Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.39.2019.1.GG
z 21 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagrody rzeczowej wygranej w loterii promocyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nagrody rzeczowej wygranej w loterii promocyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów. W 2018 r. brał On udział w loterii promocyjnej pn. „...”. Organizatorem loterii był Bank …. S.A. (dalej: Bank), w którym Wnioskodawca posiada firmowe konto. Loteria była przeprowadzona na podstawie regulaminu, który szczegółowo określa nazwę konkursu, organizatora, uczestników, nagrody, warunki uprawniające do udziału w konkursie oraz przystąpienia do losowania nagrody i sposób wyłonienia zwycięzców. Aby przystąpić do losowania należało uzyskać największą liczbę losów zależną od wielkości transakcji walutowych. W wyniku losowania Wnioskodawca otrzymał nagrodę rzeczową w postaci samochodu. Odbiór samochodu został potwierdzony fakturą VAT wystawioną przez salon samochodowy i protokołem zdawczo-odbiorczym wystawionym przez Bank. Wnioskodawca nadmienił, że w regulaminie konkursu ujęto jako potwierdzenie odbioru protokół zdawczo-odbiorczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca powinien opodatkować otrzymaną nagrodę w postaci samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, problem opodatkowania nagród uzyskanych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą nie jest jednolicie rozstrzygany przez organy podatkowe i sądy administracyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, wygrana powinna zostać opodatkowana zgodnie z dyspozycją art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm., dalej: ustawa o pdof), zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% wartości wygranej. Wskazany przepis dotyczący opodatkowania wygranych 10% zryczałtowanym podatkiem nie zawiera żadnego ograniczenia podmiotowego, które uniemożliwiałoby objęcie jego zakresem osób fizycznych występujących w konkursach w charakterze przedsiębiorców, tym samym nie wyklucza on zastosowania zryczałtowanego podatku dochodowego do przychodów przedsiębiorców stanowiących nagrody i wygrane w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Wnioskodawca uważa, że na Banku jako organizatorze konkursu ciąży obowiązek naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego 10% podatku, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o pdof. Potwierdzenie zasadności takiej tezy, Jego zdaniem, znajdujemy w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 2075/13): „…Przepisy dotyczące źródeł przychodów zawarte zostały w przepisach rozdziału 2 ustawy o.p.d.o.f. (art. 10 do art. 20), zaś przepisy dotyczące podstawy obliczenia i wysokość podatku znajdują się w rozdziale 6 u.p.d.o.f. W przepisach tych ogólna reguła dotycząca podstawy obliczenia podatku z art. 26 ust. 1 u.p.d.o.f. dotycząca dochodu ustalonego zgodnie z art. 9 i art. 24 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. została ograniczona zastrzeżeniami wynikającymi z art. 29-30c, art. 30e i art. 30f u.p.d.o.f. Przesądza to zatem, że regulacja z art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. stanowi lex specialis w stosunku do zasad opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności. Również w przypadku przedsiębiorców opłacających podatek liniowy zawarto zastrzeżenie, że regulacja ta nie dotyczy dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 30 u.p.d.o.f. Gdyby ustawodawca z zakresu art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. chciał wyłączyć nagrody i wygrane otrzymane w konkursach związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez ich uczestników, uczyniłby to poprzez stosowny zapis w treści tego przepisu. Brak takiego zapisu oznacza, że związek konkursu z działalnością gospodarczą podatnika nie wpływa na sposób opodatkowania wygranej ( nagrody)”.

Wnioskodawca wskazuje, że Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2014 r., nr IPPB1/415-380/14-2/EC stwierdził, że: „…W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursu, tj. przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, będzie podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy…”.

NSA w wyroku z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. akt FSK 232/13 stwierdził, że: „ art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdof nie zawiera żadnego ograniczenia podmiotowego, które uniemożliwiłoby objęcie jego zakresem osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. W rezultacie w ocenie Sądu, możliwe jest opodatkowanie ryczałtem nagród uzyskanych również przez przedsiębiorców i to także wówczas, gdy konkurs jest związany z przedmiotem działalności gospodarczej: – gdyby ustawodawca z zakresu art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. chciał wyłączyć nagrody i wygrane otrzymane w konkursach związanych z działalnością gospodarczą przez ich uczestników uczyniłby to poprzez stosowny zapis w treści tego przepisu. Brak takiego zapisu oznacza, że związek konkursu z działalnością gospodarczą podatnika nie wpływa na sposób opodatkowania wygranej (nagrody)”.

Podobne stanowisko, zdaniem Wnioskodawcy, znajdujemy w interpretacji indywidualnej z dnia 30 października 2012 r., nr ILPB2/413-725/12-2/AJ, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 czerwca 2014 r., nr IPPB1/415-380/14-2/EC, wyroku NSA z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 232/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieopłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów. W 2018 r. brał On udział w loterii promocyjnej pn. „...”. Organizatorem loterii był Bank … S.A., w którym Wnioskodawca posiada firmowe konto. Loteria była przeprowadzona na podstawie regulaminu, który szczegółowo określa nazwę konkursu, organizatora, uczestników, nagrody, warunki uprawniające do udziału w konkursie oraz przystąpienia do losowania nagrody i sposób wyłonienia zwycięzców. Aby przystąpić do losowania należało uzyskać największą liczbę losów zależną od wielkości transakcji walutowych. W wyniku losowania Wnioskodawca otrzymał nagrodę rzeczową w postaci samochodu. Odbiór samochodu został potwierdzony fakturą VAT wystawioną przez salon samochodowy i protokołem zdawczo-odbiorczym wystawionym przez Bank. Wnioskodawca nadmienił, że w regulaminie konkursu ujęto jako potwierdzenie odbioru protokół zdawczo-odbiorczy.

Przychód (nagroda) uzyskany z tytułu udziału w loterii związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowi przychód z tej działalności i podlega opodatkowaniu tak jak pozostałe przychody z działalności gospodarczej. Należy bowiem zauważyć, że w przypadku takich konkursów, loterii promocyjnych oraz sprzedaży premiowych, warunkiem koniecznym udziału jest prowadzenie działalności gospodarczej.

Natomiast, w myśl z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Jak wynika z powyższego, podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, sami dokonują opodatkowania tych dochodów.

Tym samym należy wskazać, że wartość wygranej uzyskanej przez osobę fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, z tytułu udziału w loterii stanowi przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Brak jest bowiem uzasadnienia do wyłączenia ze źródła przychodów jaką stanowi pozarolnicza działalność gospodarcza ww. nagrody, w sytuacji gdy dane czynności wykonywane są w ramach działalności zarobkowej prowadzonej we własnym imieniu i na własny rachunek, a ponadto działalność ta ma charakter zorganizowany i ciągły (powtarzalny i stały), a więc zostaną spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji nagroda otrzymana w akcjach promocyjnych (konkursach, loteriach promocyjnych i sprzedażach premiowych) przez osobę fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą (przedsiębiorców) w związku z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą nie podlega opodatkowaniu zryczałtowaną stawką 10% wartości nagrody, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako nagroda wydana w ramach konkursu, loterii promocyjnej czy też sprzedaży premiowej.

Przedsiębiorcy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą muszą opodatkować przychód z tytułu otrzymanych nagród na tych samych zasadach co pozostałe przychody z prowadzonej przez te osoby działalności gospodarczej.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymana przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nagroda rzeczowa w postaci samochodu stanowi przychód z tej działalności, o którym mowa w art. art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 1 i art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, stosownie do wybranej przez Wnioskodawcę formy opodatkowania.

Nadmienia się ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz wyroków sądów administracyjnych – wskazać należy, że interpretacje te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Niemniej jednak, funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same albo zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe, jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania, w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.). Niemniej jednak, w praktyce sytuacje takie mogą mieć miejsce, choćby z uwagi na przewidzianą przez ustawodawcę możliwość zmiany interpretacji indywidualnej w trybie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak wynika z powołanego unormowania, przesłanką dla rozważenia zmiany interpretacji indywidualnej (tj. w istocie zmiany stanowiska w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego) jest w szczególności ugruntowanie się linii orzeczniczej sądów, w której prezentowany jest odrębny niż zawarty w tym rozstrzygnięciu pogląd dotyczący interpretacji określonego przepisu lub przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.