2019.03.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.15.2019.1.PJ
z 18 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do otrzymanych zaliczek z tytułu dostaw eksportowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do otrzymanych zaliczek z tytułu dostaw eksportowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również jako „Wnioskodawca”) jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) (dalej jako: „ustawa o VAT”).

Przedmiotem działalności Spółki jest w szczególności obróbka mechaniczna elementów metalowych, obróbka metali i nakładanie powłok na metale, kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali, metalurgia proszków, transport drogowy oraz magazynowanie i przechowywanie towarów.

Spółka otrzymuje od klientów z krajów trzecich (Ukraina, Rosja) zaliczki na poczet wykonania i przygotowania do transportu taśm stalowych w różnych kombinacjach gatunku, grubości materiału i szerokości taśmy. Na pojedyncze zamówienie składa się od jednej do kilkunastu pozycji. Ostatnia taka zaliczka wpłynęła na rachunek bankowy Spółki 17 grudnia 2018 r. Wnioskodawca spodziewa się otrzymywać tego rodzaju zaliczki również w przyszłości.

Wysokość otrzymywanych zaliczek uzależniona jest od przebiegu dotychczasowej współpracy z kontrahentami. Przy pierwszej transakcji z nowym kontrahentem Spółka otrzymuje zaliczkę w wysokości 50% wartości zamówienia w momencie jego składania. Pozostała część zapłaty wymagana jest przed odbiorem materiału przez klienta. Wraz z rozwojem współpracy zaliczka otrzymywana w momencie składania zamówienia jest stopniowo redukowana, a większy ciężar kładziony jest na wpłatę przed odbiorem towaru. Co do zasady kontrahenci rozpoczynający współpracę wpłacają więc przed dostawą towarów dwie zaliczki w wysokości 50% każda, natomiast kontrahenci kontynuujący współpracę dwie zaliczki w proporcjach odpowiednio 20% i 80%, a nawet 10% i 90%.

Zaliczki pobierane są ze względu na ryzyko wiążące się z tego typu transakcjami. Służą one zabezpieczeniu interesów Spółki ze względu na specyfikę sprzedawanych towarów, które w przypadku niewywiązania się przez kontrahenta ze zobowiązania musiałyby zostać zezłomowane. Nie są to bowiem przedmioty o uniwersalnym i powszechnym zastosowaniu. Towary wykonywane są na konkretne, ściśle sprecyzowane zamówienie klienta. Ze względu więc na ich unikatowe właściwości, nie znalazłyby więc na rynku innego nabywcy.

Konieczność pobierania zaliczek przy tego typu transakcjach uzasadniona jest ponadto ryzykiem ekonomicznym, politycznym oraz innymi istotnymi czynnikami, które należy uwzględnić, biorąc pod uwagę charakter rynku, na który towary mają trafić (Ukraina, Rosja). Ze względu na prowadzenie działalności przez kontrahentów w tych krajach i związane z tym istniejące ryzyka, Wnioskodawca nie jest w stanie uzyskać ubezpieczenia tego rodzaju transakcji. Współpraca na bazie przedpłat, zaliczek i zadatków jest więc jedynym rozwiązaniem, które umożliwia przeprowadzenie tego typu transakcji.

Powstawanie towaru, który następnie zostaje sprzedany, złożone jest z kilku, następujących po sobie etapów. Pierwszy etap produkcji to wytop, walcowanie, cynkowanie i pakowanie materiału wsadowego do dalszej produkcji taśm. Odbywa się on w hucie spółki należącej do koncernu Wnioskodawcy w Austrii (dalej jako: „Huta”). Następnie materiał ten jest transportowany koleją do Wnioskodawcy.

Kolejne etapy realizacji zamówienia to cięcie przywiezionego materiału w siedzibie Wnioskodawcy w T. na konkretne, ustalone w zamówieniu wymiary, pakowanie i przygotowanie do transportu. Następnie gotowy towar czeka na odbiór przez klienta. Towar sprzedawany jest zgodnie z regułą handlową FCA T.

Już na etapie produkcji materiału w Hucie uwzględniane są parametry wynikające z konkretnego zamówienia klienta. Związane jest to z takimi czynnikami jak niestandardowa grubość powłoki galwanicznej czy szerokości wyrobów końcowych, pod które Spółka zmuszona jest zamówić odpowiednią szerokość kręgu wsadowego. Dedykowana szerokość kręgu wsadowego pozwala na maksymalizację wykorzystania materiału u Wnioskodawcy, a co za tym idzie maksymalizację zysku z transakcji.

