Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.374.2018.2.PJ
z 1 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2018 r. (data wpływu 18 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2019 r. (data wpływu: 20 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym towarów zaimportowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa na terytorium innego państwa członkowskiego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym towarów zaimportowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa na terytorium innego państwa członkowskiego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2019 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 5 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą sprowadza z Chin towary (kwiaty sztuczne), które przeznaczone są do dalszej odsprzedaży na terenie kraju i Unii Europejskiej.

Towary sprowadzane z Chin są odprawiane pod względem celnym w Hamburgu a następnie (bezpośrednio po odprawie) przewożone do Polski, do miejsca wykonywania działalności gospodarczej przez wynajęty transport z Polski.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT następuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (przemieszczanie towarów w wyniku zaimportowania).

Wnioskodawca wnosi o prawidłowe ustalenie momentu obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z uwagi na zróżnicowane informacje oraz interpretacje urzędów skarbowych.

Wnioskodawca podkreśla, że odprawa następuje po wcześniejszym zakupie towaru (przeważnie około 1 miesiąca), na który Wnioskodawca posiada rachunek, i który został zapłacony, a więc został spełniony podstawowy warunek w postaci posiadania faktury.

Pismem z dnia 14 lutego 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek przez udzielenie odpowiedzi na postawione przez Organ pytania.

Zapytany czy Wnioskodawca dokonuje odprawy celnej importowej towarów na terytorium Niemiec we własnym imieniu za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego lub agencji celnej Wnioskodawca odpowiedział, że odprawa importowa na terytorium Niemiec dokonywana jest za pośrednictwem agencji celnej – (...) z siedzibą w Hamburgu.

Odpowiadając na pytanie Organu, kto wystawia fakturę dokumentującą sprzedaż towarów na rzecz Wnioskodawcy oraz otrzymuje bezpośrednią zapłatę za towary Wnioskodawca odpowiedział, że fakturę (Invoice) wystawia dostawca z Chin i także na jego rzecz są regulowane należności.

W odpowiedzi na pytanie Organu, czy podmiot dokonujący sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy jest zarejestrowany w którymkolwiek kraju Unii Europejskiej dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz posługuje się NIP UE dla potrzeb transakcji pomiędzy nim a Wnioskodawcą, udzielona została odpowiedź, że podmiot z Chin nie jest zarejestrowany na terenie krajów UE oraz nie posiada NIP UE dla potrzeb transakcji pomiędzy nim a Wnioskodawcą.

Odpowiadając na pytanie Organu, czy Wnioskodawca dysponuje fakturami od podmiotu chińskiego dokumentującymi sprzedaż towarów na jego rzecz, Wnioskodawca odpowiedział, że posiada dokumenty nabycia towarów od podmiotu chińskiego (każdorazowe nabycie - od indywidualnego sprzedawcy chińskiego, a jest ich kilka w każdym miesiącu).

Zapytany czy podmiot z Chin (sprzedawca towarów) jest zarejestrowany w którymkolwiek kraju Unii Europejskiej dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz posługuje się NIP UE Wnioskodawca odpowiedział, że nie posiada takiej wiedzy, ale raczej dostawcy nie są zarejestrowani w krajach UE.

Odpowiadając na pytanie Organu, w którym momencie następuje przejście na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, Wnioskodawca odpowiedział: „w momencie załadowania towarów na statek płynący do Hamburga”.

Odpowiadając na pytanie Organu, kto odpowiada za transport towarów z Chin do miejsca odprawy celnej importowej na terytorium Unii Europejskiej, Wnioskodawca odpowiedział: „Przewoźnik (np. …)”.

W odpowiedzi na pytanie Organu, czy Wnioskodawca jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu tj. odprawy celnej towarów dopuszczonych do obrotu na terytorium Unii Europejskiej, udzielono odpowiedzi: „nie jest zarejestrowany w kraju odprawy ani żadnym innym kraju UE”.

Treścią pytania zadanego w związku z powyższym opisem jest:

Ustalenie momentu obowiązku podatkowego przy nabyciu towarów z Chin i odprawianych na terenie Niemiec – Hamburg w związku z art. 20.1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy analizując stan prawny na dzień dzisiejszy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które są odprawiane na terenie Unii Europejskiej (w przypadku Wnioskodawcy na terenie Niemiec - Hamburg) powinien następować z chwilą odprawy celnej a nie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy jak interpretują ten fakt pracownicy urzędów skarbowych.

Uzasadnienie momentu obowiązku podatkowego na dzień odprawy:

Zgodnie z art. 20.1 ustawy o VAT:

1. W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.
   
2. Zastrzeżenie zawarte w ustępie 4 nie dotyczy występującej sytuacji w nabyciu towarów z Chin.
   
3. Analizując art. 20a ust. 1 który mówi „w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającemu magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej” - podatnik nie posiada na terenie kraju magazynu konsygnacyjnego.
   
4. Analizując art. 11.1 ustawy o VAT:
   Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się również przemieszczanie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i te towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika;
   oraz art. 9.1:
   Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
   
   

Dokument nabycia Wnioskodawca ma już w opisanym przypadku z chwilą załadowania towaru na statek na terenie Chin, natomiast fizyczne dysponowanie towarem następuje w momencie dostawy po dokonaniu odprawy celnej w Hamburgu a więc w dniu wystawienia dokumentów celnych.

Ponadto należy stwierdzić iż powinna występować zgodność pomiędzy WDT a WNT między krajami wspólnoty.

Strona niemiecka (analiza wystawionych dokumentów) co do zasady pokazuje wartość wysyłanych towarów w momencie sporządzenia dokumentów celnych.

Wykazanie w Polsce WNT w innym terminie jak odprawa (data wystawienia dokumentu „SAD”) a więc 15 dnia miesiąca po miesiącu dokonania dostawy spowoduje niezgodność w obrocie towarami.

Należy także zwrócić uwagę na fakt jak zachować się w momencie nabycia WNT w grudniu z jednoczesnym zakończeniem działalności gospodarczej i wykreśleniem podatnika jako czynnego podatnika VAT w tym samym miesiącu. Interpretację niektórych instytucji co do powstania obowiązku podatkowego 15 dnia miesiąca po miesiącu doprowadziłoby do braku sporządzenia dokumentów VAT 7 i VAT-EU gdyż obowiązek nastąpił by w lutym następnego roku.

Istotną sprawą jest też stosowanie zasady ustalenia podatku należnego z tytułu WNT oraz podatku naliczonego co może doprowadzić do niekorzystnej sytuacji dla podatnika (brak możliwości wykazania podatku naliczonego).

Wobec powyższych wyjaśnień Wnioskodawca uważa iż moment powstania obowiązku podatkowego w jego przypadku powinien być zbieżny z dokumentami odprawy „SAD” gdyż w tym momencie posiada fizycznie nabyty towar a nie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu nabycia ponieważ ten termin powinien być stosowany przede wszystkim kiedy nie ma faktury za nabyty towar.

W uzupełnieniu Wnioskodawca stwierdza ponadto, że jego zdaniem moment obowiązku podatkowego powinien być powiązany z momentem odprawy, ponieważ, przy ustalaniu wartości WNT Wnioskodawca musi wykazać wartość nabytych towarów łącznie z dodatkowymi obciążeniami między innymi jak cło itp., na które Wnioskodawca dostaje fakturę od kontrahenta niemieckiego (agencja celna) w momencie dokonania odprawy a nie w miesiącu następnym – art. 20 ust. 5 ustawy o VAT – „w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, (…)” Wykazywanie WNT z tytułu samego podatku oddzielnie od wartości towaru byłoby niewłaściwe i niezgodne z przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o:

• państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej;
• terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej;
• terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
• terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3;
• towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii
• imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej;
• podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.
  
  

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: (...).

Z powyższego przepisu (art. 5) wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Opodatkowaniu na terytorium kraju podlega m.in. import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: WNT) oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: WDT).

W kontekście zadanego przez Wnioskodawcę pytania i prezentowanego stanowiska w pierwszej kolejności należy wskazać z jakimi transakcjami mamy do czynienia w opisanej sprawie.

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą sprowadza z Chin towary (kwiaty sztuczne), które przeznaczone są do dalszej odsprzedaży na terenie kraju i Unii Europejskiej.

Towary sprowadzane z Chin są odprawiane pod względem celnym w Hamburgu w imieniu Wnioskodawcy za pośrednictwem agencji celnej z siedzibą w Hamburgu, a następnie (bezpośrednio po odprawie) przewożone do Polski, do miejsca wykonywania działalności gospodarczej przez wynajęty transport z Polski.

Odprawa następuje po wcześniejszym zakupie towaru (przeważnie około 1 miesiąca), na który Wnioskodawca posiada rachunek/fakturę (Invoice) wystawioną przez dostawcę z Chin i który został zapłacony na rzecz dostawcy z Chin.

Podmiot z Chin dokonujący sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nie jest zarejestrowany na terenie krajów UE dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz nie posiada NIP UE dla potrzeb transakcji pomiędzy nim a Wnioskodawcą.

Przejście na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje w momencie załadowania towarów na statek płynący do Hamburga. Za transport towarów z Chin do miejsca odprawy celnej importowej na terytorium Unii Europejskiej odpowiada przewoźnik.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w kraju odprawy ani żadnym innym kraju UE dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju importu tj. odprawy celnej towarów dopuszczonych do obrotu na terytorium Unii Europejskiej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia momentu obowiązku podatkowego przy nabyciu towarów z Chin i odprawianych na terenie Niemiec – Hamburg w związku z art. 20.1 ustawy o VAT.

Pytanie Wnioskodawcy odnosi się do dwóch niezwiązanych ze sobą czynności, mianowicie do importu towarów z Chin oraz do obowiązku podatkowego z tytułu WDT (art. 20 ust. 1 ustawy) – która w przedmiotowej sytuacji nie wystąpi, o czym szerzej poniżej.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z tym przepisem czynność może zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

1. musi wystąpić wywóz towarów z terytorium kraju, rozumianego jako terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. wywóz następuje w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT. Przepis ten definiuje, co rozumie się przez dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ustawodawca, powołując się na czynności wymienione w art. 7 ustawy o VAT, nakazuje uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów również nieodpłatne przemieszczenia towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, np. przekazania na cele osobiste lub darowizny podlegające opodatkowaniu VAT (przy których nabyciu przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia VAT naliczonego);
3. towary muszą zostać wywiezione na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Nie będzie dostawą wewnątrzwspólnotową mająca miejsce na terytorium Polski odprzedaż towarów polskiemu odbiorcy przez np. spółkę duńską, która wcześniej nabyła ten towar również na terytorium Polski. W takim przypadku, jeżeli spółka duńska nie ma w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie posługuje się polskim numerem VAT, mamy do czynienia z dostawą towarów, dla której podatnikiem jest nabywca kupujący od niej towar, stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.
   
   

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a (art. 20 ust. 1 ustawy).

Ww. przepis wiąże obowiązek podatkowy w przypadku WDT z chwilą wystawienia faktury, a w sytuacji nie wystawienia faktury obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Mając na uwadze opis sprawy i przytoczone przepisy należy zauważyć, że Wnioskodawca nie dokonuje WDT, czyli nie przemieszcza towarów z Polski do innego państwa członkowskiego. Co za tym idzie Wnioskodawca nie rozpoznaje obowiązku podatkowego na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy. Fakt, że przemieszcza towary z Niemiec do Polski może stanowić odpowiednik WDT na terytorium Niemiec, i czynność ta podlega opodatkowaniu na terytorium Niemiec zgodnie z tamtejszymi przepisami, jest więc bez znaczenia w kontekście art. 20 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A
   • z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Z przywołanej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

Trzeba zaznaczyć, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powyższy przepis rozszerza zatem zakres transakcji uznawanych za WNT o przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego do Polski. Regulacja ta oznacza, że przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą one służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Rozpatrując zagadnienie powstania obowiązku podatkowego w sytuacji opisanej we wniosku należy zauważyć, że mamy w niej do czynienia z dwiema odrębnymi transakcjami. Towary zakupione przez Wnioskodawcę od kontrahenta z Chin i odprawiane celnie w Hamburgu w Niemczech są w pierwszej kolejności przedmiotem importu. Dopiero przemieszczenie tych towarów z Niemiec do Polski (do miejsca wykonywania działalności gospodarczej), będących już własnością Wnioskodawcy, jest traktowane – zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy – jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i jest to jedyna transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, a tym samym jedyna dla której należy określić moment powstania obowiązku podatkowego.

Odnośnie zaś przywozu towarów z Chin do Niemiec to należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy importem towarów jest przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 26a ust. 1 ustawy miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy o VAT Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Transakcja, której dotyczy pytanie Wnioskodawcy – nabycie towarów z Chin – wypełnia definicję importu towarów. Nie będzie ona jednak opodatkowana w Polsce, ponieważ stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega import towarów, ale tylko gdy jest dokonywany na terytorium kraju, tymczasem – jak wskazuje Wnioskodawca – miejscem odprawy celnej towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że Wnioskodawca w stosunku do transakcji nabycia towarów z Chin działa w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Niemiec) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej, który - o ile przepisy niemieckie to przewidują - może rozliczyć podatek z tego tytułu przez przedstawiciela podatkowego. Co za tym idzie Wnioskodawca nie rozpoznaje obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 9 ustawy. Natomiast transakcja polegająca na przemieszczeniu własnego towaru, nabytego uprzednio na terytorium innego państwa członkowskiego, z terytorium tego innego państwa członkowskiego na terytorium Polski traktowana jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów będzie miało miejsce na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, albowiem towary zostały zaimportowane przez Wnioskodawcę do Niemiec w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Należy zatem stwierdzić, że w niniejszej sprawie zasada określenia obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów na podstawie wystawionej przez podmiot z Chin faktury zgodnie z treścią wyżej cytowanego art. 20 ust. 1 ustawy nie ma zastosowania, ponieważ w przedmiotowej sprawie będzie dochodziło do przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy z terytorium Niemiec na terytorium Polski.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanych transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów będzie powstawał 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano poszczególnych dostaw towarów, tj. będą dostarczane towary z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju i towary te będą służyły działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, opisane we wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Zatem inne kwestie, w tym obowiązków podatkowych w zakresie podatku od wartości dodanej z tytułu importu nie dokonywanego na terytorium kraju, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego, w tym w sytuacji zakończenia działalności gospodarczej i wyrejestrowania dla potrzeb podatku od towarów i usług, które nie były objęte pytaniem – nie były przedmiotem interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.