaterowania itp).

Powyższy przepis nie ma natomiast zastosowania, gdy wydatek ponoszony jest, co prawda na rzecz członka organu stanowiącego, ale w ramach wynagrodzenia za świadczone przez niego na rzecz Spółki usługi na podstawie umowy cywilno-prawnej.

Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1074/14/IZ, w której stwierdził, że wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi z tytułu pełnionej funkcji członka zarządu stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. (...) Zarząd jest więc organem wykonawczym, tym samym w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT.

W opinii Spółki, wydatki ponoszone przez Spółkę na świadczone przez Wspólników usługi wynikają z odrębnych umów cywilno-prawnych, dlatego też nie znajdzie w tym stosunku zastosowanie ograniczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT.

Ponadto w opinii Spółki gdyby:

zwrot z art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT „na rzecz osób” należało rozumieć szeroko, jako każde świadczenie na rzecz tych osób;
w konsekwencji równie szeroko należałoby rozumieć zwrot ograniczający przedmiotowo zakres stosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT „wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji”, jako dotyczące świadczeń wypłacanych w ramach wszystkich pełnionych w Spółce funkcji (np. członek zarządu, doradca, dostawca itp.), a nie tylko wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 38a UCIT.

Ponieważ gdyby:

zwrot z art. 16 ust. 1 pkt UCIT „na rzecz osób” należało rozumieć szeroko, jako każde świadczenie na rzecz tych osób, w konsekwencji;
doszłoby do absurdalnej sytuacji w której wynagrodzenie za np. sprzedaż Spółce towarów przez taką osobę fizyczną nie stanowiłoby kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, wydatki ponoszone na usługi doradztwa świadczonego na rzecz Spółki przez jej Wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu) będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w rozumienie art. 15 ust. 1 UCIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydanych interpretacjach podatkowych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r. Znak: IPPB1/415-1420/14-2/MS1; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r., Znak: IPPB1/415-1509/12-4/JB; z dnia 18 lipca 2012 r., Znak: IPPB1/415-493/12-3/IF; z dnia 9 maja 2012 r., Znak: IPPB1/415-202/12-4/ES; Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2013 r., Znak: ITPB1/415-1252/12/IG; Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lipca 2012 r., Znak: IBPBI/1/415-412/12/ZK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Podkreślić należy, że klasyfikacja kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinna odbywać się za każdym razem w oparciu o indywidualne cechy działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie public relations. Działanie Spółki polegają na budowie, umacnianiu oraz obronie reputacji firm zewnętrznych (klientów) i ich marek. W ramach świadczonych usług Spółka wykonuje strategiczne doradztwo, analizę postrzegania firm klienta, opracowanie strategii i realizację programów komunikacyjnych, które są zgodne z celami biznesowymi klienta. Spółka podpisuje z klientami umowy na realizację kompleksowych usług public relations.

Zgodnie z umową zawartą ze Spółką wspólnik Nr 1 zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki opracowywania i redakcji materiałów prasowych, wywiadów i raportów, nadzoru nad realizacją konkursów, koordynacji wybranych działań dla klientów Spółki.

Natomiast wspólnik Nr 2 zobowiązał się do świadczenia na rzecz Spółki opracowywania strategii i planów działań komunikacyjnych, relacji z mediami, zarządzania komunikacją kryzysową.

Wykonanie przedmiotowych usług dokumentowane jest fakturą VAT na rzecz Spółki.

Spółka wskazuje przy tym, że :

Usługi doradcze na rzecz Spółki są świadczone przez wspólników (jednocześnie członków Zarządu) osobiście;
Wspólnicy (członkowie zarządu) ponoszą pełne ryzyko gospodarcze względem Spółki związane z należytym świadczeniem usług doradczych;
Wspólnicy (członkowie zarządu) ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie;
Wspólnicy (członkowie zarządu) świadczą ww. usługi na rzecz Spółki jako niezależni przedsiębiorcy, niepodlegający kierownictwu ani zwierzchnictwu Spółki,
Wspólnicy (członkowie zarządu) posiadają swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług doradczych.

Za wykonanie przedmiotowych usług na rzecz Spółki, wspólnicy (członkowie zarządu) otrzymują wynagrodzenie płatne na podstawie faktur VAT.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, po stronie Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi konsultingowe świadczone przez wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu Spółki) będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy stwierdzić należy, że ponoszone przez Spółkę wydatki na usługi konsultingowe świadczone przez wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu Spółki) należy zakwalifikować do kosztów podatkowych, przy spełnieniu wszystkich wyżej wymienionych warunków ustawowych, jako wypełniających dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając natomiast na uwadze art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, że zgodnie z tym artykułem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Z kolei w myśl art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Jak wynika w powyższych przepisów, zarząd jest więc organem wykonawczym, tym samym w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albowiem ponoszone na rzecz wspólników – członków zarządu wydatki za usługi konsultingowe świadczone przez tych wspólników na rzecz Spółki, wynikają z zawartej między nimi, a Spółką umowy. Tym samym świadczenie usług konsultingowych, o którym mowa w przedmiotowej sprawie nie jest powiązane z pełnioną przez wspólników funkcją członka zarządu.

Ponadto wspólnicy Spółki świadczą ww. usługi na rzecz Spółki w ramach prowadzonej przez nich odrębnie działalności gospodarczej, a więc współpracują ze Spółką w tym zakresie jako odrębne podmioty gospodarcze.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołany powyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, że z uwagi na spełnienie przesłanek wynikających z tego przepisu, istnieje możliwość zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu usług konsultingowych świadczonych przez wspólników (będących jednocześnie członkami zarządu Spółki).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin