Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.698.2018.1.IP
z 15 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 28 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części w trakcie realizacji inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.). Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego powołaną do organizacji zbiorowego lokalnego życia publicznego na swoim terytorium oraz realizacji zbiorowych potrzeb wspólnoty należących do jej zakresu działania. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina będzie aplikowała o środki w konkursie ogłoszonym przez Zarząd Województwa dla działania 3.1. Strategie niskoemisyjne w miastach subregionalnych RPO 2014-2020 na realizację zadania „Wdrożenie kompleksowej Strategii Niskoemisyjnej (…)” – „Budowa budynku dworca autobusowego (...)”. Gmina jako beneficjent pomocy, chce zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych zadania i tym samym otrzymać dofinansowanie, musi wykazać, że podatek VAT nie będzie mógł być przez Gminę odzyskany w całości lub części zarówno podczas realizowanej inwestycji, jak i również po jego zakończeniu.

Poniżej dane dotyczące planowanej inwestycji:

Projekt będzie realizowany w partnerstwie z Gminą A, Gminą B. i Gminą C. Liderem projektu będzie Gmina A. Gmina B, Gmina C oraz Wnioskodawca występują jako Partnerzy Projektu. Gmina będzie odpowiedzialna za realizację części dotyczącej „Budowa budynku dworca autobusowego (...)”. Planowane przedsięwzięcie obejmuje następujące działki ewidencyjne: 712, 773, 1131, 1133/1, 1133/2, 1133/3, 1133/4, 1163/2. Ww. działki są własnością Gminy. Powierzchnia terenu objętego planem inwestycyjnym zajmować będzie 6,7581 ha, przy czym powierzchnia zabudowy projektowanego budynku dworca 134,74 m². Program użytkowy i opis ogólny przedsięwzięcia: zaprojektowano wolnostojący budynek o zwartej, prostokątnej bryle o wymiarach zewnętrznych 17,45x7,55m i wysokości 7,52 m. Obiekt jednokondygnacyjny, poddasze nieużytkowe. Dach dwuspadowy, symetryczny o kącie nachylenia połaci równym 45°, kryty dachówką ceramiczną mnich-mniszka. Więźba dachowa prefabrykowana – drewniana, ściany murowane z elementami żelbetowymi.

Wejście główne prowadzi do poczekalni, z której podróżni poprzez korytarz mają dostęp do pomieszczeń higienicznosanitarnych z podziałem na sanitariat męski, damski i dla osób niepełnosprawnych. Pracownicy mają osobne wejście usytuowane z boku, wejście prowadzi do pomieszczenia biurowego, z którego mają dostęp do poczekalni, pomieszczenia socjalnego i sanitariatu. W budynku zaprojektowano również pomieszczenie gospodarcze zlokalizowane przy sanitariatach. Wejście rewizyjne na poddasze nieużytkowe zaprojektowano z korytarza.

Branża drogowa obejmuje nawierzchnię jezdni oraz ścieżki rowerowej i miejsc postojowych dla samochodów osobowych zaprojektowanych z betonu asfaltowego. Nawierzchnię chodników stanowi kostka betonowa, natomiast nawierzchnię peronów i miejsc parkingowych dla autobusów zaprojektowano z kostki grantowej o wymiarach 18x18x18 cm.

Zaprojektowano 3 nowe studzienki kanalizacji deszczowej, z przyłączami do istniejącej sieci. Projekt zawiera 21 miejsc postojowych w tym dwa dla osób niepełnosprawnych. Krawężniki jezdni i chodników oraz obrzeża zaprojektowano z granitu. Drogi umożliwiające komunikację po placu dworca projektuje się jako jezdnie dwukierunkowe szerokości 0,8 m z chodnikami dwustronnymi. Komunikacja wewnętrzna skomunikowana zjazdami z drogi gminnej (…).

Wszystkie nabyte w trakcie realizacji zadania towary i usługi, w zakresie dofinansowania, nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT. Teren obiektu będzie udostępniany nieodpłatnie, w związku z realizacją projektu nie będą pobierane żadne opłaty (również w okresie trwałości projektu, tj. 5 lat po jego zakończeniu). Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji inwestycji będą wystawiane na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do inwestycji, Gmina będzie miała możliwość odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części w trakcie realizacji inwestycji jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w w związku z realizacją inwestycji nie będzie miał on możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości jak również w części, zarówno w trakcie ponoszenia kosztów na inwestycję, jak i po jej zakończeniu, gdyż nie będzie prowadził on sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w związku z wykorzystaniem tejże inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego powołaną do organizacji zbiorowego lokalnego życia publicznego na swoim terytorium oraz realizacji zbiorowych potrzeb wspólnoty należących do jej zakresu działania. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina będzie aplikowała o środki w konkursie ogłoszonym przez Zarząd Województwa dla działania 3.1. Strategie niskoemisyjne w miastach subregionalnych RPO 2014-2020 na realizację zadania „Wdrożenie kompleksowej Strategii Niskoemisyjnej (…)” – „Budowa budynku dworca autobusowego (…)”. Projekt będzie realizowany w partnerstwie z Gminą A, Gminą B i Gminą C. Liderem projektu będzie Gmina A. Pozostałe gminy występują jako Partnerzy Projektu. Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za realizację części dotyczącej: „Budowa budynku dworca autobusowego (...)”. Planowane przedsięwzięcie obejmuje następujące działki ewidencyjne: 712, 773, 1131, 1133/1, 1133/2, 1133/3, 1133/4, 1163/2, będące własnością Gminy. Szczegółowy zakres prac przewidzianych do wykonania w ramach projektu, wskazany został w opisie sprawy. Wszystkie nabyte w trakcie realizacji zadania towary i usługi, w zakresie dofinansowania, nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT. Teren obiektu będzie udostępniany nieodpłatnie, w związku z realizacją projektu nie będą pobierane żadne opłaty (również w okresie trwałości projektu, tj. 5 lat po jego zakończeniu). Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji inwestycji będą wystawiane na Wnioskodawcę.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w całości lub w części w trakcie realizacji ww. inwestycji, jak i po jej zakończeniu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował. Z opisu sprawy wynika, że wszystkie nabyte w trakcie realizacji zadania towary i usługi, w zakresie dofinansowania, nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT. Teren obiektu będzie udostępniany nieodpłatnie, w związku z realizacją projektu nie będą pobierane żadne opłaty (również w okresie trwałości projektu, tj. 5 lat po jego zakończeniu).

Tym samym, w analizowanej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanej inwestycji, jak również po jej zakończeniu, nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowej inwestycji nie będzie spełniać wskazanych warunków, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu w części pn. „Budowa budynku dworca autobusowego (...)”, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług ani w trakcie realizacji inwestycji, ani po jej zakończeniu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będzie spełniona – wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. nabyte towary i usługi w celu realizacji przedmiotowej inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Gmina nie będzie mogła odzyskać podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. inwestycji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę, w tym w szczególności o informację, że wszystkie nabyte w trakcie realizacji zadania towary i usługi nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT; teren obiektu będzie udostępniany nieodpłatnie, a w związku z realizacją projektu nie będą pobierane żadne opłaty (również w okresie trwałości projektu, tj. 5 lat po jego zakończeniu). Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.