Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.147.2019.1.MC
z 29 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W październiku 2017 r. Sp. z o.o. otrzymała fakturę z dnia 5 października 2017 r. od kontrahenta unijnego na zakup sprzętu rentgenowskiego w ramach WNT. Za miesiąc październik 2017 r. podatnik złożył deklaracje VAT-UE oraz VAT-7 uwzględniającą powyższą transakcję oraz podatek należny i naliczony. Niestety konstrukcja faktury kontrahenta zagranicznego wprowadziła osobę księgującą w błąd. Przyjęto wykazaną kwotę z strony drugiej faktury jako końcową kwotę w wysokości 59.400,00 euro, a co za tym ujęto błędną wartość transakcji - błąd rachunkowy. Kwota prawidłowa to 198.000,00 euro. W związku z powyższym w dniu 25 lipca 2018 r. dokonano korekty deklaracji VAT okresu pierwotnego czyli 10/2017 wykazując poprawną kwotę transakcji i tym samym rozliczając neutralny podatek VAT od transakcji WNT.

Sp. z o.o. zgodnie z ustawą o VAT skorzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT, na mocy art. 86 ust. 10b pkt 2 Ustawy o VAT w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, gdyż:

• otrzymała fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego WNT, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
  

• uwzględniła kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
  

• nastąpił wyłącznie błąd rachunkowy w wartości a nie brak samego ujęcia WNT czy brak jego rozpoznania we właściwym czasie.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Sp. z o.o. zgodnie z ustawą o VAT, zachowuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego, w deklaracji pierwotnej czyli za 10/2017, o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT w wyżej opisanym zdarzeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sp. z o.o. stoi na stanowisku, że zgodnie z ustawą o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT, na mocy art. 86 ust. 10b pkt 2 Ustawy o VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, pod warunkiem, że podatnik:

• otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego WNT, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy - w omawianym przypadku warunek został spełniony,
  

• uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy - w omawianym przypadku warunek został spełniony,
  

• nastąpił błąd rachunkowy w wartości a nie brak samego ujęcia WNT czy brak jego rozpoznania we właściwym czasie.
  
  
  

W powyższe wpisuje się wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 września 2017 r., I SA/Kr 709/17, w którym sąd stwierdził, że nie zawsze ograniczenia w odliczeniu VAT wynikające z polskich przepisów są zgodne z regulacjami unijnymi, a tym samym konieczne staje się pominięcie polskich regulacji i zastosowanie przepisów dyrektywy VAT wprost.

Na podstawie treści Ordynacji podatkowej art. 2a: niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

Sp. z o.o stoi na stanowisku, że zgodnie z ustawą o VAT, nie traci prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT w wyżej opisanym przypadku, gdyż przepis ten nie zawiera stwierdzenia w niepomylonej wartości. Artykuł 86 ust. 10b pkt 2 Ustawy o VAT bowiem dotyczy sytuacji gdy nie otrzymano faktury w terminie i ujęto ją wstecz w przypadku otrzymania faktury po wskazanym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 10g ustawy w przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a, faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin.

W myśl art. 86 ust. 10h ustawy otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a, upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał tę fakturę.

Na podstawie art. 86 ust. 10i ustawy w przypadku uwzględnienia przez podatnika kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. b i pkt 3, podatnik może odpowiednio zwiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w odniesieniu do którego nie upłynął jeszcze termin do złożenia deklaracji podatkowej.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W myśl art. 86 ust. 13a ustawy jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do cytowanych powyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przypadku gdy podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu takiego nabycia.

Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy muszą być spełnione następujące warunki:

• podatnik powinien otrzymać fakturę wystawioną na jego rzecz przez unijnego dostawcę w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
  

• podatnik powinien uwzględnić kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.
  
  
  

Oznacza to, że zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. dla obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego istotne jest równoczesne uwzględnienie kwoty podatku należnego we właściwej deklaracji podatkowej (tj. tej, w której rozlicza się podatek VAT z uwzględnieniem terminu powstania obowiązku podatkowego), przy czym nie może to nastąpić później niż w ciągu trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jeżeli następuje to w terminie późniejszym, podatnik nie traci prawa do odliczenia podatku, ale wykonuje je w deklaracji podatkowej składanej „na bieżąco”. Nowa regulacja zakłada bowiem, że w przypadku uwzględnienia przez podatnika kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, w terminie późniejszym niż wynikający z nowej zasady, podatnik może odpowiednio zwiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w odniesieniu do którego nie upłynął jeszcze termin do złożenia deklaracji podatkowej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca w październiku 2017 r. otrzymał fakturę od kontrahenta unijnego na zakup sprzętu rentgenowskiego w ramach WNT. Za miesiąc październik 2017 r. Wnioskodawca złożył deklarację VAT-UE oraz VAT-7 uwzględniającą powyższą transakcję oraz podatek należny i naliczony. Konstrukcja faktury kontrahenta zagranicznego wprowadziła osobę księgującą w błąd. Przyjęto wykazaną kwotę z strony drugiej faktury jako końcową kwotę w wysokości 59.400,00 euro, a co za tym ujęto błędną wartość transakcji - błąd rachunkowy. Kwota prawidłowa to 198.000,00 euro. W dniu 25 lipca 2018 r. dokonano korekty deklaracji VAT okresu pierwotnego czyli 10/2017 wykazując poprawną kwotę transakcji i tym samym rozliczając podatek VAT od transakcji WNT. Wnioskodawca zgodnie z ustawą o VAT skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku WNT, na mocy art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu.

W analizowanym przypadku przedmiotem wątpliwości jest ustalenie, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w pierwotnej deklaracji VAT-7 złożonej za miesiąc październik 2017 r., w sytuacji gdy prawidłowa kwota podatku należnego z tytułu przedmiotowej transakcji została wykazana przez Wnioskodawcę poprzez korektę deklaracji VAT-7 po upływie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Jak wskazano powyżej w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy jest otrzymanie faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy oraz uwzględnienie przez podatnika kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Wnioskodawca dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia sprzętu rentgenowskiego, którą to transakcję po otrzymaniu faktury wykazał w deklaracji za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy uwzględniając podatek należny i naliczony (tj. w deklaracji VAT-7 za październik 2017 r.). Przy czym Wnioskodawca wykazując przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 za październik 2017 r. popełnił błąd polegający na ujęciu niepoprawnej (niższej niż w rzeczywistości) wartości transakcji (prawidłowa wartość transakcji to 198.000,00 euro, natomiast wykazano 59.400,00 euro). Wnioskodawca usunął wskazany błąd poprzez korektę deklaracji VAT-7 za październik 2017 r. przy czym dokonał tego po upływie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku w odniesieniu do wartości transakcji obejmującej kwotę 59.400,00 euro, tj. kwotę wykazaną pierwotnie w deklaracji VAT-7 za październik 2017 r. w miesiącu, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (w części dotyczącej kwoty 59.400,00 euro) w okresie rozliczeniowym, w którym wykazany został podatek należny.

Natomiast w odniesieniu do wartości transakcji obejmującej różnicę pomiędzy prawidłową wartością transakcji a wartością pierwotnie ujętą tj. kwoty 138.600,00 euro wykazanej po 3 miesiącach od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy poprzez złożenie w dniu 25 lipca 2018 r. korekty deklaracji VAT-7 za październik 2017 r. Wnioskodawca nie może odliczyć podatku naliczonego w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym został wykazany podatek należny. Niniejsze wynika z niezachowania terminu, o którym mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy. W przedmiotowej sprawie z powodu błędu Wnioskodawca zaniżył w złożonej deklaracji podatkowej podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego. Zaniżenie kwoty podatku było następstwem nieujawnienia (z powodu błędu) w złożonej za październik 2017 r. deklaracji całej wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wnioskodawca nie uwzględnił zatem w pełni kwoty podatku należnego z tytułu przedmiotowej czynności w deklaracji podatkowej za październik 2017 r., w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. Tym samym względem nie uwzględnionej - w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy - kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej, w której Wnioskodawca obowiązany był rozliczyć ten podatek Wnioskodawca nie może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. Złożenie w lipcu 2018 r. deklaracji korygującej za październik 2018 r. z wykazanym podatkiem należnym wyliczonym w prawidłowej kwocie w wyniku naprawienia błędu nie uprawnia do wykazania różnicy tego podatku po stronie podatku naliczonego za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytych towarów. W analizowanej sprawie Wnioskodawca w odniesieniu do wartości transakcji obejmującej różnicę pomiędzy prawidłową wartością transakcji a wartością pierwotnie ujętą tj. kwoty 138.600,00 euro może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 10i ustawy tj. „na bieżąco”.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

W odniesieniu zaś do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 września 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 709/17 przede wszystkim wskazać należy, że jest on orzeczeniem nieprawomocnym. Ponadto powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Tut. Organ nie neguje orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego. Należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Dodatkowo wskazać należy, iż nie można powiedzieć, że w analizowanej sprawie ukształtowana jest ugruntowana linia orzecznicza. Podkreślenia wymaga fakt, że kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających. Tym samym, należy stwierdzić, iż powołany wyrok, który jest wyrokiem nieprawomocnym, nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Jednocześnie wskazać należy, że powołany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepis art. 2a Ordynacji podatkowej wyraża zasadę, która nakazuje rozstrzygać na korzyść podatnika niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego.

Zasada z art. 2a Ordynacji podatkowej nie może być rozumiana w ten sposób, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości interpretacyjnych organy podatkowe są zobowiązane przyjąć punkt widzenia podatnika. Zastosowanie tej zasady może mieć miejsce jedynie wyjątkowo, gdy treść przepisów nie pozwala na precyzyjne ustalenie zakresu normy prawnopodatkowej. Przepis art. 2a Ordynacji podatkowej nie może być natomiast stosowany w każdej sytuacji, gdy wynik wykładni przedstawiony przez organ podatkowy oznacza dla wnioskodawcy konsekwencje mniej korzystne niż zakładał.

Uwzględniając powyższe należy wskazać, że wyrażona w art. 2a Ordynacji podatkowej zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika, nie będzie miała zastosowania w niniejszej sprawie. W analizowanym przypadku kwestia braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku gdy podatek należy został wykazany we właściwej deklaracji podatkowej po upływie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy nie budzi wątpliwości. W przedmiotowej sprawie niespełnienie warunku, o których mowa w art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b ustawy uniemożliwia odliczenie podatku naliczonego w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wykazany został podatek należy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.