INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2011 r. (data wpływu 02.05.2011 r.) oraz w piśmie z dnia 28.03.2011 r. (data wpływu do tutejszego biura 02.05.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie garażu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.05.2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych z tytułu zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie garażu.

W dniu 02.05.2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął wniosek z dnia 26.04.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu.

Ponadto w dniu 05 kwietnia 2011 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego został złożony drugi wniosek z dnia 28.03.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu nakładów na budowę garażu.

Pismem z dnia 22.04.2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 170 § 1 i art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) przekazał wniosek do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie – Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku. Wniosek ten wpłynął do tut. Organu w dniu 02.05.2011 r.

W związku z powyższym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku w wezwaniu z dnia 22.06.2011 r. (data nadania 24.06.2011 r., data odbioru 27.06.2011 r.) Nr IPPB4/415-362/11-2/MP, IPPB4/415-367/11-2/MP poprosił o wyjaśnienie, czy wniosek z dnia 28.03.2011 r. (data wpływu do tut. Organu 02.05.2011 r.) należy traktować jako odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, czy też jako uzupełnienie wniosku z dnia 26.04.2011 r. (data wpływu 02.05.2011 r.).

W piśmie z dnia 28.06.2011 r. (data nadania 28.06.2011 r., data wpływu 01.07.2011 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, iż wniosek z dnia 28.03.2011 r. adresowany do Naczelnika Urzędu Skarbowego, który następnie został przesłany do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku (data wpływu do BKIP dnia 02.05.2011 r.) dotyczy tej samej sprawy, co wniosek z dnia 26.04.2011 r. (data wpływu do BKIP dnia 02.05.2011 r.). Wniosek z dnia 26.04.2011 r. (data wpływu do BKIP dnia 02.05.2011 r.) został przygotowany na obowiązującym formularzu ORD-IN i przesłany do BKIP wraz z kopią dokumentu potwierdzającego uiszczenie opłaty. Wniosek z dnia 28.03.2011 r. (data wpływu do BKIP dnia 02.05.2011 r.) posiada załączone dokumenty, które mogą być pomocne w rozpatrzeniu przedłożonej sprawy. Zatem Wnioskodawca wskazał, iż w Jego ocenie nie ma potrzeby odrębnego rozpatrywania wniosku z dnia 28.03.2011 r. (data wpływu do BKIP dnia 02.05.2011 r.). W związku z tym nie przedłożył do niego uzupełnienia określonego w przedmiotowym wezwaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy wskazanego przez WAM przychodu PIT-8C za rok 2010, równego nakładom poniesionym na wybudowanie garażu Nr 38, składającego się z jednego pomieszczenia o powierzchni 16,07 m². usytuowanego na pierwszej kondygnacji budynku.

Garaż, którego Wnioskodawca był użytkownikiem (obecnie jest właścicielem) jest jednym z 45 wybudowanych dziesięć lat temu w lokalizacji … na działce będącej własnością Skarbu Państwa. Przedsięwzięcie to zrealizowano ze środków własnych ww. użytkowników, na podstawie otrzymanych pozwoleń i zgodnie z zatwierdzonym projektem. Warunki użytkowania garaży (w tym wysokość miesięcznych opłat z tytułu dzierżawy) określone były przez WAM, administratora terenu w okresowo zawieranych umowach. W roku 2009 WAM działając w imieniu Skarbu Państwa przystąpił do przygotowania sprzedaży ww. garaży ich użytkownikom. Sprzedaż garaży zrealizowano w czerwcu 2010 roku. Bieżącą wartość każdego z garaży i przedstawionego z nim do sprzedaży gruntu określił rzeczoznawca. W cenę przedmiotu zakupu, wynoszącą 33.828,17 zł wliczona została kwota 12.518 zł, stanowiąca bieżącą wartość zabudowy (garażu), na której wybudowanie nakłady ponieśli poszczególni użytkownicy, w tym również Wnioskodawca. Wartość ww. nakładów na wybudowanie garażu została wykazana przez WAM na formularzu PIT-8C jako dodatkowy przychód w roku 2010.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca poprosił o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (podatku dochodowego od osób fizycznych), dotyczącej wykazania w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym otrzymanego zwrotu nakładów za wybudowanie garażu na gruncie dzierżawionym, w ramach rozliczenia należności za jego wykupienie łącznie z udziałem w gruncie, na którym jest postawiony.

Czy w świetle przytoczonych faktów kwota w wysokości 12.518 zł, którą Wnioskodawca wydatkował na wybudowanie garażu jest przychodem, który powinien ująć w zeznaniu podatkowym za 2010 rok...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa kwota 12.518 zł jako zwrot nakładów za wybudowanie garażu ze środków własnych, wykazana w rozliczeniu należności za jego wykupienie z dzierżawionym wcześniej gruntem, na który został postawiony nie jest dla Wnioskodawcy przychodem, ponieważ nie stanowi dla Niego przysporzenia majątkowego. Koszty związane z wybudowaniem garażu pokrył Wnioskodawca w całości ze środków własnych, od których wcześniej został pobrany podatek. Potwierdza to jednoznacznie zapis w akcie notarialnym dotyczącym przedmiotowego zakupu.

Ponadto żadna z pozycji wymienionych w art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., definiująca dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ocenie Wnioskodawcy, nie mieści w sobie takiego szczególnego przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów – zgodnie z ust. 1a cyt. art. 9.

Dochodem ze źródła przychodów, stosownie do ust. 2 cyt. art. 9 ustawy, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Koszty uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia źródła przychodów, m. in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednocześnie stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie, których mamy do czynienia z przyrostem mienia, osiągniętym przysporzeniem majątkowym mającym konkretny wymiar finansowy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe. Do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów własnych nakładów poczynionych za inny podmiot.

Stosownie do art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Na podstawie art. 694 ustawy Kodeks cywilny do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie.

Zgodnie z art. 676 ww. ustawy, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w czerwcu 2010 roku Wnioskodawca wykupił od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej garaż wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej – gruncie. Garaż, którego Wnioskodawca był użytkownikiem, znajduje się w kompleksie 45 garaży i był wybudowany ze środków własnych za zgodą WAM. W cenę przedmiotu zakupu, wynoszącą 33.828,17 zł wliczona została kwota 12.518 zł, stanowiąca bieżącą wartość zabudowy (garażu), na której wybudowanie nakłady ponieśli poszczególni użytkownicy, w tym również Wnioskodawca.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny i powyższe unormowania, kwota nakładów, zwróconych Wnioskodawcy za budowę garażu nie mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 w związku z art. 20 ustawy, gdyż nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie najemcy, a zatem nie podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zatrzymaniem przez wydzierżawiającego ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu. Zbycie rzeczy dzierżawionej nie powoduje zakończenia stosunku dzierżawy, lecz jedynie zmianę po stronie wydzierżawiającego. Z chwilą zbycia przedmiotu dzierżawy, stosunek dzierżawy między zbywcą a dzierżawcą ustaje, a zbycie rzeczy wydzierżawionej oznacza zwrot rzeczy oraz to, że pierwotny wydzierżawiający wyraził wolę zatrzymania ulepszeń.

Aby transakcja kupna garażu przez wydzierżawiającego mogła dojść do skutku najemca wybrał zatrzymanie ulepszeń dokonanych przez dzierżawcę za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu.

Zapłata polegała na wzajemnym potrąceniu należności w kwocie 12.518,00 zł tytułem zwrotu nakładów poniesionych na wybudowanie budynku garażowego i nastąpiła przy zawarciu aktu notarialnego.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wartość nakładów poniesionych na budowę garażu przez Wnioskodawcę w wysokości 12.518,00 zł nie będzie stanowiła dla Niego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, pod warunkiem, że otrzymana wartość pieniężna z tego tytułu jest jedynie zwrotem kosztów poniesionych na wybudowanie garażu.

Dodatkowo należy wyjaśnić, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określający dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż jak wyżej wskazano zwrot nakładów dla Wnioskodawcy nie stanowi przysporzenia majątkowego, tj. przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.