Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.45.2019.2.MSU
z 2 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2019r. (data wpływu 25 stycznia 2019r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 marca 2019r. (data wpływu 11 marca 2019r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży środków trwałych (pytanie nr 1 pkt 1) – jest nieprawidłowe,

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności objętych pytaniem nr 1 pkt 2, 3, 4 – jest prawidłowe,

• możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe

• braku obowiązku dokumentowania fakturą czynności zmierzających do likwidacji majątku Stowarzyszenia – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności objętych pytaniem nr 1,
  

• braku obowiązku dokumentowania fakturą czynności zmierzających do likwidacji majątku Stowarzyszenia,
  

• możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 marca 2019r (data wpływu 11 marca 2019r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, rezygnacji z doręczania pism przy pomocy środków komunikacji elektronicznej oraz uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem (dalej jako: „Stowarzyszenie” lub „Wnioskodawca”), utworzonym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 210). Stowarzyszenie zostało wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego - Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej i posiada osobowość prawną.

W chwili obecnej, Stowarzyszenie nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego. Stowarzyszenie jest organizacją branżową i lokalną, członkami zwyczajnymi Stowarzyszenia są przedstawiciele i właściciele przedsiębiorstw z branży odlewniczej i kooperujących z nimi, z terenu ….., Ziemi ….. i Ziemi ……. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej a wszelkie uzyskane dochody przeznacza na działalność statutową.

Stowarzyszenie po rozpoczęciu swojej działalności w 2006 r., zostało zarejestrowane jako podatnik VAT i wystawiało faktury VAT, głównie za usługi doradcze i organizowanie konferencji branżowych z dziedziny odlewnictwa. W związku z powyższą działalnością Stowarzyszenie jako podatnik VAT składało miesięczne deklaracje VAT i rozliczało podatek VAT.

Pismem z dnia 06.02.2017 r., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w …… poinformował Stowarzyszenie o wykreśleniu go z urzędu z rejestru podatników VAT, na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, w związku z niewykazywaniem w składanych deklaracjach VAT przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały, sprzedaży lub nabycia towarów lub usług z kwotami podatku do odliczenia. Na skutek powyższego wykreślenia, Stowarzyszenie w chwili obecnej nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

W dniu 10.12.2018 r. Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia podjęło uchwałę o likwidacji Stowarzyszenia i otwarciu jego likwidacji.

W toku likwidacji Stowarzyszenia, likwidator działając z upoważnienia Walnego Zebrania Członków Stowarzyszenia zawartego w uchwale o rozwiązaniu Stowarzyszenia, zamierza dokonać następujących czynności:

1. sprzedaży używanych środków trwałych, całkowicie zamortyzowanych, w postaci :
   • serwer z oprogramowaniem systemowym -1 szt.
   • komputer stacjonarny (zestaw komputerowy) - 1 szt.
   • notebook ...-10 szt.
2. nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz wyższej uczelni technicznej kształcącej kadry dla odlewnictwa, wartości niematerialnych i prawnych, tj. know-how w zakresie technologii odlewniczych, w postaci opracowań pisemnych i w formie elektronicznej - 4 pozycje know-how.
3. nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni technicznej używanych książek i czasopism o tematyce odlewniczej.
4. nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz wyższej uczelni technicznej kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia, pozostałej po zaspokojeniu wierzycieli i pokryciu kosztów likwidacji, z przeznaczeniem na zakup sprzętu naukowo-badawczego dla wydziału odlewnictwa.
   
   

Rzeczy wymienione w pkt 1) i 3), tj. środki trwałe, książki i czasopisma oraz wartości niematerialne i prawne w postaci know-how wymienione w pkt 2) zostały nabyte przez Stowarzyszenie na cele statutowe w ramach zrealizowanego i rozliczonego już programu Wschodni Klaster Odlewniczy .... Ich nabycie zostało sfinansowane dotacją uzyskaną ze środków Unii Europejskiej (Funduszu Rozwoju Regionalnego) w ramach programu Rozwój Polski Wschodniej (środki przeznaczone na dofinansowanie klastrów). W związku z tym, Stowarzyszenie nie korzystało przy ich nabyciu z odliczenia podatku naliczonego VAT.

Poza powyższymi planowanymi czynnościami zmierzającymi do całkowitej likwidacji majątku Stowarzyszenia, Stowarzyszenie w okresie likwidacji nie wykonuje ani nie będzie wykonywać żadnych innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Nabycie poszczególnych części majątku Stowarzyszenia, będącego przedmiotem wniosku tj.:

• środków trwałych w postaci sprzętu komputerowego (serwer, komputer stacjonarny, notebooki),
  

• wartości niematerialnych i prawnych w postaci know-how tj. wyników prac badawczo-rozwojowych w dziedzinie technologii odlewniczych,
  

było dokumentowane fakturami VAT.

Na fakturach zakupowych składników majątkowych Stowarzyszenia będących przedmiotem wniosku były wykazywane kwoty podatku VAT.

Wnioskodawcy nie przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem majątku, który obecnie Wnioskodawca przeznacza do sprzedaży i nieodpłatnego przekazania. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, nie dokonywał sprzedaży towarów lub usług opodatkowanych podatkiem VAT i nie miał dochodów opodatkowanych podatkiem VAT, a w konsekwencji nie miał podatku należnego do obniżenia o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca sfinansował zakup składników majątkowych będących przedmiotem niniejszego wniosku w całości ze środków pochodzących z dotacji unijnej, tj. dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na podstawie umowy zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości w ….. o dofinansowanie projektu „……” w ramach programu Rozwój Polski Wschodniej. Dofinansowanie z dotacji unijnej ceny zakupu składników majątkowych obejmowało zarówno kwotę netto ceny zakupu, jak i naliczony podatek VAT, czyli obejmowało kwotę brutto ceny zakupu.

Wnioskodawca nie wykonuje, ani nie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie wykonywał działalności gospodarczej w roku 2017 i wcześniej, ani nie wykonuje jej też obecnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dokonanie przez Stowarzyszenie (działające przez likwidatora), po otwarciu jego likwidacji, czynności zmierzających do likwidacji majątku Stowarzyszenia, w szczególności:
1. sprzedaży używanych środków trwałych, całkowicie zamortyzowanych, w postaci:
• serwer z oprogramowaniem systemowym -1 szt.
• komputer stacjonarny (zestaw komputerowy) -1 szt.
• notebook ... -10 szt.
2. nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz wyższej uczelni technicznej kształcącej kadry dla odlewnictwa, wartości niematerialnych i prawnych tj. know-how w zakresie technologii odlewniczych, w postaci opracowań pisemnych i w formie elektronicznej - 4 pozycje know-how,
3. nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni technicznej używanych książek i czasopism o tematyce odlewniczej,
4. nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni technicznej kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia, pozostałej po zaspokojeniu wierzycieli i pokryciu kosztów likwidacji, z przeznaczeniem na zakup sprzętu naukowo-badawczego dla wydziału odlewnictwa, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy Stowarzyszenie aktualnie nieposiadające statusu podatnika VAT, będzie musiało w celu dokonania czynności, o których mowa w pytaniu 1, złożyć naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne VAT, w celu zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, a następnie po dokonaniu tych czynności wystawić fakturę VAT i rozliczyć podatek należny VAT?
3. Czy w przypadku gdyby czynności opisane w pytaniu 1 podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, to Stowarzyszenie w celu skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, musi złożyć naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne VAT w celu zarejestrowania się jako podatnik VAT zwolniony, czy też może korzystać z takiego zwolnienia podmiotowego nie rejestrując się jako podatnik VAT zwolniony ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane w postępowaniu likwidacyjnym Stowarzyszenia czynności zmierzające do likwidacji majątku Stowarzyszenia, takie jak :

1. sprzedaż używanych środków trwałych, całkowicie zamortyzowanych, w postaci :
   • serwer z oprogramowaniem systemowym -1 szt.
   • komputer stacjonarny (zestaw komputerowy) -1 szt.
   • notebook ....-10 szt.,
2. nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz wyższej uczelni technicznej kształcącej kadry dla odlewnictwa, wartości niematerialnych i prawnych, tj. know-how w zakresie technologii odlewniczych, w postaci opracowań pisemnych i w formie elektronicznej – 4 pozycje know-how.
3. nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni technicznej używanych książek i czasopism o tematyce odlewniczej,
4. nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni technicznej kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia, pozostałej po zaspokojeniu wierzycieli i pokryciu kosztów likwidacji, z przeznaczeniem na zakup sprzętu naukowo-badawczego dla wydziału odlewnictwa,
nie stanowią wykonywania działalności gospodarczej - w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - głównie z tego względu, że nie będą wykonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z tym, Stowarzyszenie nie będzie działało w charakterze podatnika VAT przy wykonywaniu tych czynności, a zatem nie będą one podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza to - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Czynności objęte pytaniem 1 i 2 Wnioskodawcy, takie jak : sprzedaż używanego sprzętu komputerowego, darowizna wartości niematerialnych i prawnych w postaci know-how w zakresie technologii odlewniczych, podlegałyby co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, gdyby były wykonywane przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z tym, należy przede wszystkim dokonać oceny, czy Wnioskodawca (Stowarzyszenie) spełnia podmiotowo-przedmiotowe kryteria podatnika VAT, określone, w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT a zwłaszcza (co jest kluczowe dla takiej oceny), czy objęte pytaniem nr 1 i 2 Wnioskodawcy czynności, należy uznać lub nie za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Nowe brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, że intencją ustawodawcy nie jest uznanie za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. Celem nowelizacji było doprecyzowanie definicji działalności gospodarczej tak, aby ułatwić podmiotowi ocenę, czy wykonując dane czynności, staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie bez powodu ustawodawca doprecyzował w zdaniu drugim art. 15 ust. 2 ustawy, jakie czynności obejmuje działalność gospodarcza na gruncie ustawy o VAT. Wskazał, że działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższej definicji nie można uznać, że planowana w postępowaniu likwidacyjnym Stowarzyszenia sprzedaż przez likwidatora środków trwałych Stowarzyszenia i darowizna wartości niematerialnych i prawnych na rzecz wyższej uczelni będzie wykonywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Są to bowiem czynności jednorazowe i niepowtarzalne, które zmierzają do likwidacji majątku Stowarzyszenia i zakończenia jego bytu prawnego przez wykreślenie z Rejestru Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej. Nie są wykonywane w celach zarobkowych, tylko z zamiarem przekazania dochodu z nich osiągniętego na cel społeczny wskazany w uchwale o rozwiązaniu Stowarzyszenia.

Prawidłowość takiej argumentacji znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 15 września 2011 r., C-180/10 Trybunał stwierdził, że dla uznania danych działań za wykonywane w ramach działalności gospodarczej niezbędne jest aktywne działanie podmiotu, z zaangażowaniem środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców lub usługodawców. Działalność gospodarcza polega na wykorzystywaniu w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Reasumując, Stowarzyszenie nie jest podatnikiem VAT w zakresie czynności sprzedaży środków trwałych i darowizny wartości niematerialnych i prawnych w postępowaniu likwidacyjnym Stowarzyszenia (opisanych w pytaniu 1 i 2 niniejszego wniosku) i w związku z tym, nie ma obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny przed dokonaniem tych czynności oraz nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT i rozliczenia (zapłaty) podatku należnego VAT od tych czynności.

Z kolei planowana przez Wnioskodawcę (Stowarzyszenie) darowizna na rzecz wyższej uczelni, środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży majątku trwałego Stowarzyszenia, nie stanowi, w świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy o VAT, czynności, która mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług, tj. czynność podlegająca opodatkowaniu VAT.

Środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie pieniędzy stanowi świadczenie usług.

Natomiast gdyby dokonać odmiennej od zaprezentowanej przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowej opisanego zdarzenia przyszłego i uznać, że Stowarzyszenie jest podatnikiem VAT w zakresie czynności opisanych w pytaniu 1 niniejszego wniosku i że w związku z tym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawca w takim przypadku mógłby korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wartość jego sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 złotych.

Zwolnienie to przysługiwałoby Wnioskodawcy ex lege i nie byłoby uzależnione od dokonania zgłoszenia rejestracyjnego VAT i zarejestrowania go jako podatnika VAT zwolnionego. W tym przypadku Wnioskodawca również nie musiałby dokumentować fakturą VAT planowanych transakcji sprzedaży i darowizny w postępowaniu likwidacyjnym Stowarzyszenia, do wartości zwolnionej z tego podatku, odprowadzać podatku naliczonego ani składać deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe– w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży środków trwałych (pytanie nr 1 pkt 1),
  

• prawidłowe – w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności objętych pytaniem nr 1 pkt 2, 3, 4,
  

• prawidłowe – w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy
  

• prawidłowe – w zakresie braku obowiązku dokumentowania fakturą czynności zmierzających do likwidacji majątku Stowarzyszenia.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym podkreślić, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”, lecz jako własność ekonomiczną. Własność ekonomiczna to sytuacja, w której – z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym – należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Przy czym, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Dostawa towarów nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jedynie wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku nalicz onego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W konsekwencji niespełnienie ww. warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zdefiniowane zostały w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Należy również podkreślić, iż kategoria podatnika podatku VAT nie jest uzależniona od tego, czy dokonał rejestracji w tym podatku czy też nie. O tym czy dany podmiot jest podatnikiem podatku VAT, czy też nie posiada takiego przymiotu nie decydują kryteria formalne związane z rejestracją, a jedynie kryteria obiektywne. Zatem, co do zasady, odpłatna dostawa towaru podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli towar ten jest w posiadaniu i stanowi majątek podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem utworzonym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej a wszelkie uzyskane dochody przeznacza na działalność statutową. Na skutek wykreślenia z rejestru podatników VAT, Stowarzyszenie w chwili obecnej nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. W dniu 10.12.2018 r. Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków Stowarzyszenia podjęło uchwałę o likwidacji Stowarzyszenia i otwarciu jego likwidacji. W toku likwidacji Stowarzyszenia, likwidator działając z upoważnienia Walnego Zebrania Członków Stowarzyszenia zawartego w uchwale o rozwiązaniu Stowarzyszenia, zamierza dokonać następujących czynności:

1. sprzedaży używanych środków trwałych, całkowicie zamortyzowanych, w postaci :
• serwer z oprogramowaniem systemowym -1 szt.
• komputer stacjonarny (zestaw komputerowy) - 1 szt.
• notebook ... -10 szt.
2. nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz wyższej uczelni technicznej kształcącej kadry dla odlewnictwa, wartości niematerialnych i prawnych, tj. know-how w zakresie technologii odlewniczych, w postaci opracowań pisemnych i w formie elektronicznej - 4 pozycje know-how.
3. nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni technicznej używanych książek i czasopism o tematyce odlewniczej.
4. nieodpłatnego przekazania (darowizny) na rzecz wyższej uczelni technicznej kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia, pozostałej po zaspokojeniu wierzycieli i pokryciu kosztów likwidacji, z przeznaczeniem na zakup sprzętu naukowo-badawczego dla wydziału odlewnictwa.
   
   

Wnioskodawca nie wykonuje, ani nie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie wykonywał działalności gospodarczej w roku 2017 i wcześniej, ani nie wykonuje jej też obecnie. Wnioskodawcy nie przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem majątku, który obecnie Wnioskodawca przeznacza do sprzedaży i nieodpłatnego przekazania.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia opodatkowania podatkiem VAT czynności zmierzających do likwidacji majątku Stowarzyszenia (tj. sprzedaży używanych środków trwałych, nieodpłatnego przekazania na rzecz wyższej uczelni: wartości niematerialnych i prawnych, używanych książek i czasopism, kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia).

Wnioskodawca wskazał, że nie można uznać, że planowana w postępowaniu likwidacyjnym Stowarzyszenia sprzedaż przez likwidatora środków trwałych Stowarzyszenia i darowizna wartości niematerialnych i prawnych na rzecz wyższej uczelni będzie wykonywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem tut. Organu użycie przez ustawodawcę określenia „bez względu na cel i rezultat” oznacza, że działalność gospodarcza podatnika VAT może, lecz wcale nie musi być nakierowana na osiągnięcie zysku, gdyż w jej ramach podatnik może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe. Tym samym podatnikiem VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizując np. zadania oświatowe, zdrowotne, kulturalne, charytatywne itp., przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym.

Jak wskazano we wniosku, Stowarzyszenie jest podmiotem prowadzącym działalność statutową. Środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz książki i czasopisma objęte zakresem wniosku zostały nabyte przez Stowarzyszenie na potrzeby statutowe Stowarzyszenia.

Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Stowarzyszenie ma zamiar dokonać dostawy towarów (środków trwałych) za odpłatnością, tj. w celu zarobkowym.

Zatem czynność sprzedaży ww. środków trwałych, jako czynność spełniająca definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem dokonana zostanie przez Wnioskodawcę, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, że w przypadku podmiotów takich jak osoby prawne, nie występuje prywatna sfera ani też majątek osobisty, tym samym nie występuje problem przyporządkowania wykonanej czynności do działań w sferze działalności gospodarczej lub do działań w sferze prywatnej. Należy zauważyć, że jeśli osoba prawna podejmuje jakiekolwiek działania, to zawsze wykonuje je jako osoba prawna, bo innej możliwości nie ma.

Powyższe należy odróżnić od działań podejmowanych przez osoby fizyczne, w przypadku których może wystąpić pewien dualizm. Osoba fizyczna może bowiem podejmować działania jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, będą to działania w sferze prywatnej, osobistej, ale może też ta sama osoba fizyczna podejmować działania jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na własne imię i nazwisko, będą to działania w zakresie jej przedsiębiorstwa i co za tym idzie mogą to równocześnie być działania uznawane za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Z tego też względu problemy dotyczące uznania pewnych działań (w tym w szczególności dostawy towarów) za działalność gospodarczą, a osobę te działania podejmującą za podatnika podatku od towarów i usług, występują wyłącznie w przypadku osób fizycznych i takich też sprawy dotyczy przywołany przez Wnioskodawcę wyrok C-180/10, które w przedmiotowej sprawie nie znajduje żadnego zastosowania, gdyż rozstrzygnięcie to podjęto w zupełnie odmiennym stanie faktycznym. W przypadku natomiast osób prawnych nie występuje żadna sfera prywatna, a zatem wszelkie działania podejmowane przez takie osoby są czynnościami wykonywanymi w ramach prowadzonej przez tę osobę prawną działalności gospodarczej, w tym podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż używanych środków trwałych w postaci sprzętu komputerowego (serwer, komputer stacjonarny, notebooki), wypełniają znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy. Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami, których Wnioskodawca jest właścicielem od momentu ich zakupu do momentu wydania. W konsekwencji czynność sprzedaży używanych środków trwałych, jako odpłatna dostawa towarów, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego sprzedaż używanych środków trwałych w postaci sprzętu komputerowego (serwer, komputer stacjonarny, notebooki), objętych pytaniem nr 1 pkt 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania wartości niematerialnych i prawnych w postaci know-how oraz używanych książek i czasopism, należy uznać, iż w przypadku, gdy Wnioskodawcy w momencie nabycia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia przekazywanych nieodpłatnie towarów, to przekazanie tych towarów nie będzie stanowiło dostawy towarów w myśl art. 7 ust. 2 ustawy i Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku opodatkowania tej czynności.

Odnosząc się natomiast do problemu opodatkowania czynności przekazania na rzecz Uczelni kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia, należy zauważyć, iż zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie transakcje wykonywane w ramach działalności gospodarczej chyba, że wyjątkowo ze względu na specyfikę danej czynności nie można jej określić jako dostawy towarów lub też świadczenia usług. Pieniądz jako środek płatniczy, nie jest towarem w rozumieniu ustawy. Odnosząc powyższe do treści zapytania stwierdzić należy, iż przekazanie środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia nie będzie stanowiło dostawy towarów, ani też czynności zrównanych z dostawą towarów (art. 7 ustawy). Ze względu na specyfikę tej czynności nie stanowi ono również świadczenia usług (art. 8 ust. 1 ustawy). W konsekwencji przekazanie środków pieniężnych przez Wnioskodawcę na rzecz Wyższej Uczelni Technicznej nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT czynności, objętych pytaniem nr 1 pkt 2, 3, 4, tj. nieodpłatnego przekazania wartości niematerialnych i prawnych w postaci know-how, używanych książek i czasopism oraz przekazania na rzecz Uczelni kwoty pieniężnej uzyskanej ze sprzedaży majątku Stowarzyszenia, należało uznać je za prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również kwestia, czy Stowarzyszenie w celu dokonania ww. czynności będzie musiało dokonać rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT i wystawić fakturę.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Zgodnie zaś z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   
   

Natomiast stosownie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl natomiast art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak stwierdzono w niniejszej interpretacji sprzedaż używanych środków trwałych w postaci sprzętu komputerowego (serwer, komputer stacjonarny, notebooki) będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednakże z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie wykonywał działalności gospodarczej w 2017 r. i wcześniej, zatem wartość sprzedaży przez Wnioskodawcę w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży używanych środków trwałych w postaci sprzętu komputerowego będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Przy czym, wskazać należy, iż stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca może ale nie musi złożyć zgłoszenia rejestracyjnego. Jeśli zatem Wnioskodawca zamierza korzystać z ww. zwolnienia, nie ma obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku VAT.

Jednocześnie należy wskazać, że jeśli wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w ww. art. 113 ust. 1 ustawy, zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą przekroczona zostanie ta kwota.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących obowiązku dokumentowania fakturą czynności będących przedmiotem wniosku, wskazać należy, że zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z ww. przepisów wynika, że co do zasady podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na rzecz innego podatnika jest zobowiązany do wystawienia faktury. Fakturę wystawia podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej transakcji. Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Z regulacji art. 106b ust. 2 ustawy wynika, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik nie ma obowiązku wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Zatem przepis ten pozwala, aby faktury nie były wystawiane przez podatników zwolnionych na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Nie pozbawia on wszakże podatników dokonujących tych czynności prawa do wystawiania faktur. Wystawienie faktury przez podatnika zwolnionego na podstawie art. 113 ustawy jest, co do zasady, pozostawione wyborowi tego podatnika.

Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników korzystających ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, obowiązku wystawiania faktur.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Podsumowując, Wnioskodawca dokonując sprzedaży używanych środków trwałych w postaci sprzętu komputerowego (serwer, komputer stacjonarny, notebooki), nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury, chyba że nabywca („beneficjent”) tych towarów zgłosi żądanie jej wystawienia w określonym terminie. Jednocześnie należy zauważyć, że nie ma przeszkód, aby w takiej sytuacji Wnioskodawca wystawił fakturę, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, dobrowolnie. Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały zawarte w rozdziale 1 Działu XI ustawy, w artykułach od 106a do 106e.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniami nr 2 i nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.