Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.80.2019.2.AK
z 9 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2019 r. (data wpływu 28 lutego 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 24 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą w głównej mierze na świadczeniu usług przeszycia dla kontrahenta zagranicznego z Unii Europejskiej. Sprzedaje również do polskich kontrahentów małe ilości towarów, usługi krojenia, szycia i inne związane z główną jej usługą podzleca różnym wykonawcom, od których dostaje faktury za wykonane usługi. Jeden z jej kontrahentów, od którego zakupuje usługi przeszycia korzysta czasami z factoringu i dokonuje na rzecz faktora cesji wierzytelności. Faktor przesyła do Wnioskodawczyni zawiadomienie o cesji wierzytelności. W takim przypadku na fakturze, którą wystawia dla Wnioskodawczyni jej kontrahent widnieje rachunek bankowy faktora, na który ona wpłaca wynikające z faktury zobowiązanie. Wpłat dokonuje zawsze ze swojego rachunku bankowego wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Zdarzyło się tak, że wartość zobowiązania wynikająca z faktury, przekazanej do faktora przekroczyła w miesiącu 15.000 zł.

W składanych przez Wnioskodawczynię deklaracjach VAT 7 zawsze występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, dlatego zawsze występuje o zwrot tej nadwyżki. Jeżeli ma opłacone wszystkie faktury i spełnia pozostałe warunki z art. 87 ust. 6 ustawy o VAT występuje o zwrot 25 dniowy na podstawie tego artykułu.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, że w składanych przez nią deklaracjach VAT-7 zawsze występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, dlatego zawsze występuje o zwrot tej nadwyżki. W związku z powyższym kwota podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w ust. 1 art. 87 ustawy o VAT, nierozliczona w poprzednich okresach rozliczeniowych i wykazana w deklaracji nie występuje czyli nie przekracza u Wnioskodawczyni 3000 zł.

Wnioskodawczyni zawsze z wnioskiem o zwrot przyspieszony wynikający z art. 87 ust. 6 ustawy o VAT składa w urzędzie skarbowym zgodnie z pkt 3 ust. 6 art. 87 dokumenty potwierdzające zapłatę podatku za pośrednictwem jej rachunku bankowego wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym.

Przez kolejne 12 miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje z wnioskiem o zwrot w terminie 25 dni Wnioskodawczyni była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Przez kolejne 12 miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje z wnioskiem o zwrot w terminie 25 dni składała ona za każdy okres rozliczeniowy deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zapłata przez Wnioskodawczynię faktury (oddanej przez jej kontrahenta do faktora) na konto faktora, której wartość przekracza 15.000 zł, pozbawia ją prawa do zwrotu w terminie 25 dniowym na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, bo wlicza się do limitu wynikającego z punktu b) tego artykułu?

Zdaniem Wnioskodawcy, jednym z warunków otrzymania przyspieszonego zwrotu VAT w terminie 25 dni jest zapłacenie przez podatnika należności wynikającej z faktur za pośrednictwem wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym rachunku podatnika w banku albo w skok. Wnioskodawczyni płaci ze swojego rachunku podanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym, czyli spełnia ten warunek. Z analizy tego przepisu wynika, że nie ma przeszkód, aby zapłata nastąpiła na rachunek bankowy faktora, a nie wystawcy faktury. Ważne jest z jakiego rachunku następuje zapłata.

Zgodnie z art. 87 ust. 6 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 3 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174) urząd skarbowy jest obowiązany dokonać zwrotu różnicy podatku VAT w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej wynikają z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika w banku albo w skok, wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym, a w przypadku faktur opłaconych gotówką, jeżeli łączna kwota tych należności opłaconych gotówką nie przekracza 15.000 zł.

Jednym z warunków jest też złożenie przez podatnika w urzędzie skarbowym dokumentów potwierdzających zapłatę podatku za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika albo rachunku podatnika w skok. Oznacza to, że warunkiem otrzymania zwrotu w terminie 25 dni jest zapłacenie przez podatnika należności wynikającej z faktur za pośrednictwem wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym rachunku bankowego podatnika w banku albo rachunku bankowego podatnika w skok.

Warunkiem tym nie jest dokonanie płatności na rachunek wystawcy faktury. Nie ma przeszkód, aby zapłata nastąpiła na rachunek faktora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6 i 6a, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku mającego siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Stosownie do art. 87 ust. 6 ustawy, urząd skarbowy jest obowiązany dokonać zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy łącznie spełnione są następujące warunki:

1. kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, z wyłączeniem kwoty podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, nierozliczonej w poprzednich okresach rozliczeniowych i wykazanej w deklaracji, wynikają z:
   1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach,
   2. faktur, innych niż wymienione w lit. a, dokumentujących należności, jeżeli łączna kwota tych należności nie przekracza 15 000 zł,
   3. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
   4. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji,
2. kwota podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w ust. 1, nierozliczona w poprzednich okresach rozliczeniowych i wykazana w deklaracji nie przekracza 3000 zł,
3. podatnik złoży w urzędzie skarbowym dokumenty potwierdzające zapłatę podatku za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika albo rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, o których mowa w ust. 2,
4. podatnik przez kolejne 12 miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje z wnioskiem o zwrot w terminie 25 dni:
   1. był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
   2. składał za każdy okres rozliczeniowy deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1-3

− przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a-2c oraz ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 87 ust. 6a ustawy, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany dokonać zwrotu różnicy podatku, o której mowa w ust. 2, na rachunek VAT podatnika w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia.

Art. 87 ust. 6b ustawy stanowi, iż zwrot różnicy podatku, o którym mowa w ust. 6a, jest dokonywany przez urząd skarbowy przy użyciu komunikatu przelewu, o którym mowa w art. 108a ust. 3, w którym urząd skarbowy wskazuje w miejsce informacji, o których mowa w art. 108a ust. 3:

1. pkt 1 i 2 - kwotę odpowiadającą zwracanej kwocie różnicy podatku;
2. pkt 3 - okres rozliczeniowy, którego dotyczy wniosek o zwrot;
3. pkt 4 - numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.
   
   

Wskazać należy, że stosowanie zwrotu różnicy podatku w przyspieszonym 25 dniowym terminie ma miejsce w sytuacji, gdy:

1. należności wynikające z faktur dokumentujących nabyte towary i usługi zostaną zapłacone za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym i podatnik przedstawi dokumenty potwierdzające taką zapłatę,
2. łączna kwota należności wynikających z pozostałych faktur (innych niż uregulowane za pośrednictwem rachunku bankowego lub rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej) nie przekroczy 15 000 zł,
3. podatnik przez kolejne dwanaście miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje o zwrot w przyspieszonym terminie, był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz składał deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 99 ust. 1-3;
4. kwota podatku naliczonego lub różnicy podatku nierozliczona w poprzednich okresach rozliczeniowych i wykazana w deklaracji nie przekroczyła kwoty 3.000 zł.
   
   

Z analizy powołanego wyżej przepisu art. 87 ust. 6 ustawy wynika, że na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową i przy spełnieniu łącznie określonych warunków podstawowy termin zwrotu może być skrócony do 25 dni. Niedopełnienie któregokolwiek z powyższych warunków nie pozwala na zwrot różnicy podatku w przyspieszonym 25 dniowym terminie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą w głównej mierze na świadczeniu usług przeszycia dla kontrahenta zagranicznego z Unii Europejskiej. Sprzedaje również do polskich kontrahentów małe ilości towarów, usługi krojenia, szycia i inne związane z główną jej usługą podzleca różnym wykonawcom, od których dostaje faktury za wykonane usługi. Jeden z jej kontrahentów, od którego zakupuje usługi przeszycia korzysta czasami z factoringu i dokonuje na rzecz faktora cesji wierzytelności. Faktor przesyła do Wnioskodawczyni zawiadomienie o cesji wierzytelności. W takim przypadku na fakturze, którą wystawia dla Wnioskodawczyni jej kontrahent widnieje rachunek bankowy faktora, na który ona wpłaca wynikające z faktury zobowiązanie. Wpłat dokonuje zawsze ze swojego rachunku bankowego wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Zdarzyło się tak, że wartość zobowiązania wynikająca z faktury, przekazanej do faktora przekroczyła w miesiącu 15.000 zł.

Zainteresowana wskazała, że w składanych przez nią deklaracjach VAT-7 zawsze występuje nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, dlatego zawsze występuje o zwrot tej nadwyżki. W związku z powyższym kwota podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, nierozliczona w poprzednich okresach rozliczeniowych i wykazana w deklaracji nie występuje, a zatem nie przekracza u Wnioskodawczyni 3000 zł.

Zawsze z wnioskiem o zwrot przyspieszony wynikający z art. 87 ust. 6 ustawy składa w urzędzie skarbowym zgodnie z art. 87 ust. 6 pkt 3 dokumenty potwierdzające zapłatę podatku za pośrednictwem jej rachunku bankowego wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym.

Przez kolejne 12 miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje z wnioskiem o zwrot w terminie 25 dni Wnioskodawczyni była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przez kolejne 12 miesięcy poprzedzających bezpośrednio okres, w rozliczeniu za który występuje z wnioskiem o zwrot w terminie 25 dni składała ona za każdy okres rozliczeniowy deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy.

Analizując treść przepisu art. 87 ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie stawia on ograniczenia jeśli chodzi o adresata zapłaty należności, jedyne zastrzeżenie to wymóg, aby należności zostały w całości zapłacone za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazanego w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Nie ma zatem żadnych przeszkód prawnych do uznania, że zapłata należności na rachunek faktora jest uregulowaniem tych należności wobec wystawcy faktury. Przez uregulowanie należności należy bowiem rozumieć jakiekolwiek zwolnienie z długu. W ostatecznym rozrachunku wystawca faktury jest zatem zaspokojony w całości. Zatem Wnioskodawczyni płacąca za otrzymane od swojego kontrahenta faktury faktorowi, uzyskuje prawo do ubiegania się o wcześniejszy zwrot różnicy podatku od towarów i usług, bowiem spełnia przesłanki warunkujące otrzymanie tego zwrotu, wynikające z art. 87 ust. 6 ustawy o VAT.

Reasumując należy stwierdzić, iż regulowanie zobowiązań wobec kontrahenta na rachunek bankowy faktora należy traktować jako zapłatę bezpośrednio kontrahentowi będącemu wystawcą faktury, co uprawnia Wnioskodawczynię do wnioskowania o przyspieszony zwrot różnicy podatku na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.