INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2011r. (data wpływu 14 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 22 czerwca 2011r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji obrotu sprzedaży usług medycznych przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji obrotu sprzedaży usług medycznych przy zastosowaniu kas rejestrujących. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 22 czerwca 2011r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 czerwca 2011r. nr IBPP4/443-651/11/JP.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i świadczy wyłącznie usługi w zakresie ochrony zdrowia. Usługi te są świadczone głównie na podstawie umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia a także w niewielkim wymiarze usługi świadczone są na rzecz osób fizycznych poza systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Z kontraktów zawartych z NFZ wynika, iż usługi realizowane na podstawie tych kontraktów są świadczone na rzecz osób fizycznych wyłączne w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego a zapłata za te usługi dokonywana jest przez NFZ przelewem na rachunek bankowy podatnika.

W roku 2010r. łączne przychody z kontraktów zawartych z NFZ oraz ze świadczenia usług „prywatnego leczenia” osób fizycznych przekroczyły kwotę 40 tyś. zł.

Przychody ze świadczenia usług „prywatnego leczenia” osób fizycznych nie przekroczyły kwoty 40 tyś. zł. Mając na myśli „prywatne leczenie” osób fizycznych, podatnik rozumie świadczenie odpłatnych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z dniem 1 maja 2011r. podatnik ma obowiązek zaprowadzić ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, w przypadku jeśli w roku 2010 nie przekroczył oraz do dnia 1 maja 2011r. nie przekroczy pułapu obrotów ze sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w wys. 40 tyś. zł ...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku stosowania kas rejestrujących z uwagi na okoliczność nie przekroczenia do dnia 1 maja 2011r., w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, limitu obrotów z tytułu sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Sprzedaż usług medycznych na podstawie kontraktu zawartego z NFZ jest sprzedażą na rzecz płatnika realizującego zasadę powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego i nie można uznać tej sprzedaży jako realizowanej przez podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Do limitu obrotów o którym mowa w § 3 ust. 6 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podatnik winien zliczyć jedynie sprzedaż „prywatnych usług medycznych” realizowanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w ww. przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister Finansów może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Należy wskazać, iż z dniem 1 stycznia 2011r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r., podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 ww. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej, świadczącym wyłącznie czynności zwolnione od podatku VAT. Usługi te są świadczone głównie na podstawie umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia a także w niewielkim wymiarze usługi świadczone są na rzecz osób fizycznych poza systemem powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. W roku 2010r. łączne przychody z kontraktów zawartych z NFZ oraz ze świadczenia usług „prywatnego leczenia” osób fizycznych przekroczyły kwotę 40 tyś. zł. Przychody ze świadczenia usług „prywatnego leczenia” osób fizycznych nie przekroczyły kwoty 40 tyś. zł.

Przez „prywatne leczenie” osób fizycznych, podatnik rozumie świadczenie odpłatnych usług na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

W tak przedstawionym opisie wątpliwości Wnioskodawcy budzi to, czy z dniem 1 maja 2011r. ma on obowiązek zaprowadzić ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, w przypadku gdy w roku 2010 nie przekroczył oraz do dnia 1 maja 2011r. nie przekroczy pułapu obrotów ze sprzedaży usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w wys. 40 tyś. Zł.

Mając na uwadze powyższe w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż powołany art. 111 ust. 1 ww. ustawy nie znajduje zastosowania do ewidencjonowania obrotu na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia. Treść powołanego art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, iż do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących obowiązani są wyłącznie podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług na rzecz kręgu podmiotów w tym przepisie wyraźnie wymienionych.

Wnioskodawca świadcząc usługi medyczne w ramach umowy zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia nie ma obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż w przypadku tych usług Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych lecz na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia. Istotne jest, kto nabywa daną usługę, a nie kto ją faktycznie odbiera. Pojęcie nabywca usługi nie jest tożsame z pojęciem konsument usługi.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cyt. wyżej § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wnioskodawca wskazał, że w 2010r. oraz do dnia 1 maja 2011r. nie przekroczy kwoty obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w wys. 40 tys. zł.

Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku rozpoczęcia z dniem 1 maja 2011r. ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.