Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.88.2019.1.RR
z 27 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2019 r. (data wpływu 7 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z nieodpłatnym świadczeniem przyznawanym w ramach organizowanych akcji promocyjnych w części dotyczącej:

• zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe,

• zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą – jest nieprawidłowe,

• wystawienia informacji PIT-8C – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z nieodpłatnym świadczeniem przyznawanym w ramach organizowanych akcji promocyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

1. sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia PKD 46.42.Z;
2. handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi PKD 46;
3. handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi PKD 47;
4. transport drogowy towarów oraz działalność usługowa związana z przeprowadzkami PKD 49.4;
5. magazynowanie i przechowywanie towarów PKD 52.1;
6. działalność usługowa wspomagająca transport PKD 52.2;
7. działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana PKD 62;
8. pozostała finansowa działalność usługowa, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych PKD 64.9;
9. reklama, badanie rynku i opinii publicznej PKD 73;
10. wynajem i dzierżawa PKD 77.
    
    

Wnioskodawca planuje przeprowadzenie dwóch akcji promocyjnych. Będzie On głównym organizatorem akcji promocyjnych (sprzedaży premiowej oraz programu lojalnościowego). Natomiast wszelkie działania związane z przeprowadzeniem akcji promocyjnych ma wykonywać podmiot świadczący profesjonalną obsługę takich akcji.

Pierwsza akcja promocyjna (sprzedaż premiowa) przeznaczona jest dla:

1. pełnoletnich osób fizycznych, posiadających pełną zdolność do czynności prawnych, zamieszkałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej działalność gospodarczą, w ramach której kupują towary Organizatora na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej;
2. osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym ustawa przyznaje zdolność prawną (spółki jawne, spółki partnerskie, spółki komandytowe, spółki komandytowo-akcyjne), mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą, w ramach której kupują towary Organizatora na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Druga akcja promocyjna (program lojalnościowy) przeznaczona jest dla:

1. pełnoletnich osób fizycznych, posiadających pełną zdolność do czynności prawnych, zamieszkałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zatrudnionych przez podmioty wskazane w pkt 1 i 2 powyżej na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej które w imieniu tych podmiotów składają zamówienia na towary Organizatora i mają nadany kod partnerski,
2. pełnoletnich osób fizycznych, posiadających pełną zdolność do czynności prawnych, zamieszkałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które polecą towary Organizatora i mają nadany kod partnerski.
   
   

Program lojalnościowy nie będzie zawierał elementów sprzedaży premiowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pojęcie „sprzedaży premiowej” nie zostało zdefiniowane ani w słowniku, ani w przepisach prawa. Używając pojęcia „sprzedaż premiowa”, Wnioskodawca nadaje mu znaczenie przyjęte w orzecznictwie administracyjnym m.in. przez NSA w wyroku z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 2758/14, zgodnie z którym dla „sprzedaży premiowej” możliwe jest wyodrębnienie następujących cech charakterystycznych: (1) sprzedaż premiowa występuje w odniesieniu do sprzedaży, (2) przedmiotem sprzedaży jest sprzedaż towarów bądź usług (3) elementem sprzedaży jest uzyskanie przez nabywcę towaru bądź usługi „premii”.

Program lojalnościowy nie będzie przewidywał nagród dla nabywców towarów (takie nagrody przewidziane będą w pierwszej akcji promocyjnej – sprzedaży premiowej przeznaczonej dla nabywców towarów), lecz dla osób składających zamówienia na towary Wnioskodawcy.

Sprzedaż premiowa oraz program lojalnościowy będą zachęcały do zakupu wszystkich towarów będących w asortymencie Wnioskodawcy. Do towarów będących w asortymencie Wnioskodawcy zalicza się szerokiego rozumiany asortyment środków ochrony osobistej, m.in.: środki służące ochronie rąk, środki służące ochronie ciała, środki służące ochronie przed upadkiem z wysokości, środki służące ochronie głowy, środki służące ochronie słuchu, środki służące ochronie oczu i twarzy, środki służące ochronie dróg oddechowych, środki służące ochronie nóg, środki higieny i czystości, wyposażenia zakładów i narzędzia, środki ochrony przeciwpożarowej oraz pozostałe artykuły będące w asortymencie Wnioskodawcy.

Każda osoba przystępująca do akcji promocyjnej, tj. sprzedaży premiowej lub programu lojalnościowego nieodpłatnie otrzyma od Wnioskodawcy tzw. pakiet startowy. Na pakiet startowy będzie się składał zestaw: 50 personalizowanych wizytówek, 50 breloczków, ulotka informacyjna oraz estetyczny kartonik, w który będzie zapakowana zawartość. Aby otrzymać pakiet startowy osoba zobowiązana będzie jedynie podać dane niezbędne do wydrukowania wizytówki (tj. imię i nazwisko oraz opcjonalnie numer telefonu komórkowego i adres e-mail), a także adres na jaki Wnioskodawca ma ten pakiet startowy wysłać. Przybliżona wartość zestawu na moment sporządzenia wniosku o wydanie interpretacji wynosi 158 zł netto, na co składa się: 45 zł netto to koszt 50 szt. personalizowanych wizytówek i ulotki informacyjnej i estetycznego kartonika, 3 zł netto to koszt zafoliowania zestawu wizytówek, 120 zł netto to koszt zestawu 50 szt. breloczków. Zestaw startowy będzie wysyłany do osoby, która przystąpi do programu, na koszt Wnioskodawcy. Koszt wysyłki zestawu do osoby która przystąpi do programu to ok. 9 zł netto. Wartość zestawu startowego wraz z kosztami wysyłki wynosi w przybliżeniu 177 zł. Pakiet startowy otrzyma każdy z uczestników, który przystąpi do programu niezależnie od tego, czy będzie dokonywał zakupów i w jakiej wysokości. Wydanie zestawu startowego również nie będzie uzależnione od dokonania zakupu towarów bądź złożenia zamówienia.

W skład zestawu startowego nie będą wchodziły towary będące w asortymencie Wnioskodawcy.

Pakiety startowe nie będą przyznawane na rzecz pracowników Wnioskodawcy ani na rzecz osób pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym (np. umowa zlecenia, umowa o dzieło).

Głównym celem wręczenia pakietu startowego jest zachęcenie do wzięcia udziału w akcji promocyjnej, a w konsekwencji zwiększenie sprzedaży towarów Wnioskodawcy.

Pakiet startowy będzie przyznany jednokrotnie i nie będzie możliwości ponownego otrzymania pakietu startowego np. poprzez wzięcie udziału w ponownej edycji akcji promocyjnej.

W ramach pierwszej akcji promocyjnej na rzecz podmiotów wskazanych w pkt 1 i w pkt 2 Wnioskodawca zamierza prowadzić sprzedaż premiową polegającą na przyznaniu punktów tymczasowych w zamian za dokonane u Organizatora akcji promocyjnej zakupy. Wnioskodawca w czasie trwania akcji promocyjnej będzie przyznawał uczestnikom punkty za składanie zamówień na towary. Szczegółowe zasady wymiany punktów na nagrody będzie określał Regulamin sprzedaży premiowej. Intencją jest nagrodzenie wszystkich uczestników sprzedaży premiowej, którzy spełnią określone w Regulaminie sprzedaży premiowej warunki do przyznania nagrody. Punkty tymczasowe przyznane przez Organizatora będą rejestrowane na koncie uczestnika. Informacja dla uczestnika o liczbie punktów tymczasowych będzie uwidoczniona po zalogowaniu na koncie uczestnika. Po zapłaceniu za towar i jego odbiorze uczestnikom będzie przysługiwało prawo do wymiany zgromadzonych punktów na nagrody. Nagrodami mogą być towary będące w asortymencie Organizatora akcji promocyjnej albo towary niebędące w asortymencie organizatora akcji promocyjnej (zakupione przez Organizatora celem wręczenia w akcji promocyjnej). Dokładny katalog nagród dostępny będzie na stronie internetowej Organizatora akcji promocyjnej. Organizator pokrywa ewentualny podatek dochodowy w imieniu zdobywców nagród w taki sposób, że nagrody zostaną powiększone o dodatkową nagrodę pieniężną w kwocie odpowiadającej wysokości podatku obciążającego zdobywcę tej nagrody (ubruttowienie), tj. o 11,11% wartości nagrody, przeznaczone na zapłatę podatku dochodowego od osób fizycznych. Dodatkowa nagroda pieniężna nie zostanie wypłacona zdobywcom nagród, lecz zatrzymana przez Organizatora w celu wpłacenia jej do urzędu skarbowego tytułem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z przepisami prawa. Nagroda nie zostanie wydana, jeżeli liczba punktów zgromadzonych przez uczestnika akcji promocyjnej będzie mniejsza niż liczba punktów wymaganych do uzyskania danej nagrody, wybranej przez uczestnika. Uczestnik nie będzie mógł wymienić punktów na ekwiwalent pieniężny ani na nagrody spoza katalogu nagród.

W ramach drugiej akcji promocyjnej na rzecz podmiotów wskazanych w pkt 3 i w pkt 4 (powinno być: w pkt 1 i w pkt 2) Wnioskodawca zamierza wdrożyć program lojalnościowy polegający na przyznaniu punktów tymczasowych w zamian za polecenie jego towarów.

Akcja promocyjna przeznaczona jest dla osób fizycznych, które w czasie trwania akcji promocyjnej doprowadzą do sprzedaży określonych w regulaminie towarów Wnioskodawcy klientom końcowym. Promocja polega na tym, że osobom wskazanym w pkt 3 i w pkt 4 (powinno być: w pkt 1 i w pkt 2), które w czasie trwania akcji promocyjnej doprowadzą do sprzedaży towarów klientom końcowym będzie nadawany, tzw. kod partnerski dający prawo do otrzymania nagrody. Po wpisaniu kodu partnerskiego przez klienta składającego zamówienie, do kodu zostaną przypisane punkty. Punkty tymczasowe przyznane przez Organizatora będą rejestrowane na koncie uczestnika. Informacja dla uczestnika o liczbie punktów tymczasowych będzie uwidoczniona po zalogowaniu na koncie uczestnika. Uczestnikom będzie przysługiwało prawo do wymiany zgromadzonych punktów na nagrody.

Nagrodami mogą być towary będące w asortymencie Organizatora akcji promocyjnej oraz towary niebędące w asortymencie Organizatora akcji promocyjnej (zakupione przez Organizatora celem wręczenia w akcji promocyjnej). Dokładny katalog nagród dostępny będzie na stronie internetowej Organizatora akcji promocyjnej. Nagroda nie zostanie wydana, jeżeli liczba punktów zgromadzonych przez uczestnika akcji promocyjnej będzie mniejsza niż liczba punktów wymaganych do uzyskania danej nagrody, wybranej przez uczestnika konkursu. Uczestnik nie będzie mógł wymienić punktów na ekwiwalent pieniężny ani na nagrody spoza katalogu nagród.

Zgodnie z regulaminem, uczestnik promocji jest zobowiązany do promowania towarów, a warunkiem otrzymania nagrody jest doprowadzenie do sprzedaży towarów klientom końcowym. Szczegółowe zasady akcji promocyjnej będzie określał Regulamin programu lojalnościowego.

Dodatkowa nagroda pieniężna nie zostanie wypłacona zdobywcom nagród, lecz zatrzymana przez Organizatora w celu wpłacenia jej do urzędu skarbowego tytułem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z przepisami prawa. Nagroda nie zostanie wydana, jeżeli liczba punktów zgromadzonych przez uczestnika akcji promocyjnej będzie mniejsza niż liczba punktów wymaganych do uzyskania danej nagrody, wybranej przez uczestnika. Uczestnik nie będzie mógł wymienić punktów na ekwiwalent pieniężny, ani na nagrody spoza katalogu nagród.

Nagrody nie będą przyznawane na rzecz pracowników Wnioskodawcy ani na rzecz osób pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym (np. umowa zlecenia, umowa o dzieło). Wnioskodawca będzie ponosił koszty związane z akcjami promocyjnymi, w tym finansował nagrody, o których mowa we wniosku. Jednorazowa wartość przedmiotowych nagród będzie mieściła się w przedziale od kilkudziesięciu złotych do kilku tysięcy złotych. Wysokość nagrody będzie uzależniona od ilości punktów zebranych przez uczestnika akcji promocyjnej w trakcie trwania akcji promocyjnej Szczegółowe zasady wymiany punktów na nagrody będzie określał Regulamin sprzedaży premiowej i Regulamin programu lojalnościowego. Kod partnerski, o którym mowa we wniosku, jest to numer identyfikujący danego uczestnika akcji promocyjnej i dający mu prawo otrzymania nagrody. Przed złożeniem zamówienia klient będzie mógł wpisać kod partnerski i wtedy do tego kodu zostaną przypisane punkty. Jeżeli zamawiający wpisze kod partnerski osoby, która mu poleciła składanie zamówień, wtedy posiadacz kodu otrzyma stosowną „prowizję” (punkty). Składający zamówienie również otrzyma punkty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wydaniem pakietu startowego o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł, na Wnioskodawcy nie będzie ciążyć obowiązek pobrania podatku (w charakterze płatnika) od osoby fizycznej otrzymującej pakiet startowy ani wystawienia na rzecz tej osoby informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wydaniem pakietu startowego o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł na Wnioskodawcy nie będzie ciążyć obowiązek pobrania podatku (w charakterze płatnika) od osoby fizycznej otrzymującej pakiet startowy ani wystawienia na rzecz tej osoby informacji PIT-8C.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny, co jest przychodem z „innych źródeł”. Użycie przez ustawodawcę zwrotu „w szczególności” przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl jednak art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie wszystkich warunków określonych w powołanym zwolnieniu, tj.:

1. otrzymanie świadczenia nie jest uzależnione od dokonania przez otrzymującego jakiejkolwiek czynności na rzecz świadczeniodawcy (brak zobowiązania wzajemnego),
2. świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
3. świadczenie nie jest nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności,
4. świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
5. jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
6. świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.
   
   

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” („Nowy Słownik Języka Polskiego PWN”, Warszawa 2003 r.). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W świetle powyższego, kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, ażeby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Aby otrzymać pakiet startowy osoba zobowiązana jest podać jedynie dane niezbędne do wydrukowania wizytówki (imię i nazwisko oraz opcjonalnie numer telefonu komórkowego i adres e-mail), a także adres na jaki należy wysłać pakiet startowy. Zestaw startowy będzie wręczany więc bezwarunkowo, tzn. pakiet startowy otrzyma każdy z uczestników, który przystąpi do programu niezależnie od tego, czy dokona zakupów i w jakiej wysokości. Teoretycznie możliwa będzie więc sytuacja, w której uczestnik przystąpi do programu, w konsekwencji czego otrzyma pakiet startowy i nie dokona żadnych zakupów. W takiej sytuacji pakiet startowy nie będzie podlegał zwrotowi. Upominki te – drobne przedmioty (tj. spersonalizowane wizytówki, ulotki informacyjne, estetyczny kartonik, breloczki) – są niskiej wartości (wartość pakietu startowego wraz z kosztami przesyłki nie przekracza 200 zł netto).

Zestaw startowy będzie wręczany osobom fizycznym które nie są pracownikami Wnioskodawcy oraz nie są związane z Wnioskodawcą stosunkiem cywilnoprawnym.

Głównym celem wręczenia pakietu startowego jest zachęcenie do wzięcia udziału w akcji promocyjnej, a w konsekwencji zwiększenie sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Ponadto, poprzez umieszczenie ulotki informacyjnej zestaw startowy pozostaje w związku z promocją i reklamą Wnioskodawcy. Równocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pojęcia „promocji” i „reklamy” nie zostały zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Zgodnie z definicją zawartą w „Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych” pod red. M Bańko, wyd. PWN W-Wa 2005 r. promocja to „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań”; zaś słownikowa „reklama” to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia. Posługując się pojęciem „promocji” i „reklamy” Wnioskodawca nadaje znaczenie nadane mu w orzecznictwie administracyjnym m.in. przez wyrok NSA z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 2009/11. „Promocją” są działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia, a „reklamą” rozpowszechnianie informacji o towarach i ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia.

Biorąc pod uwagę powyższe, wręczenie pakietu startowego pozostaje w związku z promocją lub reklamą Wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, spełnione są wszystkie przesłanki do zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 1 grudnia 2017 r., nr 0111-KDIB2-3.4011.200.2017.1.KB, gdzie czytamy: „Zatem należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie oferowane przez Wnioskodawcę świadczenie w postaci kuponu ma charakter nieodpłatny, jak wskazał Wnioskodawca udział Użytkowników nie powoduje konieczności ponoszenia przez nich jakichkolwiek kosztów związanych z samym udziałem, ani też uczestnicy nie dokonują żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie kuponu. Przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnego świadczenia (kuponu) będzie powodować u świadczeniobiorcy powstanie przychodu podatkowego, zaliczanego do przychodu z innych źródeł, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy założeniu, że nieodpłatne świadczenia, o których mowa we wniosku, nie należą do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy. Przy czym z uwagi na fakt, że świadczenie to będzie dokonywane w związku z promocją i reklamą świadczeniodawcy, gdyż wszystkie działania mają na celu promowanie działalności Spółki i reklamowanie Aplikacji, a w efekcie zachęcenie Użytkowników do korzystania z niej oraz powielenie dobrej opinii o Aplikacji wśród innych, potencjalnych nabywców i jednorazowa wartość tego świadczenia nie będzie przekraczać wartości określonej w treści wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania określonego tym przepisem. Tym samym, po stronie Wnioskodawcy nie będzie istniał obowiązek związany z dyspozycją art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzania rocznej informacji PIT- 8C dla osoby, która otrzyma przedmiotowe świadczenie”.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Należy zauważyć, że w zakresie świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, funkcjonują zwolnienia podatkowe. Zgodnie bowiem z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W zakresie tych świadczeń nie ma zatem obowiązku sporządzania informacji PIT-8C.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy w związku z wydaniem pakietu startowego o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł nie będzie ciążyć obowiązek pobrania podatku (w charakterze płatnika) od osoby fizycznej otrzymującej pakiet startowy ani wystawienia na rzecz tej osoby informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika w związku z nieodpłatnym świadczeniem przyznawanym w ramach organizowanych akcji promocyjnych:

• jest prawidłowe– w części dotyczącej zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej,
  

• jest nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą,
  

• jest nieprawidłowe – w części dotyczącej wystawienia informacji PIT-8C.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Z kolei art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wynika, że źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Spośród źródeł przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, ustawodawca wymienił tzw. „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie następujących warunków, tj.:

• świadczenie musi stanowić przychód, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy,
  

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
  

• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
  

• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
  

• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.
  
  

W praktyce przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Aby stwierdzić, czy nieodpłatne świadczenie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozstrzygnąć czy będzie ono otrzymywane przez uczestników w związku z promocją lub reklamą firmy.

W prawie podatkowym brak jest definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają również definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie głównym organizatorem akcji promocyjnych (sprzedaży premiowej oraz programu lojalnościowego). Sprzedaż premiowa oraz program lojalnościowy będą zachęcały do zakupu wszystkich towarów będących w asortymencie Wnioskodawcy. Każda osoba przystępującą do akcji promocyjnej, tj. sprzedaży premiowej lub programu lojalnościowego nieodpłatnie otrzyma od Wnioskodawcy tzw. pakiet startowy. Na pakiet startowy będzie się składał zestaw: 50 personalizowanych wizytówek, 50 breloczków, ulotka informacyjna oraz estetyczny kartonik, w który będzie zapakowana zawartość. Aby otrzymać pakiet startowy osoba zobowiązana będzie jedynie podać dane niezbędne do wydrukowania wizytówki (tj. imię i nazwisko oraz opcjonalnie numer telefonu komórkowego i adres e-mail), a także adres na jaki Wnioskodawca ma ten pakiet startowy wysłać. Wartość zestawu startowego wraz z kosztami wysyłki wynosi w przybliżeniu 177 zł. Pakiet startowy otrzyma każdy z uczestników, który przystąpi do programu niezależnie od tego, czy będzie dokonywał zakupów i w jakiej wysokości. Wydanie zestawu startowego również nie będzie uzależnione od dokonania zakupu towarów bądź złożenia zamówienia. W skład zestawu startowego nie będą wchodziły towary będące w asortymencie Wnioskodawcy.

Pakiety startowe nie będą przyznawane na rzecz pracowników Wnioskodawcy, ani na rzecz osób pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym (np. umowa zlecenia, umowa o dzieło). Głównym celem wręczenia pakietu startowego jest zachęcenie do wzięcia udziału w akcji promocyjnej, a w konsekwencji zwiększenie sprzedaży towarów Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2019 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2018 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2237).

Na podstawie § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wzory, o których mowa w § 1, stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2018 r.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przed dniem wejścia w życie rozporządzenia oświadczenia, deklaracje i informacje podatkowe zostały złożone na formularzach dotychczasowych (§ 2 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Zgodnie z ustalonym w rozporządzeniu wzorem informacji PIT-8C, dotyczy ona wyłącznie niektórych dochodów z kapitałów pieniężnych. Natomiast w przypadku podlegających opodatkowaniu należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, właściwym jest ujęcie tych przychodów w Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym PIT-11.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że oferowane osobie fizycznej przez Wnioskodawcę świadczenie w postaci tzw. pakietu startowego ma charakter nieodpłatny, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, aby otrzymać ten pakiet osoba fizyczna przystępująca do ww. akcji promocyjnych będzie jedynie zobowiązana do podania swoich danych bez konieczności ponoszenia przez nią jakichkolwiek kosztów związanych z przystąpieniem do tych akcji.

Ww. osoba nie dokona również żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie ww. pakietu.

Zatem, przekazanie przez Wnioskodawcę osobom fizycznym nieprowadzącym pozarolniczej działalności gospodarczej nieodpłatnego świadczenia w postaci pakietu startowego, będzie powodować u świadczeniobiorców powstanie przychodu podatkowego, zaliczanego do przychodu z innych źródeł, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym z uwagi na fakt, że: przedmiotowe świadczenie będzie dokonywane w związku z promocją i reklamą Wnioskodawcy (akcje promocyjne mają na celu promowanie działalności a w efekcie zachęcenie do zakupu Jego towarów), jednorazowa wartość ww. świadczenia nie będzie przekraczać wartości określonej w treści wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych oraz to, że pakiety startowe nie będą przyznawane na rzecz pracowników Wnioskodawcy, ani na rzecz osób pozostających z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym – zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym określonego ww. przepisem.

W związku z wydaniem osobom fizycznym nieprowadzącym pozarolniczej działalności gospodarczej pakietu startowego o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł, zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek pobrania podatku (w charakterze płatnika) ani wystawienia na rzecz tych osób informacji PIT-8C (informacji tej nie stosuje się do przychodów z innych źródeł uzyskanych od 1 stycznia 2018 r.). Wnioskodawca, stosownie do treści art. art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym zakresie nie będzie także zobowiązany do wystawienia Informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym PIT-11.

W przypadku osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, przekazanie nieodpłatnego świadczenia w postaci pakietu startowego, będzie powodować u nich powstanie przychodu podatkowego, zaliczanego do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby te zobowiązane będą opodatkować przychód z tytułu otrzymania pakietu startowego na tych samych zasadach, jak pozostałe przychody z działalności gospodarczej. W odniesieniu do tych osób nie znajdzie więc zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca w odniesieniu do ww. osób nie będzie pełnił funkcji płatnika wynikającej z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani też wystawiał tym osobom informacji o przychodach.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do osób fizycznych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej należało uznać za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej zastosowania zwolnienia przedmiotowego i pobrania podatku w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą oraz w części dotyczącej wystawienia informacji PIT-8C należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.