Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.544.2021.7.MGR
z 17 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dzierżawy gruntu rolnego na rzecz Spółki z o.o., prowadzącej hotel z przeznaczeniem ww. gruntu na hodowlę koników polskich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu dzierżawy gruntu rolnego na rzecz Spółki z o.o., prowadzącej hotel z przeznaczeniem ww. gruntu na hodowlę koników polskich.

Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.)

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości rolnej (wspólnota majątkowa małżeńska), położonej w m…., gmina …, powiat …, woj. …, działka ewid. …, obręb …, o pow. 3 4700 m², dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi KW nr …. Wnioskodawczyni wraz z mężem chce podpisać umowę dzierżawy ze Spółką z o.o., która jest ich sąsiadem. Na sąsiedniej działce prowadzi hotel. Spółka ta chce wydzierżawić ziemię na cele rolne. Na wydzierżawionej ziemi, chce stworzyć pastwiska i hodować koniki polskie, tak by dzieci gości hotelowych mogły je oglądać. Przepisy ogólne mówią, że działami specjalnymi produkcji rolnej jest hodowla koni, poza gospodarstwem rolnym. Wnioskodawczyni zastanawia się, czy dzierżawa ziemi na pastwiska pod wypas koni będzie podlegała pod przepisy dotyczące działów specjalnych produkcji rolnej. Chodzi tu bowiem o opodatkowanie właściciela działki z tytułu produkcji rolnej w postaci dzierżawy ziemi pod pastwiska. Przeznaczenie pozostaje więc rolnicze.

W piśmie z dnia 9 sierpnia 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest rolnikiem prowadzącym gospodarstwo. Posiada ziemię rolną nabytą wiele lat temu, jest dzierżawiona rolnikowi, który ją uprawia.

Wnioskodawczyni doprecyzowała, że umowę dzierżawy chce zawrzeć najszybciej, jak to możliwe, aktualnie z potencjalnym dzierżawcą umówiony jest na połowę września 2021 r. Stroną umowy będzie Wnioskodawczyni wraz z mężem, ponieważ ziemia została nabyta na zasadach wspólnoty majątkowej. Przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości rolnej w umowie dzierżawy zostanie określone, jako wynajem na cele rolnicze, dopuszczające przetrzymywanie na tym terenie koników polskich, pod warunkiem zachowania kultury rolnej. W umowie dzierżawy zostanie określone, że wydzierżawiona nieruchomość rolna może zostać przeznaczona jedynie na działalność rolniczą, ale strony zgadzają się na hodowlę koni.

Przedmiotem dzierżawy będą grunty rolne spełniające kryteria definicji gospodarstwa rolnego w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 333, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Nieruchomość rolna, o której mowa we wniosku, jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów, jako użytki rolne. Hodowla koni, na wydzierżawionej nieruchomości rolnej, będzie prowadzona poza gospodarstwem rolnym. Dzierżawca nie prowadzi gospodarstwa rolnego, zajmuje się działalnością hotelową.

Według oświadczenia dzierżawcy, nie zamierza Ona prowadzić działalności agroturystycznej. Chce jedynie wzbogacić ofertę pobytową dla dzieci gości hotelowych, tak by mogły one oglądać/głaskać koniki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 sierpnia 2021 r.):

Czy z tytułu dzierżawy ziemi na pastwiska Wnioskodawczyni powinna płacić w przyszłości podatek dochodowy, a co za tym idzie doliczać VAT, od uzyskanej kwoty dzierżawy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Pytanie w części dotyczącej podatku od towarów i usług, stało się przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dzierżawa ziemi rolnej na pastwiska, to nadal działalność rolnicza, nie powinna więc podlegać płatnościom podatku dochodowego, a co za tym idzie VAT. W ocenie Wnioskodawczyni, ważny jest bowiem cel dzierżawy, a ten pozostaje na cele rolnicze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy – jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

Z kolei, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tworzącą katalog zamknięty – działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ww. ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Załącznik ten, tj. „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego”, określa, jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej. Z wyjaśnień do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że tabela z załącznikiem nr 2 jest obecnie publikowana przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia.

Informacje zawarte w tym załączniku mają znaczenie dla oceny, czy danego rodzaju działalność w ogóle ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie są wymienione w treści Załącznika, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów są działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji – do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej.

Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego sformułowanej w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 333, z późn. zm.).

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Tak więc, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) muszą być działy specjalne produkcji rolnej albo gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze Spółką z o.o., która prowadzi hotel, umowę dzierżawy nieruchomości rolnej. Spółka ta chce wydzierżawić ziemię na cele rolne. Na wydzierżawionej ziemi, chce stworzyć pastwiska i hodować koniki polskie, tak by dzieci gości hotelowych mogły je oglądać. Przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości w umowie dzierżawy zostanie określone, jako wynajem na cele rolnicze, dopuszczające przetrzymywanie na tym terenie koników polskich, pod warunkiem zachowania kultury rolnej. W umowie dzierżawy zostanie określone, że wydzierżawiona nieruchomość rolna może zostać przeznaczona jedynie na działalność rolniczą, ale strony zgadzają się na hodowlę koni.

Zatem z opisu zdarzenia przyszłego jednoznacznie wynika, że przedmiotem dzierżawy jest nieruchomość rolna, która zgodnie z zawartą umową zostanie przeznaczona przez dzierżawcę „na cele rolnicze” związane z hodowlą koni. Przez „cele rolnicze” należy rozumieć używanie gruntu w sposób związany z rolnictwem, na potrzeby uprawy i hodowli roślin oraz chowu i hodowli zwierząt gospodarskich. W analizowanym zdarzeniu przyszłym należy uznać, że oglądanie koni przez dzieci gości hotelowych nie powoduje zmiany przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli przedmiotem dzierżawy są grunty rolne, spełniające ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego i zgodnie z zawartą umową wydzierżawiane są na cele rolnicze – uzyskiwana kwota z tytułu dzierżawy, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc przeanalizowane uprzednio przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro przedmiotem dzierżawy będzie nieruchomość rolna, która wydzierżawiona zostanie na cele rolnicze, to uzyskiwana przez Wnioskodawczynię kwota z tytułu dzierżawy, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni, jest prawidłowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnić od zdarzenia, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.