Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.101.2019.1.MM
z 10 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRTACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2019 r. (data wpływu 11 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego otrzymanej w poprzednim miejscu pełnienia służby – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego otrzymanej w poprzednim miejscu pełnienia służby.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 sierpnia 1987 r. Wnioskodawczyni jest czynnym funkcjonariuszem Służby Więziennej w służbie stałej.

W latach 1998-2005 pełniła służbę w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w B. Będąc funkcjonariuszem OISW w B otrzymała pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego w wysokości 8.159 zł brutto. Powyższa pomoc stanowiła wówczas dochód Wnioskodawczyni, od którego została odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z dniem 10 lutego 2017 r. Wnioskodawczyni została przeniesiona z urzędu do pełnienia służby w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w O.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1542 z późn, zm.), zwanej dalej ustawą, funkcjonariuszowi w służbie stałej, który spełnia warunki do przydziału lokalu mieszkalnego, a który lokalu tego nie otrzymał na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność, położonych w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej.

Z art. 175 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że funkcjonariuszowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby zajmuje przydzielony mu decyzją administracyjną lokal mieszkalny, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli zwróci przyznaną mu pomoc finansową, o której mowa w art. 184 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym w dniu 12 kwietnia 2018 r. Wnioskodawczyni zwróciła otrzymaną w 1998 r. w OISW w B pomoc finansową w kwocie brutto, tj. 8.159,00 zł na rachunek dochodów budżetowych OISW w O.

W dniu 27 kwietnia 2018 r. na podstawie art. 184 ust. 1, art. 185 ust. 1 i 2, art. 175 ust. 1 pkt 2 i art. 192 pkt 2 lit. b) ustawy przyznano Wnioskodawczyni pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego w nowym miejscu pełnienia służby, tj. w O w wysokości 51.812 zł 50 gr brutto. Pomoc finansowa otrzymana w 2018 r. również stanowiła dochód, od którego została odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z uwagi na fakt, że w 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała zwrotu otrzymanej w 1998 r. pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w wysokości brutto, nie należałoby pomniejszyć dochodu w rozliczeniu rocznym za 2018 r. o kwotę 8.159 zł, tj. kwotę zwróconej pomocy finansowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro zmiana jej miejsca zamieszkania nastąpiła w trybie „przeniesienia z urzędu" oraz na podstawie obowiązujących przepisów cytowanych w opisie zdarzenia, a także z uwagi na to, że dokonała zwrotu w 2018 r. uprzednio otrzymanej pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w wysokości brutto, od której została pobrana zaliczka na podatek dochodowy, to należałoby pomniejszyć dochód osiągnięty z tego samego tytułu w 2018 r. (od którego również została pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych).

Zatem Wnioskodawczyni uważa, że ma prawo wykazać kwotę zwrotu pomocy uzyskanej w 1998 r. w wysokości 8.159,00 zł w informacji PIT/O o odliczeniach od dochodu (przychodu) i od podatku w wierszu 4 poz. 21, tj., „zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększały dochód podlegający opodatkowaniu (w kwotach uwzględniających podatek), jeżeli nie zostały one potrącone przez płatnika" w rozliczeniu rocznym za 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. – w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. - podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Przepis ten stanowi postawę prawną odliczenia od dochodu dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od dnia 1 sierpnia1987 r. Wnioskodawczyni jest czynnym funkcjonariuszem Służby Więziennej w służbie stałej.

W latach 1998-2005 pełniła służbę w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w B. Będąc funkcjonariuszem OISW w B otrzymała pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego w wysokości 8.159 zł brutto. Powyższa pomoc stanowiła wówczas dochód Wnioskodawczyni, od którego została odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Z dniem 10 lutego 2017 r. Wnioskodawczyni została przeniesiona z urzędu do pełnienia służby w Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w O.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1542 z późn, zm.), zwanej dalej ustawą, funkcjonariuszowi w służbie stałej, który spełnia warunki do przydziału lokalu mieszkalnego, a który lokalu tego nie otrzymał na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność, położonych w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej.

Z art. 175 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że funkcjonariuszowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby zajmuje przydzielony mu decyzją administracyjną lokal mieszkalny, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli zwróci przyznaną mu pomoc finansową, o której mowa w art. 184 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym w dniu 12 kwietnia 2018 r. Wnioskodawczyni zwróciła otrzymaną w 1998 r. w OISW w B pomoc finansową w kwocie brutto, tj. 8.159,00 zł na rachunek dochodów budżetowych OISW w O.

W dniu 27 kwietnia 2018 r. na podstawie art. 184 ust. 1, art. 185 ust. 1 i 2, art. 175 ust. 1 pkt 2 i art. 192 pkt 2 lit. b) ustawy przyznano Wnioskodawczyni pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego w nowym miejscu pełnienia służby, tj. w O w wysokości 51.812 zł 50 gr brutto. Pomoc finansowa otrzymana w 2018 r. również stanowiła dochód, od którego została odprowadzona zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny wskazać należy, że szczegółowe rozwiązania dotyczące zapewnienia mieszkań funkcjonariuszom Służby Więziennej reguluje ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1542).

Stosownie do art. 171 ww. ustawy, prawo do lokalu mieszkalnego realizuje się przez:

1. przydział lokalu albo
2. przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego, zwanej dalej "pomocą finansową".

Stosownie do art. 184 ust. 1 ww. ustawy, funkcjonariuszowi w służbie stałej, który spełnia warunki do przydziału lokalu mieszkalnego, a który lokalu tego nie otrzymał na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale, przysługuje pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, położonych w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej.

W ustawie o Służbie Więziennej ustawodawca wskazał też wyraźnie w jakich sytuacjach pomoc ta podlega zwrotowi. Stosownie bowiem do art. 186 ust. 1 ww. ustawy, pomoc finansowa podlega zwrotowi w przypadku zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem 15 lat służby w Służbie Więziennej, z wyjątkiem funkcjonariusza, który przed upływem tego okresu nabył prawo do renty inwalidzkiej Służby Więziennej.

Z powyższego wynika, że pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego otrzymywana przez funkcjonariuszy Służby Więziennej, z zasady jest bezzwrotna. Konieczność zwrotu występuje wyłącznie w przypadku, gdy funkcjonariusz Służby Więziennej zostanie zwolniony ze służby przed upływem 15 lat tej służby, z wyłączeniem funkcjonariuszy, którzy przed upływem tego okresu nabyli prawo do renty inwalidzkiej Służby Więziennej. Tylko zatem do tych sytuacji, gdy w przepisach ustawy o służbie więziennej ustawodawca rzeczywiście przewiduje konieczność zwrotu uprzednio udzielonej pomocy finansowej znajduje zastosowanie wskazany przez Wnioskodawczynię przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonanie zwrotu pomocy finansowej na mocy art. 186 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej można uznać za zwrot nienależnie pobranego świadczenia, którego „nienależność” jest spowodowana niespełnieniem warunku dotyczącego stażu w Służbie Więziennej.

Nie sposób natomiast zgodzić się z Wnioskodawczynią, że przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma również zastosowanie do środków, jakie zwraca funkcjonariusz służby więziennej w związku z otrzymaniem kolejnej pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w spółdzielni mieszkaniowej albo domu jednorodzinnego w związku z przeniesieniem do innego miejsca pełnienia służby.

Takie sytuacje uregulowane zostały w art. 175 ustawy o Służbie Więziennej.

Stosownie do ust. 1 art. 175 ww. ustawy, funkcjonariuszowi przeniesionemu do służby w innej miejscowości, który w poprzednim miejscu pełnienia służby zajmuje przydzielony mu decyzją administracyjną lokal mieszkalny, może być przydzielony lokal mieszkalny na podstawie decyzji administracyjnej w nowym miejscu pełnienia służby, jeżeli:

1. zwolni zajmowany lokal mieszkalny w dotychczasowej miejscowości pełnienia służby albo
2. zwróci przyznaną mu pomoc finansową, o której mowa w art. 184 ust. 1.

Funkcjonariusz przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości, który nie zwolnił lokalu mieszkalnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz funkcjonariusz, który nie zwrócił pomocy finansowej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, może otrzymać w nowym miejscu pełnienia służby kwaterę tymczasową (art. 175 ust. 2).

Przepis art. 175 ustawy o Służbie Więziennej nie nakłada zatem na funkcjonariusza przeniesionego do służby w innej miejscowości obowiązku zwrotu uprzednio otrzymanej pomocy finansowej, a jedynie uzależnia prawo otrzymania kolejnej pomocy, (tj. przydziału lokalu lub przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego) od zwrotu uprzednio udzielonej pomocy, w tym m.in. pomocy finansowej. W przypadku, gdy zwrot ten nie zostanie dokonany funkcjonariusz może uzyskać jedynie kwaterę tymczasową.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym kwota zwrotu uzyskanej pomocy w poprzednim miejscu pełnienia służby nie może być objęta dyspozycją art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji w zeznaniu podatkowym za 2018 r. Wnioskodawczyni nie może pomniejszyć kwoty otrzymanej pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w nowym miejscu pełnienia służby o kwotę dokonanego zwrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie natomiast do treści art. 14na § 2 ww. ustawy, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.