Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.66.2019.2.KOM
z 17 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.), uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2019 r. (data wpływu 21 marca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 6 marca 2019 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.66.2019.1.KOM (skutecznie doręczone dnia 12 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych o nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11 (pyt. nr 1) – jest prawidłowe;
  
• zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działek niezabudowanych o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12, 393/9 (pyt. nr 2) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i zwolnienia dostawy działek niezabudowanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2019 r. (data wpływu 21 marca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jako osoba fizyczna jest właścicielem działek o numerach 386/10, 386/11, 387/10, 387/11, 388/8, 388/9, 389/10, 389/11, 390,21 i 390/22 o łącznej powierzchni 0,5649 ha oraz jest współwłaścicielem 1/2 (jedna druga) części działek o numerach 383/16, 383/17, 384/8 384/9, 385/8, 385/9, 391/9, 391/10, 392/11, 392/12, 393/9 o łącznej powierzchni 0,5563 ha.

W oparciu o uchwałę z dnia 27 sierpnia 2015 r. Rady Miasta działki o numerach ewidencyjnych: 383/16, 383/17, 384/8, 384/9, 385/8, 385/9, 391/9, 391/10, 392/11, 392/12, 393/9, 386/10, 386/11, 387/10, 387/11, 388/8, 388/9, 389/10, 389/11, 390/21 oraz 390/22 znajdują się w terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczonej na rysunki planu symbolem A4MW.

Potwierdza to zaświadczenie z dnia 14 września 2018 r.

Decyzją z dnia 30 grudnia 2016 r. Starosta zatwierdził projekt budowalny i udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze dla działek o nr: 383/12, 383/10, 384/4, 385/4, 386/4, 387/4, 388/4, 389/4, 390/10, 391/8, 392/9, 397/32.

Wszystkie działki są niezabudowane, a decyzją z dnia 24 kwietnia 2017 r. Burmistrz Gminy zatwierdził podział działek poprzez wydzielenie drogi wewnętrznej, tzn.

• z działki 383/10 powstały działki nr 383/16, 383/17, 383/18 (projektowana droga) i 383/19,
• z działki 384/4 powstały działki nr 384/8, 384/9, 384/10 (projektowana droga) i 384/11,
• z działki 385/4 powstały działki nr 385/8, 385/9, 385/10 (projektowana droga) i 385/11,
• z działki 386/4 powstały działki nr 386/10, 386/11, 386/12 (projektowana droga) i 386/13,
• z działki 387/4 powstały działki nr 387/10, 387/11, 387/12 (projektowana droga) i 387/13,
• z działki 388/4 powstały działki nr 388/8, 388/9, 388/10 (projektowana droga) i 388/11,
• z działki 389/4 powstały działki nr 389/10, 389/11, 389/12 (projektowana droga) i 389/13,
• z działki 390/10 powstały działki nr 390/12, 390/22, 390/23 (projektowana droga) i 390/24,
• z działki 391/8 powstały działki nr 391/9, 391/10,
• z działki 392/9 powstały działki nr 392/11, 392/12.
  
  

W związku z dokonanym podziałem działek i wydzieleniem drogi wewnętrznej pozwolenie na budowę dotyczy działek nr 383/16 o pow. 0,0340 ha, nr 384/8 o pow. 0,0322 ha, nr 385/8 o pow. 0,0307 ha, nr 391/9 o pow. 0,0331 ha, nr 386/10 o pow. 0,0330 ha, nr 387/10 o pow. 0,0281 ha, nr 388/8 o pow. 0,0182 ha, nr 389/10 o pow. 0,0387 ha, nr 390/21 o pow. 0,0337 ha, nr 392/11 o pow. 0,0329 ha - łączna powierzchnia działek wynosi 0,2752 ha.

Działki o nr 386/11 o pow. 0,0527 ha, nr 387/11 o pow. 0,0504 ha, nr 388/9 o pow. 0,0639 ha, nr 389/11 o pow. 0,1268, nr 390/22 o pow. 0,1194, nr 383/17 o pow. 0,0523, nr 384/9 o pow. 0,05, nr 385/9 o pow. 0,0514, nr 391/10 o pow. 0,1167, nr 392/12 o pow. 0,0324, nr 393/9 o pow. 0,0906 - łączna powierzchnia działek wynosi 0,8065 ha i po podziale nie jest objęta pozwoleniem na budowę.

Podatnik jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Przedmiotowe działki zostały zakupione, dziedziczone i przyjęte w darowiźnie po za działalnością gospodarczą we współwłasności z małżonkiem.

Na działkach będących przedmiotem sprzedaży podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej. Z tytułu zakupu podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Na przedmiotowe działki w ciągu ostatnich pięciu lat nie zostały poniesione nakłady przekraczające 30% ich wartości początkowej.

Sprzedający nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Działki wymienione we wniosku nie były wykorzystywane do działalności rolniczej. Podatnik nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu czy dzierżawy.

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

• działki o nr 386/10, 386/11, nr 386/12, nr 386/13, nr 388/8, nr 388/9, nr 388/10, nr 388/11, nr 389/10, nr 389/11, nr 389/12, nr 389/13, nr 387/10, nr 387/11, nr 387/12, nr 387/13 przyjął w darowiźnie w 2007 r.;
• działki nr 384/8, nr 384/9, nr 384/10, nr 384/11, nr 385/8, nr 385/9, nr 385/10, nr 385/11, nr 383/16, nr 383/17, nr 383/18, nr 383/19 zostały zakupione w 2010 r.;
• działki nr 390/21, nr 390/22, nr 390/23, nr 390/24 zostały zakupione w 2011 r.;
• działki nr 391/9, nr 391/10 zostały kupione w 2013 r.,
• działki nr 392/11, nr 392/12, nr 393/9 zostały zakupione w 2016 r.
  
  

Działki służyły celem osobistym (prywatnym) Wnioskodawcy, który nie wyklucza na niektórych z nich budowy w przyszłości. Działki nie były uprawianie czy wynajmowane.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług remontowo-budowlanych, wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi sprzedaż usług opodatkowaną stawką 23%, 8% lub tzw. odwrotnym obciążeniem.

Wnioskodawca wraz z żoną (współwłaścicielem) występował z wnioskiem o podział działek, wydzielenie drogi wewnętrznej oraz o pozwolenie na zabudowę ich budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym.

W stosunku do sprzedawanych działek nie były podejmowane aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami. Działki nie są ogrodzone, Wnioskodawca nie prowadził działań marketingowo/reklamowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca nie poczynił żadnych znaczących działań, żadnych nakładów finansowych w celu zwiększenia wartości sprzedawanych nieruchomości, uatrakcyjnienia gruntu.

Działki zostały podzielone, Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków do przyłącza energii elektrycznej, gazu i wody i została podpisana umowa o przyłączu sieci gazowej, umowa o dostawę energii elektrycznej i wody.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działki nr 383/16, nr 384/8, nr 385/8, nr 391/9, nr 386/10, nr 387/10, nr 388/8, nr 389/10, nr 390/21, nr 392/11 znajdują się na terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczonej symbolem A4MW.

Dla działek nr 386/11, nr 387/11, nr 388/9, nr 389/11, nr 390/22, nr 383/17, nr 384/9, nr 385/9, nr 391/10, nr 392/12, nr 393/9 istnieje miejscowy plan zagospodarowanie przestrzennego i działki znajdują się na terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oznaczonej symbolem A4MW. Dla tych działek nie została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przeniesienie własności działek niezabudowanych nr 383/16, nr 384/8, nr 385/8, nr 391/9, nr 386/10, nr 387/10, nr 388/8, nr 389/10, nr 390/21, nr 392/11 będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?
2. Czy przeniesienie własności działek niezabudowanych nr 386/11, nr 387/11, nr 388/9, nr 389/11 nr 390/22, nr 383/17, nr 384/9, nr 385/9, nr 391/10, nr 392/12, nr 393/9 będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1

Zgodnie z zapisami art. 43 ust.1 pkt 9 ustawa o podatku VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Dla przedmiotowych działek obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz objęte są one pozwoleniem na budowę. Zdaniem Wnioskodawcy, do przeniesienia własności działek nr 383/16, nr 384/8, nr 385/8, nr 391/9, nr 386/10, nr 387/10, nr 388/8, nr 389/10, nr 390/21, nr 392/11 należy zastosować podatek VAT w stawce 23%.

Pytanie nr 2

Zgodnie z zapisami art. 43 ust.1 pkt 9 ustawa o podatku VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przedmiotowe działki nie są objęte pozwoleniem na budowę.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie własności działek nr 386/11, nr 387/11, nr 388/9, nr 389/11, nr 390/22, nr 383/17, nr 384/9, nr 385/9, nr 391/10, nr 392/12, nr 393/9 będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych o nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11;
  
• nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT sprzedaży działek niezabudowanych o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12, 393/9.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 przywołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
   
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Wskazać należy, że ustawodawca nie określił wymogów formalnych, którym odpowiadać ma podatnik, aby mógł być uznany za producenta, usługodawcę lub handlowca.

W dniu 15 września 2011 r. został wydany wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), który wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1656/11), i z dnia 3 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1859/13) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), i z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11).

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i osoba ta nie podejmuje aktywnych działań w celu dokonania sprzedaży, to nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Tak więc w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne, konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży nieruchomości zbywca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług remontowo-budowlanych, wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, opodatkowanych stawką 23%, 8% lub tzw. odwrotnym obciążeniem.

Przedmiotowe działki Wnioskodawca w większości zakupił w latach 2010-2016, a część otrzymał w darowiźnie w 2007 r. Zainteresowany jako osoba fizyczna jest właścicielem działek o nr: 386/10, 386/11, 387/10, 387/11, 388/8, 388/9, 389/10, 389/11, 390,21 i 390/22 oraz współwłaścicielem w 1/2 (jedna druga) części działek o nr: 383/16, 383/17, 384/8 384/9, 385/8, 385/9, 391/9, 391/10, 392/11, 392/12, 393/9. Wszystkie te działki w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego położone są w strefie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, oznaczonej symbolem A4MW.

Starosta decyzją z 2016 r. najpierw zatwierdził projekt budowalny i udzielił pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze dla działek o nr: 383/12, 383/10, 384/4, 385/4, 386/4, 387/4, 388/4, 389/4, 390/10, 391/8, 392/9, 397/32, a potem decyzją z 2017 r. burmistrz gminy zatwierdził podział ww. działek poprzez wydzielenie drogi wewnętrznej, w wyniku którego powstały nowe działki będące obecnie w posiadaniu Wnioskodawcy.

W związku z dokonanym podziałem działek i wydzieleniem drogi wewnętrznej pozwolenie na budowę dotyczy działek nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11. Natomiast dla działek o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12 oraz 393/9 nie ma pozwolenia na budowę.

Na działkach będących przedmiotem sprzedaży podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej, a z tytułu ich zakupu nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Na przedmiotowe działki w ciągu ostatnich pięciu lat nie zostały poniesione nakłady przekraczające 30% ich wartości początkowej. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym, a działki nie były wykorzystywane do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu czy dzierżawy. Działki służyły celem osobistym (prywatnym) Wnioskodawcy, który nie wyklucza budowy w przyszłości.

Wnioskodawca wraz z żoną (współwłaścicielem) występował z wnioskiem o podział działek, wydzielenie drogi wewnętrznej oraz o pozwolenie na zabudowę ich budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym.

W stosunku do sprzedawanych działek nie były podejmowane aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami. Działki nie są ogrodzone, Wnioskodawca nie prowadził działań marketingowo/reklamowych wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca nie poczynił żadnych znaczących działań, żadnych nakładów finansowych w celu zwiększenia wartości sprzedawanych nieruchomości, uatrakcyjnienia gruntu.

Działki zostały podzielone, a Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków do przyłącza energii elektrycznej, gazu i wody i została podpisana umowa o przyłączu sieci gazowej, umowa o dostawę energii elektrycznej i wody.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia, czy przeniesienie własności działek niezabudowanych o nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11 będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W związku z powyższym należy wskazać, że elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji sprzedaży nieruchomości za prowadzenie działalności gospodarczej jest całokształt działań, jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do przedmiotowych działek w związku z planowaną sprzedażą. Opisane działki Wnioskodawca – jak sam wskazał – nabył z zamiarem posiadania i nie wykluczał w przyszłości budowy. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca po nabyciu przedmiotowych działek, których jest właścicielem lub w ½ współwłaścicielem, w roku 2016 uzyskał wraz z żoną pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze, a w roku 2017 z inicjatywy Wnioskodawcy i jego żony podzielono przedmiotowe działki i wydzielono drogę wewnętrzną. Ponadto, w związku z planowaną inwestycją, Wnioskodawca wystąpił o wydanie warunków o przyłącza energii elektrycznej, gazu i wody i już podpisał stosowne umowy.

Wszystkie te czynności, zdaniem tut. Organu, jednoznacznie wskazują na zamiar sprzedaży przez Wnioskodawcę opisanych działek w sposób profesjonalny i z zyskiem, bowiem Wnioskodawca podjął i zamierza podejmować czynności (podział, pozwolenie na budowę w stosunku do niektórych działek, wydzielenie drogi wewnętrznej, wystąpienie o wykonanie przyłączy do sieci elektrycznych, gazu i wody), których celem będzie przygotowanie przedmiotowych działek do sprzedaży, w przeciwnym bowiem razie ponoszenie wskazanych w opisie sprawy nakładów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione.

Zaznaczyć przy tym należy, że na ocenę dokonanych przez Wnioskodawcę działań nie może mieć wpływu to, że nieruchomości nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Skala podjętych przez Wnioskodawcę działań wskazuje, że czynności te wyrażają wolę Wnioskodawcy i jego zamiar wykorzystania tej części majątku nie na cele osobiste (prywatne), lecz w celu odniesienia korzyści finansowej.

Pomimo, że Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań mających na celu np. ogrodzenie terenu oraz nie prowadził działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności nieruchomości, to w niniejszym przypadku wystąpią okoliczności, które łącznie przesądzają, że planowane przeniesienie własności opisanych działek należy uznać za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W rozpatrywanej sprawie zaistniały bowiem przesłanki świadczące o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która porównywalna jest do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Powyższe transakcje będą zatem podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, przeniesienie własności działek niezabudowanych o nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11 przez Wnioskodawcę będzie wypełniało definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, sprzedaż ww. działek gruntu będzie na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy jednakże zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

I tak, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z kolei, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy działki, które będą przedmiotem sprzedaży, stanowią tereny budowlane w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy.

Z wniosku wynika, że działki o nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11 objęte pozwoleniem na budowę, a będące przedmiotem planowanej dostawy, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajdują się na terenach zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej, oznaczonej symbolem A4MW.

Zatem, ww. działki spełniają definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy, a więc ich dostawa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego wyżej zwolnienia od podatku VAT, to przepisy dopuszczają również możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, przy spełnieniu łącznie obu warunków, o których mowa w tym przepisie.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W analizowanej sprawie przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy również nie będą spełnione, ponieważ wskazane działki nie były wykorzystywane do żadnych celów opodatkowanych, czy zwolnionych od podatku VAT, a tym samym nie jest spełniony warunek wykorzystywania towaru wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Podsumowując, z uwagi na to, że planowana sprzedaż działek o nr: 383/16, 384/8, 385/8, 391/9, 386/10, 387/10, 388/8, 389/10, 390/21, 392/11 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, to dostawa ta będzie czynnością opodatkowaną podstawową stawką VAT w wysokości 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii ustalenia, czy czynność sprzedaży działek niezabudowanych o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12, 393/9, będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy ponownie wskazać, że dostawa towarów, w tym działek gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynności podlegającej opodatkowaniu dokonuje podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Poza tym, działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Zatem, jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

Tak więc, w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma to, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12, 393/9, podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży ww. działek, Zainteresowany spełnia przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami w stosunku do sprzedaży przedmiotowych działek. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży działek o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12, 393/9, Wnioskodawca nie będzie angażować środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. Wnioskodawca – jak sam wskazał – nie poczynił żadnych znaczących działań w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży, zwiększenia wartości sprzedawanych działek, czy uatrakcyjnienia nieruchomości. Teren nie jest ogrodzony, nie ma utwardzanych dróg wewnętrznych. Ponadto, Zainteresowany nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu, czy dzierżawy. Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań marketingowych w celu planowanej sprzedaży.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia ww. działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. opisanych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonał jedynie podziału ww. działek, przy czym dla działek tych nie wydano pozwolenia na budowę, więc nie będą one przedmiotem planowanej zabudowy budynkiem wielorodzinnym. Tak więc Zainteresowany nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotowe działki będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w ocenie tutejszego Organu, planowaną sprzedaż działek o nr: 386/11, 387/11, 388/9, 389/11, 390/22, 383/17, 384/9, 385/9, 391/10, 392/12, 393/9, można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie przesądzają o wykorzystywaniu ich dla celów zarobkowych.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. działek (udziałów w działkach) nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT i w konsekwencji nie będzie miał obowiązku opodatkować podatkiem VAT tych transakcji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2, należy uznać za nieprawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Stronę. Tut. Organ pragnie zaznaczyć, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu dostawy przedmiotowych działek) – pojęcia „nie podlega opodatkowaniu” i „zwolnione od podatku” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przedmiotowa dostawa poszczególnych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu, przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie organ interpretacyjny zaznacza, że skoro stroną wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca, jako współwłaściciel niektórych z wymienionych we wniosku działek, niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie tylko w jego indywidualnej sprawie. Podkreślić zatem należy, że w rozpatrywanej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela nieruchomości, tj. żony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.