INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia jednej faktury wewnętrznej z tytułu pobrania surowca z magazynu konsygnacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawienia jednej faktury wewnętrznej z tytułu pobrania surowca z magazynu konsygnacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zarejestrowanym podatnikiem dla transakcji wewnąrzwspólnotowych.

Współpracuje on od 2007 r. z kontrahentem posiadającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej i będącym zarejestrowanym w kraju swojej siedziby podatnikiem podatku od wartości dodanej VAT, który to kontrahent nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny lub zwolniony.

Zainteresowany nie posiada umowy ramowej dotyczącej dostawy przez tego kontrahenta dla niego surowca niezbędnego mu do produkcji przez niego wyrobów, lecz układa współpracę na podstawie składanych na bieżąco zamówień dotyczących surowca dostarczanego przez kontrahenta.

Wnioskodawca planuje wydzielić funkcjonalnie na obszarze swojej siedziby powierzchnię magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług.

Przechowywane w magazynie konsygnacyjnym surowce będą przeznaczone do działalności produkcyjnej Spółki.

Zainteresowany jako podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny przed pierwszym wprowadzeniem przez kontrahenta podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złoży w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierające:

1. dane podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz prowadzącego magazyn konsygnacyjny, dotyczące ich nazw lub imion i nazwisk, numerów identyfikacyjnych stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresów siedziby lub miejsca zamieszkania oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
2. oświadczenie podatnika podatku od wartości dodanej, że zamierza dokonywać przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do magazynu konsygnacyjnego; w oświadczeniu wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny.
   
   

Spółka jako podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny będzie prowadzić ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w art. 20b ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów.

Wnioskodawca dąży do tego, by po zorganizowaniu magazynu konsygnacyjnego dostawy do tego składu były realizowane rzadziej niż dotychczas.

Zainteresowany zawrze ze swoim kontrahentem umowę o skład konsygnacyjny, na mocy której surowiec będzie dostarczany przez kontrahenta do jego magazynu konsygnacyjnego.

Spółka będzie pobierała surowiec z magazynu konsygnacyjnego stosownie do swoich potrzeb produkcyjnych, przy czym nie da się z góry określić ile razy w ramach danego miesiąca takie pobranie surowca nastąpi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mimo braku umowy ramowej między Wnioskodawcą a kontrahentem wprowadzenie do magazynu konsygnacyjnego znacznej ilości surowca, który będzie przez niego sukcesywnie pobierany dla zaspokojenia potrzeb produkcyjnych daje podstawy do przyjęcia, że w opisanej sprawie dostawa zrealizowana przez kontrahenta na rzecz Spółki i stanowiąca dla niej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może ona udokumentować jedną fakturą wewnętrzną...

Zdaniem Wnioskodawcy, brak umowy ramowej między nim a kontrahentem nie wyklucza uznania sprzedaży dokonywanej przez kontrahenta za sprzedaż ciągłą. Za sprzedaż o charakterze ciągłym przyjęło się uważać przede wszystkim systematyczne, wykonywane z dużą częstotliwością usługi o charakterze powszechnym np: dostawy energii cieplnej, wody, dostawy energii elektrycznej. Natomiast pojęcie „sprzedaży o charakterze ciągłym” nie zostało zdefiniowane w przepisach podatkowych. Pojęcie sprzedaży o charakterze ciągłym należy więc rozpatrywać w oparciu o wykładnię językową. Zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003 r., tom 1, str. 453, pojęcie „ciągły” definiowane jest jako: „dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stały”, „stale, systematycznie się powtarzający”. Świadczenia o charakterze ciągłym polegają na stałym i powtarzalnym zachowaniu się strony zobligowanej do ich świadczenia. Jak wynika z dostępnych interpretacji organów podatkowych, dla uznania świadczenia za „ciągłe” wystarcza, iż składa się ono z pewnych następujących po sobie aktów (czynności), o ile tworzą razem funkcjonalną całość, która ma to do siebie, że trwa w czasie, że czas jest jej miernikiem i że interes jednej strony jest zaspokojony właśnie, dlatego, że odpowiednie zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały. Pod pojęciem „sprzedaży ciągłej” należy więc rozumieć wynikające ze zobowiązania o charakterze ciągłym świadczenie, polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia. Pojęcie „ciągłości” sprzedaży należy rozpatrywać zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Dla uznania świadczenia za „ciągłe” wystarcza, iż składa się ono z pewnych następujących po sobie aktów (czynności), o ile tworzą razem funkcjonalną całość, która ma to do siebie, że trwa w czasie, że czas jest jej miernikiem i że interes jednej strony jest zaspokojony właśnie dlatego, że odpowiednie zachowanie się drugiej strony ma charakter trwały. W świetle powyższego, zdaniem Spółki, sprzedaż surowca w opisanej sprawie i realizowana w drodze pobrań surowca z magazynu konsygnacyjnego jest sprzedażą ciągłą i może zostać udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez kontrahenta w ostatnim dniu miesiąca, za który sprzedaż będzie dokonywana. Podstawę do takiego działania Zainteresowany wywodzi z treści art. 20b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W oparciu o powyższe za zgodną z polskimi przepisami Spółka uznaje sytuację, gdy kontrahent wystawi jedną fakturę obejmującą ilość surowca pobranego w danym miesiącu przez nią z magazynu konsygnacyjnego a Spółka udokumentuje wewnątrzwspólnotowe nabycie ilości surowca ujętego na wspomnianej fakturze wystawionej przez kontrahenta i wystawi również jedną fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE (art. 97 ust. 4 ustawy).

Przez magazyn konsygnacyjny - rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania (art. 2 pkt 27c ustawy).

Natomiast prowadzącym magazyn konsygnacyjny jest podatnik, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu (art. 2 pkt 27d ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 12a ust. 1 ustawy, przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny, pod warunkiem że:

1. podatnik podatku od wartości dodanej nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony;
2. przechowywane w magazynie konsygnacyjnym towary są przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
3. prowadzący magazyn konsygnacyjny, przed pierwszym wprowadzeniem przez podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złożył w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierające:
   1. dane podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz prowadzącego magazyn konsygnacyjny, dotyczące ich nazw lub imion i nazwisk, numerów identyfikacyjnych stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresów siedziby lub miejsca zamieszkania oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
   2. oświadczenie podatnika podatku od wartości dodanej, że zamierza dokonywać przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, do magazynu konsygnacyjnego; w oświadczeniu wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
4. prowadzący magazyn konsygnacyjny prowadzi ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w art. 20b ust. 3 także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
   
   

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz zarejestrowanym podatnikiem dla transakcji wewnąrzwspólnotowych. Współpracuje od 2007 r. z kontrahentem posiadającym siedzibę na terytorium Unii Europejskiej i będącym zarejestrowanym w kraju swojej siedziby podatnikiem podatku od wartości dodanej VAT, który to kontrahent nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny lub zwolniony.

Zainteresowany nie posiada umowy ramowej dotyczącej dostawy przez tego kontrahenta dla niego surowca niezbędnego do produkcji wyrobów, lecz układa współpracę na podstawie składanych przez siebie na bieżąco zamówień dotyczących surowca dostarczanego przez kontrahenta.

Wnioskodawca planuje wydzielić funkcjonalnie na obszarze swojej siedziby powierzchnię magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27c ustawy. Przechowywane w magazynie konsygnacyjnym surowce będą przeznaczone do działalności produkcyjnej.

Zainteresowany jako podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny przed pierwszym wprowadzeniem przez kontrahenta podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złoży w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierające:

1. dane podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz prowadzącego magazyn konsygnacyjny, dotyczące ich nazw lub imion i nazwisk, numerów identyfikacyjnych stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresów siedziby lub miejsca zamieszkania oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
2. oświadczenie podatnika podatku od wartości dodanej, że zamierza dokonywać przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do magazynu konsygnacyjnego; w oświadczeniu wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny.
   
   

Spółka jako podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny będzie prowadzić ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w art. 20b ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów.

Zainteresowany zawrze ze swoim kontrahentem umowę o skład konsygnacyjny, na mocy której surowiec będzie dostarczany przez kontrahenta do magazynu konsygnacyjnego.

Spółka będzie pobierała surowiec z magazynu konsygnacyjnego stosownie do swoich potrzeb produkcyjnych, przy czym nie da się z góry określić ile razy w ramach danego miesiąca takie pobranie surowca nastąpi.

Przedmiotem pytania Wnioskodawcy jest możliwość wystawienia jednej faktury wewnętrznej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pobieranych z magazynu konsygnacyjnego, zdefiniowanego w powołanych przepisach ustawy.

Art. 106 ust. 1 ustawy określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jak stanowi § 9 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Na podstawie § 24 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Natomiast w myśl § 24 ust. 2 rozporządzenia, faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Zatem biorąc pod uwagę opis sprawy oraz przytoczone przepisy stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie, w wyniku pobrania surowca z magazynu, podmiotem zobowiązanym do jego rozliczenia na gruncie przepisów podatkowych, będzie Wnioskodawca. Czyli to na nim będzie istniał obowiązek rozliczenia podatku VAT. Pobranie tego surowca z magazynu konsygnacyjnego będzie stanowiło dla Zainteresowanego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które to spowoduje wystawienie faktury wewnętrznej. Podmiotem zobowiązanym do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu dostaw dokonywanych przez magazyn konsygnacyjny będzie nabywca towaru, czyli Spółka.

Odpowiadając na sformułowane pytanie stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 106 ust. 7 ustawy – Zainteresowany zobowiązany będzie do sporządzenia faktury wewnętrznej dokumentującej fakt rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu pobrania surowca z magazynu konsygnacyjnego. Przywołany przepis daje możliwość wystawienia jednej faktury wewnętrznej za cały okres rozliczeniowy. Przy wystawianiu faktur, o których mowa powyżej, należy mieć na względzie również przepisy rozporządzenia, w szczególności dotyczące danych jakie faktura powinna zawierać oraz terminów ich wystawienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), obowiązywało do dnia 31 marca 2011 r.

Ponadto, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie potraktowania dostawy surowca do magazynu konsygnacyjnego przez kontrahenta Spółki jako sprzedaży o charakterze ciągłym i możliwości wystawienia przez kontrahenta ostatniego dnia miesiąca tylko jednej faktury dokumentującej cały surowiec, który został w tym miesiącu pobrany przez Spółkę, w dniu 27 maja 2011 r. zostało wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr ILPP4/443-185/11-3/PG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.