Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.155.2019.1.KO
z 12 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 24 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 1 marca 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczania 100% podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na samochody osobowe (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczania 100% podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na samochody osobowe (pytanie nr 3),
• obowiązku zgłoszenia prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu (pytanie nr 4).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 marca 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB3-1.4010.32.2019.1.BS.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Fundacją prowadzącą w szczególności odpłatną działalność statutową mieszczącą się w sferze działalności pożytku publicznego określonej w art. 4 ust. 1 pkt 14 i 15 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Nie posiada statusu organizacji pożytku publicznego. Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując swoje główne cele statutowe prowadzi zespół szkół niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych: szkołę podstawową, gimnazjum i liceum. Nie prowadzi szkół dla osób dorosłych. Jest również aktywny w zakresie działalności charytatywnej, religijnej, podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, ochrony kultury, sztuki i dziedzictwa narodowego, wspierania i upowszechniania kultury fizycznej, turystyki i krajoznastwa oraz ekologii i ochrony zwierząt i dziedzictwa przyrodniczego. Podstawowym źródłem przychodów Wnioskodawcy są dotacje na uczniów otrzymywane z Urzędu Miasta oraz opłata za naukę w postaci czesnego wpłacanego przez rodziców. Przyjmuje też darowizny oraz realizuje projekty z Funduszy Europejskich. Fundacja prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu szkolnych pomieszczeń. Pozyskane z działalności gospodarczej fundusze mają jedynie uzupełniać środki przeznaczone na zamierzenia statutowe i stanowią około 1% przychodów. Fundacja posiada dwa samochody osobowe wprowadzone do ewidencji środków trwałych Pojazdy używane są w działalności statutowej. Służą pracownikom oraz wolontariuszom do przywożenia zakupionych materiałów, obsługę szkolnych wycieczek, wyjazdów służbowych, wyjazdów na zawody sportowe, akcje charytatywne, przejazdów między miejscami prowadzenia działalności. Samochody nie są wydawane pracownikom ani wolontariuszom jako samochody służbowe. Zawsze kiedy nie są w trasie, parkują na terenie należącym do Fundacji i będącym jej miejscem prowadzenia działalności. Samochody w żaden sposób nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej, której przejawem jest wynajmowanie pomieszczeń.

W związku z powyższym opisem zadano, w zakresie podatku od towarów i usług, następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 1 marca 2019 r.):

3. Czy aby odliczać 100% takich wydatków Wnioskodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu na gruncie art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług?

4. Jeżeli tak, to w jakiej formie Wnioskodawca powinien dokonać zgłoszenia prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 1 marca 2019 r.):

Wnioskodawca uważa, że aby odliczać 100% takich wydatków, nie musi zgłaszać i prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu na gruncie art. 86a ust. 4 ustawy o podatku osobowym od towarów i usług zwłaszcza, że Fundacja nie jest podatnikiem podatku VAT i nie ma prawa do odliczania podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii braku prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Na mocy art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada dwa samochody osobowe, które używane są w działalności statutowej. Służą pracownikom oraz wolontariuszom do przywożenia zakupionych materiałów, obsługę szkolnych wycieczek, wyjazdów służbowych, wyjazdów na zawody sportowe, akcje charytatywne, przejazdów między miejscami prowadzenia działalności. Samochody w żaden sposób nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczania 100% podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na samochody osobowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na samochody osobowe, gdyż jak wskazał Wnioskodawca nie jest on czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jak i również samochody osobowe nie są wykorzystane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 88 ust. 4 tej ustawy. Tym samym przepisy art. 86a ustawy o VAT w tym dotyczący prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 nie ma zastosowania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3, jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na samochody osobowe, tut. Organ nie udzieli odpowiedzi na postawione pytanie nr 4, gdyż dotyczy ono tylko sytuacji, gdyby podatnikowi takie prawo przysługiwało.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.