2019.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.90.2019.2.MST
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2019 r., uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, który został uzupełniony w dniu 19 kwietnia 2019 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka X S.A. z siedzibą w W. (dalej również: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia polskiej spółki akcyjnej nr … z dnia 15 marca 2018 r., zmienionej uchwałą Walnego Zgromadzenia polskiej spółki akcyjnej nr … z dnia 14 stycznia 2019 r. (dalej: „Uchwała”) wprowadziła program motywacyjny (dalej również: „Program Motywacyjny” lub „Program”) dla wybranych pracowników i współpracowników Spółki oraz spółek z grupy Y (dalej również: „Grupa”), polegający na bezpośrednim przyznaniu uczestnikom akcji Spółki (dalej: „Akcje”). Spółka jest podmiotem dominującym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591, tj. z dnia 30 stycznia 2018 r., Dz. U. z 2018 r. poz. 395 z późn. zm., dalej: „Ustawa o rachunkowości”) wobec pozostałych jednostek należących do Grupy. Spółka ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Program został ustanowiony w celu zapewnienia osobom kluczowym dla rozwoju Grupy partycypacji w oczekiwanym wzroście wartości Grupy (w tym Spółki) oraz trwałego związania z Grupą (w tym Spółką) osób objętych Programem. Ramy Programu zostały określone w regulaminie przyjętym przez Walne Zgromadzenie Spółki, który stanowi załącznik do Uchwały i określa szczegółowe zasady jego funkcjonowania, a w szczególności warunki obejmowania Akcji Spółki przez określonych uczestników Programu (dalej: „Regulamin”). Celem Programu jest stworzenie mechanizmów, które zachęcą i zmotywują wykwalifikowane osoby, kluczowe dla realizacji strategii Grupy, do działania w interesie Spółki oraz jej akcjonariuszy poprzez umożliwienie im objęcia Akcji Spółki. Program przeprowadzany jest w oparciu o wyniki finansowe Spółki osiągnięte w poszczególnych latach obrotowych, począwszy od roku obrotowego kończącego się w dniu 31 grudnia 2018 r., aż do roku obrotowego kończącego się w dniu 31 grudnia 2020 r. Akcje przyznawane będą w kolejnych latach obowiązywania Programu odpowiednio: transza I za pierwszy rok obowiązywania Programu, transza II za drugi rok obowiązywania Programu oraz transza III za trzeci rok obowiązywania Programu. Akcje stanowią papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, tj. z dnia 9 listopada 2018 r., Dz. U. z 2018 r. poz. 2286 z późn. zm., dalej: „Ustawa o OIF”).

Uprawnionymi do udziału w Programie – zgodnie z Regulaminem – są członkowie zarządów podmiotów z Grupy, kluczowi menedżerowie podmiotów z Grupy, a także inne osoby uznane za kluczowe dla działalności podmiotów z Grupy, które są stroną zawartej z podmiotami z Grupy umowy o pracę lub innej umowy cywilnoprawnej, na podstawie której świadczą usługi na rzecz podmiotów z Grupy. Wśród uczestników Programu znajdują się osoby, które otrzymują od Spółki lub od jednej ze spółek z Grupy, dla których Spółka jest jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości, świadczenia, o których mowa w art. 12 lub art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 350, tj. z dnia 20 lipca 2018 r., Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm., dalej: „Ustawa o PIT”), a także osoby świadczące na rzecz Spółki usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Niniejszy wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczy jedynie ewentualnych obowiązków Spółki związanych z uczestnictwem w Programie osób, które otrzymują od Spółki lub od jednej ze Spółek z Grupy świadczenia, o których mowa w art. 12 lub 13 ustawy o PIT (dalej: „Uczestnicy”).

Lista Uczestników Programu jest ustalana na podstawie uchwały Rady Nadzorczej, spośród osób spełniających kryteria wskazane przez Walne Zgromadzenie w Regulaminie („Lista Uczestników”). Po przyznaniu statusu Uczestnika Programu, Spółka zawiera z Uczestnikiem umowę (dalej: „Umowa Uczestnictwa”). Skreślenie z Listy Uczestników następuje w przypadku śmierci Uczestnika Programu, rozwiązania lub wypowiedzenia umowy o pracę lub innej umowy, na podstawie której Uczestnik Programu wykonuje obowiązki lub świadczy usługi na rzecz podmiotu z Grupy, a także w przypadku złożenia przez Uczestnika Programu rezygnacji z pełnienia funkcji członka zarządu podmiotu z Grupy, jego odwołania lub wygaśnięcia mandatu i braku powołania na nową kadencję. W ww. przypadkach Uczestnik traci prawo dalszego uczestnictwa w Programie oraz objęcia Akcji w ramach danej transzy, jednakże zachowuje Akcje objęte przed dniem ustania uczestnictwa w Programie.

Na mocy Uchwały, Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy, zmieniając statut Spółki upoważniło Zarząd Spółki, zgodnie z art. 444 ustawy z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, tj. z dnia 20 lipca 2017 r., Dz. U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm.) Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”), do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w ramach kapitału docelowego o kwotę nie wyższą niż 10.185 zł, poprzez emisję nie więcej niż 101.850 Akcji zwykłych na okaziciela serii B o wartości nominalnej 0,10 zł każda, w terminie do dnia 31 grudnia 2021 r. („Kapitał Docelowy”) przez dokonanie jednego lub kilku kolejnych podwyższeń kapitału zakładowego w granicach Kapitału Docelowego wyłącznie w celu realizacji Programu Motywacyjnego oraz zgodnie z zasadami i warunkami realizacji Programu określonymi w Regulaminie oraz w Uchwale. Wprowadzenie upoważnienia dla Zarządu do podwyższania kapitału zakładowego w ramach Kapitału Docelowego ma na celu umożliwienie realizacji Programu Motywacyjnego skierowanego do kluczowych pracowników i współpracowników Spółki, poprzez emisję Akcji elastycznie i w optymalnym dla Spółki terminie.

Wykorzystanie instytucji kapitału docelowego pozwala Walnemu Zgromadzeniu opracować i uchwalić Program, określić jego ramy i zasady, zachowując kluczowe decyzje dotyczące premiowania istotnych dla Spółki pracowników i współpracowników w rękach akcjonariuszy, natomiast techniczne aspekty jego realizacji pozostawiając Zarządowi, który w przedmiocie realizacji Programu Motywacyjnego działa wyłącznie w takim zakresie, w jakim został umocowany Uchwałą Walnego Zgromadzenia. Zarząd nie ma w istocie swobody w podejmowaniu decyzji dotyczących podwyższania kapitału zakładowego Spółki, w tym nie ma swobody w modyfikowaniu kryteriów określonych w Regulaminie, potwierdzaniu ich spełnienia i ustalaniu liczby akcji przyznawanych poszczególnym Uczestnikom Programu Motywacyjnego. Jest on co prawda umocowany do podejmowania uchwał o podwyższeniu kapitału zakładowego (i wówczas taka Uchwała zastępuje uchwałę organu standardowo kompetentnego w tym zakresie, tj. Walnego Zgromadzenia, zgodnie z art. 446 § 1 KSH), jednakże jest on ściśle ograniczony zakresem umocowania nadanego mu przez Walne Zgromadzenie, w tym zasadami Programu Motywacyjnego wyrażonymi w Regulaminie uchwalonym przez Walne Zgromadzenie. Rola Zarządu sprowadza się zatem wyłącznie do wyemitowania akcji koniecznych dla zrealizowania utworzonego przez Walne Zgromadzenie Programu Motywacyjnego.

Uczestnicy Programu są uprawnieni do objęcia (bezpośrednio) łącznie nie więcej niż 101.850 Akcji emitowanych w drodze podwyższenia kapitału zakładowego w ramach Kapitału Docelowego utworzonego na podstawie Uchwały Walnego Zgromadzenia. Uczestnik wpisany na Listę Uczestników, z którym została zawarta Umowa Uczestnictwa uprawniony jest do objęcia określonej puli Akcji po spełnieniu kryteriów Programu, tj. w przypadku osiągnięcia przez Spółkę w danym roku Programu wskaźnika EBITDA w wysokości określonej na podstawie uchwały Rady Nadzorczej Spółki („Kryteria Programu”).

Spełnienie Kryteriów Programu stwierdzane jest na podstawie skonsolidowanego sprawozdania finansowego Grupy za dany rok, zatwierdzonego przez Walne Zgromadzenie Spółki oraz zbadanego przez biegłego rewidenta. Stwierdzenia spełnienia Kryteriów Programu, a także potwierdzenia ilości Akcji przyznanych każdemu Uczestnikowi w ramach danej transzy dokonuje każdorazowo Rada Nadzorcza Spółki w formie uchwały w terminie 14 dni od zatwierdzenia przez Zwyczajne Walne Zgromadzenie sprawozdania finansowego Spółki za dany rok obrotowy w okresie trwania Programu.

Na tej podstawie oraz na podstawie upoważnienia nadanego Uchwałą, Zarząd podejmuje uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego w ramach Kapitału Docelowego w wysokości odpowiadającej łącznej liczbie Akcji, do objęcia których uprawnieni są Uczestnicy w danym roku. Wysokość, o jaką Zarząd każdorazowo podwyższa kapitał zakładowy w ramach Kapitału Docelowego wynika odpowiednio z Uchwały oraz właściwych uchwał Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia (w kwestii zatwierdzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego) i Rady Nadzorczej (zatwierdzenie spełnienia Kryteriów Programu). Wysokość ta nie może łącznie przekroczyć wysokości Kapitału Docelowego, a podwyższanie kapitału zakładowego może mieć miejsce tylko w okresie, na jaki został utworzony Kapitał Docelowy. Zarząd nie jest organem decyzyjnym w zakresie realizacji Programu, bowiem wszystkie kolejne kroki jego realizacji ujęte są w Uchwale oraz Regulaminie, a Zarząd w tym zakresie spełnia jedynie obowiązki nałożone na niego przez Walne Zgromadzenie.

Spółka składa następnie oferty objęcia Akcji tym Uczestnikom, którzy spełnili kryteria uczestnictwa i zostali wpisani na Listę Uczestników, obejmujące taką liczbę Akcji, która wynika z odpowiedniej uchwały Rady Nadzorczej. Objęcie Akcji następuje bezpośrednio, poprzez złożenie Spółce przez Uczestnika Programu oświadczenia o objęciu Akcji, zgodnie z art. 451 § 1 KSH oraz dokonanie wpłaty na Akcje. Akcje będą obejmowane przez Uczestników wyłącznie za wkłady pieniężne po jednostkowej cenie emisyjnej wynoszącej 0,10 zł (dalej: „Cena Emisyjna”).

Objęcie Akcji nie jest powiązane z osiągnięciem wskaźnika finansowego, tj. cena Akcji nie jest uzależniona od osiągnięcia przez Spółkę czy Grupę konkretnego progu jakiegokolwiek wskaźnika finansowego. Wraz ze złożeniem oświadczenia o objęciu Akcji, Uczestnik Programu jest zobowiązany do opłacenia Akcji w kwocie stanowiącej iloczyn Ceny Emisyjnej oraz liczby obejmowanych Akcji w dniu złożenia oświadczenia o objęciu Akcji na rachunek bankowy Spółki wskazany na formularzu oświadczenia o objęciu Akcji. Dokumenty Akcji lub odcinki zbiorowe Akcji zostaną wydane Uczestnikowi Programu w terminie 14 dni od dnia wpisania podwyższenia kapitału zakładowego w ramach kapitału docelowego do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego Spółki.

Akcje mają formę dokumentową do czasu ich dematerializacji w związku z ubieganiem się o ich dopuszczenie i wprowadzenie do obrotu na rynku regulowanym prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w ... S.A., na zasadach określonych w Regulaminie. Akcje uczestniczą w dywidendzie według następujących zasad: Akcje wydane najpóźniej w dniu dywidendy ustalonym w uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki, uczestniczą w dywidendzie za poprzedni rok obrotowy bezpośrednio poprzedzający rok obrotowy, w którym te Akcje zostały wydane. Akcje wydane po dniu dywidendy ustalonym w uchwale Walnego Zgromadzenia Spółki, uczestniczą w dywidendzie za rok obrotowy, w którym te Akcje zostały wydane.

Wnioskodawca wskazuje, że prawo do objęcia Akcji, które uzyskuje Uczestnik Programu na mocy Uchwały oraz odpowiedniej uchwały Rady Nadzorczej zatwierdzającej spełnienie Kryteriów Programu, nie stanowi „praw do akcji” będących papierami wartościowymi w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o OIF, a jedynie prawo do faktycznego objęcia akcji, o którym mowa w art. 24 ust. 11b ustawy o PIT. Tym samym, Akcje emitowane w ramach Programu obejmowane są przez Uczestników bezpośrednio.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku doprecyzowano, że uchwała na podstawie której wprowadzono Program Motywacyjny, została podjęta przez podmiot dominujący, tj. spółkę X z siedzibą w W. (Wnioskodawca). Spółka – jako organizator Programu Motywacyjnego – jest podmiotem faktycznie udzielającym świadczeń Uczestnikom Programu realizującym te świadczenia bezpośrednio.

Jednym z kryteriów realizacji Programu jest osiągnięcie określonej wysokości wskaźnika EBITDA wykazywanej dla Grupy w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym (pod uwagę brany jest wynik Grupy, a nie wynik jednostkowy Spółki). Przekroczenie odpowiedniego progu tego wskaźnika pozwala na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki i objęcie Akcji przez Uczestników Programu po Cenie Emisyjnej zgodnie z postanowieniami Uchwały podjętej przez WZA Spółki.

Jednocześnie, jak już wcześniej wskazano, objęcie Akcji nie jest powiązane z osiągnięciem wskaźnika finansowego, tj. cena Akcji nie jest uzależniona od osiągnięcia przez Spółkę czy Grupę konkretnego progu jakiegokolwiek wskaźnika finansowego. Oznacza to, że osiągnięcie określonej wysokości wskaźnika finansowego EBITDA warunkuje realizację samego Programu Motywacyjnego, w wyniku którego Uczestnicy są uprawnieni do objęcia Akcji po Cenie Emisyjnej, jednak żaden ze wskaźników finansowych nie wpływa na Cenę Emisyjną Akcji, ustaloną w Uchwale WZA Spółki. Cena ta jest niezależna od jakichkolwiek wskaźników finansowych osiągniętych przez Spółkę czy Grupę i nie ulegnie zmianie w trakcie realizacji Programu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wdrożeniem Programu Motywacyjnego dla Uczestników otrzymujących od Spółki lub jednej ze spółek z Grupy świadczenia, o których mowa w art. 12 lub art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika lub obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów powołanej ustawy na jakimkolwiek etapie realizacji tego Programu?

W uzupełnieniu, w zakresie postawionego pytania doprecyzowano, że przedmiotem wniosku jest określenie skutków podatkowych dla Spółki wynikających z realizacji Programu Motywacyjnego, tj. zarówno w związku z nabyciem Akcji przez Uczestników, jak i ich zbyciem.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o PIT na etapie objęcia Akcji Spółki przez Uczestników Programu z uwagi na to, że Program zorganizowany przez Spółkę stanowi system wynagradzania w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy, w związku z czym przychód z tego tytułu zostanie opodatkowany dopiero w momencie odpłatnego zbycia tych Akcji. W konsekwencji, jako że ewentualne odpłatne zbycie tych Akcji przez Uczestników będzie stanowiło przychód z kapitałów pieniężnych, również na tym etapie na Spółce nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne, w tym obowiązek wystawienia informacji PIT-8C biorąc pod uwagę, że takie ewentualne transakcje będą realizowane bez udziału i pośrednictwa Spółki (Spółka nie będzie stroną takiej transakcji).

W ocenie Wnioskodawcy, opisany w niniejszym wniosku Program Motywacyjny stanowi system wynagradzania, o którym mowa w art. 24 ust. 11b ustawy o PIT, dlatego też przychód Uczestników z tytułu objęcia Akcji zostanie opodatkowany dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia. Będzie to wówczas przychód z kapitałów pieniężnych, opodatkowany stawką 19%. W związku z powyższym, na żadnym etapie realizacji Programu Motywacyjnego, tj. ani na etapie objęcia Akcji przez Uczestników, ani ich ewentualnego odpłatnego zbycia przez Uczestników, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z dniem 1 stycznia 2018 r. regulacja dotycząca opodatkowania programów motywacyjnych uzyskała nowe brzmienie. Zgodnie z art. 24 ust. 11-11b, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub Inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

Dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11, jest różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 (ust. 11a).

Przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2 (ust. 11b).

Zgodnie z uzasadnieniem do projektu ustawy nowelizującej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych (strona 44 i 105) – druk nr 1878, opublikowany na stronie Sejmu RP pod adresem: http://www.seim.gov.pl/Seim8.nsf/druk.xsp?nr=1878:

Obecnie opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane ze zbycia akcji otrzymanych na podstawie uchwały walnego zgromadzenia spółki. Nie ustala się dochodu na moment otrzymania akcji. Wprowadzone regulacje doprecyzowują powyższe rozwiązanie, wskazując, że w przypadku otrzymania przychodu w ramach realizacji programu motywacyjnego, przychód powstaje tylko w momencie odpłatnego zbycia akcji. Wszystkie zatem zdarzenia zaistniałe w ramach realizacji programu motywacyjnego (np. objęcie pochodnego instrumentu finansowego, jako nieodpłatne świadczenie, realizacja praw z tego instrumentu wykonana poprzez nabycie akcji) są obojętne podatkowo. Jednakże warunkiem takiej szczególnej formy opodatkowania jest, że akcje te muszą być nabyte w ramach programów motywacyjnych (które są tworzone na podstawie uchwały walnego zgromadzenia). W ramach doprecyzowania zdefiniowano pojęcie programu motywacyjnego oraz pojęcie spółki dominującej. (...) Zmiana brzmienia art. 24 ust. 11 oraz dodanie ust. 11a-11b mają na celu uregulowanie zasad opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze zbycia akcji nabytych w ramach tzw. programów motywacyjnych. Przyjęto rozwiązanie, zgodnie z którym dochód do opodatkowania powstaje w momencie zbycia tych akcji. Zdefiniowano także pojęcie programu motywacyjnego oraz spółki dominującej. Programem motywacyjnym jest utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez spółkę akcyjną, z którą podatnika łączy stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny albo spółkę akcyjną dominującą w stosunku do takiej spółki, w przypadku gdy spółka ta jest w grupie kapitałowej spółki, system wynagradzania zgodnie z określonymi zasadami, w wyniku którego osoby uprawnione do takich świadczeń bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji innych praw majątkowych nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki, z którą łączy się stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny albo akcji spółki dominującej w stosunku do takiej spółki. Przez spółkę dominującą rozumie się spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust 1 pkt 37 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047, z późn. zm.) w stosunku do spółki, z którą podatnika łączy stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby program motywacyjny mógł zostać uznany za program motywacyjny w rozumieniu przepisów ustawy o PIT, spełnione zostać muszą poniższe przesłanki:

Program powinien być utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy przez spółkę akcyjną, której siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania,
Uczestnik objęty programem otrzymuje od tej spółki akcyjnej, obok świadczenia z tytułu programu motywacyjnego również świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13 ustawy o PIT.

Program może być także utworzony przez spółkę dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości względem spółki, od której uczestnik otrzymuje ww. świadczenia, o ile siedziba lub zarząd tej spółki dominującej także znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W wyniku realizacji programu, uczestnicy nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki akcyjnej lub spółki względem niej dominującej bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych lub realizacji innych praw majątkowych.

Odnosząc powyższe kryteria do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku – w ocenie Wnioskodawcy – Program Motywacyjny, którego jest organizatorem spełnia przesłanki przewidziane dla systemów wynagradzania opartych na programach motywacyjnych w ustawie o PIT z uwagi na to, że:

Program został wprowadzony Uchwałą Walnego Zgromadzenia Spółki z siedzibą w Polsce (Wnioskodawca), która określa zasady funkcjonowania Programu oraz kształtuje Program jako system wynagradzania kluczowych pracowników i współpracowników Spółki oraz spółek z Grupy (Uczestników). Samo otrzymanie świadczenia z tytułu Programu Motywacyjnego jest uzależnione od osiągnięcia określonego poziomu EBITDA Spółki, na którego wysokość Uczestnicy, poprzez swoją pracę mają realny wpływ,
Uczestnicy objęci Programem otrzymują od Spółki lub jednej ze spółek z Grupy (wobec których Spółka jest spółką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości) świadczenia, o których mowa w art. 12 lub w art. 13 ustawy o PIT,
W wyniku realizacji Programu Uczestnicy nabywają w ramach tego systemu wynagradzania prawo do faktycznego objęcia Akcji Spółki. Akcje obejmowane są przez Uczestników po Cenie Emisyjnej.

Zważając na powyższe należy uznać, że Program, który został wdrożony przez Spółkę spełnia definicję systemu wynagradzania z art. 24 ust. 11b ustawy o PIT, a ewentualny przychód po stronie Uczestników w związku z realizacją Programu powstanie dopiero w momencie odpłatnego zbycia Akcji i zostanie zakwalifikowany do przychodu z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 pkt 6a ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że podwyższenie kapitału zakładowego z wykorzystaniem instytucji kapitału docelowego, o którym mowa w art. 444 KSH spełnia wymóg wprowadzenia programu w formie uchwały Walnego Zgromadzenia spółki akcyjnej, określony w art. 24 ust. 11b ustawy o PIT. Wyłącznie Walne Zgromadzenie Spółki jest bowiem kompetentne do zmiany statutu Spółki poprzez wprowadzenie do statutu upoważnienia do podwyższania kapitału zakładowego w ramach Kapitału Docelowego i decyduje o zasadach i warunkach Programu poprzez przyjęcie jego Regulaminu w formie Uchwały, natomiast Zarząd upoważniony jest jedynie do dokonania czynności związanych z realizacją tego Programu, w ramach wyraźnego upoważnienia pochodzącego od Walnego Zgromadzenia. Powierzenie tego typu czynności Zarządowi Spółki nie powinno mieć zatem żadnego wpływu na wypełnienie przez Wnioskodawcę przesłanki w postaci utworzenia Programu Motywacyjnego w oparciu o Uchwałę Walnego Zgromadzenia. Program Motywacyjny został przyjęty i wdrożony przez Walne Zgromadzenie Wnioskodawcy, natomiast Zarząd Wnioskodawcy działa tylko i wyłącznie w granicach udzielonego mu upoważnienia, wykonując ściśle ograniczone Uchwałą czynności mające za zadanie faktyczną realizację Programu. Należy przy tym wskazać, że w tym przypadku Zarząd nie ma w istocie swobody w podejmowaniu decyzji dotyczących podwyższania kapitału zakładowego Spółki, w tym nie ma swobody w modyfikowaniu kryteriów określonych w Regulaminie, potwierdzaniu ich spełnienia i ustalaniu liczby akcji przyznawanych poszczególnym Uczestnikom Programu Motywacyjnego. Jest on co prawda umocowany do podejmowania uchwał o podwyższeniu kapitału zakładowego (i wówczas taka uchwała zastępuje uchwałę organu standardowo kompetentnego w tym zakresie, tj. Walnego Zgromadzenia, zgodnie z art. 446 § 1 KSH), jednakże jest on ściśle ograniczony zakresem umocowania nadanego mu przez Walne Zgromadzenie, w tym zasadami Programu Motywacyjnego wyrażonymi w Regulaminie uchwalonym przez Walne Zgromadzenie. Rola Zarządu sprowadza się zatem wyłącznie do wyemitowania akcji koniecznych dla zrealizowania utworzonego przez Walne Zgromadzenie Programu Motywacyjnego.

Wysokość, o jaką Zarząd każdorazowo podwyższa kapitał zakładowy w ramach Kapitału Docelowego wynika odpowiednio z Uchwały oraz właściwych uchwał Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia (w kwestii zatwierdzenia skonsolidowanego sprawozdania finansowego) oraz Rady Nadzorczej (zatwierdzenie spełnienia Kryteriów Programu). Wysokość ta nie może łącznie przekroczyć wysokości Kapitału Docelowego, a podwyższanie kapitału zakładowego może mieć miejsce tylko w okresie, na jaki został utworzony Kapitał Docelowy. Zarząd nie jest więc organem decyzyjnym w zakresie realizacji Programu, bowiem wszystkie kolejne kroki jego realizacji ujęte są w Uchwale oraz Regulaminie, a Zarząd w tym zakresie spełnia jedynie obowiązki nałożone na niego przez Walne Zgromadzenie.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę spełnienie przez Program Motywacyjny wszystkich przesłanek niezbędnych do uznania go za system wynagradzania w rozumieniu art. 24 ust. 11b ustawy o PIT należy uznać, że po stronie Uczestników Programu, którzy otrzymują od Wnioskodawcy lub jednej ze Spółek z Grupy świadczenia, o których mowa w art. 12 lub 13 ustawy o PIT, przychód związany z objęciem Akcji będzie podlegał opodatkowaniu dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia, a nie na jakimkolwiek wcześniejszym etapie i będzie to przychód z kapitałów pieniężnych. W konsekwencji, na żadnym etapie realizacji Programu na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 ustawy o PIT, ani obowiązki informacyjne, w tym obowiązki, o których mowa w art. 42a ust. 1 lub art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jedynie na marginesie Wnioskodawca wskazuje, że realizacja programu motywacyjnego ujętego w ustawie o PIT w oparciu o kapitał docelowy została już pozytywnie oceniona przez organy interpretacyjne m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 kwietnia 2018 r., znak 0114-KDIP3-2.4011.117.2018.2.LS, w której stanowisko wnioskodawcy organizującego program motywacyjny w oparciu o kapitał docelowy zostało uznane za prawidłowe, tj. organ uznał, że zorganizowanie programu motywacyjnego w oparciu o kapitał docelowy spełnia wymogi dla uznania, że jest to program w rozumieniu ustawy o PIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy na żadnym etapie realizacji Programu Motywacyjnego, tj. ani na etapie objęcia Akcji, ani na etapie ich odpłatnego zbycia, po stronie Uczestników Programu nie powstanie przychód ze stosunku pracy, przychód z działalności wykonywanej osobiście ani przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT (świadczenie częściowo nieodpłatne). Tym samym, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o PIT ani obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ust. 1 oraz w art. 39 ust. 3 ustawy, gdyż przychód uzyskany przez Uczestników Programu (tylko i wyłącznie na etapie odpłatnego zbycia Akcji) będzie przychodem z kapitałów pieniężnych. W tym przypadku Uczestnicy Programu, którzy osiągną dochód z tytułu kapitałów pieniężnych w momencie sprzedaży Akcji, będą zobowiązani do wykazania i opodatkowania tych dochodów samodzielnie w odrębnym zeznaniu rocznym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT-38). Z uwagi na powyższe, również na etapie zbycia Akcji Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawienia PIT-8C, mając na względzie, że będzie to transakcja realizowana bez jego udziału (Spółka nie będzie stroną tej transakcji) i bez jego pośrednictwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciąży obowiązek obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródłami przychodów – w myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy – są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z zacytowanego art. 12 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca nie ogranicza omawianego w tym przepisie pojęcia do wynagrodzenia za pracę, a wskazany przez niego katalog rodzajów przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych zawarty w powołanym przepisie ma charakter przykładowego wyliczenia (świadczy o tym użyte sformułowanie „w szczególności”). O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest również to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy. Nie ma natomiast znaczenia, z jakiego źródła pracodawca pokrywa wypłatę danych świadczeń dla pracowników – czy pokrywa wypłatę tych świadczeń bezpośrednio ze środków własnych, czy pośrednio poprzez zapewnienie wypłaty świadczeń ze źródeł bezpośrednio z pracodawcą niezwiązanych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązku płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) – uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

Z okoliczności faktycznych rozpatrywanej sprawy wynika, że Wnioskodawca – spółka akcyjna będąca podmiotem dominującym w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości wobec pozostałych spółek należących do Grupy – jest organizatorem Programu motywacyjnego dla wybranych pracowników i współpracowników Wnioskodawcy oraz spółek z Grupy, polegającego na bezpośrednim przyznaniu uczestnikom akcji Spółki. Wnioskodawca jest podmiotem faktycznie udzielającym świadczeń uczestnikom Programu i realizującym te świadczenia bezpośrednio.

W myśl art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:

spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie odpłatnego zbycia tych akcji.

W świetle ustępu 11a ww. przepisu, dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11, jest różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38.

Stosownie do treści art. 24 ust. 11b powołanej ustawy, przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:

spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13

w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 12a ww. ustawy, przepisy ust. 11-11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajdują się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z powyższych regulacji jednoznacznie wynika, że o programie motywacyjnym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można mówić, gdy:

jest to system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez spółkę akcyjną lub spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w stosunku do spółki,
podatnik uzyskuje od spółki świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 (stosunek pracy) lub art. 13 (działalność wykonywana osobiście),
w wyniku programu motywacyjnego podatnik uprawniony do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywa prawo do faktycznego objęcia/nabycia akcji spółki akcyjnej lub jej spółki dominującej,
podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tych spółek,
dochód jest uzyskany przez osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których siedziba lub zarząd znajduje się na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że opisany we wniosku Program spełnia przesłanki programu motywacyjnego, o których mowa w art. 24 ust. 11 w związku z ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zasady opodatkowania określone w tych regulacjach znajdą więc zastosowanie w niniejszej sprawie. Zatem, podlegający opodatkowaniu przychód po stronie uczestników Programu powstanie dopiero w momencie sprzedaży przez nich akcji nabytych w ramach uczestnictwa w takim Programie. Przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z ww. tytułu, podlegający opodatkowaniu na zasadach wynikających z art. 30b ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy obowiązani są rozliczyć samodzielnie na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy. Wobec powyższego, na Wnioskodawcy jako podmiocie organizującym i wypłacającym bezpośrednio świadczenia w ramach Programu motywacyjnego nie ciążą obowiązki płatnika, ani obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarówno na etapie objęcia akcji przez uczestników Programu, jak i ich odpłatnego zbycia.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin