Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.79.2019.2.AKO
z 15 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2019 r. (data wpływu 6 lutego 2019 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 15 marca 2019 r. poprzez uiszczenie opłaty w dniu 19 marca 2019 r. oraz pismem z dnia 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych czynności darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych czynności darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Złożony wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. organu nr 0114-KDIP4.4012.79.2019.1.AKO z dnia 15 marca 2019 r. poprzez uiszczenie opłaty w dniu 19 marca 2019 r. oraz pismem z dnia 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe sprecyzowane następnie w nadesłanym uzupełnieniu:

Wnioskodawca jest spółką cywilną, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w kilku różnych obszarach na podstawie wpisu jego wspólników do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG”). Wspólnikami wnioskodawcy są A i B. Wspólnicy są małżeństwem. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest obróbka metali i nakładanie powłok na metale. Innym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są m.in. działalności określone kodem PKD 96.02.Z – fryzjerstwo i pozostałe usługi kosmetyczne.

W związku z rozwojem prowadzonej działalności głównej Wnioskodawca chciałby przekazać część obowiązków związanych z prowadzeniem działalności córce wspólników wnioskodawcy. Córka wspólników wnioskodawcy posiada wykształcenie adekwatne do prowadzenia takiej działalności i mogłaby ją w znacznym stopniu rozwinąć. Jednocześnie córka wspólników wnioskodawcy jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 stycznia 2019 r. – świadczy ona usługi na rzecz wnioskodawcy. Z tych względów Wnioskodawca planuje wydzielić zorganizowaną część przedsiębiorstwa („ZCP”) – działalność związaną ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich.

Darowizna ZCP umożliwi również uporządkowanie spraw Wnioskodawcy.

Ewidencja rachunkowa Wnioskodawcy będzie umożliwiała przyporządkowanie do ZCP przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań (jak również innych składników majątkowych) związanych ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich. Prowadzony będzie także odrębny rejestr środków trwałych dla przedmiotu darowizny.

Przedmiotem darowizny będą wszystkie elementy składające się na ZCP, w szczególności:

• inne środki trwałe wykorzystywane w działalności ZCP (przede wszystkim maszyny i urządzenia; i inne), jak również wartości niematerialne i prawne (w tym prawo ochronne na znak towarowy);
  

• składniki majątkowe związane z ZCP, w którym znajduje się siedziba ZCP;
  

• środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącego funkcjonowania ZCP;
  

• należności i zobowiązania, związane z działalnością ZCP;
  

• umowy związane z ZCP;
  

• wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z działalnością ZCP.
  
  
  

Ponadto w związku z darowizną na córkę przejdzie część zakładu pracy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23(1) § 1 Kodeksu pracy. Umowa o pracę pracownika (pracowników) dedykowanego do ZCP będzie wskazywać, że zajmuje się on świadczeniem usług kosmetycznych lub fryzjerskich.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przekazane córce składniki pozwolą na kontynuację działalności związanej ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich bez konieczności zaangażowania innych składników.
2. Działalność obdarowanej będzie prowadzona w tożsamym zakresie co działalność darczyńcy przed dokonaniem darowizny.
3. Przedmiotem darowizny będą umowy niezbędne do prowadzenia działalności będącej przedmiotem darowizny, tj. m.in. umowa z dostawcą energii elektrycznej, umowa z operatorem internetu, umowa z dostawcą ciepła.
4. Przedmiotem darowizny będzie również wyposażenie.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do dokonania darowizny ZCP na rzecz córki znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku VAT, z uwagi na brzmienie art. 6 pkt 1 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym przepisy ustawy o VAT nie znajdą zastosowania ze względu na fakt, że Biznes będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia ZCP. W myśl art. 2 pkt 27e tej samej ustawy, przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z ugruntowaną praktyką dany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, może zostać uznany za ZCP jeżeli:

• jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  

• jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  

• mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące powyższe zadania.
  
  
  

W opisanym przypadku wszystkie powyższe warunki będą spełnione.

Przedmiotem darowizny będą składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania powiązane ze sobą w ten sposób, że służą zarządzaniu nieruchomościami i środkami trwałymi. Są to jednocześnie wszystkie składniki majątkowe wykorzystywane w tym celu, tj. Wnioskodawca nie zatrzyma żadnych składników majątkowych wiążących się z ZCP.

Po otrzymaniu ZCP córka Wnioskodawcy będzie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie, w jakim będzie ją prowadził przed dokonaniem darowizny Wnioskodawca. ZCP będzie wyodrębnione organizacyjnie, gdyż obiektywnie będzie stanowił odrębny segment w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę – w szczególności zakres działalności ZCP będzie odmienny niż jego główny przedmiot działalności. Znajdzie to też odzwierciedlenie w treści umowy o pracę pracownika (pracowników) dedykowanych do ZCP. ZCP będzie wyodrębniony finansowo, jako że ewidencja rachunkowa Wnioskodawcy będzie umożliwiać przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań (jak również innych składników majątkowych) związanych z działalnością prowadzoną za pomocą ZCP. Będzie także prowadzony osobny rejestr środków trwałych związanych z ZCP. Oznacza to w szczególności, że możliwe będzie ustalenie wyniku finansowego ZCP oraz jego sytuacji majątkowej.

Przed dokonaniem darowizny zostaną sporządzone dokumenty, odpowiadające treścią bilansowi, a także rachunkowi zysków i strat, dotyczące ZCP. W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przy czym jak stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak wynika z art. 888 § 1 ww. Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, że umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ww. ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Jak stanowi art. 55² powołanej ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z kolei z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wynika, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
  

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  

• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  

• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  
  

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca (spółka cywilna) prowadzi działalność gospodarczą w kilku różnych obszarach na podstawie wpisu jego wspólników do CEIDG. Wspólnicy Spółki są małżeństwem. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest obróbka metali i nakładanie powłok na metale. Innym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są m.in. działalności określone kodem PKD 96.02.Z – fryzjerstwo i pozostałe usługi kosmetyczne. W związku z rozwojem prowadzonej działalności głównej Wnioskodawca chciałby przekazać część obowiązków związanych z prowadzeniem działalności córce wspólników wnioskodawcy. Córka wspólników Wnioskodawcy posiada wykształcenie adekwatne do prowadzenia takiej działalności i mogłaby ją w znacznym stopniu rozwinąć. Jednocześnie córka wspólników Wnioskodawcy jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 stycznia 2019 r. – świadczy ona usługi na rzecz Wnioskodawcy. Z tych względów Wnioskodawca planuje wydzielić zorganizowaną część przedsiębiorstwa – działalność związaną ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich. Darowizna ZCP umożliwi również uporządkowanie spraw Wnioskodawcy. Ewidencja rachunkowa Wnioskodawcy będzie umożliwiała przyporządkowanie do ZCP przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań (jak również innych składników majątkowych) związanych ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich. Prowadzony będzie także odrębny rejestr środków trwałych dla przedmiotu darowizny. Przedmiotem darowizny będą wszystkie elementy składające się na ZCP, w szczególności: inne środki trwałe wykorzystywane w działalności ZCP (przede wszystkim maszyny i urządzenia; i inne), jak również wartości niematerialne i prawne (w tym prawo ochronne na znak towarowy); składniki majątkowe związane z ZCP, w którym znajduje się siedziba ZCP; środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącego funkcjonowania ZCP; należności i zobowiązania, związane z działalnością ZCP; umowy związane z ZCP (umowy niezbędne do prowadzenia działalności będącej przedmiotem darowizny, tj. m.in. umowa z dostawcą energii elektrycznej, umowa z operatorem internetu, umowa z dostawcą ciepła); wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z działalnością ZCP. Przedmiotem darowizny będzie również wyposażenie. W związku z darowizną na córkę przejdzie część zakładu pracy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23(1) § 1 Kodeksu pracy. Przekazane córce składniki pozwolą na kontynuację działalności związanej ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich bez konieczności zaangażowania innych składników. Działalność obdarowanej będzie prowadzona w tożsamym zakresie co działalność darczyńcy przed dokonaniem darowizny.

W przedmiotowej sytuacji wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT do czynności dokonania darowizny ZCP na rzecz córki.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Okoliczności zdarzenia przyszłego wskazują, że z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zostanie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, które są organizacyjnie wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie. Składniki wchodzące w skład tego zespołu są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, związanych ze świadczeniem usług kosmetycznych i fryzjerskich. Obdarowana będzie kontynuować działalność będącą przedmiotem darowizny, bez konieczności zaangażowania innych składników.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania składników majątku mających być przedmiotem darowizny na rzecz córki wspólników Wnioskodawcy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji darowizna wyżej opisanego majątku na rzecz córki wspólników Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.