Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-2-2/4510-52/15-1/HS
z 19 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 października 2018 r. sygn. akt II FSK 3029/16 utrzymującym w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 22 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Gl 416/16 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2015 r. (wpływ do Organu – 1 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu Spółdzielni w związku z wydatkowaniem środków pochodzących z funduszu remontowego na wymianę instalacji gazowej na elektryczną oraz na refundację kosztów wymiany urządzeń odbiorczych służących do podgrzania wody lub przygotowania posiłków znajdujących się w lokalach użytkowników nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu Spółdzielni w związku z wydatkowaniem środków pochodzących z funduszu remontowego na wymianę instalacji gazowej na elektryczną oraz na refundację kosztów wymiany urządzeń odbiorczych służących do podgrzania wody lub przygotowania posiłków znajdujących się w lokalach użytkowników nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 27 listopada 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Znak: IBPB-2-2/4510-52/15/NG, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy częściowo za nieprawidłowe stwierdzając m.in., że za wydatek poniesiony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych nie sposób uznać zwrotu lokatorom części poniesionych przez nich kosztów związanych z wymianą urządzeń odbiorczych służących do podgrzania wody lub przygotowania posiłków. Takie wydatkowanie dochodów Spółdzielni z funduszu remontowego jest bowiem w rzeczywistości refinansowaniem (refundacją) wydatków poniesionych przez poszczególnych użytkowników lokali mieszkalnych a nie wydatkiem poniesionym na utrzymanie zasobów mieszkaniowych przez samą Spółdzielnię.

Wnioskodawca na ww. interpretację pismem z 14 grudnia 2015 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 18 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-2-2-/4510-1-1/15/NG stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca pismem z 11 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) złożył skargę na ww. interpretację indywidualną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 22 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Gl 416/16 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że w ugruntowanym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że przez zasoby mieszkaniowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy rozumieć te części nieruchomości, które stanowią lokale mieszkalne oraz inne pomieszczenia i urządzenia, które są niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań w budynku mieszkalnym (m.in. wyroki NSA z 2 lutego 2011 r., sygn. akt II FSK 1651/09, z 26 czerwca 2009 r. sygn. akt II FSK 278/08, z 5 maja 2010 r. sygn. akt II FSK 26/09, z 12 lutego 2010 r. sygn. akt II FSK 1551/08, z 9 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1509/10). Zatem wszelkie instalacje zaopatrujące lokale mieszkalne w media są niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań w budynku mieszkalnym. Skoro więc dotychczasowa instalacja gazowa ma wady uniemożliwiające w świetle przepisów dotyczących standardów bezpieczeństwa i prawidłowego funkcjonowania tego rodzaju instalacji dalszą jej eksploatację, to oczywiste jest, że usunięcie jej mieści się w pojęciu utrzymania zasobów mieszkaniowych. W pojęciu tym mieści się także wyposażenie lokali w taką sieć elektryczną, której parametry zagwarantują korzystanie z urządzeń odbiorczych o tych samych funkcjach, które dotychczas zasilane były gazem, skoro – jak wskazano w opisie stanu faktycznego – poprowadzenie nowej instalacji gazowej jest technicznie i ekonomicznie bezzasadne. W takich okolicznościach nie można zgodzić się z twierdzeniem organu interpretacyjnego, że utrzymanie zasobów mieszkaniowych obejmuje wyłącznie doprowadzenie instalacji, a refundacja kosztów zakupu urządzeń odbiorczych nie mieści się w tym pojęciu, zważywszy dodatkowo, że – jak wynika z opisu – w „Regulaminie tworzenia i wykorzystania funduszu remontowego oraz remontowego funduszu celowego w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni” oraz w „Regulaminie określającym obowiązki spółdzielni i użytkowników lokali w zakresie napraw lokali oraz rozliczeń z użytkownikami lokali zwalniającymi lokale” w katalogu koniecznych napraw obciążających użytkownika lokalu, podlegających refundacji z funduszu remontowego mieści się wymiana urządzeń służących do wyłącznego korzystania z poszczególnych lokali wynikająca z wprowadzenia zmian w rodzaju dostarczanych do budynków mediów.

Bezpodstawne, w opinii Sądu, jest także twierdzenie organu interpretacyjnego, że omawiane zwolnienie obejmuje tylko te stany faktyczne, w których Spółdzielnia bezpośrednio zakupiłaby urządzania odbiorcze. Art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa takiego warunku. Zauważenia w tym miejscu wymaga, że w ten sposób zapewnia się jedynie lokatorom zachowanie aktualnych cech technicznych i funkcjonalnych ich lokali w sytuacji, gdy z przyczyn całkowicie od nich niezależnych pozbawieni zostali dotychczasowego medium, do którego dostosowane były posiadane przez nich urządzenia odbiorcze.

