Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.53.2019.2.ISK
z 1 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 1 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania dokumentów w formie elektronicznej, prawa do odliczenia z faktur przechowywanych w formie elektronicznej oraz uznania dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej za mających moc dowodową uprawniają Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji eksportu i WDT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przechowywania dokumentów w formie elektronicznej, prawa do odliczenia z faktur przechowywanych w formie elektronicznej oraz uznania dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej za mających moc dowodową uprawniają Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji eksportu i WDT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna z siedzibą na terytorium kraju (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), będąca polskim rezydentem podatkowym, jest producentem systemów profili okiennych i drzwiowych PVC. Produkcja prowadzona jest w zakładzie produkcyjnym, który posiada 12 nowoczesnych linii produkcyjnych, laboratorium badawcze, własną mieszalnię, centrum logistyczne oraz magazyn wysokiego składowania. Klientami Spółki są producenci stolarki okiennej i drzwiowej PVC w całej Polsce.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, a także podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”). Spółka utrzymuje stosunki handlowe z szeregiem kontrahentów zarówno z Polski, z innych państw członkowskich Unii Europejskiej, jak i państw trzecich (spoza Unii Europejskiej). W związku z tym, Spółka wystawia, jak i otrzymuje znaczne ilości faktur dokumentujących sprzedaż dokonywaną przez Spółkę oraz nabycia przez nią towarów i usług. Nabywane towary i usługi są wykorzystywane w całości do wykonywania czynności opodatkowanych. W stosunku do nabywanych towarów lub usług nie mają zastosowania wyłączenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT. Wydatki powyższe ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów, w związku z czym, co do zasady, Spółka jest uprawniona do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, w związku ze zdarzeniami gospodarczymi, Spółka wystawia oraz otrzymuje również inne dokumenty niezbędne dla celów księgowych. Wnioskodawca posiada również kasę fiskalną z papierowym zapisem kopii paragonów, tzn. taką, w której kopie paragonów oraz raportów powstających w module fiskalnym są zapisywane na rolce papieru. Spółka okazjonalnie wystawia paragony fiskalne, które są drukowane w formie papierowej oraz wydawane kontrahentom, a jednocześnie ich kopie są zapisywane na zapasowej rolce papieru fiskalnego. Zdarza się, że Spółka wystawia faktury do powyższych paragonów. Do egzemplarza faktury pozostającego w Spółce dołącza ona paragon dokumentujący tę sprzedaż, zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy VAT.

Część realizowanych transakcji stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, które Spółka opodatkowuje stawką 0%, pod warunkiem zrealizowania wymogów, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w szczególności posiadania w swojej dokumentacji dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Wyroby będące przedmiotem dostaw dokonywanych przez Spółkę transportowane są z Polski do różnych państw członkowskich Unii Europejskiej. Dostawy dokonywane są na rzecz podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, Wnioskodawca gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT, tj. faktury, dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR podpisane przez przewoźnika i odbiorcę towaru), specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku lub inne dokumenty uprawniające do zastosowania stawki podatku 0%, z których według Spółki jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do odbiorcy lub miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Spółka dokonuje też transakcji stanowiących na gruncie podatku VAT eksport towarów. Stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, w celu zastosowania stawki VAT 0% do transakcji eksportu towarów, Spółka gromadzi dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, w szczególności dokumenty w formie elektronicznej pochodzące z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymane poza tym systemem (Spółka wskazuje, że zapewniona jest autentyczność tak otrzymanych dokumentów) - art. 41 ust. 6a pkt 2 ustawy o VAT. Dokumentami tymi są np. komunikaty potwierdzające wywóz towarów poza obszar UE (IE-599) otrzymywane w wersji elektronicznej od agencji celnej na specjalnie przeznaczony do tego celu adres e-mail i przechowywane obecnie w wersji elektronicznej oraz papierowej (drukowanej). Ponadto Wnioskodawca otrzymuje podpisaną przez nabywcę fakturę eksportową.

Stan obecny i plan w zakresie archiwizacji dokumentów występujących w Spółce:

W związku z ciągłym rozwojem Wnioskodawcy, zwiększa się liczba transakcji, jakie są przez Spółkę przeprowadzane, a co za tym idzie, rośnie liczba dokumentów je potwierdzających, takich jak m.in.: faktury sprzedażowe i zakupowe wraz z załącznikami, a także ich duplikaty, faktury i noty korygujące, inne dowody księgowe, noty księgowe, dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje WDT (faktury, dokumenty przewozowe, specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku lub inne dokumenty uprawniające do zastosowania stawki podatku 0% dla WDT), dokumenty potwierdzające zrealizowane transakcje eksportu (komunikaty IE-599, itp.), paragony, raporty z kasy fiskalnej, rachunki, jak również inne podobne dokumenty, rachunki rozliczenia podróży służbowych i pozostałe dokumenty, które są podstawą do obliczenia podatku dochodowego od osób prawnych. Wszystkie te dokumenty Wnioskodawca zgodnie z przepisami prawa archiwizuje.

Archiwizacja przebiega obecnie w następujący sposób:

• dokumenty otrzymane w formie papierowej są obecnie przechowywane w tejże postaci. Faktury zakupowe wraz z załącznikami otrzymane w formie papierowej są przechowywane w formie papierowej, a także skanowane do postaci elektronicznej i przechowywane również na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki.
  

• dokumenty otrzymane w formie elektronicznej są archiwizowane zarówno w formie elektronicznej, jak również drukowane i przechowywane w formie papierowej. Faktury zakupowe wraz z załącznikami otrzymane w formie elektronicznej są przechowywane na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki, a także drukowane i przechowywane w formie papierowej.
  

• dokumenty wystawione w formie papierowej są przechowywane w tej postaci.
  

• dokumenty wystawione w formie elektronicznej są przechowywane zarówno w formie elektronicznej, jak również są drukowane i archiwizowane w formie papierowej.
  

• paragony, raporty dobowe i wszelkie inne wydruki z kasy fiskalnej są przechowywane w formie papierowej.
  

• rachunki, rozliczenia podróży służbowych i pozostałe dokumenty, na podstawie których jest obliczany podatek dochodowy od osób prawnych Spółka przechowuje w postaci papierowej.
  
  
  

Przechowywanie coraz większej ilości dokumentów w formie papierowej generuje w Spółce coraz wyższe koszty związane z wygospodarowaniem odpowiednich pomieszczeń, zaopatrzeniem ich w odpowiedni sprzęt archiwizacyjny. Dążąc do zmniejszania kosztów związanych z prowadzoną działalnością oraz bardziej efektywnym zarządzaniem gromadzoną dokumentacją, Spółka rozważa rezygnację z archiwizowania w formie papierowej wspomnianych powyżej dokumentów, przechowywanie ich wyłącznie w formie elektronicznej, a także zdigitalizowanie obecnie przechowywanych dokumentów i zniszczenie ich wersji papierowych.

Spółka planuje, że przyszła archiwizacja będzie wyglądała w następujący sposób:

• dokumenty otrzymane w formie papierowej będą skanowane i zapisywane w postaci elektronicznej na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki, a następnie ich papierowa forma będzie niszczona.
  

• dokumenty otrzymane w formie elektronicznej będą archiwizowane w postaci elektronicznej na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki.
  

• faktury sprzedaży i ich korekty, które są drukowane, a następnie wysyłane do klientów w postaci papierowej, w związku z nieuzyskaniem od nich zgody na wysyłanie tych dokumentów w formie elektronicznej, Spółka nadal będzie drukowała i wysyłała egzemplarz przeznaczony dla klienta, natomiast egzemplarz, który Spółka jako podmiot dokonujący sprzedaży musi zachować w swojej dokumentacji, nie będzie drukowany, tylko, w formie pliku PDF generowanego z systemu księgowego, będzie archiwizowany razem z fakturami sprzedaży i ich korektami, które wysyłane są w postaci elektronicznej. Jeżeli kontrahent odeśle podpisaną przez siebie kopię otrzymanej faktury w formie papierowej, taki dokument zostanie zeskanowany i zapisany w postaci elektronicznej na serwerze, a następnie jego papierowa postać zostanie zutylizowana.
  

• dokumenty wystawione w formie elektronicznej będą archiwizowane w postaci elektronicznej na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki.
  

• paragony, raporty dobowe i wszelkie inne wydruki z kasy fiskalnej będą skanowane i zapisywane w postaci elektronicznej na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki, a następnie ich papierowa forma będzie niszczona.
  

• rachunki, rozliczenia podróży służbowych i inne dokumenty, na podstawie których jest obliczany podatek dochodowy od osób prawnych Spółka planuje skanować i zapisywać w postaci elektronicznej na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki, a następnie niszczyć ich papierowe formy.
  

• wszelkie inne dokumenty związane z rozliczeniami VAT i CIT Spółki będą archiwizowane wyłącznie w postaci elektronicznej na serwerze za pomocą specjalnego programu zintegrowanego z systemem księgowym Spółki.
  
  
  

Przestrzeń do przechowywania dokumentów na serwerach będzie zapewniona przez dostawców specjalnych programów do archiwizacji zintegrowanych z systemem księgowym Spółki. Serwery mogą znajdować się na terytorium kraju, jak również za granicą w innym państwie członkowskim UE. Jeżeli dokumenty archiwizowane na tych serwerach w formie elektronicznej znajdowałyby się poza terytorium kraju. Spółka zapewni właściwym organom, w tym naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych dokumentów.

Spółka zapewni również właściwym organom, w tym naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie bezzwłoczny dostęp do faktur, jak również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Wszystkie dokumenty, które Spółka planuje archiwizować w formie elektronicznej opisanej powyżej, będą przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W szczególności, Wnioskodawca wyjaśnia, że:

Przechowywane przez Spółkę pliki zawierające zdigitalizowane dokumenty będą umożliwiały odczytanie ich w dowolnym momencie oraz ewentualne wydrukowanie lub zapisanie na nośniku danych. System, w którym przechowywane są dokumenty, umożliwia ponadto szybkie wyszukanie danego dokumentu według różnych kryteriów.

Autentyczność pochodzenia - rozumiana jako pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy dokumentu - będzie zapewniona poprzez:

• w przypadku faktur zakupowych i ich korekt otrzymanych w postaci elektronicznej - stosowane w Spółce kontrole biznesowe, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług, polegające m.in. na posiadaniu do danej faktury zakupowej zamówienia, umowy, dokumentu transportowego lub potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar/usługę, sprawdzeniu, że faktura jest zgodna z umową lub zamówieniem zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą i że faktura rzeczywiście pochodzi od dostawcy towaru lub usługi,
  

• w przypadku otrzymanych w formie papierowej faktur zakupu i ich korekt autentyczność pochodzenia takiego dokumentu będzie zapewniona poprzez zastosowanie kontroli biznesowych, o których mowa powyżej,
  

• w przypadku faktur sprzedaży i ich korekt autentyczność pochodzenia będzie zapewniona przez zastosowanie kontroli biznesowych polegających m. in. na posiadaniu do danej faktury sprzedaży zamówienia lub umowy, dokumentu transportowego potwierdzonego przez klienta, potwierdzenia zapłaty za sprzedany towar/usługę; ponadto cały przebieg wystawiania faktur sprzedaży i ich korekt odbywać się będzie przy pomocy programu finansowo-księgowego, dzięki któremu możliwe będzie prześledzenie procesu generowania wspomnianych dokumentów, w szczególności tożsamość osoby, która wystawiała fakturę sprzedaży lub korektę; warto wspomnieć, iż faktury sprzedaży i korekty będą mogły być wystawiane tylko przez upoważnionych pracowników Spółki, a serwer, na którym przechowywane będą dokumenty, będzie zabezpieczony przed dostępem osób nieuprawnionych.
  

• w przypadku rachunków, rozliczeń podróży służbowych i pozostałych dokumentów, na podstawie których jest obliczany podatek dochodowy od osób prawnych, Spółka autentyczność pochodzenia takich dokumentów zapewni poprzez zastosowanie kontroli biznesowych, o których mowa powyżej.
  
  
  

Ponadto, każdy dokument poddawany będzie kontroli biznesowej poprzez proces weryfikacji pod względem formalno-rachunkowym przez osoby zajmujące się procesami księgowymi Spółki. Tylko dokumenty, które pozytywnie przejdą proces weryfikacji będą mogły być podstawą do ich rozpoznania dla celów podatkowych. Zdaniem Spółki zapewniona zostanie wiarygodna ścieżka audytu pomiędzy dokumentami źródłowymi a faktycznymi zdarzeniami gospodarczymi.

Integralność treści - rozumiana jako niezmienianie danych, które powinien zawierać dokument - w przypadku wszystkich dokumentów, które będą podlegały archiwizacji elektronicznej w Spółce będzie zapewniona poprzez format pliku, który uniemożliwi zmianę danych zawartych w dokumentach. Procedury, jakie będą przez Spółkę zastosowane oraz sposób przechowywania plików uniemożliwią jakąkolwiek zmianę danych na zeskanowanych dokumentach, zapewniona zostanie tym samym ich integralność.

Czytelność dokumentów - czytelność dokumentów przesłanych lub otrzymanych drogą elektroniczną jest zapewniona poprzez to, iż są one wystawione bezpośrednio w formacie PDF, natomiast czytelność w przypadku dokumentów, które zostały już przysłane jako skan będzie zapewniona dzięki kontroli odczytu dokumentu, jaka nastąpi po otwarciu pliku. W przypadku zastrzeżeń co do czytelności takiego dokumentu, będzie wysyłana prośba do dostawcy o przesłanie czytelnego pliku. Natomiast czytelność dokumentów, które Spółka otrzymała w formie papierowej, a następnie zeskanowała, będzie zapewniona poprzez zastosowanie wysokiej jakości urządzeń skanujących.

Wszystkie powyższe dokumenty są obecnie i będą w przyszłości przechowywane przez okres wymagany przepisami prawa podatkowego (do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania z zakresu podatku od towarów i usług (pytania nr 1-3 wniosku):

1. Czy dopuszczalne jest dla celów podatkowych przechowywanie wszystkich dokumentów potwierdzających sprzedaż oraz zakup towarów lub usług, wystawionych i otrzymanych przez Spółkę, w tym w szczególności: faktur sprzedażowych i zakupowych wraz z załącznikami, a także ich duplikatów, faktur i not korygujących, not księgowych, paragonów, raportów fiskalnych z kasy fiskalnej, innych emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii, rachunków, dokumentów związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi i eksportem lub importem towarów bądź usług oraz innych podobnych dokumentów, wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenie papierowych oryginałów przed upływem okresu przedawnienia, o którym mowa w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa?
2. Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach przewidzianych w ustawie o VAT, zawartego w fakturach zakupowych i ich korektach archiwizowanych wraz z załącznikami oraz dokumentacją towarzyszącą (np. umowy, dowody zapłaty, itp.) wyłącznie w formie elektronicznej, przy założeniu, że spełnione zostaną warunki do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ustawy o VAT?
3. Czy dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i eksport towarów gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, lub otrzymane w formie papierowej, zeskanowane i archiwizowane wyłącznie w postaci elektronicznej, wraz ze zniszczeniem papierowych oryginałów, mają moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 41 ust. 6 i ust. 6a, art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT i tym samym uprawniają Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji eksportu i WDT, przy założeniu spełnienia warunków uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalne jest dla celów podatkowych przechowywanie wszystkich dokumentów potwierdzających sprzedaż oraz zakup towarów lub usług, wystawionych i otrzymanych przez Spółkę, w tym w szczególności: faktur sprzedażowych i zakupowych wraz z załącznikami, a także ich duplikatów, faktur i not korygujących, not księgowych, paragonów, raportów fiskalnych z kasy fiskalnej, innych emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii, rachunków, dokumentów związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi i eksportem lub importem towarów bądź usług oraz innych podobnych dokumentów, wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenie papierowych oryginałów przed upływem okresu przedawnienia, o którym mowa w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 poz. 2174, z późn. zm.) - dalej „ustawa o VAT” - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Na podstawie art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, zaś zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy - dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363) podatnicy prowadząc ewidencję:

• wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny (§ 6 ust. 1 pkt 1);
  

• sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym (§ 6 ust. 1 pkt 3);
  

• sporządzają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu (§ 6 ust. 1 pkt 4);
  

• dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej (§ 6 ust. 1 pkt 7);
  

• przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r.. poz. 201. Z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330) - § 6 ust. 1 pkt 8.
  
  
  

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Przepis art. 2 pkt 31 ustawy wskazuje, że ilekroć jest mowa w przepisach ustawy o VAT o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Z kolei na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy o VAT - przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Odnosząc się natomiast do art. 106g ust. 1 ustawmy o VAT, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży. Art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy, zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy o VAT - stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. Wobec powyższego stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tych dokumentów. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Należy przy tym mieć na względzie, że wymóg akceptacji przez odbiorcę przesyłania faktur w formie elektronicznej, w tym udostępniania, które to faktury zostaną otrzymane przez odbiorcę wyłącznie w formie elektronicznej, znajduje swoje uzasadnienie głównie w technicznych wymogach koniecznych dla odbioru faktury przesłanej w formie elektronicznej i - w przypadku podatników będących odbiorcami tych faktur - w możliwości zapewnienia przez nich autentyczności, integralności oraz czytelności treści faktury. W każdym przypadku decyzja o stosowaniu faktur elektronicznych pozostaje ostatecznie kwestią porozumienia między stronami transakcji.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r. poz. 395, 398, 650 i 1629).

Art. 112 ustawy o VAT stanowi, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Na podstawie art. 112a ust. 1 ustawy o VAT podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Ust. 2. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Ust. 3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

Ust. 4. Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno- skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Natomiast - stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy o VAT, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Ust. 2. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Ust. 3. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Ust. 4. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Ust. 5. Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Powyższy przepis (art. 106m ust. 5 ustawy o VAT) określa technologiczne sposoby przesyłu faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie „kontrole biznesowe” należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki - przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek - pozostawia się uznaniu podatnika.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur (wystawianych bądź otrzymywanych w formie papierowej) w formie elektronicznej, w dowolny sposób, jednakże sposób ten - jak wymaga ustawodawca - ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że duplikaty faktur oraz faktury korygujące są rodzajami faktur, do których również zastosowanie mają powyższe wymogi.

Brzmienie przytoczonych przepisów nie nakłada na podatnika obowiązku przechowywania otrzymanej faktury w postaci materialnej (papierowej). Co więcej, nie nakazuje tego żaden inny przepis ustawy o VAT. Spółka pragnie również zauważyć, że w przepisach ustawy o VAT nie została zakazana zmiana formatu faktur otrzymywanych przez podatników. Przepisy formułują jedynie obowiązek odpowiedniego przechowywania faktur - należy zaś uznać, iż ten obowiązek spełniony będzie w sytuacji przechowywania dokumentów przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przechowywanie faktur wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej) - w sposób opisany i proponowany przez Spółkę - będzie zgodne z przytoczonymi przepisami.

Odnosząc się natomiast do przechowywania w formie elektronicznej pozostałych wymienionych przez Wnioskodawcę dokumentów (np. paragonów, raportów z kasy fiskalnej itp.), do których nie stosuje się przepisów dotyczących przechowywania faktur zawartych w ustawie o VAT, należy stwierdzić, że nie ma żadnych przeciwwskazań do elektronicznego przechowywania tego rodzaju dokumentów.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, w: tym przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2018 r. (sygn. KDIPT1-3.4012.753.2018.2. ALN);
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2018 r. (sygn. KDIPI-3.4012.577.2018.2.JF);
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lutego 2018 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4012.572.2017.1.AKR).
  
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Zdaniem Spółki, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach przewidzianych w ustawie o VAT, zawartego w fakturach zakupowych i ich korektach archiwizowanych wraz z załącznikami oraz dokumentacją towarzyszącą (np. umowy, dowody zapłaty, itp.) wyłącznie w formie elektronicznej, przy założeniu, że spełnione zostaną warunki do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Negatywne przesłanki odliczenia określone zostały w art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji, nabycie przez podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ma miejsce, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• w odniesieniu do czynności udokumentowanej fakturą powstał obowiązek podatkowy,
  

• faktura została otrzymana przez podatnika dokonującego odliczenia,
  

• odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,
  

• towary lub usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych,
  

• w stosunku do nabywanych towarów lub usług nie mają zastosowania wyłączenia przewidziane w art. 88 ustawy o VAT.
  
  
  

Należy podkreślić, iż forma, w jakiej przechowywane są faktury (papierowa, czy elektroniczna) pozostaje bez wpływu na możliwość czy zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur. W konsekwencji, przy założeniu, że spełnione zostaną warunki do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ustawy o VAT, przechowywanie przez Spółkę faktur zakupowych i ich korekt wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej nie wpłynie na prawo do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 106m ustawy o VAT:

1. Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.
2. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.
3. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
4. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.
   
   

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Zgodnie z art. 112a ustawy o VAT:

1. Podatnicy przechowują:
   1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
   2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
   - w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymana do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
2. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.
4. Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno- skarbowego dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
   
   

Zgodnie z powyższymi przepisami ustawy o VAT podatnik zobowiązany jest do zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury jak również przechowywania faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Podatnik winien ponadto umożliwić organom podatkowym i organom kontroli skarbowej na żądanie bezzwłoczny dostęp do tych faktur a w przypadku faktur elektronicznych także bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy, zdaniem Wnioskodawcy może on przechowywać faktury zakupu i ich korekty wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej bez utraty prawa do odliczenia podatku wynikającego z takich dokumentów, bez względu na to, czy zostały one pierwotnie wystawione w takiej formie, czy też zostały one wystawione w formie papierowej, a następnie zeskanowane, a ich papierowa wersja zniszczona. Żadne bowiem przepisy ustawy o VAT nie uzależniają od formy, w jakiej jest wystawiona dana faktura VAT lub jej korekta, prawa do odliczenia wynikającego z niej podatku naliczonego. Prawo takie jest uwarunkowane powstaniem obowiązku podatkowego, posiadaniem faktury VAT lub jej korekty, jak również istnieniem związku pomiędzy nabywanymi przez Wnioskodawcę towarami i usługami, a wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi. Spółka w opisie stanu faktycznego wskazała, że nabywane towary i usługi wykorzystuje wyłącznie do czynności opodatkowanych, w związku z tym spełnia wymagania dotyczące odliczenia podatku naliczonego. Ustawa o VAT, co zostało wykazane powyżej, wymaga natomiast określonych warunków dla przechowywania dokumentów. Spółka, opisując zdarzenie przyszłe, wykazała, że spełnia ustawowe wymogi nałożone na podatnika dotyczące archiwizacji faktur poprzez zapewnienie ich przechowywania w podziale na okresy rozliczeniowe, zapewnienie autentyczności ich pochodzenia, integralności ich treści i czytelności oraz zapewnienie naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych dokumentów (w przypadku przechowywania ich na serwerach poza terytorium kraju), jak również zapewnienie na żądanie bezzwłocznego dostępu do tych dokumentów, a także bezzwłocznego ich poboru i przetwarzania danych w nich zawartych.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że może przechowywać faktury VAT i ich korekty wraz z załącznikami wyłącznie w formie elektronicznej bez utraty prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur i ich korekt, bez względu na to, w jakiej formie otrzymała te dokumenty od kontrahentów (papierowej czy elektronicznej).

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji z 20 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.376.2017.1.KM stwierdził: „Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania w formie papierowej) faktur wystawianych zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej - w sposób opisany przez Wnioskodawcę, czyli w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie od momentu ich wystawienia do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur, a także umożliwieniu bezzwłocznego dostępu do nich, również ich poboru i przetwarzania danych w nich zawartych na żądanie odpowiedniego organu - będzie zgodne z przytoczonymi przepisami”.

Podobnie stwierdził również w interpretacji z 26 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.419.2017.2.KOM: „W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że przechowywanie wyłącznie w formie elektronicznej jako zapisane w systemie komputerowym pliki „JPG” (bez konieczności przechowywania w formie papierowej) faktur otrzymanych w formie papierowej - w sposób opisany przez Wnioskodawcę - przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych faktur, a także umożliwieniu dostępu do nich na żądanie odpowiedniego organu - będzie zgodne z przytoczonymi wyżej przepisami. Sposób przechowywania dokumentów określony w powołanych przepisach w okresie do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, pozwala na stosowanie wyłącznie elektronicznego modelu ich przechowywania i umożliwia jednocześnie niszczenie faktur otrzymanych w formie papierowej. W odniesieniu do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych w formie papierowej i zeskanowanych do formatu „JPG”, w sytuacji, gdy będą one przechowywane w formie elektronicznej opisanej we wniosku, należy stwierdzić, że zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi wykazane na tych fakturach będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”.

Ponadto, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z 5 września 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.349.2018.2.MK stwierdził: „Zatem przy założeniu, że spełnione zostaną standardowe warunki prawa do odliczenia podatku naliczonego na gruncie ustawy wynikające z art. 86 oraz art. 88 ustawy. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do faktur przechowywanych przez Spółkę wyłącznie w formie elektronicznej”.

Analogicznie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził również w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-3.4012.238.2018.1.JF: „Spółka będzie uprawniona do odliczenia (na zasadach określonych w ustawie VAT) podatku naliczonego zawartego na fakturach, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i eksport towarów gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, lub otrzymane w formie papierowej, zeskanowane i archiwizowane wyłącznie w postaci elektronicznej, wraz ze zniszczeniem papierowych oryginałów, mają moc dowodową dokumentów w rozumieniu art. 41 ust. 6 i ust. 6a, art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT i tym samym uprawniają Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez Spółkę transakcji eksportu i WDT, przy założeniu spełnienia warunków uprawniających do zastosowania stawki 0% VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy - w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy - stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 41 ust. 6a ustawy - dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
   
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy - przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. (...)

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
   
   

Art. 42 ust. 3 ustawy o VAT wskazuje, że dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
   
2. (uchylony);
   
3. Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;
   
4. (uchylony)
   

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
   
   

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Analiza przedstawionych regulacji pozwala na ustalenie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest uznanie danej dostawy za dostawę o charakterze wewnątrzwspólnotowym. Uprawnia to w konsekwencji do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i jako taka zostanie tam faktycznie opodatkowana.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że rzeczywiście nastąpił wywóz towarów z terytorium kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Drugi z warunków dotyczy zatem faktycznych, a nie prawnych aspektów transakcji i został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których jednoznacznie wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego. Tym samym prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE.

Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania - dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - stawki podatku w wysokości 0% od sposobu otrzymywania dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, zatem każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów zostanie uprawdopodobniona.

W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentom przesłanym, np.: w formie elektronicznej, skanem czy faksem. Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W ocenie Spółki nie ulega też wątpliwości, że komunikaty IE-599 potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, otrzymywane w formie elektronicznej od agencji celnej na specjalnie przeznaczony do tego celu adres e-mail i przechowywane w wersji elektronicznej, gdy zapewniona jest ich autentyczność, będą miały moc dowodową dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT i tym samym będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji eksportu.

Art. 41 ust. 6a pkt 2 ustawy o VAT wprost stanowi, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, którego posiadanie warunkuje stosowanie stawki VAT 0% w odniesieniu do eksportu towarów, jest w szczególności dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność - a więc w praktyce komunikat IE-599 otrzymywany w formie elektronicznej od agencji celnej na specjalnie przeznaczony do tego celu adres e-mail.

Komunikaty IE-599 przechowywane przez Spółkę w oryginalnej (elektronicznej) postaci będą zatem uprawniały Spółkę do stosowania stawki 0% dla realizowanych przez nią transakcji eksportu towarów.

Zdaniem Spółki, sytuacja wygląda analogicznie w przypadku otrzymania dokumentów w formie papierowej, zeskanowania ich i archiwizowania wyłącznie w postaci elektronicznej, a także zniszczenia papierowych oryginałów. Przepisy ustawy nie uzależniają bowiem zastosowania - dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i eksportu - stawki podatku w wysokości 0% od sposobu archiwizowania dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 oraz w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, w tym przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 lutego 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.668.2017.1.IT);
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 listopada 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.551.2018.2.KT);
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 kwietnia 2017 r. (sygn. 1061-IPTPP2.4512.112.2017.2.SM);
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lutego 2017 r. (sygn. 3063-ILPP1-3.4512.203.2016.1.JNa).
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie, w związku z tym, że niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.