W proces produkcji towaru pod konkretne zamówienie kontrahenta zaangażowane są dwa podmioty, z których każdy dysponuje zaawansowanym zapleczem technicznym oraz odpowiednio wykwalifikowanym personelem - Huta oraz Wnioskodawca. Bez ścisłej współpracy w tym zakresie, wykonanie tak zindywidualizowanego towaru byłoby wysoce utrudnione i dalece bardziej czasochłonne.

Sam proces produkcji materiału wsadowego w Hucie w przypadku tego typu specyfikacji zajmuje standardowo od 8 do 9 tygodni. Przygotowanie transportu z Austrii, transport oraz rozładunek materiału wsadowego w Polsce wiąże się z upływem kolejnego tygodnia. Następnie materiał ten jest w Polsce cięty i pakowany. Czynności te zajmują 1 dzień. Jednakże ze względu na specyfikę produkcyjną Wnioskodawcy, może upłynąć kilka dni od momentu rozładunku do cięcia. Należy również wskazać, iż materiał nie zawsze wysyłany jest do cięcia bezpośrednio po przyjeździe, ponieważ dalsza produkcja uwarunkowana jest dokonaniem zapłaty pozostałej części należności. Bezcelowe jest bowiem ponoszenie dalszych kosztów przetwarzania materiału pod tak zindywidualizowane zamówienie na towar, w przypadku, gdy Spółka nie ma absolutnej pewności, że towar ten zostanie zgodnie z umową odebrany. Za zasadnością przyjęcia takiego modelu produkcyjnego przemawia dodatkowo wspomniany wcześniej fakt, że w przypadku nie wywiązania się przez kontrahenta z postanowień umownych, towar nie nadaje się do żadnej dalszej odsprzedaży innemu podmiotowi. Jedyną możliwością byłoby jego całkowite zezłomowanie, które w żadnym wypadku nie pokryłoby kosztów związanych z zaawansowanym procesem produkcyjnym.

Powyższe wskazuje, iż w optymalnych warunkach od złożenia zamówienia przez kontrahenta z kraju trzeciego do momentu odbioru przez niego gotowego towaru upływa minimum 9-10 tygodni.

Otrzymanie części zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów w tego typu transakcjach ma fundamentalne znaczenie. W przypadku wycofania się kontrahenta z zamówienia, pozwala ona Wnioskodawcy przynajmniej częściowo pokryć koszty zakupu materiału wsadowego. Z kolei uregulowanie pozostałej części zapłaty również jeszcze przed dokonaniem dostawy towarów (przed wysyłką) jest konieczne ze względu na brak możliwości innego zabezpieczenia płatności w obrocie ze wskazanymi we wniosku państwami trzecimi. Dodatkowo, jak już wcześniej wspomniano, należy zaznaczyć, że zindywidualizowane kombinacje szerokości materiału i nietypowej grubości powłoki galwanicznej oraz niestandardowe gatunki powodują, że nie ma możliwości sprzedaży tego materiału w rozsądnej cenie, tzn. takiej, która nie spowodowałaby znacznych strat finansowych, innemu klientowi.

Materiał hutniczy wykonywany jest w długotrwałej technologii, ze względu na specyfikę procesu, w którym powstaje. Wytop w wielkim piecu, a także następujące po nim etapy wzbogacania, walcowania, cynkowania oraz cięcia i pakowania w Hucie zajmują minimum 8 tygodni i w praktyce nie ma fizycznych możliwości znaczącego skrócenia tego okresu. Jest to również dopiero pierwszy etap produkcji zamówionego towaru, po którym następuje transport do Polski oraz dalsza jego obróbka przez Wnioskodawcę. Powoduje to dodatkowe wydłużenie okresu, który upływa od wpłaty pierwszej części należności przez kontrahenta do dostawy gotowego produktu.

Należy również zaznaczyć, iż w trakcie procesu produkcyjnego w Hucie wykonywane są standardowe badania właściwości mechanicznych oraz chemicznych, niezbędne do wystawienia odpowiedniego certyfikatu materiałowego. Ponadto dokonywane są wszelkie konieczne pomiary metrologiczne grubości i szerokości materiału. Są one również wykonywane w trakcie procesu produkcyjnego u Wnioskodawcy.

Proces produkcji towaru, którego dotyczy zaliczka z dnia 17 grudnia 2018 r. nie został do dnia wysyłki niniejszego wniosku zakończony. Termin wywozu towaru do kontrahenta na podstawie warunków dostawy, potwierdzających specyfikę realizacji tego rodzaju dostawy, jest określony jako przekraczający 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała tę zapłatę. Analogiczne terminy i warunki dostawy będą obowiązywały w podobnych transakcjach w przyszłości.

Wnioskodawca będzie również w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, po upływie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała część zapłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do otrzymywanych zapłat (zaliczek) z tytułu dostaw eksportowych Spółka może stosować stawkę podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 9a w zw. z art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, gdy wywóz nastąpi w terminie późniejszym niż 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymuje te zapłaty?

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do otrzymywanych zaliczek z tytułu eksportu Spółka może stosować stawkę podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 9a w zw. z art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, gdy wywóz nastąpi w terminie późniejszym niż 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymuje te zapłaty.

Uzasadnienie:

W przypadku otrzymania zaliczki na poczet eksportu towarów, stawka podatku 0% znajduje zastosowanie pod warunkiem, że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zaliczkę oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Gdyby natomiast wywóz nastąpił w terminie późniejszym, podatnik może zastosować stawkę podatku w wysokości 0% w stosunku do otrzymanej zaliczki, pod warunkiem, że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.

Pojęcie „specyfiki realizacji dostawy” nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. Na podstawie jednak linii interpretacyjnej organów podatkowych można stwierdzić, iż specyfika taka występuje zwłaszcza w odniesieniu do towarów o długim cyklu produkcyjnym. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2017 r. (nr 0461 ITPP3.4512.882.2016.1.JC) zgadzając się ze stanowiskiem podatnika uznał, że „Warunkiem jest jednak specyfika realizacji dostaw. Pojęcie to nie zostało sprecyzowane w przepisach, choćby przez wskazanie katalogu przykładowych sytuacji. Nie mniej jednak wydaje się, że ze specyfiką taką będziemy mieli do czynienia zwłaszcza w przypadku towarów o długim cyklu produkcyjnym (przykładowo skomplikowane urządzenia przemysłowe, maszyny), wynikającym np. z konieczności sprowadzania nietypowych części czy półproduktów, ograniczeniami wynikającymi ze zdolności produkcyjnych podatnika itd., koniecznością sprowadzania towarów czy półproduktów z dalekich miejsc. Istotne jest jednak, aby podatnicy określili w warunkach dostawy termin wywozu towarów - tylko w takim przypadku podatnik będzie mógł zastosować stawkę 0% w braku spełnienia warunku wywozu w ciągu 2 miesięcy. Termin określony przez strony na wywóz towarów w praktyce zastępuje w takim przypadku ustawowy termin 2 miesięcy”.

Wobec niejednoznaczności regulacji dotyczącej terminu wywozu towarów, termin wynikający z warunków dostawy może być, w ocenie Wnioskodawcy, określony zarówno poprzez wskazanie konkretnego terminu, jak i w sposób bardziej ogólny, np. przez określenie czasu potrzebnego do realizacji zamówienia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w stosunku do otrzymywanych na poczet eksportu towarów zaliczek, przedstawionych w opisie stanu faktycznego, stosuje się stawkę podatku 0%, mimo że wywóz towarów nastąpi w terminie przekraczającym 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała zapłatę, ponieważ w opisywanym przypadku jest to uzasadnione specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw. Dodatkowo, powyższe znajduje potwierdzenie w warunkach dostawy, w których określony zostaje termin wywozu towarów.

Podsumowując, w ocenie Spółki, okoliczności realizacji dostawy towarów, takie jak długi cykl produkcyjny, konieczność sprowadzenia materiału wsadowego z Huty w Austrii, złożoność procesu produkcji, a także konieczność dostosowania ich do potrzeb konkretnego kontrahenta oraz fakt odzwierciedlenia tych okoliczności w zawartej przez Wnioskodawcę umowie z klientem, w której określony jest termin wywozu towarów, uzasadniają prawo do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w stosunku do zaliczek otrzymywanych przed dokonaniem dostawy, w sytuacji, gdy wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymuje te zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1, 3, 5 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm. – dalej: „ustawa o VAT”) jeżeli w przepisach ustawy o VAT mowa jest o:

terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej;
terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3;
towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Według art. 41 ust. 4 ustawy o VAT w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy, jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 9b ustawy przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.

Powyższe oznacza, że w przypadku otrzymania zaliczki zastosowanie dla czynności eksportu towarów 0% stawki podatku będzie możliwe, jeśli wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał taką zapłatę. Warunek wywozu będzie spełniony, jeśli podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej w terminie określonym w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy, tj. co do zasady przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin, w jakim miał nastąpić wywóz towarów. Niespełnienie tego warunku spowoduje obowiązek zastosowania stawki właściwej dla danego towaru w kraju. Po otrzymaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym podatnik będzie mógł dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał ten dokument.

Wyjątkiem od powyższego jest norma wynikająca z art. 41 ust. 9b ustawy, która przewiduje możliwość przedłużenia okresu zastosowania stawki podatku w wysokości 0% do otrzymanych zaliczek. Należy zauważyć, że o możliwości zastosowania normy art. 41 ust. 9b ustawy decydować będą każdorazowo obiektywne przesłanki. O faktycznym przedmiocie czynności przesądzać będzie zakres oraz specyfika tych czynności oraz treść umów (warunków dostawy) zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta (kontrahentów).

Według opisu sprawy Wnioskodawca jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest w szczególności obróbka mechaniczna elementów metalowych, obróbka metali i nakładanie powłok na metale, kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali, metalurgia proszków, transport drogowy oraz magazynowanie i przechowywanie towarów.

Zaliczki pobierane są ze względu na ryzyko wiążące się z tego typu transakcjami. Służą one zabezpieczeniu interesów Spółki ze względu na specyfikę sprzedawanych towarów, które w przypadku niewywiązania się przez kontrahenta ze zobowiązania musiałyby zostać zezłomowane. Nie są to bowiem przedmioty o uniwersalnym i powszechnym zastosowaniu. Towary wykonywane są na konkretne, ściśle sprecyzowane zamówienie klienta. Ze względu na ich unikatowe właściwości, nie znalazłyby więc na rynku innego nabywcy.

W proces produkcji towaru pod konkretne zamówienie kontrahenta zaangażowane są dwa podmioty, z których każdy dysponuje zaawansowanym zapleczem technicznym oraz odpowiednio wykwalifikowanym personelem - Huta spółki należącej do koncernu Wnioskodawcy w Austrii oraz Wnioskodawca.

Proces ten jest długotrwały i wieloetapowy, a także skomplikowany z uwagi na zindywidualizowany charakter towarów, co zostało szczegółowo przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedmiotowego wniosku.

W optymalnych warunkach od złożenia zamówienia przez kontrahenta z kraju trzeciego do momentu odbioru przez niego gotowego towaru upływa minimum 9-10 tygodni.

Proces produkcji towaru, którego dotyczy zaliczka z dnia 17 grudnia 2018 r. nie został do dnia wysyłki wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakończony. Termin wywozu towaru do kontrahenta na podstawie warunków dostawy, potwierdzających specyfikę realizacji tego rodzaju dostawy, jest określony jako przekraczający 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała tę zapłatę. Analogiczne terminy i warunki dostawy będą obowiązywały w podobnych transakcjach w przyszłości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania przez Spółkę w odniesieniu do otrzymanych zapłat (zaliczek) z tytułu dostaw eksportowych stawki podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 9a w zw. z art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, gdy wywóz nastąpi w terminie późniejszym niż 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała te zapłaty.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wywóz przedmiotu eksportu, na poczet którego Wnioskodawca otrzymał zaliczkę i w przyszłości będzie otrzymywał zaliczki, nastąpi w terminie późniejszym niż określony w art. 41 ust. 9a ustawy znajdzie zastosowania norma zawarta w art. 41 ust. 9b ustawy. Fakt ten, co wynika z opisu sprawy, jest uzasadniony specyfiką realizacji dostawy (okoliczności takie jak długi cykl produkcyjny, konieczność sprowadzenia materiału wsadowego z Huty w Austrii, złożoność procesu produkcji, a także konieczność dostosowania ich do potrzeb konkretnego kontrahenta).

Specyfika realizacji tego rodzaju dostaw jest potwierdzona warunkami dostawy, w których określony został termin wywozu towaru do kontrahenta jako przekraczający 2 miesiące, licząc od końca miesiąca, w którym Spółka otrzymała zapłatę.

Wnioskodawca wskazał także, że będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa w art. 41 ust. 6a ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% dla otrzymanych zaliczek z tytułu eksportu towarów, którego dotyczy zaliczka z dnia 17 grudnia 2018 r. ponieważ będzie spełniał warunki wynikające z powołanych przepisów ustawy.

Jednocześnie przypomnieć należy, że o możliwości zastosowania normy art. 41 ust. 9b ustawy w stosunku do podobnych transakcji w przyszłości decydować będą każdorazowo obiektywne przesłanki. O faktycznym przedmiocie czynności przesądzać będzie zakres oraz specyfika tych czynności oraz treść umów (warunków dostawy) zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta (kontrahentów) a także otrzymanie przez podatnika dokumentów, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin