Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.598.2018.3.MD
z 1 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia (data wpływu 28 grudnia 2018 r.) oraz pismem z dnia 5 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu (pytania oznaczone Nr 1 i 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Następnie w dniu 28 grudnia 2018 r. wpłynęło uzupełnienie Wnioskodawczyni.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 stycznia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.598.2018.1.MD, 0113-KDIPT1-1.4012.931.2018.1.JK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 stycznia 2019 r. (data doręczenia 29 stycznia 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 5 lutego 2019 r., które wpłynęło w dniu 14 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości, składającej się z działki o nr ....., położonej w obrębie ewidencyjnym nr 1 miasta ....... oraz z budynku wielorodzinnego wraz z częścią usługową przy ul. ......., dla których prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy dla ...... Wydział Ksiąg Wieczystych o numerze ..... (dalej: „Nieruchomość”).

Stan prawny nieruchomości jest sporny w zakresie udziału nr 36 o wielkości 33 600/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz ......., w stosunku do którego toczy się postępowanie sądowe o zasiedzenie przed Sądem Rejonowym. akt .... z wniosku syna Wnioskodawczyni, o stwierdzenie zasiedzenia tego udziału przez ojca Wnioskodawczyni.

Natomiast stan prawny nieruchomości jest nieustalony w zakresie:

1. udziału nr 4 o wielkości 4 800/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz A jako że osoba ta jest nieznana z miejsca pobytu,
2. udziału nr 5 o wielkości 4 800/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz B, jako że osoba ta jest nieznana z miejsca pobytu,
3. udziału nr 6 o wielkości 4 800/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz C, jako że osoba ta jest nieznana z miejsca pobytu,
4. udziału nr 30 o wielkości 3/784, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz D, jako że osoba ta zmarła,
5. udziału nr 31 o wielkości 3/784, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz E, jako że osoba ta zmarła,
6. udziału nr 32 o wielkości 3/784, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz F, jako że osoba ta zmarła.
   
   

Zgodnie z treścią księgi wieczystej, nie uwzględniając spornej części stanu prawnego Nieruchomości, na dzień przedłożenia wniosku wyróżnia się następujących współwłaścicieli nieruchomości:

1. Wnioskodawczyni w stosunku do udziału nr 1 o wielkości 20 160/134 400, objętego wspólnością ustawową małżeńską oraz udziału nr 19 o wielkości 4 800/134 400, objętego wspólnością ustawową małżeńską,
2. Mąż Wnioskodawczyni w stosunku do udziału nr 1 o wielkości 20 160/134 400, objętego wspólnością ustawową małżeńską oraz do udziału nr 19 o wielkości 4 800/134 400, objętego wspólnością ustawową małżeńską,
3. M.S. w stosunku do udziału nr 8 o wielkości 2 400/134 400,
4. J. M. w stosunku do udziału nr 9 o wielkości 2 688/134 400,
5. S. M. w stosunku do udziału nr 10 o wielkości 1 344/134 400,
6. E. M. – B. w stosunku do udziału nr 11 o wielkości 1 344/134 400,
7. J. R. w stosunku do udziału nr 12 o wielkości 2 688/134 00,
8. J. M. w stosunku do udziału nr 13 o wielkości 3 150/134 400 oraz udziału nr 14 o wielkości 4 200/134 400,
9. W. S. w stosunku do udziału nr 15 o wielkości 3 150/134 400,
10. F. S. w stosunku do udziału nr 16 o wielkości 3 150/134 400,
11. W. M. w stosunku do udziału nr 17 o wielkości 1 575/134 400,
12. J. M. w stosunku do udziału nr 18 o wielkości 1 575/134 400,
13. M. R. w stosunku do udziału nr 21 o wielkości 2 688/134 400,
14. J. Ć. – A. w stosunku do udziału nr 22 o wielkości 8 400/134 400,
15. M. Ć. w stosunku do udziału nr 23 o wielkości 2 800/134 400,
16. M. Ć. w stosunku do udziału nr 24 o wielkości 2 800/134 400,
17. T. Ć. – K. w stosunku do udziału nr 25 o wielkości 1 400/134 400,
18. P. R. w stosunku do udziału nr 26 o wielkości 2 400/134 400,
19. P. M. w stosunku do udziału nr 34 o wielkości 2 688/134 400,
20. K. K. – S. w stosunku do udziału nr 35 o wielkości 1 400/134 400.
    
    

Część lokali znajdujących się w przedmiotowej Nieruchomości ma przeznaczenie mieszkaniowe, natomiast część użytkowe. Lokale, które nie są zamieszkiwane, bądź użytkowane przez jednego ze współwłaścicieli, zgodnie z ich postanowieniem są przeznaczone na najem. Dwa lokale mieszkalne w przedmiotowej Nieruchomości są lokalami wynajmowanymi osobom fizycznym na ich cele mieszkaniowe. Jest to lokal mieszkalny o nr 6a, o powierzchni 56,90 m ², oraz lokal mieszkalny o nr 13, o powierzchni 67 m². Umowy te mają charakter długoterminowy. Pozostałe lokale będące przedmiotem najmu mają charakter usługowy i są wynajmowane na prowadzone w nich przez Najemców działalności gospodarcze.

Wnioskodawczyni rozlicza przychody i koszty najmu pomiędzy Współwłaścicieli w okresach miesięcznych - to jest po podsumowaniu wszystkich przychód i kosztów w danym miesiącu. Ewentualna nadwyżka (dochód) jest dzielona i wypłacana współwłaścicielom, stosownie do przysługujących im udziałów we współwłasności nieruchomości, w okresach umówionych przez Współwłaścicieli (wypłata dochodu może nastąpić okresowo lub raz w roku, po zamknięciu danego roku kalendarzowego). Na poziomie podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, każdy ze współwłaścicieli rozlicza się samodzielnie w składanej deklaracji podatkowej.

Współwłaściciele nieruchomości zawarli Umowę o prowadzenie rozliczeń (dalej: „Umowa”), na mocy której Wnioskodawczyni powierzono wykonywanie w sposób samodzielny czynności rozliczeniowych związanych z prowadzeniem rozliczeń finansowych, w szczególności:

1. rozliczanie przychodów oraz kosztów,
2. wystawianie faktur sprzedaży usług najmu oraz przyjmowanie faktur kosztowych związanych z tymi przychodami,
3. prowadzenie rachunku do rozliczeń przychodów i kosztów związanych z najmem wspólnej nieruchomości,
4. rozliczanie przychodów oraz kosztów pomiędzy Współwłaścicielami w okresach miesięcznych,
5. prowadzenie dokumentacji finansowej związanej z najmem Nieruchomości.
   
   

Wnioskodawczyni wystawia dokumenty sprzedaży (faktury) usług na własne imię i nazwisko, jak również przyjmuje dokumenty kosztowe, na których widnieją również dane identyfikacyjne Wnioskodawczyni. Oznacza to, że przed kontrahentami (najemcami i dostawcami) występuje jako strona świadczenia w imieniu Współwłaścicieli. Z tytułu dokonywania rozliczeń przychodów oraz kosztów, Wnioskodawczyni występuje jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 5 lutego 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą ......... Data rozpoczęcia działalności gospodarczej, zgodnie z Centralną Ewidencją i Informacją o Działalności Gospodarczej, to 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z), nie prowadzi działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości, której dotyczy niniejsze postępowanie na zasadach współwłasności majątkowej małżeńskiej w około 18% (24 960/134 400 udziałów w nieruchomości), a pozostali współwłaściciele powierzyli Jej wykonywanie w sposób samodzielny, w ich imieniu i na ich rachunek czynności rozliczeniowych związanych z prowadzeniem spraw majątkowych kamienicy w drodze Umowy o prowadzenie rozliczeń.

Część lokali znajdujących się w przedmiotowej Nieruchomości ma przeznaczenie mieszkaniowe, natomiast część użytkowe. Lokale, które nie są zamieszkiwane, bądź użytkowane przez jednego ze współwłaścicieli, zgodnie z ich postanowieniem są przeznaczone na najem.

Wynajmującym powyżej wskazanych lokali są wszyscy współwłaściciele nieruchomości w ....., natomiast w ich imieniu na podstawie pełnomocnictwa występuje Wnioskodawczyni, która zawiera poszczególne umowy najmu z najemcami w imieniu własnym, jako współwłaściciel nieruchomości oraz w imieniu i na rachunek pozostałych współwłaścicieli, do czego została umocowana na mocy powyżej wskazanego pełnomocnictwa. Stroną umowy najmu, jako Wynajmujący, jest więc Wnioskodawczyni oraz najemca danego lokalu mieszkalnego, czy to użytkowego.

Jeśli chodzi o udziały nieustalone należy wskazać, że Wnioskodawczyni nie działa w imieniu tych współwłaścicieli nieruchomości, ponieważ nie została do tego umocowana. Wnioskodawczyni raz jeszcze wskazuje, że stan prawny nieruchomości jest sporny w zakresie udziału nr 36 o wielkości 33 600/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz ......., w stosunku do którego toczy się postępowanie sądowe o zasiedzenie przed Sądem Rejonowym Wydział Cywilny, sygn. akt ....., z wniosku syna Wnioskodawczyni, o stwierdzenie zasiedzenia tego udziału przez ojca Wnioskodawczyni. W tym zakresie Wnioskodawczyni działa w imieniu własnym, ponieważ uznaje Ona, że udział sporny przypada na Jej rzecz z tytułu zasiedzenia.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości w stosunku do następujących udziałów:

1. udział nr 1 o wielkości 20 160/134 400,
2. udział nr 19 o wielkości 4 800/134 400.
   
   

Oba powyżej wyszczególnione udziały są objęte wspólnością ustawową małżeńską (z małżonkiem Wnioskodawczyni), zgodnie z treścią księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych o numerze ......

Wnioskodawczyni rozlicza przychód z najmu swojego udziału w nieruchomości, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wspólnie z małżonkiem. Przedmiotowa forma opodatkowania stosowana jest przez Wnioskodawczynię od 2012 r.

Jak już zostało wskazane powyżej, Wnioskodawczyni w zakresie zawierania umów najmu lokali mieszkalnych oraz usługowych w nieruchomości występuje w imieniu własnym w stosunku do udziałów przypadających na Nią na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej oraz jako pełnomocnik w stosunku do udziałów przypadających na pozostałych współwłaścicieli, którzy umocowali Ją do tego na gruncie Pełnomocnictwa.

Natomiast w zakresie prowadzenia rozliczeń z tytułu przedmiotowych umów najmu Wnioskodawczyni występuje jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, a rozliczenia zostały Jej powierzone na podstawie Umowy o prowadzenie rozliczeń.

Kwoty z tytułu najmu są rozliczane przez Wnioskodawczynię proporcjonalnie na wszystkich współwłaścicieli nieruchomości. I tak w przypadku współwłaścicieli nieruchomości, których stan prawny, jest ustalony, po dokonaniu wszystkich niezbędnych rozliczeń dochód, który na nich przypada, jest im przekazywany. W przypadku udziałów nieustalonych - kwoty przypadające na przedmiotowych współwłaścicieli są pozostawiane na rachunku bankowym, który Wnioskodawczyni prowadzi w celu rozliczania współwłaścicieli nieruchomości i tam nienaruszone pozostają do momentu, aż pojawi się ich następca prawny. I finalnie w przypadku kwot z tytułu najmu przypadających na udział sporny z najdalej posuniętej ostrożności są one wpłacane przez Wnioskodawczynię do depozytu sądowego do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sporu w sprawie o zasiedzenie, toczącego się przed Sądem Rejonowym Wydział Cywilny, sygn. akt ..... Przy czym od kwoty dochodu przypadającego na udział sporny, Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem odprowadza podatek dochodowy uznając się w tym zakresie za podatnika tego podatku od udziału spornego.

W celu dokładnego prowadzenia rozliczeń Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję przychodów oraz kosztów, a także jak zostało już wskazane we wniosku z dnia 4 grudnia 2018 r, Wnioskodawczyni rozlicza przychody i koszty najmu pomiędzy Współwłaścicieli w okresach miesięcznych - to jest po podsumowaniu wszystkich przychód i kosztów w danym miesiącu. Ewentualna nadwyżka (dochód) jest dzielona i wypłacana współwłaścicielom stosownie do przysługujących im udziałów we współwłasności nieruchomości, w okresach umówionych przez Współwłaścicieli (wypłata dochodu może nastąpić okresowo lub raz w roku, po zamknięciu danego roku kalendarzowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z tym, że zgodnie z Umową współwłaścicieli, Wnioskodawczyni rozlicza koszty i przychody wynikające z najmu nieruchomości, to jest Ona uprawniona do rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku rozliczania przychodów i kosztów przypadających na udziały nieustalone należy przyjąć, że Wnioskodawczyni nie ma obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od dochodu przypadającego na udziały nieustalone, z uwagi na brak podatnika?
3. W przypadku rozliczania przychodów od udziału spornego, czy należy przyjąć, że obowiązek podatkowy z tytułu dochodów przypadających na ten udział, zaktualizuje się w momencie wydania prawomocnego wyroku w sprawie o zasiedzenie, bowiem aktualnie nie sposób ustalić podatnika, któremu dochód ten miałby być przypisany?
4. Czy Wnioskodawczyni w nakreślonym stanie faktycznym jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczania kosztów i przychodów, wynikających z najmu nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, jako współwłaściciel prowadzący rozliczenia w imieniu pozostałych współwłaścicieli?
5. Czy w przypadku rozliczeń podatku od towarów i usług z tytułu najmu, jako prawidłową należy przyjąć stawkę 23% przy świadczeniu usług najmu lokali usługowych oraz zwolnienie przedmiotowe przy świadczeniu usług najmu lokali mieszkalnych?
6. Czy Wnioskodawczyni jest uprawniona do dokonywania odliczeń podatku od towarów i usług z faktur kosztowych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytań oznaczonych Nr 1-2, dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 3, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytań oznaczone Nr 4-6, dotyczących podatku od towarów i usług, wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1)

W świetle nakreślonego stanu faktycznego jest Ona uprawniona do rozliczania podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), czyli proporcjonalnie do udziału w nieruchomości. W świetle regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikami co do zasady są wszystkie osoby fizyczne samodzielnie. Regulacja wynikająca z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje swoim zakresem między innymi dochód ze wspólnej własności, wskazując, że przychody ze wspólnej własności u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego udziału we współwłasności.

Zgodnie z przepisami prawa cywilnego wyróżnia się dwa rodzaje współwłasności: współwłasność ułamkową oraz współwłasność łączną. Przepisy art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą znaleźć zastosowanie jedynie do współwłasności ułamkowej, ponieważ współwłasność łączna jest bezudziałowa, natomiast art. 8 ust. 1 ww. ustawy nakazuje określać udział podatnika w dochodzie proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W przypadku współwłasności łącznej nie ma udziałów we współwłasności, więc określenie dochodu nie jest możliwe, natomiast współwłasność ułamkowa polega na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom, przy czym udziały współwłaścicieli są określone.

Artkuł 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, w jaki sposób ustalić przychód przypadający na podatnika z tytułu wspólnej własności. Zgodnie z powołanym przepisem, przychody ze wspólnej własności u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w ustawie. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Ustawa nie wyraża tego wprost, jednak w celu określenia dochodu, jaki przypada na danego podatnika, uprzednio należy ustalić przychód osiągany z przedmiotu objętego współwłasnością, jak również przypadające na te przychody koszty (pośrednie i bezpośrednie). Wskazać należy, że ustalenie dochodu ze źródła objętego wspólnością ma charakter jedynie czynności faktycznej. W przypadku najmu, który nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej nie zachodzi potrzeba prowadzenia ksiąg podatkowych. Dochód jest ustalany na zasadach ogólnych, określonych w art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po faktycznym ustaleniu przychodów i kosztów z danego źródła objętego wspólnością, dochód każdego podatnika ustala się na podstawie jego prawa do udziału w zysku, co w przypadku współwłasności nieruchomości, odpowiada udziałowi ułamkowemu we współwłasności.

Zgodnie z Umową zawartą pomiędzy Współwłaścicielami Nieruchomości, Wnioskodawczyni powierzono wykonywanie w sposób samodzielny czynności rozliczeniowych związanych z prowadzeniem spraw finansowych związanych z najmem części lokali znajdujących się w Nieruchomości. Do obowiązków Wnioskodawczyni należy w szczególności rozliczanie przychodów oraz kosztów wynikających z najmu lokali, wystawienie faktur przychodowych oraz przyjmowanie dokumentów kosztowych, prowadzenie rachunku bankowego do rozliczeń przychodów i kosztów, rozliczanie przychodów oraz kosztów pomiędzy współwłaścicielami w okresach miesięcznych oraz prowadzenie dokumentacji finansowej Nieruchomości.

Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią księgi wieczystej jest współwłaścicielem Nieruchomości w stosunku do udziału nr 1 o wielkości 20 160/134 400, objętego wspólnością ustawową małżeńską oraz udziału nr 19 o wielkości 4 800/134 400, objętego wspólnością ustawową małżeńską. Łącznie więc Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem Nieruchomości w wysokości 24 960 udziałów, a więc w 18,57%, na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej z mężem, również współwłaścicielem Nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni spełnia przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie występują żadne przesłanki negatywne uniemożliwiające Jej określenie przychodu ze wspólnej własności proporcjonalnie do Jej udziału we współwłasności. Wnioskodawczyni, podejmując czynności faktyczne związane z rozliczaniem finansowym usług najmu, nie staje się tym samym na poziomie podatku dochodowego jedyną stroną tych umów. W tym kontekście, po dokonaniu rozliczenia/określenia przychodów i kosztów, Wnioskodawczyni partycypuje w ich wysokości zależnie od udziału, jaki posiada w przedmiotowej Nieruchomości.

Ad. 2)

W przypadku udziałów nieustalonych Wnioskodawczyni nie ma obowiązku odprowadzania podatku dochodowego od dochodu przypadającego na przedmiotowe udziały, z uwagi na brak podatnika.

Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Artykuł 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która m.in. posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej przez podatnika uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczpospolitej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy podkreślić, że stan prawny nieruchomości jest nieustalony w zakresie:

1. udziału nr 4 o wielkości 4 800/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz A, jako że osoba ta jest nieznana z miejsca pobytu,
2. udziału nr 5 o wielkości 4 800/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz B, jako ze osoba ta jest nieznana z miejsca pobytu,
3. udziału nr 6 o wielkości 4 800/134 400, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz C, jako ze osoba ta jest nieznana z miejsca pobytu,
4. udziału nr 30 o wielkości 3/784, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz D, jako ze osoba ta zmarła,
5. udziału nr 31 o wielkości 3/784, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz E, jako że osoba ta zmarła,
6. udziału nr 32 o wielkości 3/784, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz F, jako że osoba ta zmarła.
   
   

Warto wskazać, że w przypadku osób, które są nieznane z miejsca pobytu ze względu na ich podeszły wiek można domniemywać, że one również zmarły. W świetle braku możliwości nawiązania kontaktu z powyżej wyszczególnionymi współwłaścicielami z powodu nieznajomości ich obecnego miejsca pobytu oraz faktu, że osoby te zmarły lub można domniemywać, że nie żyją, a ich następca prawny nie jest znany, należy stwierdzić, że w stosunku do udziału nr 4, 5, 6, 30, 31 oraz 32 w obecnym stanie faktycznym nie ma możliwości przypisania (współwłaścicielom ww. udziałów) przychodów oraz kosztów i rozliczenie powyżej wskazanych współwłaścicieli dla celów podatku dochodowego z uwagi na brak podatnika.

W zakresie powyżej wyszczególnionych udziałów przypisanie obowiązku podatkowego Wnioskodawczyni nie jest możliwe, jako że nie jest Ona beneficjentem dochodu z przedmiotowych udziałów.

Zgodnie z art. 62b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zapłata podatku może nastąpić także przez:

1. małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę,
2. aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym,
3. inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1 000 zł.
   
   

W świetle powyżej nakreślonych przesłanek należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie jest uprawniona do zapłaty podatku w imieniu ... (tj. innych współwłaścicieli).

Pierwsza grupa, zgodnie z powyżej przytoczoną regulacją obejmuje podmioty wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.), a więc należące do najbliższego kręgu podatnika. Wskazać należy, że Wnioskodawczyni w żadnym zakresie nie jest spokrewniona z powyżej wskazanymi współwłaścicielami, a więc nie jest Ona uprawniona do zapłaty podatku w ich imieniu.

Druga grupa podmiotów dotyczy aktualnych właścicieli przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego. W tym przypadku podkreślić należy, że Nieruchomość nie jest objęta hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym, co skutecznie eliminuje przedmiotową przesłankę. Do ostatniej, trzeciej grupy ustawodawca zaliczył wszystkie inne podmioty, pod warunkiem, że kwota podatku nie przekracza 1 000 zł. Wnioskodawczyni nie spełnia również tej przesłanki, jako że kwota podatku jaka przypada na udziały należące do współwłaścicieli wskazanych powyżej może przekraczać swoją wysokością maksymalny próg przy którym Wnioskodawczyni byłaby uprawniona do jej zapłaty.

Przede wszystkim jednak podkreślić należy, że w tym przypadku - jak to argumentowano powyżej - nie sposób mówić o istnieniu podatnika, to jest osoby fizycznej identyfikowanej z imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania, itp. Zachodzi bowiem w sprawie wysokie prawdopodobieństwo, graniczące z pewnością, że wyżej wskazane osoby (widniejące w księdze wieczystej Nieruchomości) nie żyją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zauważyć należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawczyni. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych współwłaścicieli nieruchomości.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnień prawa podatkowego w kontekście zadanych pytań i zaprezentowanego przez Wnioskodawczynię stanowiska. Nie rozstrzyga o zgodności opisanych we wniosku czynności z innymi przepisami, niestanowiącymi przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.