Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.746.2018.2.ISK
z 6 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2018 r. (data wpływu 28 grudnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2019 r., nadanym w placówce pocztowej dnia 27 lutego 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lutego 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.746.2018.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 21 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Franczyzobiorców w związku z wykonywaniem usług marketingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 26 lutego 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lutego 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.746.2018.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 21 lutego 2019 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Franczyzobiorców w związku z wykonywaniem usług marketingowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. detalicznej sprzedaży towarów (w szczególności artykułów spożywczych). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno poprzez sieć sklepów „własnych”, jak również poprzez sklepy działające w tzw. „modelu franczyzowym”. W ramach tego modelu, na podstawie umowy franczyzowej, Spółka udziela podmiotom zewnętrznym, niepowiązanym kapitałowo lub osobowo ze Spółką (dalej: Franczyzobiorcy), prawa do prowadzenia sklepu samoobsługowego pod marką Spółki, według określonych standardów oraz z wykorzystaniem systemu sprzedaży opracowanego przez Spółkę.

W ramach powyższego modelu franczyzowego, Spółka sprzedaje Franczyzobiorcom towary, które zgodnie ze zobowiązaniem zawartym w umowie o współpracy na prowadzenie sklepu, są następnie sprzedawane klientom, w ramach działalności przedsiębiorstwa Franczyzobiorcy. Spółka wystawia Franczyzobiorcom faktury sprzedażowe, dokumentujące dostawę towarów na rzecz Franczyzobiorcy.

Dążąc do zwiększenia wolumenu sprzedaży towarów za pośrednictwem kanału dystrybucyjnego w postaci sklepów franczyzowych, a w konsekwencji osiągnięcia większych przychodów, Spółka podejmuje różnego rodzaju działania reklamowe i promocyjne, w które zaangażowani będą także Franczyzobiorcy (dalej: usługi marketingowe). W ramach tego typu działań, Franczyzobiorcy, we współpracy ze Spółką, będą organizować w prowadzonych przez siebie sklepach akcje promocyjne wskazanych przez Spółkę towarów, polegające w szczególności na oferowaniu klientom rabatów cenowych, np. z tytułu zakupu przez klienta kilku sztuk towaru objętego promocją (dalej: Promocja), Katalog towarów objętych Promocją jest zmienny i będzie ustalany, co do zasady, przez Spółkę, bowiem Promocje dotyczą wyłącznie towarów zakupionych przez Franczyzobiorców od Spółki.

Przykładowo, klient zakupując dwie sztuki towaru objętego Promocją, którego cena detaliczna za jedną sztukę wynosi 2,79 zł, zapłaci obniżoną, promocyjną cenę 4,00 zł. Promocja może też polegać na prostym obniżeniu ceny danego towaru, na którego zwiększonej sprzedaży Spółce szczególnie zależy, bez stawiania dodatkowych warunków, np. zakupu dwóch lub kilku sztuk tego towaru.

W ramach świadczonych usług marketingowych Franczyzobiorca zobowiązany będzie do informowania potencjalnych klientów o Promocji, np. poprzez odpowiednie oznakowanie towarów na półkach sklepowych przy pomocy tzw. fiszek (np. „Kup 2 za 4 zł”, „Kup 2 za 3,70 zł”), umieszczenie towarów na oddzielnej i odpowiednio oznakowanej palecie w eksponowanym miejscu w sklepie, wywieszenie plakatów z informacją o Promocji w witrynie sklepowej, lub do podejmowania innych podobnych działań, reklamujących towary objęte Promocją.

W celu powiązania efektów działań marketingowych podejmowanych przez Franczyzobiorcę na zlecenie Spółki, ukierunkowanych na zachęcenie klientów do korzystania z oferowanych Promocji, z wysokością wynagrodzenia, wynagrodzenie przysługujące Franczyzobiorcy za świadczenie usług marketingowych w ramach Promocji kalkulowane będzie jako iloczyn sztuk towarów (lub wielopaków, gdy rabat przysługuje przy zakupie dwóch lub więcej sztuk towaru) zakupionych przez Franczyzobiorcę od Spółki i sprzedanych przez Franczyzobiorcę klientom po promocyjnej cenie oraz wartości korzyści płynących dla klientów z Promocji (korzyść liczona jest jako różnica pomiędzy ceną standardową a ceną promocyjną) (dalej: Wynagrodzenie).

Innymi słowy, wysokość Wynagrodzenia będzie bezpośrednio zależna od ilości towarów objętych Promocją, sprzedanych klientom przez Franczyzobiorcę. Powyższa formuła obliczania Wynagrodzenia Franczyzobiorcy jest racjonalna i efektywna dla obu stron. Spółka płaci bowiem za usługę, która rzeczywiście przełoży się na zwiększenie wartości sprzedaży towarów, które Franczyzobiorca nabywa od Spółki, a jednocześnie Franczyzobiorca jest żywotnie zainteresowany jak największą sprzedażą towarów objętych Promocją, bowiem wpływa to na zwiększenie jego Wynagrodzenia.

Wynagrodzenie będzie płacone Franczyzobiorcy w określonych okresach rozliczeniowych, na podstawie wystawionej przez niego faktury, po zweryfikowaniu przez pracowników Spółki, ile sztuk towaru zostało faktycznie sprzedane w ramach Promocji i czy Franczyzobiorca rzeczywiście wykonał na rzecz Spółki uzgodnione działania marketingowe.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 marca 2019 r. (data wpływu) Wnioskodawca wskazał, że wynagrodzenie Franczyzobiorców z tytułu świadczonych usług marketingowych nie będzie uzależnione od:

• przekroczenia określonego progu zakupów;
  

• terminowego regulowania należności;
  

• przekroczenia określonej ilości towarów sprzedanych po promocyjnej cenie.
  
  
  

Jednocześnie, Wnioskodawca zaznacza, iż powyższe informacje zostały również zawarte we wniosku, w części obejmującej uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (in fine).

Dodatkowo, w części obejmującej opis zdarzenia przyszłego, Spółka wskazała, iż wynagrodzenie Franczyzobiorcy będzie kalkulowane jako iloczyn:

1. sztuk towarów (lub wielopaków, gdy rabat przysługuje przy zakupie dwóch lub więcej sztuk towaru) zakupionych przez Franczyzobiorcę od Spółki i sprzedanych przez Franczyzobiorcę klientom po promocyjnej cenie oraz
2. wartości korzyści płynących dla klientów z tytułu promocji.
   
   

Tym samym, wynagrodzenie Franczyzobiorcy z tytułu świadczonej na rzecz Spółki usługi marketingowej nie będzie uzależnione od przekroczenia jakichkolwiek progów zakupów, czy też progów sprzedaży towarów po promocyjnej cenie.

W ocenie Spółki, nabywane od Franczyzobiorców usługi marketingowe wykazują oczywisty związek ze sprzedażą opodatkowaną Wnioskodawcy, polegającą na sprzedaży towarów handlowych. Spółka wyjaśnia, iż usługi marketingowe Franczyzobiorcy umożliwiają rozpowszechnienie informacji o towarach objętych promocją. Franczyzobiorca, nabywa a następnie sprzedaje towary dostarczane przez Wnioskodawcę. W efekcie, działania marketingowe skutkują zwiększoną sprzedażą towarów u Franczyzobiorcy i tym samym, powodują wzrost ilości towarów sprzedawanych przez Spółkę na rzecz Franczyzobiorcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Franczyzobiorców w związku z wykonaniem usług marketingowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Franczyzobiorców w związku z wykonaniem usług marketingowych.

Uzasadnienie szczegółowe stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Przy czym, ustawa o VAT do kategorii usług zalicza każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się także składać zachowania związane jednocześnie z działaniem, jak i zaniechaniem.

W konsekwencji, usługą w rozumieniu ustawy o VAT będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść.

W związku z działaniami ukierunkowanymi na zwiększenie sprzedaży towarów, Franczyzobiorca będzie wykonywał na rzecz Wnioskodawcy m.in. następujące czynności, tj.:

1. informował potencjalnych klientów o Promocji, np. poprzez odpowiednie oznakowanie towarów na półkach sklepowych przy pomocy tzw. fiszek (np. „Kup 2 za 4 zł”, „Kup 2 za 3,70 zł”),
2. umieszczał towary Wnioskodawcy na oddzielnej i odpowiednio oznakowanej palecie w eksponowanym miejscu,
3. wywieszał plakaty z informacją o Promocji w witrynie sklepowej lub
4. podejmował inne podobne działania, reklamujące towary objęte Promocją.
   
   

Uwzględniając powyższe, czynności wykonywane przez Franczyzobiorcę na rzecz Wnioskodawcy będą stanowić świadczenie usług marketingowych.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w ugruntowanej już linii orzeczniczej. Tytułem przykładu Wnioskodawca pragnie wskazać na:

• wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 17 listopada 1993 r., w sprawie C-73/92 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii, w którym Trybunał wskazał, że wystarczy: „by działalność promocyjna (taka jak sprzedaż towarów po obniżonych cenach lub nieodpłatnie bądź organizacja koktajlu lub bankietu) obejmowała przekazywanie treści mających na celu informowanie ogółu o istnieniu i cechach produktu lub usługi będącej przedmiotem tej działalności w celu zwiększenia sprzedaży tego produktu lub usługi, aby działalność ta została scharakteryzowana jako usługa reklamowa”,
  

• wyrok TSUE z dnia 17 listopada 1993 r. w prawie C-68/92 KE przeciwko Republice Francji wskazując, że przez „działalność reklamową należy rozumieć dowolną działalność, która nie jest możliwa do wyodrębnienia z kampanii reklamowej i która będąc częścią tej kampanii przyczynia się do przekazywania treści reklamowych”.
  
  
  

Tym samym, skoro działania Franczyzobiorcy uznać należy za świadczenie usług marketingowych/reklamowych, w celu oceny, czy Wnioskodawcy z tytułu nabycia tych usług będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT konieczne jest ustalenie, czy będą spełnione przesłanki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami nie mającymi zastosowania w niniejszej sprawie.

Ponadto, w myśl art. 86 ust 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Z kolei art. 88 ustawy o VAT przewiduje przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT, a są to m.in.:

• otrzymane faktury zostały wystawione przez podmiot nieistniejący;
  

• transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT lub jest zwolniona z VAT;
  

• otrzymane faktury stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane (w tej części), podają kwoty niezgodne z rzeczywistością, potwierdzają czynności, które są sprzeczne z ustawami lub nieważne z mocy prawa;
  

• faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
  

• w stosunku do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako VAT czynni.
  
  
  

Jak wynika z powyższych przepisów, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających wprost z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz braku wystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W efekcie, prawo do odliczenia VAT przysługuje podatnikowi, jeżeli nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy o VAT oraz spełnione są następujące przesłanki, tj.:

• podatnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
  

• nastąpił zakup towarów lub usług na potrzeby działalności opodatkowanej VAT;
  

• wystąpi związek między danym zakupem i wykonywaną działalnością opodatkowaną VAT;
  

• w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy;
  

• podatnik otrzyma faktury dokumentujące zakup towarów i usług zawierające kwoty podatku naliczonego.
  
  
  

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i przywołanych przepisów, należy przede wszystkim ocenić, czy związek pomiędzy zakupem usług marketingowych świadczonych przez Franczyzobiorcę, a działalnością gospodarczą Spółki, będzie wyraźny i bezpośredni, tj. czy na rzecz Spółki podejmowane będą faktyczne działania, za które Franczyzobiorca będzie otrzymywać Wynagrodzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup usług marketingowych przez Spółkę, za który nastąpi płatność Wynagrodzenia, będzie bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, polegającą m.in. na sprzedaży towarów handlowych. Usługi marketingowe świadczone przez Franczyzobiorcę, umożliwią zwiększenie sprzedaży towarów Wnioskodawcy (dostarczonych uprzednio Franczyzobiorcy przez Spółkę) w obniżonych, promocyjnych cenach (np. w ramach sprzedaży tzw. wielosztuk). Ponadto, nabycie usług marketingowych przez Spółkę od Franczyzobiorcy pozwoli na szerokie rozpowszechnianie informacji o Promocji m.in. poprzez oznaczanie towarów odpowiednimi fiszkami, eksponowanie w taki sposób, aby były łatwo zauważone przez klientów i zachęci klientów do zakupu towarów objętych Promocją.

Spółka nabywając od Franczyzobiorców usługi marketingowe wykorzysta je na cele działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT (sprzedaż towarów do Franczyzobiorców). Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, wypłacone Wynagrodzenie stanowić będzie wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo, świadczone przez Franczyzobiorców usługi marketingowe nie zostały wymienione w katalogu usług określonych w art. 88 ust. 1 ustawy o VAT, do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z nabywaniem usług marketingowych świadczonych przez Franczyzobiorcę, przysługiwać jej będzie prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego dotyczące tych usług.

Wnioskodawca zauważa, że analogiczne stanowisko, jak Spółki, zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.254.2017.1.KR, w której organ podatkowy stwierdził, że: „W sytuacji gdy Wnioskodawca dokonuje na rzecz bezpośrednich lub pośrednich nabywców produktów wypłat kwot pieniężnych, pod warunkiem dokonania przez tych bezpośrednich lub pośrednich nabywców, obniżki ceny względem ich odbiorców oraz jednocześnie pod warunkiem wykonania przez tych nabywców, określonych czynności służących promocji lub informowania o cechach produktów, to płatności takie będą stanowiły wynagrodzenia za świadczenie usług marketingowych podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawcy przy spełnieniu określonych warunków, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturach zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy otrzyma fakturę wystawioną przez podmiot, który otrzymał określoną kwotę pieniężną.”

Równocześnie, Wnioskodawca podkreśla, że Wynagrodzenie otrzymywane przez Franczyzobiorców z tytułu oferowania towarów po promocyjnej cenie nie jest kalkulowane jak typowa premia pieniężna, którą, na gruncie ustawy o VAT i zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok z 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 2/12), należy traktować jak rabat i dokumentować fakturą korygującą przez wypłacającego (czyli Spółkę).

Za takim stanowiskiem przemawia, w szczególności fakt, że:

1. wynagrodzenie Franczyzobiorców nie będzie uzależnione od przekroczenia określonego progu zakupów towarów od Spółki, tak jak ma to miejsce w przypadku premii pieniężnych;
2. Wynagrodzenie Franczyzobiorcy nie będzie uzależnione od ilości towarów sprzedanych po promocyjnej cenie; fakt ten potwierdza, że działania promocyjne Franczyzobiorców ukierunkowane są na towary Spółki, co z kolei implikuje, że działania te mają charakter usług świadczonych na rzecz konkretnego podmiotu (tj. Spółki);
3. inaczej niż ma to zazwyczaj miejsce w przypadku premii pieniężnych, Franczyzobiorcom przysługuje Wynagrodzenie w każdym przypadku, gdy promowane towary zostaną sprzedane klientom, niezależnie od wartości tych towarów, bowiem Wynagrodzenie jest kalkulowane jako iloczyn ilości sprzedanych towarów oraz różnicy pomiędzy ceną regularną a promocyjną. Innymi słowy, w przypadku analizowanych działań promocyjnych nie występują progi wartościowe, których przekroczenie byłoby warunkiem koniecznym dokonania rozliczeń pomiędzy Spółką a Kontrahentami.
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie znajduje również oparcie w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2012 r. (sygn. PT3/033/10/423/AEW/12/PT-618), w której opisane zostały zasady kwalifikowania premii pieniężnych (bonusów pieniężnych) na gruncie ustawy o VAT. Minister Finansów zwrócił w tej interpretacji uwagę, że zasada rozliczania premii pieniężnych poprzez obniżenie podstawy opodatkowania nie dotyczy sytuacji, gdy „w stanie faktycznym danej sprawy zostało ustalone, że pomiędzy dostawcą i nabywcą istniał stosunek prawny, w oparciu o który nabywca dokonując zakupów u dostawcy uzyskał premię przede wszystkim za realizację przez nabywcę określonych czynności na rzecz dostawcy, np. stosowania szczególnych, czy też określonych przez dostawcę zasad eksponowania jego towarów klientom a nie za satysfakcjonującą dostawcę wartość dokonanych zakupów lub terminowość regulowania należności z tytułu dokonanej sprzedaży (...) W takich przypadkach mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę na rzecz dostawcy, wynagradzanej przez niego stosowną premią, które powinno zostać opodatkowane i udokumentowane fakturą.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.