Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-371/11/AZb
z 20 maja 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP1/443-371/11/AZb
Data
2011.05.20



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowania


Słowa kluczowe
podstawa opodatkowania
świadczenie usług


Istota interpretacji
opodatkowanie czynności obciążenie dostawcy kosztami zagranicznego wyjazdu szkoleniowego stanowiącego nagrodę w programie lojalnościowym



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011r. (data wpływu 24 lutego 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2011r. (data wpływu 10 maja 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności obciążenia dostawcy kosztami zagranicznego wyjazdu szkoleniowego stanowiącego nagrodę w programie lojalnościowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności obciążenia dostawcy kosztami zagranicznego wyjazdu szkoleniowego stanowiącego nagrodę w programie lojalnościowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zajmuje się sprzedażą hurtową i detaliczną artykułów wykończenia wnętrz, m.in. paneli podłogowych. Celem zwiększania sprzedaży Wnioskodawca prowadzi akcję promocyjną pod nazwą „…”, polegającą na przyznawaniu nagród określonych w katalogu, za wypracowanie określonego poziomu zakupów paneli podłogowych w terminie i na zasadach określonych w regulaminie.

Uczestnikami programu mogą być podmioty, z którymi Wnioskodawca prowadzi współpracę handlową. Dostawca paneli podłogowych, będących przedmiotem programu, zgodnie z umową, zobowiązał się do pokrycia części wydatków związanych z zakupem nagród. Obciążenie dostawcy z tytułu zakupu tych nagród dokonywane jest każdorazowo na podstawie faktury VAT, bez doliczania jakiejkolwiek marży.

Jedną z nagród jest zagraniczny wyjazd szkoleniowy. Wnioskodawca dokonując zakupu tej nagrody w biurze turystycznym, otrzymał fakturę VAT marża, wystawioną na Wnioskodawcę. Zgodnie z umową z dostawcą paneli podłogowych Wnioskodawca powinien częściowo obciążyć go kosztami tego wyjazdu, aby uzyskać zwrot poniesionych wydatków (potocznie mówiąc chciałaby zrefakturować otrzymaną fakturę VAT marża).

W piśmie z dnia 29 kwietnia 2011r. stanowiącym uzupełnienie ww. wniosku, Wnioskodawca oświadczył, iż zawarł z dostawcą paneli „Umowę w sprawie wspólnych działań marketingowych", w której określona została kwota budżetu na dany rok, którą dostawca ten zgadza się przeznaczyć na wspólne działania marketingowe. Zgodnie z załącznikiem do umowy mogą to być różne działania, np. gazetki promocyjne, stojaki, próbki towarów, katalogi, reklama w telewizji, programy lojalnościowe skierowane do klientów dokonujących zakupów podłóg produkowanych przez dostawcę – we wszystkich tych działaniach ma pojawiać się logo tego dostawcy.

Akcja promocyjna pod nazwą „…” prowadzona jest wspólnie z dostawcą paneli podłogowych a z umowy pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą paneli wynika zobowiązanie do pokrycia wydatków związanych z zakupem nagród do tego programu. W umowie nie jest jednak powiedziane, w jakiej części ten akurat wydatek będzie finansowany przez dostawcę. To Wnioskodawca wnioskuje o przeznaczenie określonej kwoty z przyznanego budżetu na ten a nie inny cel promocyjno-marketingowy, jako że na cały rok ma on przyznaną określoną kwotę budżetu do wykorzystania.

Projekt całej akcji promocyjnej tworzy Wnioskodawca, przedstawiając go do akceptacji dostawcy, jako że logo dostawcy pojawia się na każdym etapie tego programu.

Jednakże w regulaminie akcji promocyjnej można przeczytać, że jej organizatorem jest Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obciążenie dostawcy kosztami usługi turystycznej, którą zakupiono na fakturę VAT marża, podlega opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie spełnia on przesłanek określonych w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, w którym określone są warunki stosowania szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki, w związku z czym nie może ona obciążyć swego dostawcy kosztami wyjazdu poprzez wystawienie faktury VAT marża.

Zdaniem Wnioskodawcy obciążenie dostawcy kosztami usługi turystycznej zakupionej na fakturę VAT marża nie podlega opodatkowaniu VAT i należy w tej sytuacji wystawić notę obciążeniową.

Wnioskodawca w piśmie uzupełniającym do ww. wniosku zaznaczył, iż działalność związaną ze świadczeniem usług turystycznych przedsiębiorca może wykonywać pod warunkiem, że spełnia kryteria określone przepisami odrębnej ustawy oraz że uzyska wpis do rejestru działalności regulowanej

W świetle art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży. Wnioskodawca stwierdził, iż w jego przypadku marża nie zostaje doliczona. Poza tym, w ocenie Wnioskodawcy nie spełnia on wymogów zawartych w art. 119 ustawy o VAT, dotyczących szczególnej procedury opodatkowania usług turystycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535 ze zm.) znanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ustawą z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578) wprowadzono obowiązujące od 1 stycznia 2011r. zmiany dotyczące podstawowej stawki podatku VAT. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż dostawca paneli podłogowych zawarł z Wnioskodawcą „Umowę w sprawie wspólnych działań marketingowych", w której określona została kwota budżetu na dany rok, którą dostawca ten zgadza się przeznaczyć na wspólne działania marketingowe. Zgodnie z załącznikiem do umowy mogą to być różne działania, np. gazetki promocyjne, stojaki, próbki towarów, katalogi, reklama w telewizji, programy lojalnościowe skierowane do klientów dokonujących zakupów podłóg produkowanych przez dostawcę – we wszystkich tych działaniach ma pojawiać się logo dostawcy paneli podłogowych.

Akcja promocyjna pod nazwą „...” prowadzona jest wspólnie z dostawcą paneli podłogowych. Z umowy pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą paneli podłogowych wynika, iż dostawca paneli zobowiązuje się do pokrycia wydatków związanych z zakupem nagród do tego programu (m.in. zagranicznego wyjazdu szkoleniowego). W umowie nie jest jednak powiedziane, w jakiej części ten wydatek będzie finansowany przez dostawcę. To Wnioskodawca wnioskuje o przeznaczenie określonej kwoty z przyznanego budżetu na ten a nie inny cel promocyjno-marketingowy, jako że na cały rok ma on przyznaną określoną kwotę budżetu do wykorzystania.

Projekt całej akcji promocyjnej tworzy Wnioskodawca, przedstawiając go do akceptacji dostawcy, jako że logo dostawcy pojawia się na każdym etapie tego programu. Z regulaminu akcji promocyjnej wynika, iż jej jedynym organizatorem jest Wnioskodawca.

Z powyższego wynika zatem, iż dostawca paneli podłogowych w drodze umowy zlecił Wnioskodawcy prowadzenie działań marketingowych m.in. w postaci organizowania programów lojalnościowych. Jednocześnie zobowiązał się do pokrycia części wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z ich realizacją.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie podejmowane przez Wnioskodawcę odpłatne czynności na rzecz dostawcy paneli podłogowych spełniają definicję usługi, o której mowa w powołanych wyżej przepisach ustawy o VAT.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są zobowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2010r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

  1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
  3. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
  4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
  5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
  7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  9. stawki podatku;
  10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca z tytułu świadczenia usługi marketingowej na rzecz dostawcy paneli podłogowych winien wystawić fakturę VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, na której podstawę opodatkowania stanowi kwota określona przez Wnioskodawcę na zasadach wynikających z „Umowy w sprawie wspólnych działań marketingowych”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania czynności obciążenia dostawcy kosztami zagranicznego wyjazdu szkoleniowego stanowiącego nagrodę w programie lojalnościowym należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj