Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.105.2019.1.MJ
z 3 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2019 r. (data wpływu 19 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwrotu podatku w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 26 marca 2019 r. o wskazanie prawidłowego adresu elektronicznego do doręczeń w systemie ePUAP, wskazanie stanu faktycznego jako przedmiotu wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania oraz o wskazanie własnego stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 marca 2019 r.

Dnia (…) Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną - sygn. (…). Opisany poniżej stan faktyczny oraz pytanie do organu skarbowego dotyczyło interpretacji tych samych przepisów w odniesieniu do tego samego stanu faktycznego. Zmiana powodująca konieczność ponownego uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej wynika z faktu, iż w momencie wystąpienia o pierwszą interpretację podatkową Podatnik planował utworzenie punktu opieki - przedszkola prywatnego dla 15 dzieci. W wyniku dokonanych następnie zmian projektu budowlanego dokonano utworzenia żłobka dla 12 dzieci, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zapytanie Podatnika różni się zatem wyłącznie w tym zakresie względem już rozstrzygniętego pytania prawnego. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…). Zgodnie z zapisami art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzenie działalności gospodarczej podlega obowiązkom wynikającym z jej zapisów. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny płatnik podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż w każdym z zamkniętych lat prowadzenia działalności nie przekroczono obowiązujących limitów sprzedaży ani Wnioskodawca nie prowadzi działalności w obszarach, które powodują wyłączenie stosowania niniejszego zwolnienia podatkowego (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT), które zobowiązywałyby go do zarejestrowania się jako płatnik podatku VAT. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem aplikacyjnym o środki Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa Inwestująca w Obszary Wiejskie. Instytucja Zarządzająca PROW 2014-2020 - Minister Rolnictwa i Rozwoju wsi, na realizację operacji przez podmioty inne niż LGD, których zakres jest ujęty w Lokalnej Strategii Rozwoju (…) (strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność, zwanej dalej LSR) dla obszaru Lokalnej Grupy Działania Partnerstwo (…) - wsparcie rodziny przez zwiększenie ilości miejsc opieki nad małymi dziećmi i nad osobami starszymi (Umowa o dofinansowanie nr … ). Projekt dotyczył przebudowy części posiadanego budynku mieszkalnego (…) na cele utworzenia żłobka dla 12 dzieci, które prowadzone jest przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej. W wyniku realizacji przedsięwzięcia utworzono zgodnie z przepisami ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3 (Dz.U.2019.0.409 tj. - Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3) żłobek dla 12 dzieci w wieku do 3 lat. W związku z realizacją projektu zatrudniono 2 wykwalifikowanych opiekunów żłobkowych. Za świadczone usługi związane z opieką nad dziećmi wystawiane są rodzicom faktury (bez VAT). Wielkość sprzedaży z tego tytułu łącznie z pozostałymi rodzajami prowadzonej działalności nie przekroczyła wskazanej powyżej kwoty 200 000 zł w skali roku i nie przewiduje się by przekroczyła w kolejnych latach prowadzenia działalności gospodarczej. W dalszym ciągu Wnioskodawca jest zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. W związku ze zrealizowanym przedsięwzięciem Wnioskodawca poniósł wszelkie koszty związane z przygotowaniem dokumentacji, zakupem sprzętu, materiału, wykonaniem robót budowlanych. Wydatki te są udokumentowane wystawianymi na (…) przez wykonawcę m.in. fakturami VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 marca 2019 r .

Czy w związku ze zrealizowaną inwestycją Wnioskodawcy przysługuje prawo do ubiegania się o zwrot podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do ubiegania się o zwrot podatku VAT, z uwagi na korzystanie z prawa do zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w związku z nieosiąganiem wskazanych ustawą progów wielkości sprzedaży towarów i usług, powyżej którego ustawa przewiduje obowiązek zarejestrowania się jako płatnik podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Realizowany projekt będzie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych, niemniej z uwagi na nieposiadanie statusu podatnika czynnego podatku VAT Wnioskodawca wystawia faktur VAT obejmujących podatek należny, tylko faktury bez VAT, w związku z tym nie przysługuje mu prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupu towarów i usług. Wnioskodawca nie ma i nie będzie miał tym samym możliwości dokonywania odliczenia i odzyskania podatku VAT. Zatem podatek VAT naliczony w zakupionych towarach i usługach, niezbędnych do realizacji projektu jest faktycznie ostatecznie poniesiony przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 3 ustawy – podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…). Nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług bowiem korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. W poprzednich latach nie przekroczył wartości sprzedaży powodującej utratę ww. zwolnienia ani też nie prowadzi takiego rodzaju działalności, która zobowiązywałyby go do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT. Wnioskodawca zrealizował projekt finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Projekt dotyczył przebudowy części posiadanego budynku mieszkalnego na cele utworzenia żłobka dla 12 dzieci, które prowadzone jest przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej. W wyniku realizacji przedsięwzięcia utworzono zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi do lat 3, żłobek dla 12 dzieci w wieku do 3 lat. W związku z realizacją projektu zatrudniono 2 wykwalifikowanych opiekunów żłobkowych. Za świadczone usługi związane z opieką nad dziećmi wystawiane są rodzicom faktury (bez VAT). Wielkość sprzedaży z tego tytułu łącznie z pozostałymi rodzajami prowadzonej działalności nie przekroczyła wskazanej powyżej kwoty 200 000 zł w skali roku i nie przewiduje się by przekroczyła w kolejnych latach prowadzenia działalności gospodarczej. W dalszym ciągu Wnioskodawca jest zatem uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. W związku ze zrealizowanym przedsięwzięciem Wnioskodawca poniósł wszelkie koszty związane z przygotowaniem dokumentacji, zakupem sprzętu, materiału, wykonaniem robót budowlanych. Wydatki te są udokumentowane wystawianymi na (…) przez wykonawcę m.in. fakturami VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku ze zrealizowaną inwestycją przysługuje mu prawo do ubiegania się o zwrot podatku.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”.

Mając na względzie wskazane wyżej przepisy, w tym art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie są spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, a ponadto przewiduje, że nie przekroczy w przyszłości wartości sprzedaży powodującej jego utratę. W związku z powyższym efekty zrealizowanego projektu służą wykonywaniu sprzedaży zwolnionej od podatku. Zatem nabyte przez Wnioskodawcę – podatnika korzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy– towary i usługi nie są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca nie ma więc prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

W zakresie realizowanego zadania, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, w okolicznościach analizowanej sprawy Wnioskodawca nie ma prawa do ubiegania się o zwrot podatku VAT od wydatków związanych ze zrealizowaną inwestycją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.