Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.11.2019.1.MZ
z 19 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 23 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży gruntów rolnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od września 2011 r. posiada gospodarstwo rolne (m.in. działkę rolną nr 137). W maju 2017 r. Wnioskodawca dokupił kilka działek rolnych w celu powiększenia gospodarstwa z 41,5 ha do 53,3 ha. W lipcu 2017 r. Wnioskodawca sprzedał działkę rolną nr 137 o powierzchni 1,1 ha (którą posiadał od 2011 r.). Po sprzedaży tej działki gospodarstwo ma powierzchnię 52,2 ha.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od zakupionych w 2017 r. działek rolnych przysługuje Wnioskodawcy zwolnienie z podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych zwolnienie z podatku przysługuje jeśli powierzchnia powiększonego gospodarstwa będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Wnioskodawca stwierdził, że z jego interpretacji wynika, że musi prowadzić gospodarstwo rolne co najmniej 5 lat (od dnia nabycia nieruchomości czyli 12 maja 2017 r.) i w tym okresie nie może zbyć ani oddać w użytkowanie innym podmiotom nabytej (w 2017 r.) nieruchomości ale nie dotyczy to nieruchomości posiadanych od 2011 r (działki nr 137). Aktualna powierzchnia mieści się w wymaganych między 11 a 300 ha więc Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2%.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu – notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 powołanej ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem, że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, tzn. ma zastosowanie jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki w nim określone. Oznacza to, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do zwolnienia koniecznym jest m.in. aby w wyniku nabycia w drodze umowy sprzedaży gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1892 ze zm.), zostało utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, miało powierzchnię nie mniejszą niż 11 ha i nie większą niż 300 ha oraz gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Ww. przepis w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. nie przewiduje zatem regulacji, która by pozwalała zachować zwolnienie w przypadku uszczuplenia obszaru gospodarstwa rolnego powiększonego w wyniku zakupu własności gruntów (działek) stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym przed upływem ustawowego terminu 5 lat od dnia nabycia nieruchomości, od której przysługuje zwolnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od września 2011 r. posiada gospodarstwo rolne, w którego skład wchodziła m.in. działka rolna nr 137 o powierzchni 1,1 ha. W maju 2017 r. Wnioskodawca zakupił kilka działek rolnych w celu powiększenia gospodarstwa z 41,5 ha do 53,3 ha. W lipcu 2017 r. Wnioskodawca sprzedał działkę rolną nr 137 (która posiadał od 2011 r.). Po sprzedaży tej działki gospodarstwo Wnioskodawcy ma powierzchnię 52,2 ha.

Zatem zgodnie z brzmieniem obowiązujących przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca chcąc zachować prawo do zwolnienia z opodatkowania miał obowiązek prowadzenia do maja 2022 r. gospodarstwa rolnego powiększonego o nabyte w maju 2017 r. działki rolne. Warunki zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych zawarte w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jak już wskazano powyżej

– muszą być spełnione łącznie – w tym przypadku warunek powiększenia gospodarstwa rolnego, a następnie warunek prowadzenia przez nabywcę, przez wymagany ustawowo okres gospodarstwa rolnego powstałego w wyniku powiększenia.

Dla zachowania zwolnienia podatkowego wynikającego z powyższego przepisu nabywca nieruchomości, które weszły w skład gospodarstwa rolnego powinien prowadzić to powiększone gospodarstwo rolne obejmujące wszystkie działki nabyte tytułem zakupu i objęte zwolnieniem podatkowym jak również dotychczas wchodzące w skład gospodarstwa rolnego a będące jego częścią w chwili zakupu.

W doktrynie podkreśla się, że celem ustanowienia omawianego zwolnienia jest wspieranie zakładania gospodarstw rolnych i prowadzenia w nich produkcji oraz poprawa struktury agrarnej, przede wszystkim przez powiększenie obszaru gospodarstw rolnych. Tak więc obszar powiększonego gospodarstwa rolnego nie może być uszczuplony w okresie 5 lat od dnia jego nabycia, a zbycie jakiejkolwiek części tego gospodarstwa powoduje utratę zwolnienia od podatku w całości.

Reasumując w analizowanym stanie faktycznym stwierdzić należy, że przedstawiona we wniosku czynność sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład dotychczasowego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy, tj. sprzedaż przez Wnioskodawcę w lipcu 2017 r. działki rolnej nr 137 (tworzącej do tego czasu powiększone gospodarstwo rolne) spowodowała utratę przez Wnioskodawcę prawa do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Omawiane zwolnienie odnosi się do nieruchomości rolnych nabytych w maju 2017 r., a warunki konieczne do zachowania ww. ulgi w postaci prowadzenia powiększonego gospodarstwa rolnego przez okres co najmniej 5 lat od daty nabycia nieruchomości nie zostały dotrzymane, gdyż Wnioskodawca sprzedał w lipcu 2017 r. część gruntów rolnych stanowiących część wcześniej prowadzonego gospodarstwa rolnego. Tym samym nie został spełniony (zachowany) warunek prowadzenia powiększonego gospodarstwa rolnego przez okres wymagany ustawą. W ten sposób Wnioskodawca działał niezgodnie z celem ustanowienia omawianego zwolnienia, gdyż w wyniku dokonanej czynności sprzedaży działki rolnej nr 137, pomniejszył, a nie powiększył gospodarstwo rolne tracąc prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych oraz że musi prowadzić gospodarstwo rolne co najmniej 5 lat (od dnia nabycia nieruchomości czyli 12 maja 2017 r.) i w tym okresie nie może zbyć ani oddać w użytkowanie innym podmiotom nabytej (w 2017 r.) nieruchomości ale nie dotyczy to nieruchomości posiadanych od 2011 r (działki nr 137). Należy stwierdzić, że w zaistniałej sytuacji, w wyniku sprzedaży przez Wnioskodawcę działki nr 137 wchodzącej wcześniej w skład gospodarstwa rolnego, przed upływem 5 lat od dnia nabycia innych gruntów rolnych na powiększenie tego gospodarstwa, gospodarstwo rolne Wnioskodawcy jest już prowadzone w innym kształcie niż to, co do którego zastosowano zwolnienie. A zatem brak możliwości zbycia części powiększonego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy przed upływem 5 lat od dnia nabycia gruntów rolnych powiększających to gospodarstwo, w celu zachowania prawa do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nabycia działek rolnych zakupionych przez Wnioskodawcę w maju 2017 r., absolutnie nie dotyczy wyłącznie tych działek, ale także wszystkich innych nieruchomości (tj. również działki nr 137), składających się dotychczas na to gospodarstwo na moment zakupu ww. działek dokonanego w maju 2017 r. Jednocześnie należy wskazać, że wskazana przez Wnioskodawcę okoliczność, że aktualna powierzchnia gospodarstwa rolnego mieści się w wymaganych między 11 a 300 ha, pozostaje w przedmiotowej sprawie bez znaczenia i nie ma wpływu na możliwość zachowania przez Wnioskodawcę prawa do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z ww. przyczyn, skoro Wnioskodawca dokonał w lipcu 2017 r. zbycia części gruntu, w związku z powiększeniem którego skorzystał ze zwolnienia, jest on zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zakupu działek rolnych dokonanego w maju 2017 r.; utracił bowiem całkowicie prawo do zwolnienia z opodatkowania wymienionym podatkiem.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.