2019.04.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.465.2018.2.KK
z 8 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2018 r. (data wpływu 31 grudnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 1 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony w dniu 1 marca 2019 r., dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

G. Sp. z o.o. (G. PL, Wnioskodawca) jest spółką należącą do grupy kapitałowej spółek z branży informatycznej - G.. Wnioskodawca jest spółką zależną G. N.V. holenderskiej spółki akcyjnej, która posiada wszystkie udziały Wnioskodawcy. G. N.V. posiada swoją siedzibę w Holandii i jest dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych traktowana jako holenderski rezydent podatkowy. Dla pracowników ww. grupy kapitałowej został wdrożony w życie plan motywacyjny (Plan). Zasady Planu zostały określone uchwałą Zarządu G. N.V. na podstawie wytycznych i upoważnienia udzielonego Zarządowi spółki przez Walne Zgromadzenie Wspólników G. N.V. Pracownicy biorący udział w Planie w przypadku spełnienia przez nich określonych warunków, a przez spółkę założonego poziomu zysku otrzymają ograniczone prawa do akcji G. N.V. (RSU). Po określonym czasie oczekiwania, pracownicy są uprawnieni do nieodpłatnego nabycia w zamian za RSU akcji G. N.V.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Plan motywacyjny został utworzony w roku 2016;
W chwili utworzenia Planu motywacyjnego spółka G. N.V. spełniała warunek bycia jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do Wnioskodawcy;
Jednostki RSU przyznawane uczestnikom Planu motywacyjnego, uprawniające do nieodpłatnego otrzymania w przyszłości akcji G. N.V stanowią inne zbywalne prawa majątkowe inkorporujące uprawnienie do objęcia akcji, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
Jednostki RSU nie stanowią pochodnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
Wszyscy pracownicy grupy kapitałowej mają możliwość przystąpienia do Planu motywacyjnego o ile byli zatrudnieni w spółkach należących do grupy w określonej dacie. Nie ma innych kryteriów wyboru pracowników, którzy mogą uczestniczyć w planie;
Odnośnie sposobu uczestnictwa w Planie Wnioskodawcy przedstawia się on następująco:

Wnioskodawca przekazuje informacje do G. NV na temat pracowników uprawnionych do uczestnictwa w planie;
Wnioskodawca nie ponosi bezpośrednio ani pośrednio kosztów funkcjonowania Planu ani kosztów związanych z uczestnictwem jej pracowników w Planie;
Wnioskodawca otrzymuje informacje dotyczące uczestnictwa swoich Pracowników w Planie, tj. informację o liczbie przyznanych poszczególnym pracownikom RSU a następnie liczbie objętych i ewentualnie zbytych akcji;
Plan został utworzony uchwałą Zarządu G. N.V. na podstawie upoważnienia udzielonego mu w drodze uchwały Walnego Zgromadzenia G. N.V.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskiwany przez pracowników w związku z nieodpłatnym objęciem w ramach Planu akcji G. N.V. w całości stanowić będzie wyłącznie przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) updof, opodatkowany 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, który powstanie dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych papierów wartościowych i powinien być wykazany samodzielnie przez pracowników w ich właściwych rocznych deklaracjach podatkowych, a należny podatek powinien być zapłacony przez pracowników w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym nastąpiło przeniesienie na nabywcę własności zbywanych przez pracowników akcji G. N.V. a tym samym na Wnioskodawcy jako na pracodawcy nie będzie ciążyć obowiązek poboru jakiejkolwiek zaliczki na podatek od ww. przychodu w sytuacji, gdy przychód uzyskany ze zbycia ww. akcji zostanie przekazany Wnioskodawcy przez bank wybrany do obsługi planu motywacyjnego (w tym zbywania akcji G. N.V. objętych przez pracowników w ramach planu motywacyjnego) i wypłacony pracownikom uczestniczącym w programie za pośrednictwem Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Plan na podstawie którego pracownicy Wnioskodawcy uprawnieni będą do objęcia nieodpłatnie akcji G. N.V. spełnia przesłanki określone w art. 24 ust. 11b pkt 2 updof niezbędne by uznać go za program motywacyjny. Zgodnie z art. 24 ust. 11b pkt 2 updof przesłankami niezbędnymi by dany system wynagradzania można było uznać za program motywacyjny konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

powinien być to program utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia;
utworzony przez spółkę działającą w formie spółki akcyjnej, przy czym może to być spółka będąca jednostką dominującą (w rozumieniu art. 3 ust 1 pkt 37 Ustawy o rachunkowości) w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o PIT) lub z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 ustawy o PIT);
jednostka dominująca powinna być spółką której siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania; oraz
osoby uprawnione uzyskają akcje w spółce akcyjnej bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych (o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi), lub realizacji innych praw majątkowych nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki dominującej.

Plan na podstawie którego pracownicy grupy kapitałowej G. nabywają uprawnienie do nieodpłatnego objęcia akcji holenderskiej spółki G. N.V.:

stanowi część systemu wynagradzania ww. grupy kapitałowej i został on utworzony uchwałą Zarządu G. N.V. podstawie upoważnienia udzielonego w drodze uchwały Walnego Zgromadzenia G. N.V.;
G. N.V. jest spółką akcyjną która jest jednostką dominującą, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 lit. a) ustawy o rachunkowości, w stosunku do G. PL, czyli spółki, której pracownicy będą uprawnieni do otrzymania świadczeń w ramach Planu, gdyż G. N.V. posiada 100% udziałów G. PL i tym samym posiada bezpośrednio większość ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym jednostki zależnej, czyli Wnioskodawcy;
G. N.V. posiada swoją siedzibę na terenie Holandii, która jest państwem członkowskim Unii Europejskiej;
Pracownicy uczestniczący w Planie obejmować będą akcje G. N.V., która jest spółką akcyjną dominującą w stosunku do Wnioskodawcy.

Tym samym zostały spełnione wszystkie przesłanki określone w art. 24 ust. 11b pkt 2 updof niezbędne by Plan mógł być uznany za program motywacyjny. Co za tym idzie przychód z tytułu nieodpłatnego objęcia akcji spółki dominującej - G. N.V. przez pracowników spółki zależnej – Wnioskodawcy - w ramach Planu stanowić będą dla ww. pracowników przychód do opodatkowania dopiero w momencie odpłatnego zbycia tychże akcji.

Jako że przychód z tytułu nieodpłatnego objęcia przez pracowników Wnioskodawcy akcji G. N.V. w ramach Planu, spełniającego przesłanki niezbędne do uznania go za program motywacyjny, zgodnie z art. 24 ust. 11 updof powstanie dopiero w chwili odpłatnego zbycia przez pracowników ww. akcji G. N.V. należy uznać tenże przychód za przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit a) updof.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 updof, od dochodów uzyskanych m. in. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 1 updof, podatnicy uzyskujący przychody ze zbycia udziałów lub akcji (kapitałów pieniężnych) są zobowiązani wykazać ww. przychody w odrębnym zeznaniu podatkowym. Ww. zeznanie powinno zostać złożone przez podatników uzyskujących takie przychody w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym uzyskany został przychód. W tym samym terminie są oni zobowiązani do zapłaty należnego podatku dochodowego. W konsekwencji Wnioskodawca, jako pracodawca pracowników uczestniczących w Planie nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania podatku w tym zakresie przychodów uzyskach przez jej pracowników z tytułu zbycia akcji G. N. V. objętych przez nich w ramach Planu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 31, 33, 34, 35, 41 i 42e. Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. na:

osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane „zakładami pracy” – w odniesieniu do uzyskiwanych od tych zakładów pracy przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanych przez nie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego (art. 31),
spółdzielnie pracy – w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31);
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych na rzecz osób określonych w art. 3 ust. 1 świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 (art. 41 ust. 1);
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4);
spółkę przejmującą, nowo zawiązaną lub powstałą w wyniku przekształcenia – w odniesieniu do dochodu określonego w art. 24 ust. 5 pkt 7 lub 8 (art. 41 ust. 4c);
podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników – w odniesieniu do związanych z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach i uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5 – jeżeli wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów (art. 41 ust. 4d);
podmioty prowadzące rachunki zbiorcze papierów wartościowych, za pośrednictwem których są wypłacane należności z tych tytułów – w odniesieniu do związanych z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach: dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5 (art. 41 ust. 10).

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązku płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) – uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

W szczególności, w odniesieniu do powołanego art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego status płatnika podatku „zakładom pracy”, należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:

przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz
zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy.

Analiza treści ww. przepisu wymaga wskazania, że ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu przychodami (z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się – stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy – wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy, przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy rozumiane są przez ustawodawcę szeroko. Pojęcie to obejmuje zarówno świadczenia pieniężne, jak i wartość świadczeń niepieniężnych, w tym świadczeń nieodpłatnych. W szczególności, ustawodawca nie ogranicza omawianego pojęcia do wynagrodzenia za pracę, a wskazany przez niego katalog rodzajów przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych zawarty w powołanym przepisie ma charakter przykładowego wyliczenia (świadczy o tym użyte sformułowanie „w szczególności”).

O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników – czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca rozważa, czy ciążą na nim obowiązki płatnika w związku z udziałem jego pracowników w Planie motywacyjnym utworzonym przez G. N.V. będącą jednostką dominującą w stosunku do Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, należy w pierwszej kolejności rozważyć, czy pracownicy Wnioskodawcy otrzymują opisane świadczenia od Wnioskodawcy czy od innego podmiotu (G. N.V.). Obowiązki płatnika po stronie Wnioskodawcy mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez niego świadczeń na rzecz pracowników.

Świadczeniami wymienionymi we wniosku, uzyskiwanymi przez pracowników w związku z uczestnictwem w Planie motywacyjnym są:

przyznanie jednostek RSU;
otrzymanie akcji po upływie określonego czasu oczekiwaniu.

Jak wskazano w opisie sytuacji faktycznych zawartym we wniosku:

podmiotem organizującym Plan motywacyjny i przyznającym jednostki RSU pracownikom spółek z Grupy kapitałowej (w tym pracownikom Wnioskodawcy) jest G. N.V.;
pracownicy Wnioskodawcy są objęci Planem motywacyjnym na podstawie Zasad Planu określonych uchwałą Zarządu G. N.V. na podstawie wytycznych i upoważnienia udzielonego Zarządowi spółki przez Walne Zgromadzenie;
Pracownicy Wnioskodawcy mają możliwość przystąpienia do Planu motywacyjnego o ile byli zatrudnieni w spółkach należących do grupy w określonej dacie;
Wnioskodawca przekazuje informacje do G. N.V. na temat pracowników uprawnionych do uczestnictwa w planie;
Wnioskodawca nie ponosi bezpośrednio ani pośrednio kosztów funkcjonowania Planu ani kosztów związanych z uczestnictwem jej pracowników w Planie;
Wnioskodawca otrzymuje informacje dotyczące uczestnictwa swoich Pracowników w Planie, tj. informację o liczbie przyznanych poszczególnym pracownikom RSU, a następnie liczbie objętych i ewentualnie zbytych akcji.

W takiej sytuacji faktycznej nie można stwierdzić, że świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w Planie motywacyjnym są przez nich uzyskiwane od Wnioskodawcy. Podmiotem przekazującym opisane świadczenia jest G. N.V. jako świadczeniodawca Planu i jednocześnie jako spółka, której akcje stają się własnością pracowników. W szczególności, przedstawione okoliczności faktyczne sprawy nie dają podstaw do uznania, że G. N.V. realizuje na rzecz pracowników Wnioskodawcy świadczenia „zlecone”, „zorganizowane” przez Wnioskodawcę.

Skoro Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, po stronie Wnioskodawcy nie powstaną obowiązki płatnika określone w art. 31 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie pracowników Wnioskodawcy jako podatników.

Tym samym, samo stanowisko Wnioskodawcy, wedle którego w opisanym stanie faktycznym nie powstają po jego stronie obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy opiera się jednak w znacznej części na argumentach, które nie mają istotnego znaczenia wobec braku możliwości przypisania realizacji opisanych świadczeń Wnioskodawcy.

Z uwagi na dokonaną ocenę stanowiska Wnioskodawcy interpretacja nie zawiera oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie pracowników Wnioskodawcy jako podatników. Ponadto niniejsza interpretacja nie zawiera również oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym wykładni art. 24 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do opisanego we wniosku Planu motywacyjnego.

Wobec powyższego, przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika określonych w art. 31 oraz w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga natomiast, czy uzyskiwane przez pracowników Wnioskodawcy świadczeń od G. N.V. w związku z opisanym Planem motywacyjnym powoduje po ich stronie obowiązki podatkowe, w szczególności nie rozstrzyga, czy uzyskane świadczenia są przychodami pracowników, w tym przychodami z określonych źródeł przychodów. Kwestie te nie są bowiem decydujące dla wyjaśnienia indywidualnej sprawy Wnioskodawcy jako podmiotu nie dokonującego opisanych świadczeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin