Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.109.2019.1.EG
z 15 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2019 r. (data wpływu 27 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odpowiedniego klucza podziału przy sprzedaży przedmiotowej działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odpowiedniego klucza podziału przy sprzedaży przedmiotowej działki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

.... (zwana dalej Sprzedającą) była użytkownikiem wieczystym gruntu oznaczonego jako działka nr ... o obszarze 0,2913 ha oraz właścicielem posadowionych na niej budynków i budowli stanowiących odrębne nieruchomości, położonych w ... przy ul. ..., objętych księgą wieczystą .... Sądu Rejonowego dla ... .

Powyższe prawo użytkowania wieczystego oraz własność budynków i budowli ... nabyła na podstawie art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 roku o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, co zostało stwierdzone ... w ... .

W/w działka nr ... w ewidencji gruntów oznaczona jest symbolem „Bi” jako inne tereny zabudowane, oraz że położona jest w terenie, dla którego nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana dla niej decyzja o warunkach jej zabudowy i zagospodarowania terenu. W dniu 31 grudnia 2018 roku na w/w działce nr ... znajdowały się:

• dwubryłowy budynek biurowy z salą komputerową o powierzchni użytkowej 2.729,30 m² - Budynek 1;
• budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 128,18 m² - Budynek 2;
• budynek archiwum o powierzchni użytkowej 135 m² - Budynek 3;
• budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 18 m² - Budynek 4;
  
• budynek gospodarczy o powierzchni użytkowej 31,15 m² - Budynek 5;
• budynek warsztatowy o powierzchni użytkowej 369,37 m² - Budynek 6;
• budowle w postaci:
  1. wiaty magazynowej o konstrukcji stalowej na podłożu betonowym;
  2. ogrodzenia terenu o długości 151,85 m;
  3. 3 latarni oświetleniowych;
  4. utwardzonej drogi wewnętrznej o powierzchni 250 m²
  5. szlabanu z płytą betonową.
  
  
  

Biorąc pod uwagę fakt rozbieżności pomiędzy opisami budynków (w aspekcie ich przeznaczenia) oraz ich powierzchniami użytkowymi wykazywanymi w treści księgi wieczystej i w ewidencji budynków, a stanem rzeczywistym, Sprzedająca jako jedyny miarodajny przyjęła opis budynków i budowli przedstawiony w protokole z kontroli podatkowej, przeprowadzonej w dniach od 3 marca 2015 roku do 25 marca 2015 roku przez ...., w zakresie ustaleniu stanu własności, stanu posiadania oraz podstaw opodatkowania gruntów, budynków i budowli, położonych w ... przy ul. ....

... zarejestrowana jest jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a w/w budynków i budowli były wykorzystywane przez ... na własne potrzeby oraz wynajmowane były osobom trzecim w ramach czynności opodatkowanych, zatem dostawę tych obiektów należy rozpatrywać na tle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla naliczenia podatku od towarów i usług od dostawy w/w budynków i budowli istotnym jest, że:

• na Budynek 1 o wartości początkowej ... zł, - Sprzedająca poniosła w latach 2017 - 2018 nakład w kwocie ... zł, wobec czego w ewidencji środków trwałych jego wartość na koniec 2018 roku, tym samym na dzień transakcji, wynosiła ... zł, a w związku z poniesionymi nakładami Sprzedającej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
  

• na Budynek 2, Budynek 3, Budynek 4, Budynek 5 i Budynek 6 Sprzedająca nie ponosiła nakładów, a ich wartość w ewidencji środków trwałych na koniec 2018 roku wynosiła łącznie ... zł;
  

• na w/w budowle Sprzedająca nie ponosiła nakładów, a ich wartość w ewidencji środków trwałych na koniec 2018 roku wynosiła łącznie ... zł.
  
  

Ważne jest i to, iż Sprzedającej z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu w stosunku do wymienionych obiektów znajdujących się na nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W dniu 31 grudnia 2018 roku doszło do transakcji, w wyniku której ... sprzedała .... w ... (...; zwaną dalej Kupującą) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę nr ... o obszarze 0,2913 ha oraz własność posadowionych na niej budynków i budowli stanowiących odrębne nieruchomości, za cenę ... zł brutto, tj. z podatkiem od towarów i usług.

Transakcja została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, który został naliczony od części cenny netto przedmiotu umowy sprzedaży, w takim stosunku w jakim, wartość Budynku 1 miała się do wartości wszystkich Budynków i budowli znajdujących się na działce, tj. wskaźnikiem 0,927691073. Na potrzeby wyliczenia powyższego wskaźnika Sprzedająca przyjęła wartości poszczególnych budynków wynikające z prowadzonej przez Sprzedającą ewidencji środków trwałych. Sprzedająca udokumentowała sprzedaż wystawiając fakturę VAT, ze wskazaniem na opodatkowanie dostawy podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa budynków i budowli w ramach umowy sprzedaży przez czynnego podatnika VAT prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własności posadowionych na niej tychże budynków i budowli, z których tylko dostawa jednego podlega opodatkowaniu, a dostawa pozostałych obiektów jest zwolniona, będzie opodatkowana jako jeden przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług naliczonym stosunkowo, tj. w takim stosunku jak ma się wartość budynku nie objętego zwolnieniem, a łączną wartością początkową wszystkich budynków i budowli będących przedmiotem dostawy?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zważywszy, że:

1. zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
2. zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności;
3. zgodnie z art. 29 a ust. 8 w/w ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu;
4. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w/w ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
   1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
5. zgodnie z art. 2 pkt 14 w/w ustawy pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
   1. wybudowaniu lub
   2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;
6. zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a w/w ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
   1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
7. zgodnie z art. 47 § 2. k.c. częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego;
8. zgodnie z art. 48 k.c. do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania;
9. zgodnie z art. 235 § 1. k.c. budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność, przy czym dotyczy to także budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste;
10. zgodnie z art. 235 § 2. k.c. przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.
    
    
    
    
    
    

Na postawione pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Dla udzielenia odpowiedzi na postawione pytanie znaczenie mają przepisy Kodeksu cywilnego, tj.:

• art. 47 § 2. k.c., zgodnie z którym „Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.”;
  

• art. 48. k.c., zgodnie z którym „Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.”;
  

• art. 235 § 1. k.c., zgodnie z którym „Budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.”;
  

• art. 235 § 2. k.c., zgodnie z którym „Przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.”;
  

bez analizy których nie można prawidłowo ocenić dokonanej przez Sprzedającą czynności na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności z dyspozycjami art. 7 ust. 1, art. 29a ust. 8 i art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a tej ustawy.

Rozpatrując z kolei zagadnienie powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, bądź zwolnienie od tego podatku, na gruncie samej ustawy o tym podatku, należy brać pod uwagę w szczególności jej przepisy określone normą: art. 7 ust. 1 - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel; art. 29a ust. 8 - niewyodrębnianie z podstawy opodatkowania wartości gruntu, a także art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a - określające warunki zwolnienia dostawy budynków i budowli.

Pewnym w niniejszym stanie rzecz jest, iż w odniesieniu do Budynku 1 Sprzedająca w okresie ostatnich 2 lat poniosła wydatki na ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej obiektu i w zakresie tych wydatków przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, zatem jego dostawa winna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei z uwagi na to, że w stosunku do pozostałych Budynków 2-6 oraz wszystkich budowli nie przysługiwało Sprzedającej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz że nie poniosła ona wydatków na ich ulepszenie, to na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług ich dostawa jest zwolniona z tego podatku. Z uwagi na to, że wszystkie będące przedmiotem dostawy budynki i budowle są częściami składowymi prawa użytkowania wieczystego, to nie można każdego z nich wydzielać jako osobne przedmioty do obrotu. W ocenie Sprzedającej, skutkowało to koniecznością naliczenia podatku od towarów i usług od dostawy w takim stosunku, w jakim wartość Budynku 1 odnosi się do wartości wszystkich budynków i budowli znajdujących się na działce. Zatem podatek od towarów i usług od dostawy przedmiotu niniejszej umowy podlegał naliczeniu od części jego cenny netto, wyliczonej z powyższego stosunku, tj. wskaźnikiem 0,927691073 od ceny netto przedmiotu transakcji w kwocie 13.000.000 zł, czyli od wartości 12.059.983,94 zł według obowiązującej stawki 23%, co skutkowało podatkiem w kwocie 2.773.796,31 zł, a ceną brutto w wysokości 15.773.796,31 zł.

Taki sposób naliczenia VAT-u był konsekwencją wzięcia przez Sprzedającą pod uwagę właśnie dyspozycji art. 235 w zw. z art. 48 k.c. i przyjęcia, iż przedmiotem sprzedaży jest jedna rzecz (prawo użytkowania wieczystego jednej działki w pojęciu geodezyjnym, jako rzecz główna) wraz z jej częściami składowymi (budynki i budowle, które dzielą los rzeczy głównej), co oczywiście determinuje brak możliwości dzielenia działki gruntu na potrzeby dostawy obiektów znajdujących się na niej, mając na uwadze także przepis art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto uwzględniła, że przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie określają, jak należy ustalać podstawę opodatkowania w sytuacji, gdy na jednej działce gruntowej położone są budynki opodatkowane i zwolnione z VAT-u. Stąd też Sprzedająca uznała, iż dla potrzeb opodatkowania dostawy obiektów należy przyjąć metodę wartościową, a nie powierzchniową, bowiem to metoda wartościowa w sposób właściwy odzwierciedla stan faktyczny oraz jest najbardziej racjonalną i odpowiadającą istocie podatku od towarów i usług, który związany jest właśnie wartościami pieniężnymi, a nie z kryterium ilościowym. Mając powyższe na względzie, Sprzedająca stoi na stanowisku, iż w sposób prawidłowy naliczyła VAT od transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności posadowionych na nim budynków i budowli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 8 ww. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

W przedmiotowej sprawie zgodnie ze stwierdzeniem Wnioskodawcy wystąpi sytuacja, w której w ramach jednej transakcji dokonana zostanie dostawa budynków, których dostawa w części będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz w części będzie korzystała ze zwolnienia z tego podatku.

Odnośnie zastosowania przez Wnioskodawcę odpowiedniego klucza alokacji, należy wskazać, że ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w tej sytuacji dopuszczalne są różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych części nieruchomości zastosować do nich właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię nieruchomości proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne części – opodatkowane VAT i korzystające ze zwolnienia od podatku. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa. Należy przy tym zaznaczyć, że wybór odpowiedniej metody czy klucza podziału należy wyłącznie do podatnika, który winien sam zdecydować czy jest to metoda miarodajna i wiarygodna w jego konkretnej sytuacji. Jeżeli zatem zastosowanie przez Wnioskodawcę klucza podziału czy to wartościowego czy to powierzchniowego odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnej sytuacji Wnioskodawcy metodą najbardziej miarodajną i wiarygodną, to nic nie stoi na przeszkodzie aby Wnioskodawca taką metodę zastosował.

W tym miejscu należy zauważyć, że ocena prawidłowości postępowania Sprzedającego w kwestii zastosowania odpowiedniego klucza podziału może być dokonana wyłącznie przez właściwy organ podatkowy w toku kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego w oparciu o przedstawiony we wniosku opis, a nie o zebrany w sprawie materiał dowodowy. Organ wydający interpretację nie przeprowadza postępowania dowodowego i nie ma kompetencji do wskazywania odpowiedniego klucza alokacji.

W związku z powyższym, jeżeli przyjęty przez Wnioskodawcę klucz podziału jest najbardziej miarodajny w tej konkretnej sprawie, to jego zastosowanie należy uznać za właściwe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania odpowiedniego klucza podziału przy sprzedaży przedmiotowej działki uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii zadanego pytania, tj. możliwości zastosowania odpowiedniego klucza podziału przy sprzedaży przedmiotowej działki. Zatem przedmiotem rozstrzygnięcia nie jest kwestia czy przedmiotowa dostawa budynków wraz z gruntem (prawem użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu, bądź zwolnieniu z podatku od towarów i usług, gdyż w tym zakresie nie zadano pytania.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.