Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.32.2019.2.JK2
z 26 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2019 r. (data nadania 4 marca 2019 r., data wpływu 4 marca 2019 r.) na wezwanie z dnia 15 lutego 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.32.2019.1.JK2 (data nadania 15 lutego 2019 r., data doręczenia 25 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów otrzymanych w ramach projektu finansowanego z bezzwrotnej pomocy Rządu Norwegii dla Rządu Wietnamu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów otrzymanych w ramach projektu finansowanego z bezzwrotnej pomocy Rządu Norwegii dla Rządu Wietnamu.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 15 lutego 2019 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.32.2019.1.JK2 (data nadania 15 lutego 2019 r., data doręczenia 25 lutego 2019 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 4 marca 2019 r. (data nadania 4 marca 2019 r., data wpływu 4 marca 2019 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z dniem 1 lipca 2018 r. Wnioskodawczyni podpisała kontrakt jako konsultant indywidualny (osoba fizyczna) z agendą ONZ w Wietnamie (UNDP) na realizację usługi konsultingowej w ramach projektu finansowanego z bezzwrotnej pomocy Rządu Norwegii dla Rządu wietnamskiego. Zakontraktowana pierwotnie realizacja była przewidziana w terminie do 31 sierpnia 2018 r. Kontrakt opiewał na 8.900 USD. Następnie datę realizacji kontraktu przedłużono do 31 grudnia 2018 r. i nieco rozszerzono zakres usług i kwotę kontraktu (do 12.900 USD). Składki na poczet podatku dochodowego nie były płacone ani przez UNDP (zgodnie z paragrafem 15 załączonego kontraktu), ani też przez Wnioskodawczynię (zgodnie z telefoniczną konsultacją z infolinią KIS, gdzie udzielono informacji o prawdopodobnym zwolnieniu podatkowym.

W uzupełnieniu z dnia 4 marca 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że miejscem zamieszkania dla celów podatkowych w 2018 r. jest Polska. Podpisany kontrakt nosi znamiona umowy o dzieło. Wnioskodawczyni kontrakt podpisała jako osoba fizyczna, zgodnie z wymogami ONZ. Wówczas Wnioskodawczyni nie prowadziła również działalności gospodarczej. Bezzwrotna pomoc finansowa została przyznana na podstawie umowy pomiędzy Norwegią a Wietnamem. Organ odpowiedzialny: M. Beneficjentem systemowym środków był U.V. Wietnam Faza II. Działania Wnioskodawczyni dotyczyły bezpośredniej realizacji celów programu poprzez stworzenie konkretnych biznesmodeli opartych na naturalnych produktach pochodzących z terenów leśnych oraz na ekoturystyce, wspierających inicjatywę powstania jurysdykcji wolnych od deforestacji w regionie C. wspierającej implementację w Wietnamie. Stworzenie wyżej wymienionych biznesmodeli (oraz dokumentów wspierających) składało się z wielu etapów oraz czynności, które Wnioskodawczyni wymienia poniżej:

1. stworzenie planu pracy z wyróżnionymi etapami i listą środków niezbędnych do stworzenia:
   1. 4 biznesmodeli dotyczących stworzenia dodatkowych zrównoważonych źródeł dochodu opartych na naturalnych zasobach leśnych dla miejscowej ludności,
      
   2. zestawu map lasów naturalnych na obszarze projektowym wraz z ich typologią oraz innymi niezbędnymi informacjami (rodzaj lasu, właściciel/zarządca, status, rodzaj i stan degradacji, gęstość i rodzaj populacji, średni dochód populacji, źródła dochodu populacji, etc.),
      
   3. zestawu map wskazujących strefy leśne wraz ze współczynnikami wskazującymi przydatność danej strefy dla każdego ze stworzonych biznesmodeli,
      
   4. klasyfikacji stref w zadanym obszarze ze względu na rodzaj oraz wielkość wsparcia potrzebnego do realizacji inicjatywy stworzenia jurysdykcji wolnych od deforestacji,
2. zebranie danych w trakcie misji polowej (H. oraz region C., 3 tygodnie), której Wnioskodawczyni była kierownikiem i zarządzała w jej trakcie pracami ekipy lokalnej,
   
3. analiza i synteza danych zebranych podczas misji polowej,
   
4. analiza, tłumaczenie oraz synteza dokumentów zebranych od instytucji partnerskich oraz udostępnionych przez U.,
   
5. analiza, tłumaczenie oraz synteza dokumentów zebranych podczas badań baz dokumentów,
   
6. współpraca i konsultacje z lokalnymi członkami zespołu projektowego,
   
7. stworzenie dokumentów 1-4 wymienionych w punkcie a),
   
8. dostarczenie gotowych dokumentów z punktu g) do zamawiającego – UNDP.
   
   
   

Wyżej wymienione czynności Wnioskodawczyni wykonywała samodzielnie, konsultując wyniki poszczególnych etapów z przyszłym odbiorcą dokumentów, reprezentantką zamawiającego (N.- UNDP D.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji ma zastosowanie zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę fakt, że otrzymane przez Nią dochody pochodzą od rządów państw obcych, przyznanych na podstawie umowy między rządem Norwegii a rządem Wietnamu w postaci bezzwrotnej pomocy, oraz fakt, że działania bezpośrednio realizowały cele programu finansowanego z owej bezzwrotnej pomocy, Wnioskodawczyni wnioskuje o zastosowanie zwolnienia zgodnie z 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia zastosowania do dochodów uzyskanych od agendy OZN w Wietnamie (UNDP) ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Zatem korzystanie z tego zwolnienia jest uzależnione od łącznego spełnienia obydwu przesłanek określonych w tym przepisie, dotyczących pochodzenia środków pomocowych, jak również bezpośredniej realizacji przez podatnika celu programu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni podpisała kontrakt jako konsultant indywidualny (osoba fizyczna) z agendą ONZ w Wietnamie (UNDP) na realizację usługi konsultingowej w ramach projektu finansowanego z bezzwrotnej pomocy Rządu Norwegii dla Rządu wietnamskiego. Bezzwrotna pomoc finansowa została przyznana na podstawie umowy pomiędzy Norwegią a Wietnamem. Organ odpowiedzialny: M. Beneficjentem systemowym środków był U. Wietnam Faza II. Czynności Wnioskodawczyni wykonywała samodzielnie, konsultując wyniki poszczególnych etapów z przyszłym odbiorcą dokumentów, reprezentantką zamawiającego (N.- UNDP D.).

W świetle powyższego to nie strona polska jest beneficjentem pomocy, nie jest także upoważniona do rozdzielania tych środków. Oznacza to, że warunek określony w lit. a przedmiotowej regulacji, nie jest spełniony. Tym samym, cytowane wcześniej zwolnienie podatkowe nie może mieć zastosowania do przychodów Wnioskodawczyni realizującej cele projektu w ramach kontraktu mającego znamiona umowy o dzieło.

Powyższe stanowisko znalazło również poparcie w wyroku WSA w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 3170/08, utrzymanym w mocy przez NSA wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FSK 1214/09. Przedmiotem sporu w sprawie rozpatrywanej przez Sądy, co prawda była kwestia możliwości zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy do dochodów uzyskiwanych przez osobę, która jako ekspert krótkoterminowy uczestniczyła w realizacji projektu, wdrażanego w ramach umowy twinningowej przez przedstawiciela austriackiej administracji publicznej we współpracy z MSWIA i polską Policją w Albanii, jednakże wyrok ten w sposób jasny określa przesłanki jakie muszą zaistnieć, aby można było uznać, iż został spełniony warunek określony w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy, tj. pochodzenia środków pomocowych.

WSA w Warszawie stwierdził: „Regulacja ta [ art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy] ustanawia szereg przesłanek warunkujących objęcie określonych dochodów, ustanowionym w niej zwolnieniem od podatku dochodowego i tylko w przypadku łącznego spełnienia wszystkich tych przesłanek możliwe jest uznanie, że dochody te nie podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów u.p.d.o.f. W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Skarżącego stan faktyczny, kluczowym zagadnieniem dla rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy jest to, z jakich środków realizowane są dochody podatnika. Powyższy przepis wymaga, aby dochody te pochodziły ze środków bezzwrotnej pomocy, przyznanych przez wskazane w nim podmioty, tj. rządy państw obcych, organizacje międzynarodowe lub międzynarodowe instytucje finansowe. Nie jest to jednak w tym zakresie jedyny wymóg. Konieczne jest bowiem jeszcze, aby środki te zostały przyznane na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi podmiotami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe. W tych ogólnie nakreślonych ramach dotyczących rodzaju środków, z których pochodzą podlegające zwolnieniu od podatku dochody, mieszczą się także wymienione po słowach "w tym" – środki programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i środki z programów NATO. Do tego rodzaju środków przyznawanych przez te dwa ostatnie podmioty, tj. Unię Europejską i NATO, odnosi się więc w równym stopniu wymóg, aby przyznane one zostały na podstawie wskazanej w tym przepisie, tj. jednostronnej deklaracji lub umowy zawartej z tymi podmiotami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe. Wbrew twierdzeniu Skarżącego, nie ulega przy tym wątpliwości, iż chodzi tu o Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe Rzeczypospolitej Polskiej, a nie jakiegokolwiek innego państwa na świecie. Świadczy o tym, choćby użycie wielkich liter w wyrazach "Radę Ministrów", co oznacza, iż chodzi tu o określany tym mianem konstytucyjny organ władzy wykonawczej Rzeczypospolitej Polskiej (rozdział VI Konstytucji RP), a nie o rządy (rady ministrów) innych państw. Z kolei użycie małych liter w zwrotach "właściwego ministra" lub "agencje rządowe" podyktowane jest tym, iż tego rodzaju organów państwowych jest w Polsce wiele. Kwestia ta jest, w ocenie Sądu, na tyle oczywista, iż powyższej oceny nie może zmienić, podniesiona w trakcie rozprawy sądowej przez pełnomocnika Skarżącego okoliczność, iż w jednym z poprzednich brzmień art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f., obowiązującym w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 1 stycznia 2003 r., użyte było określenie "Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej", co można wytłumaczyć jedynie brakiem konsekwencji ustawodawcy w stosowaniu określonej konwencji językowej, czy też legislacyjnej, nie zaś zamierzoną zmianą zakresu stosowania tego przepisu.

Jeżeli zatem, w myśl powyższego przepisu, środki pomocowe powinny być przyznane, m.in. na podstawie umów zawartych z Radą Ministrów, właściwym ministrem lub agencjami rządowymi Rzeczypospolitej Polskiej, to zrozumiałe jest, że beneficjentami tych środków, a więc adresatami przyznanej na takiej podstawie bezzwrotnej pomocy, były podmioty polskiego prawa publicznego, bądź prywatnego. Tylko w kategoriach teoretycznych należy traktować sytuację, w której, np. na podstawie umowy zawartej z Radą Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej adresatami przyznanych w ten sposób środków pomocowych byłyby podmioty zagraniczne. W tym też kontekście należy odczytywać zakres i znaczenie użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f., bezpośrednio przed sformułowaniem stanowiącym o "zawartych umowach", wyrażenia "na podstawie jednostronnej deklaracji".

Natomiast przyjęcie poglądu postulowanego przez Skarżącego oznaczałoby, iż zwolnienie od podatku dochodowego ustanowione na podstawie powyższego przepisu obejmowałoby dochody otrzymywane przez podatników podlegających regulacjom u.p.d.o.f., którzy realizowali bezpośrednio cel dowolnego programu, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy udzielonej przez wymienione w tym przepisie kategorie podmiotów, tj. rządy państw obcych, organizacje międzynarodowe lub międzynarodowe instytucje finansowe, niezależnie od tego, kto był adresatem tej pomocy, byleby tylko środki te były przyznane na podstawie jednostronnej deklaracji któregokolwiek z tych podmiotów lub na podstawie umowy zawartej przez taki podmiot z radą ministrów, właściwym ministrem lub agencją rządową jakiegokolwiek państwa. Byłoby to zatem zwolnienie o charakterze generalnym, obejmujące też sytuacje, w których, np. rząd Japonii na podstawie jednostronnej deklaracji udzielił bezzwrotnej pomocy określonym instytucjom w Korei, bądź też rząd Chińskiej Republiki Ludowej udzielił takiej pomocy jednemu z krajów rozwijających się, na podstawie umowy zawartej z radą ministrów tego kraju.

W ocenie Sądu, nie ma żadnych podstaw, aby przyjąć, iż polski ustawodawca kształtując politykę fiskalną państwa, miałby w tak szerokim zakresie rezygnować z opodatkowania dochodów otrzymywanych przez polskich podatników w ramach realizacji wszystkich tego rodzaju przedsięwzięć pomocowych. Nie wyklucza to oczywiście możliwości ustanawiania określonych zwolnień od podatku lub przyjmowania innych preferencyjnych zasad opodatkowania w drodze bilateralnych lub wielostronnych umów międzynarodowych, jednakże podstawy takich zwolnień nie należy upatrywać w będącym przedmiotem interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f.

Gdyby intencją ustawodawcy było rzeczywiście zwolnienie od podatku dochodów otrzymanych przez podatników w ramach każdej formy świadczenia bezzwrotnej pomocy przez podmiot należący do jednej z trzech wymienionych w tym przepisie kategorii, skierowanej do dowolnego adresata i niezależnie od podstawy udzielenia tej pomocy, to treść tego przepisu zawarta w lit. a) kończyłaby się po słowach "programów NATO".

Należy ponadto zwrócić uwagę, iż przepis ten został wprowadzony do u.p.d.o.f. od dnia 1 stycznia 1997 r., na mocy art. 1 pkt 7 lit. h) ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 137, poz. 638). Od tego czasu treść tego przepisu była kilkakrotnie zmieniana, jednakże jego istota od początku jego obowiązywania pozostała niezmieniona, chodziło w nim mianowicie i chodzi nadal o nieopodatkowywanie bezzwrotnej pomocy udzielanej, ogólnie rzecz ujmując – Polsce, a więc podmiotom prawa polskiego – instytucjom państwowym, samorządowym, społecznym bądź też nawet podmiotom prawa prywatnego, np. przedsiębiorcom. Innymi słowy, Państwo Polskie zrezygnowało z opodatkowywania (bezpośredniego lub pośredniego) udzielanej mu bezzwrotnej pomocy, taki był bowiem zwykle wymóg ze strony podmiotów udzielających tej pomocy. Zazwyczaj pomoc taka przyznawana jest na konkretnie określone cele o charakterze społecznym lub gospodarczym, nie zaś w celu zwiększania wpływów budżetowych Państwa – beneficjenta pomocy. Rozwiązaniom przyjętym na gruncie u.p.d.o.f towarzyszyły również, realizujące te same założenia, uregulowania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, czy też podatku od towarów i usług.

Natomiast w rozpatrywanej sprawie, wprawdzie środki bezzwrotnej pomocy pochodziły od Unii Europejskiej, to jednak przeznaczone były dla Albanii i w związku z tym, uwzględniając treść art. 21 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.f., przepis ten nie mógł stanowić podstawy prawnej do zwolnienia od podatku, dochodów otrzymanych przez Skarżącego w związku z uczestniczeniem przez niego w realizacji tego przedsięwzięcia. Tym samym nieuzasadniony jest zarzut Skarżącego dotyczący naruszenia tego przepisu przez organy podatkowe.”

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przesłanka dotycząca pochodzenia środków nie została spełniona, gdyż środki pomocowe nie zostały przyznane stronie polskiej, tylko Rządowi Wietnamu. Dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma okoliczność, aby beneficjentem pomocy była Polska.

Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że nie jest również spełniona przesłanka z lit. b w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika bowiem z ugruntowanej linii orzecznictwa sądów administracyjnych dotyczącej tej regulacji, przedmiotowym zwolnieniem podatkowym nie są objęte dochody osoby będącej podwykonawcą bezpośredniego wykonawcy.

W wyrokach wpisujących się w ten nurt orzecznictwa podnosi się argument, który również organ interpretacyjny, że treść użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy, wyrazu „bezpośrednio” należy odczytywać w związku z dalszą częścią tego przepisu, z której wynika, że bezpośrednio nie realizują programu pomocowego podwykonawcy, oraz z treścią lit. a tego unormowania, która wskazuje na podmioty uprawnione do przekazywania środków. Podkreśla się również, że „nie do przyjęcia jest taka wykładnia omawianego przepisu, że do zakresu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym – zaliczają się również osoby będące pracownikami czy wykonawcami dzieła dla bezpośredniego wykonawcy zadań, dla realizacji których objęte zwolnieniem środki zostały przyznane, o ile zatrudnione są przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań” (prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 230/09). Ten sposób rozumienia warunku „bezpośredniości” widoczny jest m.in. w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo w wyrokach: z dnia 15 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 58/08, z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt II FSK 1265/09, z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 48/10, z dnia 20 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1425/10, z dnia 19 czerwca 2012 r. sygn. akt II FSK 2487/10, z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2608/10, z dnia 4 września 2012 r., sygn. akt II FSK 198/11, z dnia 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1581/11, z dnia 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1645/11 oraz z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 445/12.

Zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit.b ustawy. Faktu tego nie zmienia wykonywanie przez Wnioskodawczynię określonych zadań na rzecz realizacji projektu. Przedmiotowe czynności wykonywane są bowiem na zlecenie zamawiającego (N.- UNDP D.) podmiotu bezpośrednio realizującego cel programu oraz przy wykorzystaniu środków przez niego otrzymanych, a nie przekazanych bezpośrednio Wnioskodawczyni. Innymi słowy, wprawdzie Wnioskodawczyni jest zaangażowana w realizację celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, jednak to nie ona realizuje program bezpośrednio. Za bezpośrednią realizację celu programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy odpowiada bowiem M., który jest stroną umowy o dofinansowanie, i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie postanowień zawartej umowy (beneficjent pomocy).

W konsekwencji, dochody Wnioskodawczyni otrzymane od rządu państwa obcego nie są objęte zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszedłem) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie ani weryfikacji w ramach przedmiotowego postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest uprawniony, a tym bardziej obowiązany, do oceny dołączonych dokumentów. Związany jest wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.