Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.589.2018.4.SJ
z 8 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2018 r. (data wpływu 15 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2019 r.) oraz pismem z dnia 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 4 luty 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy licencyjnej oraz sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy licencyjnej oraz sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego i podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 28 grudnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.589.2018.1.SJ 0112-KDIL 2-1.4012.593.2018.3.MC, Organ podatkowy, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 28 grudnia 2018 r. (skutecznie doręczono w dniu 2 stycznia 2019 r.), zaś w dniu 9 stycznia 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 9 stycznia 2019 r.).

Ponadto, pismem z dnia 23 stycznia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.589.2018.3.SJ, z uwagi na braki formalne, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, na podstawie art. 13 § 2a i art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 4 lutego 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 29 stycznia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu):

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej. Pozostaje Ona w związku małżeńskim, między małżonkami istnieje ustawowa wspólność małżeńska. Wnioskodawczyni będzie osobą powiązaną osobowo z podmiotem, z którym zamierza zawrzeć umowę licencyjną, będąc małżonką jednego ze wspólników spółki jawnej. Wnioskodawczyni we własnym zakresie wytworzyła znak towarowy, który został objęty prawem ochronnym na mocy decyzji Urzędu Patentowego RP. Wytworzony znak stanowi Jej osobiste prawo majątkowe. W najbliższym czasie Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć umowę licencyjną, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Istotą umowy licencyjnej będzie upoważnienie spółki jawnej do korzystania i użytkowania chronionego znaku towarowego na umownie ustalonych polach eksploatacji za umówionym wynagrodzeniem z tego tytułu. Osiągany przychód z umowy licencyjnej Wnioskodawczyni opodatkuje zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w trybie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne – wg stawki 8,5%.

W dalszym horyzoncie czasowym Wnioskodawczyni planuje sprzedaż znaku towarowego spółce jawnej działającej na terenie Polski, z którą zawarta będzie umowa licencyjna. Strony umowy określiłyby cenę sprzedaży – kupna znaku towarowego na podstawie wyceny sporządzonej przez podmiot specjalizujący się w wycenie znaków towarowych. W momencie sprzedaży Wnioskodawczyni również nie będzie prowadziła działalności gospodarczej.

Oprócz tego zamiast sprzedaży prawa ochronnego do znaku Wnioskodawczyni w dalszym horyzoncie czasowym rozważa dokonanie darowizny znaku na rzecz małżonka wspólnika spółki jawnej – licencjobiorcy.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni nie jest wspólnikiem spółki jawnej. Istotą projektu umowy licencyjnej jest upoważnienie osoby trzeciej do korzystania i użytkowania chronionego utworu (znaku towarowego). Projekt umowy określa pola eksploatacji, na których nastąpi upoważnienie do korzystania ze znaku towarowego ze strony osoby trzeciej. Wnioskodawczyni wartość przychodu będzie ustalała w oparciu o wartość sprzedaży wyrobów, usług osiągniętą przez spółkę i zaksięgowaną w księgach rachunkowych. Na moment zawarcia umowy licencyjnej Wnioskodawczyni nie zamierza i nie będzie prowadziła działalności gospodarczej. Na moment sprzedaży znaku towarowego Wnioskodawczyni nie będzie prowadziła działalności gospodarczej, będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni jest powiązana z podmiotem osobowo, pozostaje małżonką wspólnika spółki jawnej.

W okresie obowiązywania umowy licencyjnej po przekroczeniu kwoty limitu zwolnienia z podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni zarejestruje się jako podatnik i zostanie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług uiszczając podatek wg stawki 23% z tytułu otrzymywanego wynagrodzenia z umowy licencyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy uzyskane od licencjobiorcy – spółki jawnej wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy licencyjnej na korzystanie i użytkowanie znaku towarowego sprzężone parametrycznie z wielkością osiąganego przez licencjobiorcę przychodu ze sprzedaży wyrobów i usług może zostać opodatkowane stawką 8,5% w formie zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne?
2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawczynię prawa ochronnego do znaku towarowego może zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym ze stawką 3%, o którym mowa w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne?
3. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przychód ze sprzedaży przez Wnioskodawczynię prawa ochronnego do znaku towarowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23% w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
4. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przekazanie przez Wnioskodawczynię w formie darowizny prawa ochronnego do znaku towarowego na rzecz męża będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1

Wynagrodzenie Wnioskodawczyni osiągane z umowy licencyjnej z tytułu korzystania i użytkowania znaku towarowego, zdaniem Wnioskodawczyni, może zostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym ze stawką 8,5 %, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.). Stwierdzić należy, że kiedy przychód z umowy licencyjnej na korzystanie ze znaku towarowego (prawa majątkowego) jest przychodem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 6 w powiązaniu z art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nabiera znaczenia w opisanym stanie faktycznym treść art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. W takiej sytuacji podatnik, jako objęty zakresem art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, uzyskuje prawo do przejścia na zasady opodatkowania przewidziane w tej ustawie.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym zdarzeniu przyszłym, przychód ze sprzedaży prawa ochronnego do znaku towarowego na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba prawna (umowa kupna-sprzedaży), może zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stawką 3%.

Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Jeżeli podatnik złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, wówczas w takiej sytuacji, podatnik jako objęty zakresem art. 2 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym uzyskuje prawo do przejścia na zasady opodatkowania określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są odpowiednio:

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
  

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
  
  

Stosownie do treści art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

W myśl art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wyliczenie zawarte w art. 18 cyt. ustawy nie ma charakteru zamkniętego, co wskazuje wyrażenie „w szczególności”. Jednak należy pokreślić, że wprost zalicza on do przychodów z praw majątkowych przychody z praw do znaków towarowych, a zatem także przychody uzyskiwane z korzystania z tych znaków, w tym w postaci udostępnienia ich osobom trzecim (np. na podstawie umowy licencyjnej).

Zatem konsekwencją otwartości katalogu praw majątkowych wskazanych w ww. art. 18, jest to, że przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeżeli prawo nie zostało wyraźnie wskazane w ustawie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776, z późn. zm.), ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z art. 120 ust. 1 ww. ustawy, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Stosownie do art. 120 ust. 2 ww. ustawy, znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

W myśl art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Zgodnie z art. 153 ust. 1 ww. ustawy, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 162 omawianej ustawy, prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 163 ust. 1 ww. ustawy, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i art. 79.

Z powyższych przepisów wynika, że przychód z korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także, na który udzielono prawa ochronnego), a zatem także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od tego, czy podatnik zawrze umowę o jego udostępnienie jako podmiot gospodarczy, czy też poza prowadzoną działalnością gospodarczą, a także od rodzaju umowy, na podstawie której udostępnienie to nastąpi.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą;
2. osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej;
3. będące osobami duchownymi;
4. osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
   
   

W myśl art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Przepis art. 3 ww. ustawy stanowi, że przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym.

Powyższe przepisy wskazują, że opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać jedynie przychody uzyskiwane przez podatników (niebędących osobami duchownymi) z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz najmu, podnajmu lub innych umów o podobnym charakterze. Przy czym kwalifikacji uzyskiwanych przez podatników przychodów (niezależnie od wybranej formy opodatkowania) należy dokonać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub najem podnajem, dzierżawa, poddzierżawa (…), o którym w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni, jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, we własnym zakresie wytworzyła znak towarowy. Wnioskodawczyni zawarła umowę, na podstawie której podmiot trzeci (spółka jawna) będzie wykorzystywał znak w swojej działalności gospodarczej. Umowa ma charakter umowy licencyjnej. W dalszym horyzoncie czasowym Wnioskodawczyni planuje sprzedaż znaku towarowego spółce jawnej działającej na terenie Polski, z którą zawarta będzie umowa licencyjna. Strony umowy określiłyby cenę sprzedaży – kupna znaku towarowego na podstawie wyceny sporządzonej przez podmiot specjalizujący się w wycenie znaków towarowych. W momencie sprzedaży Wnioskodawczyni również nie będzie prowadziła działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że uzyskiwany przez Wnioskodawczynię przychód z umowy licencyjnej na korzystanie ze znaku towarowego, a także ze sprzedaży prawa ochronnego na znak towarowy stanowić będzie przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś, jak uważa Wnioskodawczyni, przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 w powiązaniu z art. 16a ww. ustawy.

W konsekwencji, brak jest podstaw do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię od licencjobiorcy – spółki jawnej, stanowiącego wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy licencyjnej na korzystanie i użytkowanie znaku towarowego sprzężonego parametrycznie z wielkością osiąganego przez licencjobiorcę przychodu ze sprzedaży wyrobów i usług oraz przychodu ze sprzedaży przez Wnioskodawczynię prawa ochronnego do znaku towarowego. Ww. przychody będą podlegały opodatkowaniu wg skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Należy zastrzec, że przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku i nie odnosi się do przepisów prawa podatkowego obowiązujących po dniu złożenia wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.