Zdaniem Sądu, słusznie zarzucono organowi interpretacyjnemu, że z całego procesu inwestycyjnego, w sposób sztuczny, nieznajdujący racjonalnego uzasadnienia, wyodrębnił czynności „refundacji kosztów wymiany urządzeń odbiorczych”.

Owa nieuprawniona „fragmentacja” przedstawionego przez Spółdzielnię zdarzenia skutkuje wadliwą zawężającą wykładnią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co uzasadnia wyeliminowanie zaskarżonej interpretacji z obrotu prawnego na podstawie art. 146 § 1 p.p.s.a.

Od powyższego wyroku Organ pismem z 31 sierpnia 2016 r. złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 24 października 2018 r. sygn. akt II FSK 3029/16 oddalił skargę kasacyjną Organu. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że zawężając literalne znaczenie pojęcia „przeznaczenia dochodów”, wyłączając z jego znaczenia „dokonywanie refundacji kosztów wymiany urządzeń odbiorczych” doprowadziło organ, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd pierwszej instancji, do nieuprawnionego skonstruowania dodatkowego warunku dla stosowania przedmiotowego zwolnienia, który to warunek nie został w ogóle przewidziany w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu Spółdzielni w związku z wydatkowaniem środków pochodzących z funduszu remontowego na wymianę instalacji gazowej na elektryczną oraz na refundację kosztów wymiany urządzeń odbiorczych służących do podgrzania wody lub przygotowania posiłków znajdujących się w lokalach użytkowników nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący spółdzielnią mieszkaniową (dalej jako: Spółdzielnia, Wnioskodawca) zamierza przeprowadzić w posiadanych zasobach mieszkaniowych inwestycję związaną z przebudową instalacji gazowej. Obecnie w budynkach Spółdzielni funkcjonuje instalacja ogrzewania wody gazem, ponadto do instalacji przyłączone są również kuchenki gazowe. Inwestycja ma być prowadzona w budynkach z lat 70-tych ubiegłego wieku. Konieczność przeprowadzenia inwestycji wynika z braku dostępu i możliwości kontroli pionów instalacji gazowej w ramach rocznych przeglądów i zaleceń pokontrolnych uprawnionych służb. Obecnie funkcjonująca w budynkach instalacja gazowa umieszczona została w tzw. zamkniętych szachtach, bez możliwości swobodnego do niej dostępu. Istnieje jednocześnie pilna potrzeba remontu instalacji z uwagi na bezpieczeństwo lokatorów, a także dostosowania do wymogów stawianych przez obowiązujące w tym zakresie przepisy. Generalny remont obecnej instalacji wiązałby się z koniecznością dobudowy indywidualnych przewodów kominowych w miejsce obecnie funkcjonujących grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych oraz zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej. Ponadto remont ów musiałby być prowadzony poprzez pomieszczenia łazienek i kuchni lokatorów, powodując w wielu z nich zniszczenia i konieczność kosztownych prac remontowych. Z powyżej wskazanych względów ekonomicznych podjęto decyzję, że inwestycja polegać będzie na usunięciu instalacji gazowej, zastąpieniu jej instalacją elektryczną o zwiększonej mocy dla zasilania urządzeń odbiorczych w postaci przepływowych podgrzewaczy wody w łazienkach oraz grzewczych urządzeń odbiorczych w kuchniach. Ponieważ obowiązkiem Spółdzielni względem lokatorów jest minimalizacja uciążliwości związanych z realizacją robót remontowych i zapewnienie maksimum bezpieczeństwa, w związku z prowadzoną inwestycją, lokatorzy będą zmuszeni do wymiany grzewczych urządzeń gazowych (kuchenki gazowe oraz gazowe podgrzewacze wody) na urządzenia elektryczne. W przewidzianych w Regulaminach zasadach, Spółdzielnia zobowiązana będzie do zwrotu z funduszu remontowego określonych kwot na pokrycie wydatków związanych z koniecznością dostosowania się przez lokatorów do odbioru nowego nośnika energii. Konieczność taka wynika z okoliczności związanych z ogólnym zarządem nieruchomością w tym w szczególności z planowanych remontów zasobów mieszkaniowych w zakresie dostarczanych do budynków mediów. Zgodnie z regulaminem Spółdzielni, jeżeli konieczność poniesienia wydatków przez lokatora nie wynika z jego inicjatywy, ale z czynności podejmowanych przez Spółdzielnię w ramach ogólnego zarządu nieruchomością (np. zmiany medium grzewczego wymuszającego na użytkownikach mieszkań wymianę urządzeń odbiorczych) może zachodzić konieczność zrefundowania z funduszu remontowego, do określonej wysokości, poniesionych przez lokatorów wydatków. Ze względów bezpieczeństwa lokatorów, Spółdzielnia pełniła będzie szczegółowy nadzór nad zainstalowaniem urządzeń odbiorczych w celu ich odpowiedniego i bezpiecznego funkcjonowania oraz prawidłowego działania całej instalacji. Lokatorami, którym przysługiwała będzie częściowa refundacja będą zarówno osoby, którym przysługuje spółdzielcze lokatorskie oraz własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jak i prawo odrębnej własności lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sfinansowanie, zgodnie z odpowiednim Regulaminem Spółdzielni, wydatków na zmianę medium zasilającego urządzenia odbiorcze, polegającą na rezygnacji z medium gazowego i zastosowaniu medium elektrycznego, w tym wydatków na wymianę urządzeń odbiorczych służących do podgrzania wody lub przygotowania posiłków znajdujących się w lokalach użytkowników nieruchomości, ze środków funduszu remontowego spowoduje utratę zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.) i w konsekwencji konieczność opodatkowania dochodu Spółdzielni w części wydatkowanej na ten cel?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie opisanego w zdarzeniu przyszłym wydatku nie będzie wpływać na jego prawo do stosowania zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie spowoduje konieczności opodatkowania dochodu Spółdzielni w części wydatkowanej na wspomniany cel. Spółdzielnia mieszkaniowa tworzy fundusz remontowy w oparciu o przepis art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Zdaniem Spółdzielni, o sposobie wydatkowania środków zgromadzonych na funduszu remontowym powinny decydować odpowiednie, umocowane do takich decyzji, organy Spółdzielni. Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych kosztem podatkowym jest sam odpis na fundusz remontowy w momencie jego tworzenia. Poza tym środki przeznaczone na wydatki związane z prowadzoną przez Spółdzielnię inwestycją pochodzą z odpisu na fundusz remontowy obciążający gospodarkę zasobami mieszkaniowymi i zostaną wydatkowane na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, co zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi podstawę do zwolnienia obowiązku opodatkowania tych kwot. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy – wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych od innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej z Bydgoszczy, w interpretacji indywidualnej z 19 września 2014 r., Znak: lTPB3/423-290/14/PS: „(...) Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych”. (...)”Zasób” zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem. (...)”.

Przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy, rozumie się, w oparciu o definicję Słownika Języka Polskiego: znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże, pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolno stojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe, urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak: zbiorniki – doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki, inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci. Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (...)”.

W oparciu o powyższe wyjaśnienia, dochód powstały z tych tytułów będzie zatem, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, wolny od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Powyższy przepis dotyczy podstawowych odpisów i wpłat na poczet funduszy, jeżeli: po pierwsze obowiązek lub możliwość ich tworzenia określają odrębne ustawy, (tj. musi istnieć akt prawny – ustawa, która określa obowiązek, ewentualnie możliwość utworzenia przez podatnika danego funduszu), a po drugie, aby zastosować tę regulację w ustawie tej musi znaleźć się zapis, że odpisy i wpłaty na ten fundusz stanowią koszty podatkowe podatnika. Nie budzi wątpliwości w tym przypadku, iż spełniony został pierwszy warunek zwolnienia czyli uzyskiwanie przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi Spółdzielni w postaci wpływów od użytkowników zasilających fundusz remontowy stosownym odpisem. Natomiast istota zagadnienia sprowadza się do ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółdzielnię dokonywane z funduszu remontowego przeznaczone zostaną na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, co jest drugim z warunków możliwości stosowania zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44.

Poruszane we wniosku kwestie były przedmiotem analizy organów interpretacyjnych. Przykładowo w interpretacjach ogólnych: z 17 marca 2009 r. Znak: DD3/033/33/KDJ/09/209 oraz będącej uzupełnieniem powyższej, interpretacji z 10 października 2013 r. Znak: DD3/033/184/CRS/13/RD-93536/13, w których wskazano, że wydatkowanie funduszy utworzonych przez spółdzielnie, sposób ponoszenia opłat, katalog zdarzeń remontowych, sposób ich finansowania lub współfinansowania określają statuty lub uchwalone na ich podstawie przez właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej regulaminy. Ponadto dokonywana przez Spółdzielnię częściowa refundacja poniesionych przez lokatorów kosztów dotyczyć będzie zarówno lokatorów, którym przysługuje spółdzielcze lokatorskie oraz własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jak i prawo odrębnej własności lokalu. Mając na uwadze przytoczone wcześniej interpretacje ogólne Ministra Finansów bez znaczenia pozostanie jakim kategoriom lokatorów wypłacana będzie refundacja z funduszu remontowego, istotne będzie, że zwrot dokonywany będzie z funduszu remontowego Spółdzielni oraz będzie następstwem zdarzenia powodującego obowiązek częściowej refundacji, przewidzianego w obowiązujących w Spółdzielni Regulaminach.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółdzielnia dokonuje w istocie częściowej refundacji z funduszu remontowego. W „Regulaminie tworzenia i wykorzystania funduszu remontowego oraz remontowego funduszu celowego w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni” oraz w „Regulaminie określającym obowiązki spółdzielni i użytkowników lokali w zakresie napraw lokali oraz rozliczeń z użytkownikami lokali zwalniającymi lokale” określono, że fundusz remontowy może zostać przeznaczony na pokrycie kosztów koniecznych napraw obciążających użytkownika lokalu (tj. napraw w rozumieniu odpowiedniego obowiązującego w Spółdzielni Regulaminu określającego obowiązki Spółdzielni i użytkowników lokali w zakresie napraw lokali i rozliczeń z użytkownikami lokali zwalniającymi lokale), jeżeli konieczność dokonania takich napraw wynika z okoliczności związanych z ogólnym zarządem nieruchomością, w tym w szczególności z przeprowadzonych lub planowanych przez Spółdzielnię remontów zasobów mieszkaniowych lub wprowadzania zmian w rodzaju dostarczanych do budynku mediów. Decyzja o przeznaczeniu funduszu na powyższy cel i wysokość maksymalnej kwoty refundacji leży po stronie Zarządu Spółdzielni prowadzącego gospodarkę funduszem remontowym. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w katalogu koniecznych napraw, w rozumieniu przedmiotowego regulaminu, znajdują się wszelkie roboty mające na celu utrzymanie lokali we właściwym stanie technicznym, funkcjonalnym i estetycznym, w tym remonty, wymiany poszczególnych elementów, urządzeń, instalacji służących do wyłącznego korzystania z poszczególnych lokali i ich konserwacja, obciążających użytkownika lokalu jeżeli konieczność takich napraw wynika z okoliczności związanych z ogólnym zarządem nieruchomością, w tym w szczególności z przeprowadzanych lub planowanych przez Spółdzielnię remontów zasobów mieszkaniowych lub wprowadzania zmian w rodzaju dostarczanych do budynków mediów, mogą być, w razie podjęcia takiej decyzji przez Zarząd Spółdzielni, finansowane do określonej wysokości z funduszu remontowego.

Zdaniem Wnioskodawcy podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z 20 maja 2014 r. Znak: ILPB2/415-199/14-4/ES, w której wskazał na istotne z punktu widzenia Spółdzielni wymogi regulowania zdarzeń skutkujących koniecznością zwrotu poniesionych przez lokatorów wydatków w regulaminach wydawanych w oparciu o statut spółdzielni, mianowicie: „Jednocześnie ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie zawiera regulacji określających szczegółowe zasady gospodarowania środkami funduszy utworzonych przez spółdzielnie. Zasady wydatkowania tych funduszy, sposób ponoszenia opłat, katalog zdarzeń remontowych, sposób ich finansowania lub współfinansowania określają statuty lub uchwalone na ich podstawie przez właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej regulaminy. O ile zatem statut spółdzielni mieszkaniowej lub stosowny regulamin wydany na jego podstawie tak stanowi, to środki funduszu na remont zasobów mieszkaniowych, utworzonego przez spółdzielnię na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych dla nieruchomości zarządzanych przez nią na mocy art. 27 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, mogą być również przeznaczone dla właścicieli lokali posiadających odrębną własność lokalu lub niebędących członkami spółdzielni, w celu utrzymania w należytym stanie elementów (okien, drzwi, instalacji, etc.), które służą wyłącznie do użytku poszczególnych właścicieli.”

W przedstawionym przez Spółdzielnię zdarzeniu przyszłym częściowy zwrot z funduszu remontowego wydatków poniesionych przez lokatorów w związku z koniecznością wymiany odbiorników grzewczych oraz ich dostosowania dla potrzeb nowej o zwiększonej mocy instalacji elektrycznej (jako zdarzenia przewidzianego w Regulaminie Spółdzielni skutkującego obowiązkiem częściowego zwrotu z funduszu remontowego) bez wątpienia stanowić będzie wydatek związany z obowiązkiem utrzymywania zasobów mieszkaniowych przez Spółdzielnię.

Wnioskodawca uważa, że istotne z punktu widzenia uznania wydatków za związane z utrzymywaniem zasobów mieszkaniowych jest to, że usunięcie instalacji gazowej i zastąpienie jej instalacją elektryczną o zwiększonej mocy pozwalającej na zasilanie urządzeń odbiorczych, w tym zwrot użytkownikom lokali z tytułu poniesionych przez nich wydatków, podyktowane zostało istotnymi, uzasadnionymi zewnętrznie przyczynami, tj.: przede wszystkim wymogami bezpieczeństwa samych lokatorów – z rocznych przeglądów budynków w zakresie instalacji gazowej i zaleceń pokontrolnych wynika obowiązek Spółdzielni wymiany instalacji zgodnie z obowiązującymi przepisami budowlanymi, ponadto Spółdzielnia zobowiązana jest do zachowania szczególnej dbałości o instalacje, w tym instalacje gazowe, wymogami powszechnie obowiązującego prawa, w szczególności art. 61 i nast. ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414 ze zm.), która nakłada na zarządcę obiektu obowiązki w zakresie usuwania stwierdzonych uszkodzeń, które mogłyby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska, a także katastrofę budowlaną, pożar, wybuch, porażenie prądem albo zatrucie gazem oraz Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 75, poz. 690). Zgodnie z § 141 przytoczonego aktu prawnego – zabrania się stosowania zbiorczych przewodów spalinowych oraz zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej, ponadto zgodnie z § 171 grzewcze urządzenia gazowe, takie jak: kotły ogrzewcze, grzejniki wody przepływowej, niezależnie od ich obciążeń cieplnych, powinny być podłączone na stałe z indywidualnymi kanałami spalinowymi, z uwzględnieniem instrukcji technicznej producenta urządzenia, o której mowa w przepisach dotyczących zasadniczych wymagań dla urządzeń spalających paliwa gazowe, względami ekonomicznymi – dostosowanie się do wymogów prawnych, o których mowa powyżej, konieczność przeprowadzenia generalnej modernizacji pionów z instalacją gazową, dobudowania indywidualnych kanałów spalinowych i wentylacyjnych, ale także konieczność partycypowania w kosztach generalnych remontów łazienek i kuchni lokatorów w związku z licznymi wyburzeniami oraz pracami budowalnymi, byłyby nieefektywne ekonomicznie. Zasilanie urządzeń odbiorczych energią elektryczną o zwiększonej mocy wraz z częściową refundacją poniesionych przez lokatorów kosztów wymiany lub modernizacji urządzeń odbiorczych, będzie zdecydowanie mniej kosztowna i bardziej efektywna finansowo. Ponadto inwestycja prowadzona przez Spółdzielnię ma na celu zachowanie wartości użytkowej obiektów, ich funkcjonalności oraz sprawności techniczno- ekonomicznej. Zgodnie z faktycznym źródłem oraz z treścią odpowiednich Regulaminów obowiązujących w Spółdzielni, odpisy na fundusz remontowy, stanowią koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Na koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi składają się bowiem wszelkie koszty związane bezpośrednio lub pośrednio z eksploatacją i utrzymaniem budynków i nieruchomości zabudowanych budynkami mieszkalnymi i niemieszkalnymi, pozostałego mienia Spółdzielni, dostawą mediów i usług oraz zobowiązaniami Spółdzielni z innych tytułów, w tym wszystkie koszty pokrywane z funduszów remontowych. Spółdzielnia może być zobowiązana do pokrycia z funduszu remontowego części kosztów wymiany urządzeń lokatora, jeżeli konieczność poniesienia tych kosztów wynika z okoliczności związanych z ogólnym zarządem nieruchomością prowadzonym przez Spółdzielnię. Takie działanie ma zrekompensować lokatorowi koszty powstałe u niego w związku z gospodarką zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez Spółdzielnię. Lokator nie uzyskuje żadnego przychodu, a jedynie zapewnia sobie zachowanie aktualnych cech technicznych i funkcjonalnych swego lokalu (wymianę urządzeń w celu zachowania aktualnego standardu lokalu).

Podsumowując powyższe rozważania, biorąc pod uwagę charakter inwestycji, zasadność jej przeprowadzenia oraz konieczność dokonania przez Wnioskodawcę zwrotu lokatorom części poniesionych przez nich kosztów w oparciu o Regulaminy Spółdzielni, zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przez Spółdzielnię wydatki należy uznać za wydatki przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji za wydatki nie wpływające negatywnie na prawo Spółdzielni do korzystania ze zwolnienia z dochodów przewidzianego w rozpatrywanym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do przywołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.