Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.872.2018.1.IR
z 4 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2018 r. (data wpływu 10 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przesłania faktury w formacie PDF za wydanie faktury nabywcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przesłania faktury w formacie PDF za wydanie faktury nabywcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Jawna (dalej: Wnioskodawca) prowadzi na terytorium kraju działalność polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej paliw silnikowych i innych produktów pozapaliwowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych.

Wnioskodawca w związku z szybkim rozwojem nowoczesnych technologii związanych z możliwościami smartfonów i tabletów podłączonych do sieci Internet, planuje wdrożyć rozwiązanie, w którym nabywca, po dokonaniu tankowania paliwa do pojazdu, będzie mógł dokonać samoobsługowej zapłaty za zakupione paliwo bezpośrednio przy dystrybutorze lub samoobsługowej zapłaty za zakupiony wybrany produkt pozapaliwowy znajdujący się na zewnątrz stacji paliw bezpośrednio przy tym produkcie poprzez wykorzystanie płatności mobilnej z użyciem smartfonu (dalej: płatność mobilna). Płatności mobilnej będą mogli dokonywać jedynie ci nabywcy, którzy pobiorą na smartfon specjalną aplikację mobilną służącą do realizacji płatności mobilnych (aplikacja na smartfony i tablety podłączone do sieci Internet opracowana przez Spółkę).

Płatności mobilne będą dokonywane w sposób spersonalizowany – warunkiem do realizacji płatności mobilnej będzie utworzenie osobistego konta użytkownika usługi płatności mobilnych w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych oraz zarejestrowanie utworzonego konta w aplikacji mobilnej zainstalowanej w smartfonie użytkownika. W ramach rejestracji konta, o której mowa powyżej, nabywca będzie zobowiązany do podania następujących danych: imię, nazwisko, adres, NIP lub PESEL, adres e-mail, nr telefonu, oraz PIN do autoryzacji płatności mobilnych. Konto użytkownika będzie zabezpieczone hasłem zgodnie z politykami bezpieczeństwa dla aplikacji internetowych.

Nabywca pobierający aplikację mobilną służącą dokonywaniu płatności mobilnych oraz rejestrujący osobiste konto w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych zobowiązany będzie do zaakceptowania regulaminu korzystania z tej aplikacji oraz świadczonej przez nią usługi płatności mobilnych. Jednocześnie, akceptując regulamin aplikacji mobilnej, nabywca wyrazi zawarte w tym regulaminie żądanie otrzymywania faktur dokumentujących transakcje sprzedaży z płatnością mobilną oraz wyrazi zgodę na przesyłanie przez Wnioskodawcę faktur w formie pliku PDF (faktura elektroniczna) na adres e-mail podany przy rejestracji konta użytkownika.

Po dokonaniu tankowania paliwa lub pobraniu produktu pozapaliwowego znajdującego się na zewnątrz stacji paliw i potwierdzeniu płatności mobilnej w aplikacji mobilnej przez nabywcę, transakcja poprzez system stacyjny zostanie przesłana do kasy rejestrującej zainstalowanej w lokalizacji wskazanej przez Wnioskodawcę i na niej zaewidencjonowana. Wartość sprzedaży i kwota podatku zostaną zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy rejestrującej zainstalowanej w lokalizacji wskazanej przez Wnioskodawcy.

Kasa rejestrująca zainstalowana w lokalizacji wskazanej przez Wnioskodawcę będzie ewidencjonować w jednym miejscu transakcje z płatnością mobilną wykonane w wielu lokalizacjach (stacjach paliw). Numer paragonu fiskalnego oraz dane transakcji znajdujące się na paragonie fiskalnym zostaną przesłane do systemu stacyjnego. Po przesłaniu ww. danych do systemu stacyjnego, papierowy paragon fiskalny wydrukowany z kasy rejestrującej zainstalowanej w lokalizacji wskazanej przez Wnioskodawcę zostanie zniszczony (kopia paragonu fiskalnego nadal pozostanie w pamięci fiskalnej kasy fiskalnej), gdyż nabywca wyraził żądanie otrzymania faktury w formie elektronicznej. Wnioskodawca z systemu stacyjnego będzie wystawiał dla nabywcy fakturę do zarejestrowanego wcześniej paragonu fiskalnego. Egzemplarz faktury, przeznaczony dla nabywcy będzie wysyłany w formie pliku PDF na wskazany adres e-mailowy i zgodnie z żądaniem nabywcy wyrażonym poprzez akceptację regulaminu użytkowania aplikacji mobilnej do płatności mobilnych (zgodnie z warunkami archiwizacji dokumentów) w systemie ewidencji sprzedaży stacji paliw, na której wykonana została transakcja z płatnością mobilną. Dane faktury zostaną dodatkowo udostępnione na liście historii zakupów nabywcy w jego aplikacji mobilnej/stronie www. z opcją ponownego pobrania obrazu faktury na żądanie nabywcy.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca przesyłając fakturę w formacie PDF (faktura elektroniczna) na adres e-mail podany przez nabywcę może uznać, że jest to wydanie faktury nabywcy w myśl przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W ocenie Wnioskodawcy przesłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na adres e-mailowy podany przez nabywcę jest równoznaczne z wydaniem faktury nabywcy. Bez znaczenia w sprawie jest, że faktura w formacie PDF (faktura elektroniczna) nie zostanie wydana w formie papierowej.

Definicję faktury i faktury elektronicznej zawiera art. 2 pkt 31 i 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) [dalej: ustawa VAT], zgodnie z którym:

• faktura to dokument w formie papierowej lub elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie,
  

• faktura elektroniczna to faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.
  
  

Faktura elektroniczna, dokładnie tak samo jak faktura w formie papierowej, musi zawierać elementy wymagane przepisami ustawy o VAT. Dodatkowo, aby faktura została uznana za fakturę elektroniczną, musi zostać wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Zdaniem Wnioskodawcy planowane rozwiązanie w zakresie płatności mobilnych wnosi dodatkowe korzyści w postaci całkowitej personalizacji zakupów i automatycznego przypisania numeru paragonu fiskalnego do nabywcy zidentyfikowanego przez Wnioskodawcę w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych. Mianowicie wdrażając system płatności mobilnych Wnioskodawca, dzięki konieczności rejestracji nabywcy w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych, będzie dokonywał sprzedaży detalicznej paliw silnikowych, innych produktów pozapaliwowych na rzecz zidentyfikowanych osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz zidentyfikowanych rolników ryczałtowych, a dzięki wyrażeniu przez nabywcę żądania otrzymania faktur, będzie automatycznie wystawiał faktury na rzecz już zidentyfikowanych nabywców, zgodnie z danymi podanymi przez nabywcę w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną, o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 – jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W świetle art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

W myśl art. 106m ust. 1 ustawy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przesyłając wystawioną fakturę (faktura elektroniczna w formacie PDF), na adres e-mail podany przez nabywcę może uznać, że jest to wydanie faktury nabywcy w myśl przepisu art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia wydać. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

Przez fakturę należy rozumieć nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, również jak w przedmiotowym przypadku w formacie PDF, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy o VAT. W omawianej sytuacji nabywca, który wyraził żądanie otrzymania faktury i wskazał adres e-mail, na który ma zostać wysłana faktura elektroniczna otrzyma dokument potwierdzający dokonany przez niego zakup czyli w omawianej sytuacji Wnioskodawca wyda (przydzieli) fakturę nabywcy przesyłając ją na adres e-mail nabywcy. Wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę e-mail zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i tym samym wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.

W konsekwencji należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że planowane przez Wnioskodawcę techniczne wysyłanie faktur elektronicznych w formacie pliku PDF na adres e-mailowy wskazany przez nabywców, którzy wyrazili żądanie otrzymywania faktur w formie elektronicznej przy akceptacji regulaminu płatności mobilnych, zapisany na koncie nabywcy w Centralnym Systemie Płatności Mobilnych, będzie spełniał przesłanki do uznania, że nastąpi wydanie faktury nabywcy w myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy w zakresie uznania przesłania faktury elektronicznej w formacie PDF za wydanie faktury nabywcy. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Końcowo tut. Organ informuje, że podany w zadanym przez Wnioskodawcę pytaniu oraz własnym stanowisku publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) jest nieaktualny. Obecny publikator ww. ustawy to: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.