2019.02.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.615.2018.2.MK
z 4 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2018 r. (data wpływu 29 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 i 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 i 30 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur związanych z realizacją inwestycji pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe;
prawa do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur związanych z realizacją inwestycji pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe;
zastosowania właściwego sposobu/klucza odliczenia podatku VAT związanego z projektem (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Dnia 4 stycznia 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy, pytanie i własne stanowisko, a w dniu 30 stycznia 2019 r. o elementy stanu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada osobowość prawną oraz pełną zdolność do czynności prawnych. Zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi rozliczenie VAT. Jedną z jednostek organizacyjnych Gminy, rozliczaną w ramach wspólnego rozliczenia VAT jest Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (MOSiR).

Gmina Miasto zamierza zrealizować projekt pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” (dalej zwany: „Projektem”). W związku z zamiarem podjęcia inwestycji, Gmina złożyła wniosek do Ministerstwa Sportu i Turystyki o dofinansowanie zadania inwestycyjnego ze środków budżetu państwa. Oficjalne podpisanie umowy o dofinansowanie nastąpiło dnia 27 listopada 2018 r. W związku z wystąpieniem możliwości odliczenia oraz uznania za wydatek niekwalifikowalny w projekcie podatku od towarów i usług, zawartego w wydatkach dotyczących realizowanego projektu, Gmina występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Obiekt sportowy powstający w ramach projektu pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, będzie zlokalizowany w Centrum Miasta, nr działki 3775/7, 3775/8. W miejscu lokalizacji inwestycji, znajdują się ogrodzone ziemne korty tenisowe.

W ramach projektowanego zagospodarowania planuje się: rozebranie istniejących ogrodzeń kortów; roboty ziemne związane ze wzmocnieniem podłoża gruntowego oraz deniwelacją terenu; budowę nowych kortów tenisowych z zadaszeniem halą namiotową; budowę budynku szatniowego w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącego budynku sanitarnego; budowę utwardzonego dojścia pieszego od budynku szatniowego do zadaszonych kortów tenisowych; budowę ogrodzenia z wydzieleniem terenu zaplecza kempingu od strony północnej kortów; budowę zalicznikowej instalacji gazowej zasilającej urządzenia grzewcze hali namiotowej z kortami oraz przebudowę istniejącej wewnętrznej instalacji wodnej.

Zaprojektowano 3 korty do tenisa ziemnego z całorocznym zadaszeniem membranowym. Wymiary osiowe konstrukcji przykrycia każdego z kortów powinny wynosić 18 x 36 m. Na styku kortów, w częściach szczytowych boiska dopuszcza się niewielkie zwężenia hali namiotowej.

Zadaszone korty tenisowe:

powierzchnia kortów tenisowych w obrysie hali namiotowej - 1885,0 m²;
powierzchnia geomateraca pod budowę zadaszenia kortów - 2454,0 m².

Budynek szatniowy:

powierzchnia zabudowy budynku szatniowego - 28,95 m²;
powierzchnia użytkowa budynku szatniowego - 20,78 m²;
powierzchnia całkowita budynku szatniowego - 28,95 m²;
kubatura budynku szatniowego - 119,30 m³.

Elementy i rodzaje robót:

roboty towarzyszące;
zagospodarowanie terenu;
hala tenisowa;
zaplecze szatniowe;
roboty sanitarne;
roboty elektryczne;
monitoring;
obsługa inwestorska.

W ramach wydatków (zakupów) dotyczących projektu wystąpi obsługa inwestorska realizowana przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności spółki Sp. z o.o. jest prowadzenie obsługi inwestorskiej w zakresie zadań inwestycyjnych i remontowych Gminy Miasta i jej jednostek organizacyjnych oraz świadczenie usług użyteczności publicznej w zakresie nadzoru inwestycyjnego nad inwestycjami służącymi bieżącym i nieprzerwanym zaspokajaniem zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Spółka z o.o. powstała na mocy uchwały Rady Miasta z dnia 26 października 2010 r. Gmina Miasto posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki. Obsługa Inwestorska jest realizowana zgodnie z umową z dnia 02 listopada 2010 r. w sprawie zasad wykonywania obsługi inwestorskiej w zakresie realizacji zadań inwestycyjnych i remontowych Gminy Miasta. Sp. z o.o. jest spółką, która utrzymuje się z wynagrodzeń wypłacanych z tytułu obsługi inwestorskiej - 3% wartości zrealizowanych nakładów inwestycyjnych lub remontów, realizowanych na podstawie dokumentacji projektowej plus obowiązujący podatek VAT. Z tytułu zrealizowanych zadań w projekcie pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, spółka z o.o. będzie wystawiała faktury za obsługę inwestorską, które będą stanowiły wydatek (zakup) w projekcie.

Koszt całkowity inwestycji: 2.584,63 tys. zł (zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie), dotacja z budżetu państwa: 900 tys. zł (zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie). Wartość inwestycji po przetargu: 2.750.833,73 zł brutto. Zgodnie z umową o dofinansowanie projekt kończy się 31 maja 2019 r.

Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina Miasto. Okres trwałości zadania inwestycyjnego to 10 lat. Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura zostanie przekazana w zarządzanie jednostce organizacyjnej MOSiR, która zgodnie ze swoim statutem zarządza obiektami znajdującymi się na obszarze swojej działalności wypełniając zadania Gminy Miasta.

MOSiR prowadzi działalność sportowo-rekreacyjną. Będzie on po przekazaniu prowadzić wszelkie rozliczenia finansowe, związane z funkcjonowaniem powstałej infrastruktury. MOSiR będzie generował przychody w imieniu Gminy Miasta z tytułu korzystania z budowanej hali tenisowej, w postaci pobieranych opłat zgodnie z cennikiem. Wysokość opłat zostanie ustalona w okresie poprzedzającym zakończenie inwestycji. MOSIR prowadzi politykę cenową zgodnie z Zarządzeniem Prezydenta Miasta w sprawie ustalenia opłat za korzystanie z miejskich obiektów i urządzeń sportowo – rekreacyjnych oraz usług świadczonych przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji.

W związku z tym, MOSiR będzie pobierał opłaty za korzystanie z hali tenisowej budowanej w ramach projektu. Powyższe opłaty będą nierozerwalnie związane z możliwością korzystania z tego obiektu. MOSiR do sprzedaży z tytułu planowanych usług, jak korzystania z hali tenisowej (kortów) zamierza stosować stawkę 8%, natomiast stawka VAT za wypożyczenie sprzętu do gry (rakiety i piłki tenisowe) wynosi w chwili obecnej 23%. Nie jest planowane jakiekolwiek bezpłatne udostępnianie obiektu budowanej hali tenisowej, na które zgodę mógłby udzielić jedynie Prezydent Miasta. Obiekt ten służył będzie zarówno mieszkańcom miasta, jak również okolicznych miast i miejscowości oraz turystom. Teren inwestycji jest ogrodzony i nie jest terenem ogólnodostępnym.

Dnia 4 stycznia 2019 r. Zainteresowany doprecyzował opis sprawy wskazując, że:

Faktury związane z budową inwestycji, realizowanej w ramach projektu pn. „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, wystawiane będą na Gminę Miasto.

Zrealizowany projekt pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, będzie służył jednostce organizacyjnej MOSiR, będącej jednostką organizacyjną Gminy Miasta, która będzie pobierała opłaty za korzystanie z hali tenisowej. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że ww. hala będzie również służyła organizacji zajęć wychowania fizycznego, które będą odbywały się zarówno szkołach podstawowych, jak i w szkołach ponadpodstawowych. W związku z powyższym, hala będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zajęcia w szkołach podstawowych należących do jednostek organizacyjnych Gminy Miasta).

Przez działalność gospodarczą należy rozumieć sprzedaż usług z tytułu korzystania z hali tenisowej przez osoby fizyczne, kluby, stowarzyszenia, szkoły ponadpodstawowe.

W dniu 30 stycznia 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, że:

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest jednostką budżetową Gminy Miasta.
Gmina Miasto X nie jest w stanie bezpośrednio i w całości przypisać, nabytych w związku z projektem pn.: ,Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” towarów i usług, do celów wykonywanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 2 stycznia 2019 r.).

Czy Gminie Miastu przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją inwestycji pod nazwą „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, na mocy prawodawstwa krajowego?
W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie numer 1, czy Gmina ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją inwestycji pod nazwą „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, na mocy prawodawstwa krajowego?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie numer 2, w jaki sposób i z zastosowaniem jakiego klucza Gmina powinna określić część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 2 stycznia 2019 r.):

Ad. 1.

Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Gmina nabywając towary i usługi celem realizacji projektu pn. „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, będzie nabywała je do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Za korzystanie z budowanej hali Gmina będzie pobierała opłaty, a więc istnieje bezsporny związek planowanych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania projektu pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na jego realizację, ponieważ spełnia przesłanki umożliwiające skorzystanie z tego prawa.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Gmina nabywając towary i usługi celem realizacji projektu pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, będzie nabywała je do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Za korzystanie z budowanej hali Gmina będzie pobierała opłaty, a więc istnieje bezsporny związek planowanych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania projektu pn.: ,,Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na jego realizację, ponieważ spełnia przesłanki umożliwiające skorzystanie z tego prawa.

Ad. 3

W związku z tym, że Gminie nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych będących przedmiotem niniejszej interpretacji, Gmina zamierza ustalić proporcję do celów VAT, która będzie odzwierciedlała faktyczne wykorzystanie hali tenisowej. Mając na uwadze to, że w chwili obecnej Gmina nie jest w stanie określić precyzyjnie zakresu w jakim hala będzie służyła czynnościom opodatkowanym, a udział ten może ulec zmianie, do wydatków inwestycyjnych Gmina zamierza zastosować odliczenie z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193). Gmina zamierza wykorzystać do tego celu tak wyliczony współczynnik jednostki organizacyjnej MOSIR, która to będzie faktycznym użytkownikiem ww. inwestycji i u której powstanie sprzedaż dotycząca tego obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

nieprawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur związanych z realizacją inwestycji pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
prawidłowe w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur związanych z realizacją inwestycji pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);
prawidłowe w zakresie zastosowania właściwego sposobu/klucza odliczenia podatku VAT związanego z projektem (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Na wstępie należy wyjaśnić, że z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwana dalej: ustawą centralizacyjną.

Jak wynika z art. 3 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Ponadto, na mocy art. 4 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy). Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę, jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu, rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz (w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku) w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada osobowość prawną oraz pełną zdolność do czynności prawnych. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi wspólnie ze swoimi jednostkami organizacyjnymi rozliczenie VAT. Jedną z jednostek organizacyjnych Gminy, rozliczaną w ramach wspólnego rozliczenia VAT jest Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (MOSiR). Gmina zamierza zrealizować projekt pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)” („Projekt”). Właścicielem powstałej infrastruktury będzie Gmina. Okres trwałości zadania inwestycyjnego to 10 lat. Powstała, w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura zostanie przekazana w zarządzanie jednostce organizacyjnej MOSiR, która zgodnie ze swoim statutem zarządza obiektami znajdującymi się na obszarze swojej działalności wypełniając zadania Gminy. MOSiR prowadzi działalność sportowo-rekreacyjną. Będzie on po przekazaniu prowadzić wszelkie rozliczenia finansowe, związane z funkcjonowaniem powstałej infrastruktury. MOSiR będzie generował przychody w imieniu Gminy z tytułu korzystania z budowanej hali tenisowej, w postaci pobieranych opłat zgodnie z cennikiem. Wysokość opłat zostanie ustalona w okresie poprzedzającym zakończenie inwestycji. W związku z tym, MOSiR będzie pobierał opłaty za korzystanie z hali tenisowej budowanej w ramach projektu. Powyższe opłaty będą nierozerwalnie związane z możliwością korzystania z tego obiektu. MOSiR do sprzedaży z tytułu planowanych usług, jak korzystania z hali tenisowej (kortów) zamierza stosować stawkę 8%, natomiast stawka VAT za wypożyczenie sprzętu do gry (rakiety i piłki tenisowe) wynosi w chwili obecnej 23%. Faktury związane z budową inwestycji, realizowanej w ramach projektu, wystawiane będą na Gminę. Niemniej istnieje duże prawdopodobieństwo, że ww. hala będzie również służyła organizacji zajęć wychowania fizycznego, które będą odbywały się zarówno w szkołach podstawowych, jak i w szkołach ponadpodstawowych. W związku z powyższym, hala będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zajęcia w szkołach podstawowych należących do jednostek organizacyjnych Gminy). Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji jest jednostką budżetową Gminy Miasta. Gmina Miasto nie jest w stanie bezpośrednio i w całości przypisać, nabytych w związku z projektem towarów i usług, do celów wykonywanej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Gminie przysługuje prawo do pełnego, czy częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją projektu.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że efekty inwestycji, o których mowa we wniosku Wnioskodawca będzie wykorzystywał zarówno do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy (czynności opodatkowane podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT).

Należy więc uznać, że w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim infrastruktura, tj. hala tenisowa wraz z zapleczem socjalnym, będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Mając na uwadze brzmienie cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Jednocześnie w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Natomiast w odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Wnioskodawca nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, będzie miał obowiązek stosowania proporcji określonej w art. 86 ust. 2a ustawy.

W rozpatrywanej sprawie Inwestycja, tj. hala tenisowa wraz z zapleczem socjalnym będzie wykorzystywana przez MOSiR do czynności w zakresie odpłatnego udostępniania hali sportowej oraz na potrzeby realizacji zadań statutowych Gminy w zakresie kultury i sportu. W związku z powyższym, hala będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zajęcia w szkołach podstawowych należących do jednostek organizacyjnych Gminy Miasta). Jednocześnie Gmina nie będzie w stanie precyzyjnie określić zakresu w jakim towary i usługi, które będą nabywane w związku z realizacją zadania inwestycyjnego, będą wykorzystywane do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej oraz poza nią, w konsekwencji czego Gmina uprawniona będzie do odliczenia części podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że Gminie – w związku z realizacją projektu – nie będzie przysługiwać prawo do pełnego odliczenia podatku VAT, lecz uprawniona będzie do częściowego obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją inwestycji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii w jaki sposób i z zastosowaniem jakiego klucza Gmina powinna określić część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej w przepisie art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U., poz. 2193), zwane dalej: rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego,
samorządowej jednostki budżetowej,
samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Jak już wcześniej wspomniano, wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki budżetowe. Przez jednostkę budżetową – zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia – rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Jak wskazano wyżej, proporcja ustalana jest odrębnie dla urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego, czyli: urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego; odrębnie dla jednostki budżetowej oraz odrębnie dla samorządowego zakładu budżetowego. Tym samym proporcja, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy powinna zostać obliczona, zgodnie z ww. przepisami rozporządzenia, dla każdej z jednostek samorządu terytorialnego oddzielnie.

Stosownie do § 3 ust. 3 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący cześć rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D – dochody wykonane jednostki budżetowej.

Jak wynika z § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez obrót rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

dokonywanych przez podatników:
1. odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
2. odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
3. eksportu towarów,
4. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Stosownie do treści § 2 pkt 10 rozporządzenia, przez dochody wykonane jednostki budżetowej rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

planu finansowego jednostki budżetowej oraz
planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek

‒ powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Jak wynika z opisu sprawy powstała, w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura zostanie przekazana w zarządzanie jednostce organizacyjnej MOSiR, która prowadzi działalność sportowo-rekreacyjną. Jednostka ta po przekazaniu będzie prowadzić wszelkie rozliczenia finansowe, związane z funkcjonowaniem powstałej infrastruktury. MOSiR będzie generował przychody w imieniu Gminy z tytułu korzystania z budowanej hali tenisowej, w postaci pobieranych opłat zgodnie z cennikiem.

Zatem stwierdzić należy, że Wnioskodawca, po scentralizowaniu rozliczeń podatku VAT, dokonując odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu pn.: „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”, które będą przekazane jednostce budżetowej (MOSiR) i będą związane z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi ustawie, Gmina powinna stosować „sposób określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, przy uwzględnieniu § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., wyliczony odrębnie dla ww. jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego wykorzystującej zakupione towary i usługi, tj. MOSiR.

Podsumowując:

Gminie Miastu nie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją inwestycji pod nazwą „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”.
Gmina będzie mieć prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dotyczących zakupów związanych z realizacją inwestycji pod nazwą „Budowa zadaszonej hali tenisowej (…)”.
Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z przedmiotowym projektem w części, w jakiej Infrastruktura służy do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na podstawie „sposobu określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Powyższe wynika z faktu, że Gmina nabywa towary i usługi, które są wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza oraz Wnioskodawca ze względu na specyfikę wydatków ponoszonych na ww. infrastrukturę nie jest w stanie przypisać tych wydatków w całości i wyłącznie do działalności gospodarczej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe. Z kolei stanowisko Zainteresowanego w zakresie pytania nr 2 i nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin