2019.02.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.769.2018.3.JO
z 21 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 7 stycznia 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 7 stycznia 2019 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania planowanej sprzedaży Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych według stawki podatku VAT w wysokości 23% – jest prawidłowe,

opodatkowania planowanej sprzedaży Sieci Elektrycznej według stawki podatku VAT w wysokości 23% – jest nieprawidłowe,

prawa Nabywcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w części dotyczącej Sieci Elektrycznej – jest nieprawidłowe,

prawa Nabywcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w części dotyczącej Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży Nieruchomości według stawki podatku VAT w wysokości 23% oraz prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia stycznia 2019 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.769.2018.2.JO.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
G. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
H. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

G. spółka z ograniczona odpowiedzialnością (dalej: „Nabywca” lub „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność inwestycyjną i deweloperską w zakresie nieruchomości w Polsce i na świecie.

H. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka jawna (dalej: „Zbywca”) jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność w zakresie zagospodarowania i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Zbywca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej o numerze działki 59/10, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (dalej: „Grunt”).

Dla Gruntu obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (dalej: „MPZP”) wydany w uchwale nr Rady Miasta z dnia 3 lipca 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy Ż.- część północna A. Na podstawie MPZP przeznaczenie terenu to teren usług i zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Aktualnie jedynymi naniesieniami znajdującymi się w Gruncie są nieaktywna sieć elektryczna (dalej: „Sieć Elektryczna”), 7 miejsc parkingowych znajdujących się na utwardzonej nawierzchni (dalej: „Miejsca Parkingowe”), jak również (ogólnie dostępna) droga dojazdowa do ul. G... prowadząca poprzez Grunt od granicy z sąsiednią nieruchomością, na której znajduje się dalszy odcinek drogi (dalej: „Droga Dojazdowa”).

W ramach transakcji objętej niniejszym wnioskiem (dalej: „Transakcja”), Zbywca planuje zbyć za wynagrodzeniem na rzecz Nabywcy prawo użytkowania wieczystego Gruntu, wraz z naniesieniami w postaci nieaktywnej Sieci Elektrycznej, Miejscami Parkingowymi oraz Drogą Dojazdową (dalej łącznie: „Nieruchomość”).

Nabycie i użytkowanie Nieruchomości przez Zbywcę

C. na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2003 r. w celu pokrycia podwyższenia w kapitale zakładowym H. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „H.”), w zamian za udziały H., wniosła aportem do H. prawo użytkowania wieczystego działki nr 59/3. Aport prawa użytkowania wieczystego działki 59/3 do H. zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami nie podlegał opodatkowaniu VAT. Następnie w 2010 r. działka nr 59/3 została podzielona na trzy działki, w wyniku tego podziału powstał m.in. Grunt będący przedmiotem Transakcji, czyli działka nr 59/10.

Zbywca powstał natomiast w wyniku przekształcenia H. najpierw w H. sp. z o.o. SKA, a następnie w Zbywcę. W konsekwencji Zbywca jest następcą prawnym H.

Działalność Zbywcy polega głównie na działalności deweloperskiej. Prowadzona przez Zbywcę działalność opodatkowana jest VAT i Zbywcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku od nabywanych towarów i usług. Pierwotnie Zbywca nabył działkę 59/3 w celu wybudowania na niej budynków, co uczynił na części działki, a Grunt przeznaczony został do dalszej działalności gospodarczej Zbywcy.

W przeszłości Grunt był udostępniany w całości innej spółce z grupy Zbywcy na podstawie umowy dzierżawy podlegającej opodatkowaniu VAT, która wykorzystywała go do posadowienia pawilonu i prowadzenia w nim sprzedaży lokali w sąsiedniej inwestycji realizowanej przez tę spółkę. Spółka ta poniosła nakłady na wybudowanie ww. Miejsc Parkingowych oraz Drogi Dojazdowej przed 2009 r. (obiekty te powstały i były w całości wykorzystywane już ponad 2 lata przed planowaną Transakcją); sam Zbywca nie ponosił w związku z tymi obiektami nakładów opodatkowanych VAT.

W późniejszym czasie znajdujący się na Gruncie budynek (pawilon) został zburzony - aktualnie Grunt nie jest zabudowany budynkami.

Tak jak wskazano wcześniej w Gruncie pozostała instalacja podziemna - Sieć Elektryczna. Zbywca nie wybudował Sieci Elektrycznej w Gruncie, została ona nabyta wraz z Gruntem przez poprzedniego użytkownika wieczystego – C. a następnie została wniesiona w drodze aportu do Zbywcy. Od momentu nabycia Gruntu przez C., Sieć Elektryczna nigdy nie była aktywna i nie była oraz nie będzie faktycznie wykorzystywana w działalności gospodarczej C. ani Zbywcy do dnia Transakcji; Zbywca nie posiada informacji, czy przedmiotowa Sieć Elektryczna była faktycznie użytkowana przez wcześniejszych właścicieli i użytkowników wieczystych Nieruchomości; ponadto, przedmiotowa Sieć Elektryczna nie była faktycznie wykorzystywana również przez ww. inną Spółkę z grupy kapitałowej Zbywcy (posiadającej ówcześnie na Nieruchomości pawilon do sprzedaży lokali w sąsiedniej inwestycji).

Ponadto na Gruncie znajduje się teren utwardzony (powierzchnia betonowa) zajęty na Miejsca Parkingowe, które są obecnie wynajmowane przez Zbywcę osobom trzecim (przedmiotowy najem opodatkowany jest VAT) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - na moment złożenia wniosku obowiązujące są trzy umowy najmu, zawarte odpowiednio w marcu i czerwcu 2016 r. oraz czerwcu 2017 r., które jednakże zostaną rozwiązane przed Transakcją. Na Gruncie znajduje się również ogólnie dostępna Droga Dojazdowa.

Sieć Elektryczna, Droga Dojazdowa ani Miejsca Parkingowe nie były przedmiotem żadnych prac, w tym w szczególności ulepszeń, w okresie od momentu nabycia prawa wieczystego użytkowania Gruntu przez Zbywcę.

Przedmiot Transakcji

W ramach planowanej Transakcji jedynym składnikiem majątku Zbywcy który przejdzie na Nabywcę będzie prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości, tj. Grunt wraz z naniesieniami w postaci nieaktywnej Sieci Elektrycznej, Miejsc Parkingowych oraz Drogi Dojazdowej.

Wszelkie umowy najmu dotyczące Nieruchomości zostaną wypowiedziane przed Transakcją i na dzień Transakcji Nieruchomość nie będzie wynajmowana.

Obecnie Nieruchomość (poza najmem Miejsc Parkingowych) nie jest wynajmowana przez Zbywcę, który wykorzystuje Grunt na własne cele jako teren inwestycyjny położony w atrakcyjnej lokalizacji, przeznaczony do zbycia.

Po dokonaniu Transakcji, Nabywca planuje wykorzystać Grunt do budowy nowego budynku, a w ramach prowadzonych prac Sieć Elektryczna oraz Miejsca Postojowe będą najprawdopodobniej usunięte.

W ramach Transakcji zostanie przeniesione prawo do pozwolenia na budowę, jak również umowa dobrego sąsiedztwa ze wspólnotą mieszkaniową sąsiedniej nieruchomości. Natomiast przedmiotem Transakcji nie będą w szczególności żadne prawa i obowiązki wynikające z innych umów (np. najmu, gdyż Nieruchomość na moment Transakcji nie będzie przedmiotem najmu, czy też innych umów związanych z bieżącą obsługą Nieruchomości Zbywcy), czy też inne niż Nieruchomość składniki majątku Zbywcy.

Obecnie, jak i na moment dokonania Transakcji, Nabywca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zawierając Transakcję Nabywca działać będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a nabytą Nieruchomość będzie wykorzystywał do swojej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT stawką podstawową.

Zainteresowani planują złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w odniesieniu do całej Transakcji, zgodnie z art. 43 ust. 10-11 ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 14 stycznia 2019 r. Wnioskodawca wskazał:

zgodnie z opisem stanu faktycznego we wniosku: „Działalność Zbywcy polega głównie na działalności deweloperskiej”, a Sieć Elektryczna nie była wykorzystywana przez Zbywcę.

W związku z powyższym, Zbywca nie jest przedsiębiorcą przesyłowym.
W ocenie prawnej Spółki, Droga Dojazdowa, Miejsca parkingowe, a także Sieć elektryczna spełniają definicję budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202; dalej: Prawo Budowlane), tym samym Zainteresowani podtrzymują argumentację przedstawiona w uzasadnieniu wniosku dotyczącą klasyfikacji obiektów jako budowli.

Ponadto, nie ulega wątpliwości fakt, że Grunt jest zabudowany przynajmniej jedną budowlą.
W ocenie prawnej Spółki Sieć Elektryczna stanowi część składową Gruntu i nie stanowi odrębnej od gruntu nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.) (dalej: Kodeks Cywilny), z powodów opisanych poniżej.

Zbywca nie jest przedsiębiorcą przesyłowym. Zbywca jest użytkownikiem wieczystym Nieruchomości, na której znajduje się Sieć Elektryczna (siec znajduje się pod powierzchnią gruntu). Zbywca nabył tytuł prawny do Sieci Elektrycznej wraz z prawem wieczystego użytkowania Gruntu.

Sieć Elektryczna nie jest połączona z siecią żadnego przedsiębiorstwa przesyłowego wobec czego do tej sieci nie ma zastosowanie art. 49 ust. 1 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z informacjami posiadanymi przez Zbywcę przedsiębiorstwo przesyłowe (I.) również nie uznaje Sieci Elektrycznej jako swojej własności.

Spółka uważa, że Sieć Energetyczna stanowi część składową Gruntu w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Oznacza to, że Sieć Energetyczna nie stanowi odrębnej od Gruntu nieruchomości. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia pogląd wyrażony przez J. Góreckiego w komentarzu do art. 235 Kodeksu Cywilnego, gdzie autor wskazuje, że budowle i urządzenia znajdujące się pod powierzchnią gruntu należy potraktować podobnie jak drzewa i inne rośliny znajdujące się na gruncie, tj. jako części składowe gruntu, które wraz z gruntem są przedmiotem użytkowania wieczystego (J. Górecki, Komentarz do art. 235 Kodeksu cywilnego w: K. Osajda (red.), „Kodeks cywilny. Komentarz”, Warszawa 2018, cytat za systemem informacji prawnej Legalis).

Natomiast Sieć Energetyczna nie może być uznana za odrębną od Gruntu nieruchomość w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Jest tak, ponieważ nieruchomościami są jedynie grunty, budynki, budowle oraz lokale. Natomiast Sieć Energetyczna, jest budowlą, więc nie należy do żadnej z tych kategorii (por.: A. Suchoń, Komentarz do art. 235 Kodeksu cywilnego w M. Gutowski (red.), „Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz do art. 1-352”, Warszawa 2018, cytat za systemem informacji prawnej Legalis).

Należy jednak podkreślić, że powyższe rozważania w żaden sposób nie dotyczą stanu faktycznego (są to rozważania czysto prawne). Ponadto w każdym przypadku władztwo ekonomiczne do Sieci Energetycznej zostanie przeniesione w ramach Transakcji na Spółkę.
Zbywca nie dokonywał zwrotu nakładów poniesionych w związku z wybudowaniem Miejsc Parkingowych i Drogi Dojazdowej.
Zbywca nie dokonywał zwrotu nakładów poniesionych w związku z wybudowaniem Miejsc Parkingowych i Drogi Dojazdowej, tym samym nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego VAT z tego tytułu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

Czy planowana Transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie podlegała w całości opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 23% VAT, przy czym warunkiem opodatkowania przynajmniej części Transakcji z zastosowaniem stawki 23% VAT będzie dokonanie przez strony wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?
Czy w zakresie w jakim Transakcja będzie opodatkowana VAT, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zbywcy dokumentującej nabycie Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Nabywcy na podstawie art. 87 ust. 1?

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług:

Zdaniem Zainteresowanych, planowana Transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie podlegała w całości opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 23% VAT, przy czym warunkiem opodatkowania przynajmniej części Transakcji z zastosowaniem stawki 23% VAT będzie dokonanie przez strony wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.
Zdaniem Zainteresowanych, w zakresie w jakim Transakcja będzie opodatkowana VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy 1 faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT oraz prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy na podstawie art. 87 ust. 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Objęcie Transakcji przepisami ustawy o VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 oraz 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby była objęta tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak powiedziane zostało w opisie zdarzenia przyszłego strony Transakcji występują jako podatnicy VAT czynni; w związku z tym Transakcja, jako dostawa towarów, będzie podlegać pod opodatkowanie VAT.

Ad. 1

Opodatkowanie VAT Transakcji

Klasyfikacja obiektów znajdujących się na Gruncie jako budowli

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Grunt jest w tym momencie zabudowany:

(i) Siecią Elektryczną,

(ii) Miejscami Parkingowymi,

(iii) Drogą Dojazdową.

W ocenie Zainteresowanych, wszystkie ww. obiekty powinny zostać zakwalifikowane jako budowle na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Co prawda, ustawa o VAT nie zawiera definicji budowli, jednakże zostały one zdefiniowane w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (dalej: „Prawo budowlane”), w której zgodnie z art. 3 ilekroć w ustawie jest mowa o:

3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W związku z powyższymi przepisami Sieć Elektryczna oraz Droga Dojazdowa, znajdujące się na Gruncie, stanowią obiekty liniowe w rozumieniu przepisów Prawa Budowlanego, które z kolei należy zakwalifikować jako budowle.

W odniesieniu natomiast do Miejsc Parkingowych w ocenie Zainteresowanych również można argumentować, że stanowią one obiekt budowlany w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane. Jednocześnie, w tym przypadku rozważenia wymaga, czy przedmiotowe Miejsca Parkingowe należy uznać za samodzielny obiekt budowlany (budowlę), czy też za część składową przynależną do innego obiektu budowlanego, tj. urządzenie budowlane.

Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego w przypadku urządzeń budowlanych należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W ocenie Zainteresowanych, na gruncie rozpatrywanego zdarzenia przyszłego Miejsca Parkingowe nie stanowią obecnie elementu przynależnego do innego obiektu budowlanego, np. budynku (mając na uwadze, że postawiony wcześniej na Gruncie pawilon został zburzony). W szczególności, w ocenie Zainteresowanych, Miejsca Parkingowe nie są bowiem konieczne w celu korzystania z innych obiektów budowlanych obecnie znajdujących się na Nieruchomości (Sieci Elektrycznej i Drogi Dojazdowej), zgodnie z ich przeznaczeniem (art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego). Ponadto, o ile przedmiotowe Miejsca Parkingowe mogły być wynajmowane przez lokatorów budynku znajdującego się na sąsiedniej nieruchomości, należy podkreślić, że tego rodzaju umowy mogłyby być generalnie zawierane z różnymi osobami, nieprzypisanymi obecnie do określonego budynku a ponadto przed planowaną Transakcją jakiekolwiek umowy najmu zostaną wypowiedziane.

Podsumowując, w ocenie Zainteresowanych, na tle rozpatrywanego zdarzenia przyszłego również Miejsca Parkingowe należy obecnie zakwalifikować jako samodzielny obiekt budowlany, tj. budowlę.

Opodatkowanie budowli znajdujących się na Gruncie Na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku:

10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Dodatkowo, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, powołanym powyżej, zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 tej ustawy; zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie, należy mieć na uwadze, że przedmiotowa definicja nie jest w pełni zgodna z prawem wspólnotowym; w szczególności, zgodnie z wyrokiem Trybunały Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16, definiując pojęcie pierwszego zasiedlenia należy pominąć warunek określony jako „w wykonaniu czynności opodatkowanych” (tak również np. Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z dnia 23 listopada 2017 r., sygn. I FSK 312/16). W szczególności, zgodnie z ww. wyrokiem TSUE, „kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. W tychże pracach przygotowawczych stwierdzono, że kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu". W wyroku tym TSUE stwierdził, że pierwsze zasiedlenie, nie musi być związane z czynnością opodatkowana, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. Wobec powyższego pierwszym zasiedleniem jest również wykorzystanie budynku przez podatnika dla jego własnych potrzeb.

Za powyższym rozumieniem opowiedział się również NSA w wyroku z dnia 30 października 2014 r. (I FSK 1545/13) opowiedział się za szerokim rozumieniem określenia „oddanie do użytkowania”, które zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN oznacza „korzystanie z czegoś, np. z budynku”, „korzystanie z czegoś w sposób racjonalny”. Tym samym sąd potwierdził, że także udostępnianie miejsc parkingowych na podstawie abonamentu czy jednorazowego wydruku z kasy fiskalnej za opłatą powiększoną o podatek VAT spełnia definicję pierwszego zasiedlenia. Sąd stwierdził m.in., iż: „Nie ma (...) żadnych podstaw aby różnicować, pod względem skutków podatkowych w podatku VAT, sytuację podmiotu, który przez okres dłuższy niż dwa lata wynajmie parking w całości lub w części na podstawie umowy najmu od sytuacji podmiotu, który udostępnia taki parking na podstawie abonamentu czy jednorazowego wydruku z kasy rejestrującej, jeżeli w jednym i drugim przypadku następuje to w ramach czynności opodatkowanych. W jednym i drugim przypadku następuje bowiem wydanie nieruchomości w wykonywaniu czynności opodatkowanej”. A zatem, każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również planowana przez ustawodawcę zmiana przepisów dotyczących pierwszego zasiedlenia, zgodnie z którą gdy mowa jest o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne, budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu.

W świetle powyższych przepisów i orzecznictwa, zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym należy w ocenie Zainteresowanych zważyć co następuje:

Zbywca faktycznie nie użytkował i nie będzie faktycznie użytkować do dnia Transakcji Sieci Elektrycznej; Sieć Elektryczna nie była również faktycznie użytkowana przez wspomnianą w opisie zdarzenia przyszłego inną spółkę z grupy kapitałowej Zbywcy, która posiadała w przeszłości pawilon postawiony przez nią na Gruncie. Zbywca nie posiada jednocześnie informacji, czy i w jakim ew. zakresie przedmiotowa Sieć Elektryczna była ewentualnie faktycznie użytkowana przez poprzednich właścicieli i użytkowników wieczystych Nieruchomości. W związku z tym, z ostrożności procesowej w ocenie Zainteresowanych należy dopuścić możliwość, że planowana Transakcja może zostać dokonana przed pierwszym zasiedleniem Sieci Elektrycznej, a zatem zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie miałoby ewentualnie zastosowania. Odpowiednio, w odniesieniu do dostawy Sieci Elektrycznej w ramach planowanej Transakcji Zainteresowani w dalszej części Wniosku dokonują, z ostrożności procesowej, analizy, czy w takim przypadku mogłoby potencjalnie mieć zastosowanie zwolnienie obligatoryjne z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Miejsca Parkingowe zostały wybudowane i były w całości oddane do użytkowania przez spółkę z grupy kapitałowej Zbywcy dla potrzeb prowadzonej przez nią działalności gospodarczej ponad 2 lata przed planowaną Transakcją (przed 2009 r.). Ponadto Zbywca wykorzystuje je również do prowadzenia własnej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT w postaci wynajmu Miejsc Parkingowych oraz użytkowania Nieruchomości na własne potrzeby. Odpowiednio, w ocenie Zainteresowanych, do ich dostawy powinno mieć zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Droga Dojazdowa jest ogólnie dostępna i została oddana do używania ponad 2 lata przed planowaną Transakcją. W związku z tym, zdaniem Zainteresowanych, w odniesieniu do jej dostawy znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jak Zainteresowani wskazali powyżej, z ostrożności procesowej przedstawiają również analizę, czy do dostawy Sieci Elektrycznej, w przypadku uznania, że jej dostawa w ramach planowanej Transakcji zostałaby dokonana przed jej pierwszym zasiedleniem, mogłoby potencjalnie mieć zastosowanie zwolnienie obligatoryjne z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Należy wskazać, że zgodnie z orzecznictwem TSUE przesłanka braku prawa od odliczenia VAT, o której mowa w ww. przepisie, nie dotyczy sytuacji, w której podatek VAT na uprzednim nabyciu w ogóle nie wystąpił, o ile tylko dana nieruchomość została wykorzystana przez zbywającego w działalności co do zasady dającej prawo do odliczenia (np. TSUE w wyroku z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. C-280/04; tak też Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 17 marca 2016 r., sygn. IPPP2/4512-66/16-2/AO).

W świetle powyższego, w odniesieniu do rozpatrywanego zdarzenia przyszłego należy mieć na uwadze, że Zbywca nabył przedmiotową Nieruchomość jako grunt inwestycyjny, tj. w celu jej zbycia (w połączeniu z wynajmem do momentu zbycia, opodatkowanym VAT), które to zbycie co do zasady podlega opodatkowaniu (zakładając brak zaistnienia przesłanek do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10, w którym to przypadku stosowanie zwolnienia obligatoryjnego z art. 43 ust. 1 pkt 10a i tak byłoby wyłączone, a ponadto Zbywca i Nabywca w każdym razie zrezygnują ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10). W związku z tym, zdaniem Zainteresowanych należy uznać, że Zbywca wykorzystuje przedmiotową Nieruchomość w działalności dającej prawo do odliczenia, a zatem zwolnienie obligatoryjne, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania w odniesieniu do planowanej Transakcji.

Zdaniem Zainteresowanych, na tej samej podstawie w odniesieniu do planowanej Transakcji nie powinno mieć zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w odniesieniu do dostawy części budowli w ramach planowanej Transakcji, do której potencjalnie nie miałoby zastosowania zwolnienie z możliwością wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, nie powinny mieć zastosowania również zwolnienia obligatoryjne, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Odpowiednio, w tym zakresie transakcja powinna podlegać z mocy prawa opodatkowaniu VAT według stawki standardowej (art. 41 ust. 1 ustawy o VAT), wynoszącej obecnie 23%.

Natomiast w odniesieniu do dostawy pozostałej części Transakcji zastosowanie będzie miał art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tj. warunkiem opodatkowania tej części Transakcji z zastosowaniem stawki 23% VAT będzie dokonanie przez strony wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Opodatkowanie dostawy Gruntu

W odniesieniu do dostawy Gruntu w ramach planowanej Transakcji należy mieć z kolei na uwadze art. 29 ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zainteresowani pragną również zaznaczyć, że nawet w przypadku gdyby Grunt był przedmiotem osobnej dostawy w rozpatrywanym przypadku Transakcja również nie byłaby zwolniona z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, mając na uwadze, że Grunt wypełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Podsumowanie

Podsumowując, planowana Transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie podlegała w całości opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 23% VAT, przy czym warunkiem opodatkowania przynajmniej części Transakcji z zastosowaniem stawki 23% VAT będzie dokonanie przez strony wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Jak Zainteresowani zaznaczyli powyżej w opisie zdarzenia przyszłego, zarówno Zbywca, jak i Nabywca, będą na moment sprzedaży Nieruchomości czynnymi podatnikami VAT, a zatem pierwszy z warunków dla wybrania opodatkowania VAT Transakcji, wymienionych w powołanym przepisie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, należy uznać za spełniony.

W związku z powyższym, w przypadku gdy Zbywca i Nabywca złożą do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed dokonaniem sprzedaży Nieruchomości, oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT, planowana Transakcja w całości będzie podlegać opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 23% VAT.

Ad. 2

Zdaniem Zainteresowanych, elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o prawie Nabywcy do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, iż Nieruchomość będąca przedmiotem planowanej Transakcji będzie wykorzystywana przez Nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeśli zatem dane towary i usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy nabyciu.

Nabywca jest i na dzień dokonania Transakcji będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniać ustawową definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu Nieruchomości, Nabywca będzie wykorzystywać Nieruchomość w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT według stawki VAT podstawowej, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższego - zdaniem Zainteresowanych - po dokonaniu Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo, zdaniem Zainteresowanych, do dostawy Nieruchomości w ramach Transakcji nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w szczególności pkt 2, w myśl którego „nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego (...) faktury (...) w przypadku gdy (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (...)”. Wynika to z faktu, że jak wskazano powyżej, Transakcja będzie podlegać przepisom ustawy o VAT i opodatkowaniu podstawową stawką VAT jako dostawa towarów, nie podlegając pod żadne wymienione w ustawie zwolnienia i/lub wyłączenia (w szczególności dotyczące przedsiębiorstwa / zorganizowanej części przedsiębiorstwa).

Zgodnie zaś z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy.

Tak jak wskazano w stanie faktycznym Zainteresowani występują wspólnie z przedmiotowym wnioskiem jako strony Transakcji, która będzie mieć określone skutki podatkowe dla obu podmiotów. W szczególności zasady opodatkowania VAT Transakcji wpływają na obowiązki podatkowe Zbywcy w zakresie VAT. Po stronie Nabywcy odpowiedzi na wskazane pytania wiążą się ze skutkami prawno-podatkowymi w zakresie ewentualnego prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz ewentualnych obowiązków w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (którego Nabywca byłby podatnikiem).

A zatem, z uwagi na fakt, iż Nieruchomość będąca przedmiotem Transakcji będzie wykorzystywana przez Nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, a Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT, Nabywca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości od Zbywcy oraz prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem VAT należnym na rachunek bankowy Nabywcy zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe – w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych według stawki podatku VAT w wysokości 23%,

nieprawidłowe – w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży Sieci Elektrycznej według stawki podatku VAT w wysokości 23%,

nieprawidłowe – w zakresie prawa Nabywcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w części dotyczącej Sieci Elektrycznej,

prawidłowe – w zakresie prawa Nabywcy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości w części dotyczącej Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynek, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy. W myśl tego przepisu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków, a gdy dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Ze złożonego wniosku wynika, że w ramach planowanej Transakcji Zbywca planuje zbyć za wynagrodzeniem na rzecz Nabywcy prawo użytkowania wieczystego Gruntu wraz z naniesieniami w postaci nieaktywnej Sieci Elektrycznej, Miejsc Parkingowych oraz Drogi Dojazdowej.

Nieruchomość historycznie składała się z dwóch działek o numerach 17/10 i 23/2. Pierwotnie prawo wieczystego użytkowania tych działek gruntu zostało nabyte przez P. S.A. od Urzędu Dzielnicy Gminy na podstawie aktu notarialnego z dnia27 października 1998 r. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT. Następnie na podstawie aktu notarialnego z dnia 12 maja 2000 r. ww. działki gruntu (po zmianie oznaczenia stanowiące działkę 59) zostały wniesione przez P. S.A. w formie aportu na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego do „C.” sp. z o.o., który nie był opodatkowany VAT. C. na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2003 r. w celu pokrycia podwyższenia w kapitale zakładowym H. sp. z o.o., w zamian za udziały H., wniosła aportem do H. prawo użytkowania wieczystego działki nr 59/3. Aport prawa użytkowania wieczystego działki 59/3 do H. zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami nie podlegał opodatkowaniu VAT. Następnie w 2010 r. działka nr 59/3 została podzielona na trzy działki, w wyniku tego podziału powstał m.in. Grunt będący przedmiotem Transakcji, czyli działka nr 59/10. Zbywca powstał natomiast w wyniku przekształcenia H. najpierw w H. sp. z o.o. SKA, a następnie w Zbywcę. W konsekwencji Zbywca jest następcą prawnym H.

W późniejszym czasie znajdujący się na Gruncie budynek (pawilon) został zburzony - aktualnie Grunt nie jest zabudowany budynkami.

W Gruncie pozostała instalacja podziemna - Sieć Elektryczna. Zbywca nie wybudował Sieci Elektrycznej w Gruncie, została ona nabyta wraz z Gruntem przez poprzedniego użytkownika wieczystego – C., a następnie została wniesiona w drodze aportu do Zbywcy. Od momentu nabycia Gruntu przez C., Sieć Elektryczna nigdy nie była aktywna i nie była oraz nie będzie faktycznie wykorzystywana w działalności gospodarczej C. ani Zbywcy do dnia Transakcji; Zbywca nie posiada informacji, czy przedmiotowa Sieć Elektryczna była faktycznie użytkowana przez wcześniejszych właścicieli i użytkowników wieczystych Nieruchomości; ponadto, przedmiotowa Sieć Elektryczna nie była faktycznie wykorzystywana również przez ww. inną Spółkę z grupy kapitałowej Zbywcy. Zbywca nie jest przedsiębiorcą przesyłowym. Zbywca jest użytkownikiem wieczystym Nieruchomości, na której znajduje się Sieć Elektryczna (sieć znajduje się pod powierzchnia gruntu). Zbywca nabył tytuł prawny do Sieci Elektrycznej wraz z prawem wieczystego użytkowania Gruntu.

W ocenie prawnej Spółki, Droga Dojazdowa, Miejsca parkingowe, a także Sieć elektryczna spełniają definicję budowli w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202)

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii ustalenia stawki podatku VAT dla planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy przedmiotowej Nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanych na niej budynku i budowli miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Tak więc, w ocenie NSA, mając na uwadze wykładnię językową, jak i celowościową systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia” jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1, z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

W dniu 16 listopada 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości w wyroku C-308/16 odpowiedział na pytanie prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia. TSUE w wyroku tym przyznał rację spółce Kozuba uznając, że pierwsze zasiedlenie w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego, nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE. TSUE w ww. wyroku orzekł, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Przy czym, TSUE jednakowo traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, jak i po jego ulepszeniu. W obu przypadkach Trybunał twierdzi, że do pierwszego zasiedlenia wystarczy rozpoczęcie jego użytkowania.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa, z uwzględnieniem przepisów Dyrektywy i wskazanego wyżej orzecznictwa należy stwierdzić, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości w odniesieniu do budowli w postaci Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak Wnioskodawca wskazał ww. budowle powstały po ich wybudowaniu w 2009 r., były wykorzystywane ponad 2 lata przed planowaną Transakcja, ponadto Miejsca Parkingowe również były przedmiotem wynajmu od 2016 r. To oznacza, że dostawa ww. budowli nastąpi po pierwszym zasiedleniu, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą tych budowli upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto, co istotne Zbywca nie ponosił w związku z tymi obiektami nakładów opodatkowanych VAT.

W konsekwencji sprzedaż prawa użytkowanie wieczystego działki gruntu nr 59/10 w części zabudowanej Drogą Dojazdową oraz Miejscami Parkingowymi korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Przy czym należy wskazać, że zwolnienie z podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, dostawca i nabywca mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy wskazanych powyżej obiektów.

Jak wynika z opisu sprawy Zbywca oraz Nabywca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Strony planują przed dokonaniem Transakcji złożenie zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania transakcji podatkiem VAT.

Wobec tego, jeżeli obie strony transakcji dostawy budowli w postaci Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych spełnią warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy, to do tej dostawy znajdzie zastosowanie podstawowa stawki podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem w opisanym we wniosku zdarzeniu, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu, będzie opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie tych samych przepisów co sprzedaż budowli.

Tym samym, w przypadku, gdy Strony Transakcji, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, opodatkują dostawę ww. budowli stawką 23%, wówczas dostawa użytkowania wieczystego gruntu również będzie opodatkowana taką samą stawką.

Zatem, stanowisko Zainteresowanych, że planowana transakcja dostawy w odniesieniu do budowli w postaci Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych będzie podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 23% VAT, przy czym warunkiem opodatkowania przynajmniej części Transakcji z zastosowaniem stawki 23% VAT będzie dokonanie przez strony wyboru opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do budowli w postaci Sieci Elektrycznej należy stwierdzić, że do pierwszego zasiedlenia ww. budowli dojdzie dopiero w momencie dokonania Transakcji, gdyż jak wynika z opisu sprawy nieaktywna Sieć Elektryczna nie była wykorzystywana w działalności polumożliwiające zastosowanie, dla sprzedaży ww. budowli znajdującej się działce nr 59/10, zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Planowana Transakcja sprzedaży Nieruchomości w odniesieniu do Sieci Elektrycznej będzie natomiast korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Skoro – jak wskazano we wniosku – Zbywcy, w stosunku do Sieci Elektrycznej, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (Grunt wraz z ww. budowlą został wniesiony aportem do Zbywcy na pokrycie udziałów), a ponadto Zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie tej budowli, w stosunku do których by miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji sprzedaż prawa użytkowanie wieczystego działki nr 59/10 w części zabudowanej budowlą w postaci Sieci Elektrycznej korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem, stanowisko Zainteresowanych, że planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 23% VAT w odniesieniu do budowli w postaci Sieci Elektrycznej, należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Zbywcy dokumentującej nabycie Nieruchomości, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o te różnice kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawę dokonania odliczenia stanowi faktura wystawiona przez uprawniony podmiot i dokumentująca czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że obecnie oraz na moment dokonania Transakcji Nabywca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zawierając Transakcję Nabywca działać będzie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a nabytą Nieruchomość będzie wykorzystywał do swojej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT stawką podstawową.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji, planowana Transakcja w odniesieniu do części działki nr 59/10 zabudowanej budowlami w postaci Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych, w przypadku gdy Zbywca i Nabywca transakcji złożą zgodne oświadczenia o wyborze opodatkowania transakcji podatkiem VAT i spełnią warunki, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, będzie opodatkowana w podstawowej stawce podatku VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem, po dokonaniu transakcji dostawy Nieruchomości w tej części i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu tej części Nieruchomości, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy. Nabywca również będzie miał również prawo do zwrotu podatku VAT w tej części Transakcji, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Zainteresowanych, że Nabywcy przysługuje do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrotu podatku wynikającego z faktury wystawionej przez Zbywcę dokumentującej nabycie części Nieruchomości zabudowanej budowlami w postaci Drogi Dojazdowej oraz Miejsc Parkingowych, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do przedmiotowej transakcji dostawy części Nieruchomości obejmującej budowlę w postaci Sieci Elektrycznej, która podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, Nabywcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu w tej części Nieruchomości gdyż wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. Nabywca również nie będzie miał również prawa do zwrotu podatku VAT w tej części Transakcji zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej dostawę części Nieruchomości zabudowanej budowlą w postaci Sieci Elektrycznej oraz prawo do zwrotu nadwyżki podatku VAT na rachunek bankowy Wnioskodawcy na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Końcowo, w kwestii podniesionej przez Wnioskodawcę wykładni „pierwszego zasiedlenia” należy zwrócić uwagę, że z perspektywy podatnika wyrok w sprawie C-308/16 skutkuje tym, że do czasu zmiany odpowiednich przepisów prawa krajowego (definicji pierwszego zasiedlenia - art. 2 pkt 14 ustawy o VAT) podatnicy mogą zastosować obowiązujące normy prawa krajowego albo bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w wyroku C-308/16. Obowiązek wykładni prounijnej jest ograniczony przez ogólne zasady prawa i nie może służyć dokonywaniu wykładni prawa krajowego contra legem, rezultat wykładni prounijnej nie może być sprzeczny z jednoznaczną treścią przepisu prawa krajowego (tj. art. 2 pkt 14 ustawy o VAT), natomiast to po stronie podatnika jest prawo wyboru obowiązujących norm prawa krajowego albo bezpośredniego zastosowania przepisów dyrektywy oraz orzeczenia TSUE. Zatem niniejszego rozstrzygnięcia dokonano przy uwzględnieniu przyjętej przez Wnioskodawcę definicji pierwszego zasiedlenia.

W złożonym wniosku Wnioskodawca na poparcie własnego stanowiska powołał orzeczenia sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne. Należy jednak zauważyć, że są one rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Mogą one być potraktowane jako jeden z elementów argumentacji Strony, pomocny przy rozstrzyganiu w rozpatrywanej sprawie, lecz jako przykład odmiennych rozstrzygnięć, nie mogą stanowić o rozstrzygnięciu w innych sprawach. Organ podatkowy jest zobowiązany każdą sprawę traktować indywidualnie i błędem metodologicznym byłoby korzystanie z gotowych wzorców nawet w analogicznych sprawach.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin