Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.80.2019.2.DS
z 9 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1.

Wnioskodawczyni będąca osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (PKD 85.60.2 Działalność wspomagająca edukację) pozostaje we wspólności majątkowej ze swoim współmałżonkiem.

Oboje są właścicielami budynku, natomiast budynek jest używany w 100% do działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Małżonkowie zaciągnęli kredyt hipoteczny na wymieniony budynek.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie.

2.

Wnioskodawczyni wykonuje usługi z zakresu fizjoterapii oraz logopedii (PKD 86.90.A, 86.90.E), natomiast nie jest z wykształcenia lekarzem – medykiem. Usługi ww. wykonuje na podstawie zdobytych fachowych kwalifikacji (kursy, szkolenia).

Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Pismem uzupełniającym z 17 kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała opis zdarzenia przyszłego i wyjaśniła, że:

1. budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię;
2. zapłacone odsetki nie zwiększyły wartości początkowej budynku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy zapłacone odsetki z konta bankowego współmałżonka (konto prywatne) mogą stanowić koszty uzyskania przychodu dla przedsiębiorstwa? Jeśli tak, to w jakim procencie (odnosząc się do wspólności majątkowej)?
2. Czy amortyzacja wymienionego budynku może stanowić koszt uzyskania przychodu i w jakim procencie?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni odsetki zapłacone z konta prywatnego współmałżonka nie powinny stanowić kosztów uzyskania przychodu przedsiębiorcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji podatkowej budynku – zaliczenie w 100% kosztów uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji podatkowej budynku.

Powyższa treść stanowiska wynika zarówno z wniosku, jak i pisma stanowiącego jego uzupełnienie.

W piśmie uzupełniającym z 17 kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni jednak wskazała, że przedmiotem wniosku – w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych – jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek. Jednocześnie poprosiła o interpretację ww. aspektu bez wnoszenia dodatkowej opłaty. Tym samym z wpłaty dokonanej przez Wnioskodawczynię 26 lutego 2019 r. w wysokości 80 zł, na poczet niniejszego rozstrzygnięcia uwzględniono 40 zł (pozostała kwota 40 zł dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie podatku od towarów i usług). Wobec powyższego niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek – jest nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni będąca osobą fizyczną prowadzącą samodzielnie działalność gospodarczą pozostaje we wspólności majątkowej ze swoim współmałżonkiem. Oboje są właścicielami budynku, który w 100% jest używany w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Małżonkowie zaciągnęli kredyt hipoteczny na wymieniony budynek. Odsetki spłacane są z prywatnego konta bankowego współmałżonka. Zapłacone odsetki nie zwiększyły wartości początkowej budynku.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zatem, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu, należy wskazać na brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią ww. przepisu: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
  
  

Jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyżej przytoczonych regulacji należy stwierdzić, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zatem należy wskazać, że odsetki od kredytu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

• zaciągnięty kredyt pozostaje w związku ze źródłem przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odsetki zostały zapłacone,
• wydatek musi być należycie udokumentowany.
  
  

Zatem, gdy zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawczynię z prowadzonej działalności gospodarczej, to odsetki od tego kredytu – skoro nie zwiększają kosztów inwestycji – stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie zapłaty.

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji, czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej jest np. to, czy spłata kredytu dotyczy składnika majątku nabytego do majątku przedsiębiorstwa lub chociażby majątku osobistego przedsiębiorcy, ale wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy między małżonkami istnieje wspólność majątkowa, na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie ma wpływu również to, z czyjego rachunku bankowego (męża, czy żony) spłacane są odsetki. Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest przede wszystkim istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że to na Wnioskodawczyni spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności.

Skoro budynek jest wykorzystywany w całości przez Wnioskodawczynię w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu hipotecznego – spłacane z konta prywatnego współmałżonka – zaciągniętego na jego nabycie w pełnej kwocie stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zatem zapłacone odsetki od tego kredytu Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości. Aby je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, nie muszą być spłacane z rachunku bankowego Wnioskodawczyni.

Reasumując – zapłacone odsetki z konta bankowego współmałżonka (konto prywatne) mogą stanowić koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, ponieważ budynek pozostający we wspólności majątkowej jest wykorzystywany w 100% do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuje się, że w przedmiocie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.