Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.49.2019.2.IG
z 6 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2019 r. (data wpływu 25 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 29 kwietnia 2019 r). w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku otrzymane przez pełnomocnika w dniu 19 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie określenia miejsca opodatkowania świadczonych Usług Doradczych
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania świadczonych Usług Doradczych oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek został uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2019 r. (data nadania) data wpływu 29 kwietnia 2019 r. w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku otrzymane przez pełnomocnika w dniu 19 kwietnia 2019 r.,

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością). Posiada on siedzibę i zarząd na terytorium Polski oraz jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT-UE. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych.

Wnioskodawca posiada 100% udziałów w I., spółce kapitałowej z siedzibą w Holandii („Zarządzający Funduszem"), która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzania funduszem inwestycyjnym utworzonym na podstawie prawa holenderskiego („Fundusz") z siedzibą w Holandii. Zarządzający Funduszem jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Holandii i nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie umowy zawartej z Zarządzającym Funduszem („Umowa"), Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć w przyszłości na rzecz Zarządzającego Funduszem usługi doradcze związane z zarządzaniem i administrowaniem Funduszem („Usługi Doradcze"). Przedmiotowe Usługi Doradcze, zgodnie z postanowieniami Umowy, obejmują w szczególności następujące świadczenia:

1. poszukiwanie oraz identyfikowanie możliwości inwestycyjnych dla Funduszu w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem;
2. prowadzanie badań rynkowych i analiz, monitorowanie i weryfikowanie rozwoju poszczególnych rynków w sposób ciągły na potrzeby działalności Funduszu;
3. badanie potencjalnych inwestycji na prośbę Zarządzającego Funduszem na potrzeby działalności Funduszu;
4. przygotowywanie raportów ewaluacyjnych dotyczących możliwości inwestycyjnych, przygotowywanie przykładowej dokumentacji dotyczącej poszczególnych inwestycji/dezinwestycji, koordynowanie biznesowych, finansowych, prawnych badań due diligence;
5. zapewnienie wsparcia przy analizie projektów dokumentów transakcyjnych, takich jak: ustalenia biznesowe, umowy, porozumienia na prośbę Zarządzającego Funduszem i na podstawie jego ogólnych wytycznych, na potrzeby działalności Funduszu;
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem w trakcie prowadzonego przez siebie procesu inwestycyjnego może chcieć dokonać analizy i weryfikacji dokumentów transakcyjnych Funduszu, aby upewnić się, że jego interesy są odpowiednio zabezpieczone i odpowiadają najlepszym rynkowym praktykom.

Przykładowe obszary, którymi Zarządzający Funduszem może być zainteresowany to:

• analiza zakresu praw i obowiązków przypadających Funduszowi;
  

• zastosowane zasady corporate governance;
  

• struktura transakcji i wynikające z niej implikacje podatkowe;
  

• poprawność zapewnień i oświadczeń stron w związku z realizowaną transakcją;
  

• zgodność wdrażanej technologii z obowiązującymi na rynku standardami oraz jej unikalność;
  

• sytuacja finansowa spółki będącej stroną transakcji.
  
  
  

Spółka na zlecenie Zarządzającego Funduszem może zapewnić mu wsparcie w powyższym zakresie poprzez:

• wybór sposobu wykonania analizy projektów dokumentów transakcyjnych (wewnętrznie przez Spółkę bądź przez podmioty zewnętrzne);
  

• wyspecyfikowanie szczegółowych warunków wykonania analizy;
  

• rozesłanie zapytań oraz wybór najlepszej oferty;
  

• koordynację badania w trakcie jego trwania;
  

• wstępną weryfikację wyników i porównanie ich z wyspecyfikowanymi warunkami;
  

• dostarczenie i zaprezentowanie cząstkowych i ostatecznych wyników badania do Zarządzającego Funduszem.
  
  
  

Podkreślenia wymaga, że wyniki analizy dokonanej przez Spółkę (wewnętrznie lub przez zaangażowane przez Spółkę podmioty zewnętrzne) mogą, lecz nie muszą być uwzględniane przez Zarządzającego Funduszem.

Przykładowe koszty bezpośrednie, które Spółka może ponosić w związku ze wsparciem Zarządzającego Funduszem dotyczą w takim przypadku:

• analizy transakcji, w tym dokumentacji transakcyjnej, przez prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzną kancelarię prawną;
  

• analizy transakcji, w tym dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów biznesowych, transakcyjnych bądź finansowych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. firmy zapewniające wywiady eksperckie ze specjalistami w danym obszarze bądź firmy zajmujące się doradztwem transakcyjno-finansowym);
  

• analizy transakcji, w tym dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami;
  

• analizy transakcji przez wewnętrznych specjalistów technologicznych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. software house, niezależni konsultanci informatyczni, CTO ze spółek technologicznych).
  
  
  

6. wszelkie inne działania niezbędne do realizacji albo towarzyszące bądź sprzyjające realizacji wytycznych inwestycyjnych formułowanych przez Zarządzającego Funduszem oraz wspieranie Zarządzającego Funduszem w ich wdrażaniu;
   
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem posiada wytyczne inwestycyjne, według których poszukuje i ocenia potencjalne cele inwestycyjne dla Funduszu. Zarządzający Funduszem w ramach swojego procesu inwestycyjnego, głównie w trakcie posiedzeń komitetu inwestycyjnego Funduszu, które są prowadzone przez Zarządzającego Funduszem, podejmuje szczegółowe decyzje dotyczące rozpoczęcia, prowadzenia, kontynuacji bądź przerwania procesu inwestycyjnego w konkretne spółki.

Spółka może wspierać Zarządzającego Funduszem w procesie poszukiwania potencjalnych celów inwestycyjnych i zapewnić mu informacje przydatne przy podejmowaniu przez Zarządzającego Funduszem decyzji o tym, czy chce kontynuować proces inwestycyjny w konkretną spółkę.

Przykładowe świadczenia Spółki na rzecz Zarządzającego Funduszem dotyczące tego obszaru obejmują:

• tworzenie list spółek technologicznych, które szukają bądź mogą potencjalnie szukać finansowania ze strony Funduszu i przekazywanie ich do Zarządzającego Funduszem;
  

• śledzenie portali branżowych i baz danych zbierających informacje o spółkach technologicznych;
  

• wykorzystywanie narzędzi informatycznych pozwalających zidentyfikować i zebrać dodatkowe dane o spółkach technologicznych;
  

• tworzenie algorytmów mogących automatycznie, na podstawie ogólnodostępnych informacji, zidentyfikować potencjalnie interesujące dla Zarządzającego Funduszem spółki technologiczne;
  

• spotkania osobiste bądź zdalne z przedstawicielami spółek technologicznych w celu zebrania informacji, które mogą być przydatne Zarządzającemu Funduszem do zbudowania pełniejszego zrozumienia działalności spółki;
  

• udział w wydarzeniach branżowych dla spółek technologicznych, na których Spółka może rozpoznawać potencjalnie ciekawe dla Zarządzającego Funduszem spółki technologiczne;
  

• przygotowanie informacji i danych spółek, którymi Zarządzający Funduszem może być zainteresowany, a także pogłębianie tych informacji zgodnie z instrukcjami Zarządzającego Funduszem;
  

• organizowanie wydarzeń dla spółek technologicznych, które są potencjalnymi celami inwestycyjnymi dla Zarządzającego Funduszem, a także dla innych interesariuszy w ekosystemie technologiczno-inwestycyjnym (tacy jak inwestorzy na etapie zalążkowym, aniołowie biznesu, instytucje otoczenia biznesu, doradcy, korporacje mające ekspozycję na spółki technologiczne);
  

• tworzenie i publikacja materiałów edukacyjnych i marketingowych, które budują wizerunek Zarządzającego Funduszem i Funduszu wśród przedstawicieli spółek technologicznych.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty biletów wstępu na konferencje i wydarzenia branżowe;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z uczestnictwem w wydarzeniach branżowych;
  

• koszty dostępu do baz danych i serwisów branżowych;
  

• koszty dostępu do narzędzi informatycznych (np. ... do analizy wyników pozyskiwania ruchu w internecie albo ... do analizy wyników pozyskiwania użytkowników w aplikacjach mobilnych);
  

• koszty usług gastronomicznych i cateringu zakupionych w celu realizacji spotkań z przedstawicielami spółek portfelowych oraz interesariuszami związanymi z ekosystemem technologiczno-inwestycyjnym;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych ze spotkaniami z przedstawicielami spółek portfelowych oraz interesariuszami związanymi z ekosystemem technologiczno-inwestycyjnym;
  

• koszty organizacji wydarzeń mających na celu identyfikację nowych potencjalnych inwestycji takie jak wynajem przestrzeni, koszty cateringu, koszty akcji i materiałów marketingowych, czy koszty akomodacji zaproszonych gości;
  

• koszty stworzenia programów, bądź algorytmów wspierających automatyczne i semi-automatyczne identyfikowanie spółek portfelowych;
  

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (tj. copywriterów, grafików, agencji PR) wykorzystywanych w procesie tworzenia i publikacji materiałów edukacyjnych i marketingowych.
  
  
  

7. doradztwo dotyczące inwestycji Funduszu w odniesieniu do spółek portfelowych;
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem kontroluje i nadzoruje spółki portfelowe i w tym procesie Spółka może doradzać Zarządzającemu Funduszem poprzez następujące czynności wykonywane na zlecenie i zgodnie z instrukcjami Zarządzającego Funduszem:

• stworzenie wzorcowych raportów, według których spółka portfelowa będzie raportować rozwój jej sytuacji (np. operacyjnej, finansowej i technologicznej, rozwój kluczowych projektów) do Zarządzającego Funduszem;
  

• cykliczne koordynowanie dostarczania przez spółkę portfelową raportów okresowych oraz budżetów i prognoz;
  

• podsumowywanie rozwoju sytuacji w spółce portfelowej na bazie dostarczonych danych oraz zmian kluczowych wskaźników efektywności (KPI) na potrzeby Zarządzającego Funduszem.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (tj. eksperci od finansów, specjaliści branżowi, informatycy odpowiadający za systemy typu ...) wykorzystywanych w procesie raportowania, budżetowania i tworzenia dashboardów;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z tworzeniem wzorcowych raportów oraz późniejszego nadzoru rozwoju sytuacji;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z wyjazdami na spotkania ze spółkami portfelowymi po dokonaniu w nie inwestycji, organizowane w celu zebrania przez Spółkę informacji o rozwoju sytuacji w tych spółkach oraz weryfikacji zgodności z rzeczywistością przesłanych przez te spółki informacji.
  
  
  

8. doradztwo w zakresie organizowania finansowania kapitałowego oraz finansowania dłużnego dla spółek portfelowych;
   
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Spółki portfelowe nadzorowane przez Zarządzającego Funduszem, co do zasady, potrzebują do rozwoju pozyskiwania finansowania w formie długu, inwestycji kapitałowej bądź o mieszanym charakterze (np. obligacje zamienne na akcje). W przypadku, w którym Zarządzający Funduszem dojdzie do wniosku, że taki proces należy przeprowadzić albo go rozważyć, Spółka może doradzać Zarządzającemu Funduszem poprzez:

• w oparciu o instrukcje Zarządzającego Funduszem, wsparcie Zarządzającego Funduszem w przygotowaniu equity story, pitchdecków i innych materiałów spółek portfelowych (tzw. datapack) niezbędnych w procesie fundraisingu;
  

• zaproponowanie Zarządzającemu Funduszem wariantów struktury finansowania spółki portfelowej adekwatnej do jej etapu rozwoju i wyników;
  

• stworzenie listy podmiotów mogących zapewnić finansowanie dla spółek portfelowych;
  

• spotkania z przedstawicielami inwestorów kapitałowych, funduszy venture capital i private equity w celu rozeznania, jakiego typu inwestycjami są oni zainteresowani;
  

• doradzanie Zarządzającemu Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych z inwestorami kapitałowymi, funduszami venture capital i private equity w temacie warunków dofinansowania;
  

• spotkania z przedstawicielami banków i funduszy dłużnych w celu rozeznania jakiego typu inwestycjami są oni zainteresowani;
  

• doradzanie Zarządzającemu Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych z bankami i funduszami dłużnymi w temacie warunków dofinansowania.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujące nad konkretnymi projektami (tj. eksperci od finansów, doradcy transakcyjni, graficy, researcherzy) wspierających Zarządzającego Funduszem w tworzeniu materiałów fundraisingowych dla spółek;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych ze spotkaniami z przedstawicielami instytucji rynku kapitałowego w celu rozeznania, jakiego typu inwestycjami są one zainteresowane;
  

• koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznej kancelarii prawnej,
  

• koszty wewnętrznych specjalistów biznesowych, transakcyjnych bądź finansowych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. firmy zapewniającej wywiady eksperckie ze specjalistami w danym obszarze bądź firmy zajmujące się doradztwem transakcyjno-finansowym);
  

• koszty wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami
  
  
  

9. wspomaganie Zarządzającego Funduszem w restrukturyzacjach spółek portfelowych;

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że w przypadku, gdyby Zarządzający Funduszem uznał, że któraś spółka portfelowa wymaga restrukturyzacji i zlecił Spółce wsparcie w powyższym zakresie, takie wsparcie może obejmować:

• przygotowanie możliwych scenariuszy postępowania przez Zarządzającego Funduszem ze spółką portfelową;
  

• przygotowanie propozycji planu restrukturyzacji, analizę opcji możliwości wyjścia z trudnej sytuacji;
  

• analizę istniejącego, przygotowanego przez zarząd spółki, planu restrukturyzacji i ewentualną ocenę prawdopodobieństwa sukcesu takiego planu;
  

• przygotowanie listy inwestorów zainteresowanych spółkami znajdującymi się w trudnej sytuacji finansowej i wymagającymi restrukturyzacji, którzy mogą wesprzeć spółki w restrukturyzacji.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (tj. eksperci od finansów i restrukturyzacji, doradcy transakcyjni) zaangażowanych w celu analizy możliwych scenariuszy;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z tworzeniem i analizą możliwych scenariuszy;
  

• koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznej kancelarii prawnej zaangażowanych w celu analizy i weryfikacji dokumentacji związanej z restrukturyzacją.
  
  
  

10. doradztwo w zakresie struktury finansowej Funduszu, okresowe monitorowanie wskaźników finansowych, zbieranie alternatywnych możliwości inwestycyjnych oraz relacje z bankami lub instytucjami finansowymi w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że w odniesieniu do struktury finansowej Funduszu, Zarządzający Funduszem może być zainteresowany między innymi:

• upewnieniem się, że jego struktura finansowa jest odpowiednia (np. nie generuje niepotrzebnych kosztów, odpowiada jego profilowi ryzyka);
  

• zmianą istniejącej struktury finansowej na inną, w tym m.in. zmianą dostawcy usług finansowania dłużnego;
  

• zapewnieniem krótkoterminowego finansowania dłużnego ze względu na prowadzone procesy inwestycyjne i dezinwestycyjne.
  
  
  

W tym obszarze, w oparciu o instrukcje Zarządzającego Funduszem, doradztwo Spółki może polegać na:

• analizie struktur finansowania w podobnych podmiotach i przedstawieniu wniosków takiej analizy;
  

• wyspecyfikowaniu potrzebnych usług instytucji finansowych;
  

• przygotowaniu listy instytucji finansowych mogących świadczyć niezbędne usługi;
  

• zebraniu ofert od instytucji finansowych;
  

• przedstawieniu dostępnych ofert Zarządzający Funduszem do wyboru/akceptacji;
  

• weryfikacji dokumentacji związanej z wykorzystywaniem usług instytucji finansowych.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. CFO z innych funduszy albo podobnych podmiotów) zaangażowanych do analizy struktur finansowania porównywalnych podmiotów;
  

• koszty zewnętrznych pośredników wspierających kontakt z instytucjami finansowymi i negocjowanie kosztów usług;
  

• koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznej kancelarii prawnej zaangażowanych do weryfikacji dokumentacji prawnej związanej z usługami instytucji finansowych.
  
  
  

11. doradztwo w zakresie innych obowiązków administracyjnych dotyczących aktywów, zobowiązań, praw i obowiązków Funduszu;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem, z uwagi na prowadzoną działalność, posiada obowiązki administracyjne związane z uczestnictwem w zgromadzeniach wspólników w spółkach portfelowych czy podejmowanie decyzji w kwestiach zastrzeżonych w spółkach portfelowych.

Spółka może doradzać Zarządzającemu Funduszem w zakresie realizacji takich obowiązków poprzez:

• inwentaryzację obowiązków administracyjnych Zarządzającego Funduszem w tym zakresie oraz upewnianie się, że Zarządzający Funduszem odpowiednio je realizuje;
  

• analizę i prezentowanie dostępnych możliwości Zarządzającego Funduszem w obliczu ciążących na nim obowiązków administracyjnych oraz pomoc w ocenie ich potencjalnych skutków;
  

• analizę dokumentów przedstawionych przez spółki portfelowe bądź inne podmioty Zarządzającemu Funduszem w związku z istniejącymi obowiązkami administracyjnymi (np. projekty uchwał, zgody wspólników na konkretne działania, biznesplany);
  

• tworzenie, zgodnie z instrukcjami i wytycznymi Zarządzającego Funduszem, odpowiednich dokumentów wynikających z ciążących na Zarządzającym Funduszem obowiązków administracyjnych (np. finansowe raporty okresowe do instytucji finansowej).
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. biura rachunkowego, CFO z innych funduszy albo podobnych podmiotów, biegłych rewidentów) zaangażowanych do analizy struktur finansowania porównywalnych podmiotów;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych ze wsparciem Zarządzającego Funduszem w realizacji obowiązków administracyjnych.
  
  
  

12. doradztwo w zakresie negocjowania przez Zarządzającego Funduszem ustaleń, umów oraz przedsięwzięć w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że doradztwo w zakresie negocjowania przez Zarządzającego Funduszem ustaleń, umów oraz przedsięwzięć w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem może obejmować:

• przygotowywanie analiz spółek wskazujących szanse i ryzyka, które mogą być dla Zarządzającego Funduszem bazą do przygotowania pierwszej oferty i strategii inwestycyjnej;
  

• przedstawianie Zarządzającemu Funduszem możliwych rozwiązań w ramach strategii negocjacji warunków w oparciu o aktualne warunki rynkowe;
  

• przedstawianie propozycji implementacji najlepszych praktyk i aktualnych trendów w transakcjach w prowadzonych negocjacjach;
  

• doradzanie Zarządzającemu Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych odnośnie do warunków inwestycji z potencjalnymi spółkami portfelowymi;
  

• przygotowywanie analiz możliwych sposobów wyjścia z inwestycji w spółkę portfelową;
  

• pomoc Zarządzającemu Funduszem w przeprowadzeniu całego procesu sprzedaży spółki portfelowej (stworzenie equity story, przygotowanie materiałów dla potencjalnych kupujących, stworzenie szerokiej listy potencjalnych nabywców, rozesłanie materiałów w celu wyselekcjonowania zainteresowanych podmiotów, stworzenie data room itp.);
  

• doradzanie Zarządzającemu Funduszem w trakcie spotkań negocjacyjnych odnośnie do sprzedaży udziałów prowadzonych z potencjalnymi kupującymi.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrznych specjalistów zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznych podmiotów współpracujących nad konkretnymi projektami (np. firmy zajmujące się doradztwem transakcyjnym) zaangażowanych do ustrukturyzowania i wsparcia procesu sprzedaży;
  

• koszty prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką bądź zewnętrznej kancelarii prawnej zaangażowanych do stworzenia, analizy i weryfikacji dokumentacji związanej z wejściem lub wyjściem ze spółki portfelowej;
  

• koszty wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Spółkę, osób współpracujących ze Spółką, bądź zewnętrznych podmiotów współpracujące nad konkretnymi projektami zaangażowanych do analizy transakcji z perspektywy podatkowej;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z związanych z doradztwem w trakcie negocjacji wejścia i wyjścia z inwestycji w spółkę portfelową.
  
  
  

13. zapewnienie wsparcia i doradztwo w zakresie strategii marketingowej i materiałów marketingowych Funduszu oraz w zakresie opracowania i wdrożenia planów i aktywności fundraisingowej Funduszu;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że działalność marketingowa Zarządzającego Funduszem obejmuje w szczególności dwa główne obszary:

• marketing skierowany do i na potrzeby potencjalnych spółek portfelowych, co pozwala dotrzeć Zarządzający Funduszem do większej liczby spółek technologicznych;
  

• marketing skierowany do i na potrzeby potencjalnych inwestorów w Fundusz, co pozwala dotrzeć do większej liczby inwestorów i zwiększyć prawdopodobieństwo podniesienia kapitalizacji funduszu.
  
  
  

Spółka może wspierać i doradzać Zarządzającemu Funduszem w oparciu o ogólne instrukcje Zarządzającego Funduszem poprzez następujące świadczenia:

• stworzenie i przedstawienie Zarządzającemu Funduszem różnych aktywności i strategii marketingowych, dzięki realizacji których Zarządzający Funduszem będzie mógł dotrzeć dla różnych grup docelowych;
  

• współpracę z agencjami marketingowymi i firmami PR w celu rozpropagowania znajomości Funduszu;
  

• organizowanie wydarzeń z udziałem przedstawicieli Funduszu oraz Zarządzającego Funduszem;
  

• udział w wydarzeniach branżowych, np. w celu rozpoznania aktywności i strategii marketingowych innych funduszy;
  

• tworzenie i wydawanie materiałów marketingowych i edukacyjnych dla różnych grup docelowych;
  

• współpracę z dziennikarzami nad artykułami i materiałami prasowymi mogącymi zwiększyć rozpoznawalność Funduszu;
  

• prowadzenie profili Funduszu oraz Zarządzającego Funduszem w mediach społecznościowych (np. …) i serwisach branżowych (np. …);
  

• prowadzenie strony internetowej Funduszu i Zarządzającego Funduszem;
  

• prowadzenie bezpośredniej kampanii mailingowej do osób mogących być potencjalnymi inwestorami w Fundusz.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takich jak:
  
  • agencje marketingowe i PR działające na rzecz zwiększenia rozpoznawalności Funduszu i Zarządzającego Funduszem;
  • agencje social media prowadzące profile w mediach społecznościowych;
  • agencje eventowe;
  • copywriterzy;
  • tłumacze;

• koszty publikacji w wydawnictwach drukowanych i internetowych;
  

• koszty stworzenia i utrzymywania strony internetowej (np. firma informatyczna, hosting, domena, szablony wordpress, grafik, fotograf);
  

• koszty agencji social media;
  

• wynajem sali, zamówienie cateringu w związku z organizacją wydarzeń;
  

• koszty biletów na konferencje i wydarzenia branżowe;
  

• koszty przygotowania i rozpowszechnienia materiałów marketingowych i edukacyjnych;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z organizowanymi wydarzeniami, konferencjami branżowymi, spotkaniami fundraisingowymi bądź innymi działaniami marketingowymi;
  

• koszty dostępu do baz danych zawierających informacje o potencjalnych inwestorach w Fundusze (np. ...);
  

• prowizje i opłaty dla placement agentów i pośredników w procesie pozyskiwania finansowania;
  

• koszt oprogramowania do prowadzenia działań marketingowych (np. ...);
  

• koszt dostępu do platform wydawniczych (np. ...).
  
  
  

14. wsparcie Zarządzającego Funduszem w poszukiwaniu opłacalnych możliwości zbycia inwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Spółka może wspierać Zarządzającego Funduszem, w oparciu o jego ogólne wytyczne, w procesach dezinwestycji poprzez następujące świadczenia:

• przeprowadzenie analizy możliwych scenariuszy wyjścia obejmujących m.in. sprzedaż do inwestora strategicznego, finansowego, wykup menedżerski bądź wejście na giełdę;
  

• identyfikację poszczególnych kupujących, inwestorów finansowych i strategicznych;
  

• przygotowanie materiału marketingowego opisującego firmę oraz udziały/akcje będące pod zarządzaniem Zarządzającego Funduszem;
  

• w razie potrzeby przedstawienie propozycji kryteriów dla doradców finansowych, biznesowych, prawnych i podatkowych wspierających proces wyjścia;
  

• doradzanie Zarządzającemu Funduszem w zakresie organizacji kompleksowego procesu wyjścia z inwestycji zgodnie z najlepszymi praktykami rynkowymi;
  

• przedstawienie propozycji harmonogramu procesu wyjścia;
  

• pomoc w ułożeniu equity story, stworzeniu teasera i pozostałej dokumentacji niezbędnej do wyjścia;
  

• stworzenie szerokiej listy potencjalnych kupujących i rozesłanie do nich informacji o spółce w celu zebrania zainteresowania;
  

• w oparciu o zainteresowanie i prawdopodobieństwo złożenie oferty, zasugerowanie shortlisty potencjalnych kupujących;
  

• zaproponowanie strategii negocjacyjnej z potencjalnymi kupującymi;
  

• wsparcie Zarządzającego Funduszem w przeprowadzeniu sell-side due diligence;
  

• pomoc w przygotowaniu profesjonalnego data roomu;
  

• analizę i weryfikację struktury transakcji oraz dokumentacji transakcyjnej;
  

• w przypadku wykupu menedżerskiego - przedstawienie listy instytucji finansowych mogących zapewnić finansowanie dla takiej transakcji;
  

• w przypadku wejścia na giełdę, m.in.:
  • pomoc w przygotowaniu dokumentu informacyjnego bądź memorandum inwestycyjnego;
  • zaproponowanie harmonogramu procesu prawnego i administracyjnego, obejmującego niezbędne dostosowania formalnoprawne w strukturze spółki oraz wśród jej udziałowców; - - organizację roadshow z inwestorami giełdowymi;
  • zaproponowanie strategii wyjścia ze spółki po debiucie;
  • zidentyfikowanie podmiotów mogących przejąć akcje Funduszu w jednej bądź kilku powiązanych transakcjach oraz nawiązanie z nimi relacji;
  • analizowanie sytuacji rynkowej i doradzanie w wyborze optymalnego momentu do sprzedaży rynkowej.
  
  
  

Podkreślenia wymaga, że propozycje Spółki wskazane powyżej nie są wiążące dla Zarządzającego Funduszem. Spółka nie ma żadnej mocy decyzyjnej w analizowanym obszarze.

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takie jak:
  
  • firmy doradztwa transakcyjnego;
  • kancelarie prawnicze;
  • firmy doradztwa podatkowego;
  • firmy zajmujące się relacjami inwestorskimi;
  • firmy audytorskie;
  • domy maklerskie;
  • tłumacze (na potrzeby tłumaczenia dokumentów na inny język);

• wykupienie rozwiązania virtual data room;
  

• koszty wynajmu przestrzeni i usług cateringu na spotkania z partnerami i potencjalnymi kupcami/inwestorami;
  

• koszty transportu, akomodacji i diet związanych z procesem wyjścia z inwestycji.
  
  
  

15. analizowanie oraz udzielanie porad Zarządzającemu Funduszem w związku ze zbywaniem aktywów, pasywów, praw i zobowiązań Funduszu, spółek portfelowych na podstawie ogólnych wytycznych Zarządzającego Funduszem;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że analizowanie oraz udzielanie porad Zarządzającemu Funduszem w związku ze zbywaniem aktywów, pasywów, praw i zobowiązań Funduszu, spółek portfelowych na podstawie ogólnych wytycznych Zarządzającego Funduszem obejmuje:

• przygotowywanie analiz potencjału wzrostu spółek portfelowych w różnych scenariuszach, przy różnych założeniach;
  

• przygotowywanie analiz makroekonomicznych mogących mieć wpływ na dezinwestycje;
  

• przygotowywanie analiz branż, w których działają spółki portfelowe istotnych z punktu widzenia wpływu na dezinwestycje;
  

• przygotowywanie analiz transakcji mogących mieć powiązanie ze spółkami portfelowymi bądź dawać dodatkowe informacje na potrzeby stworzenia strategii dezinwestycji;
  

• przedstawianie szans i ryzyk wynikających z różnych przyjętych strategii dezinwestycji.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź innych podmiotów zewnętrznych zaangażowanych w celu realizacji powyższych analiz;
  

• zakup raportów branżowych i makroekonomicznych przygotowanych przez zewnętrzne agencje badawcze;
  

• dostęp do systemów z informacjami o transakcjach porównywalnych;
  

• dostęp do wydawnictw branżowych, finansowych i ekonomicznych.
  
  
  

16. zapewnienie wsparcia przy weryfikacji projektów dokumentów transakcyjnych, w tym ustaleń biznesowych, umów, porozumień na potrzeby działalności Funduszu i spółek portfelowych;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że zapewnienie wsparcia przy weryfikacji projektów dokumentów transakcyjnych, w tym ustaleń biznesowych, umów, porozumień na potrzeby działalności Funduszu i spółek portfelowych obejmuje m.in. analizę (wewnętrznie lub przez zaangażowane przez Spółkę podmioty zewnętrzne):

• zakresu praw i obowiązków przypadających Funduszowi i spółkom portfelowym;
  

• zastosowane zasady corporate governance;
  

• struktury transakcji i wynikającej z niej implikacji podatkowych;
  

• poprawności zapewnień i oświadczeń stron w związku z realizowaną transakcją;
  

• zgodności wdrażanej technologii z obowiązującymi na rynku standardami oraz jej unikalność.
  
  
  

Wyniki analizy dokonanej przez Spółkę nie są wiążące dla Zarządzającego Funduszem.

Przykładowe koszty bezpośrednie, które Spółka może ponosić w związku ze wsparciem Zarządzającego Funduszem w powyższym zakresie dotyczą:

• analizy dokumentacji transakcyjnej przez prawników wewnętrznych (in-house) zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzną kancelarię prawną;
  

• analizy dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów biznesowych, transakcyjnych bądź finansowych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. firmy zapewniającej wywiady eksperckie ze specjalistami w danym obszarze bądź firmy zajmujące się doradztwem transakcyjno-finansowym);
  

• analizy dokumentacji transakcyjnej, przez wewnętrznych specjalistów podatkowych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami;
  

• analizy dokumentacji transakcyjnej przez wewnętrznych specjalistów technologicznych zatrudnionych przez Spółkę, współpracujących ze Spółką bądź przez zewnętrzne podmioty współpracujące nad konkretnymi projektami (np. software house, niezależni konsultanci informatyczni, CTO ze spółek technologicznych).
  
  
  

17. udzielanie wsparcia i doradztwa Zarządzającemu Funduszem w związku z relacjami Zarządzającego Funduszem z księgowymi i audytorami Funduszu z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych i przydatnych informacji dla prawidłowej realizacji zadań i obowiązków przez te podmioty;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że wsparcie i doradztwo Zarządzającego Funduszem w związku z relacjami z księgowymi i audytorami Funduszu obejmuje następujące czynności dokonywane zgodnie z ogólnymi wytycznymi Zarządzającego Funduszem:

• wyspecyfikowanie potrzeb Zarządzającego Funduszem w kontekście obsługi księgowej Funduszu;
  

• stworzenie szerokiej listy podmiotów świadczących takie usługi i zebranie ofert;
  

• zapewnienie bieżącego doradztwa w trakcie negocjacji prowadzonych przez Zarządzającego Funduszem dot. warunków i zakresu świadczonych usług w przedmiotowym zakresie;
  

• przedstawianie rekomendacji odnośnie do wyboru firm najlepiej spełniających określone wymagania;
  

• wsparcie Zarządzającego Funduszem w procesie wyboru audytorów Funduszu;
  

• dostarczanie informacji i dokumentów związanych z inwestycjami, dezinwestycjami i wszelkich innych informacji i dokumentów będących w posiadaniu Spółki w związku z doradzaniem Zarządzającemu Funduszem;
  

• przedstawianie wyjaśnień na pytania księgowych i audytorów w zakresie wiedzy posiadanej przez Spółkę w związku ze świadczeniami na rzecz Zarządzającego Funduszem;
  

• przesyłanie fizycznych wersji dokumentów będących w posiadaniu Spółki do księgowych i audytorów.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych;
  

• koszty wysyłki pocztowej bądź kurierskiej przesyłek zawierających dokumenty potrzebne księgowym lub audytorom;
  

• koszty tłumaczenia dokumentów na język polski dla księgowych lub audytorów i, o ile jest taka potrzeba, koszty legalizacji takich dokumentów.
  
  
  

18. wspieranie Zarządzającego Funduszem w przygotowywaniu rocznych biznes-planów i budżetów Funduszu;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem przygotowuje budżety i biznesplany Funduszu, głównie na własne potrzeby wewnętrzne. Spółka może wspierać te procesy w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem, m.in., poprzez:

• przygotowanie analiz historycznych kosztów ponoszonych przez Fundusz;
  

• przygotowywanie dokumentów z wyszczególnionymi głównymi liniami przychodowymi i kosztowymi Funduszu i estymacją wartości tych linii w poszczególnych miesiącach roku.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to:

• koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych;
  

• software do przygotowania biznesplanu (np. …).
  
  
  

19. zapewnienie wsparcia Zarządzającemu Funduszem w zakresie raportowania podatkowego oraz innych, określonych kwestii związanych z doradztwem podatkowym oraz wsparcie i doradztwo prawne i administracyjne w sprawach związanych z Funduszem;
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem może poprosić Spółkę o wsparcie w zakresie raportowania podatkowego oraz doradztwa prawnego i administracyjnego związanego z Funduszem. Świadczenia Spółki w tym obszarze mogą obejmować:

• doradztwo w zakresie sposobu wypełnienia wszelkich formularzy bankowych i podatkowych;
  

• zebranie informacji wymaganych przez prawo, takich jak informacje o rezydencji podatkowej czy o beneficjencie rzeczywistym na potrzeby ...;
  

• zapoznanie się z obowiązującymi ustaleniami, regulacjami i przepisami powszechnie obowiązującymi dot. Zarządzającego Funduszem oraz Funduszu, a także przedstawienie rekomendowanych czynności, które - zdaniem Spółki - Zarządzający Funduszem powinien w związku z nimi wykonywać;
  

• przygotowanie projektów formalnej dokumentacji związanej z czynnościami wskazanymi w punkcie powyżej;
  

• przygotowanie projektów wszelkich dokumentacji i informacji w związku z Common Reporting Standard;
  

• procesowanie wszelkich zapytań Zarządzającego Funduszem dot. kwestii podatkowych, prawnych i administracyjnych związanych z działalnością Funduszu.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takich jak:

• kancelarie prawnicze;
  

• firmy doradztwa podatkowego;
  

• firmy księgowe;
  

• firmy audytorskie;
  

• tłumacze (na potrzeby tłumaczenia dokumentów na inny język).
  
  
  

20. zapewnienie wsparcia i dostarczenie analiz Zarządzającemu Funduszem w związku z założeniem Funduszu, z uwzględnieniem analiz strukturyzacyjnych, przygotowania dokumentów prawnych potrzebnych do założenia i prowadzenia Funduszu oraz Zarządzającego Funduszem, a także innej dokumentacji wspierającej (np. umów) oraz zapewnienie wsparcia potrzebnego przy fazie wdrożeniowej z związku z powyższym
    
    

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że wsparcie Zarządzającego Funduszem w związku z założeniem Funduszu obejmowało:

• przygotowanie analiz obejmujących możliwe struktury, w których Fundusz może zostać założony i będzie mógł działać;
  

• zebranie najlepszych praktyk w zakresie strukturyzowania funduszy o podobnym charakterze w oparciu o doświadczenia innych funduszy oraz rekomendacje European lnvestment Fund;
  

• koordynację przygotowania dokumentów prawnych potrzebnych do założenia i prowadzenia Funduszu;
  

• koordynację przeprowadzenia analizy podatkowej skutków przyjętej przez Zarządzającego Funduszem struktury;
  

• koordynację przygotowania dokumentów wspierających, np. umów pomiędzy Funduszem a Zarządzającym Funduszem bądź też ... dla inwestorów.
  
  
  

Przykładowe koszty bezpośrednie ponoszone przez Spółkę w związku z realizacją zadań określonych powyżej to koszty wewnętrzne, koszty freelancerów bądź podmiotów zewnętrznych, takich jak:

• kancelarie prawnicze;
  

• firmy doradztwa podatkowego;
  

• firmy księgowe;
  

• firmy audytorskie;
  

• tłumacze (na potrzeby tłumaczenia dokumentów na inny język).
  
  
  

Świadcząc przedmiotowe Usługi Doradcze, Wnioskodawca zobowiązany jest, w szczególności, do działania z należytą starannością i profesjonalizmem, stosownymi dla podmiotu profesjonalnie świadczącego usługi doradcze, a także zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W ramach świadczonych Usług Doradczych, Wnioskodawca nie jest umocowany do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań, zawierania transakcji bądź działania w imieniu Zarządzającego Funduszem lub Funduszu. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca nie posiada żadnej mocy decyzyjnej, jeżeli chodzi o podejmowanie ostatecznych decyzji inwestycyjnych odnoszących się do działalności Funduszu oraz nie ma również możliwości wpływania na Zarządzającego Funduszem w zakresie wykonywanego przez niego zarządzania Funduszem. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy mają wyłącznie charakter doradczy, co oznacza, iż efekty tych usług (np. w postaci określonych porad, analiz, raportów) mogą, lecz nie muszą zostać uwzględnione przez Zarządzającego Funduszem w toku prowadzonej przez niego działalności (tj. zarządzania Funduszem).

Ponadto, Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne straty Zarządzającego Funduszem, wynikłe w skutek świadczenia Usług Doradczych, wskazanych w treści Umowy.

Zgodnie z Umową, Wnioskodawca - na potrzeby świadczenia Usług Doradczych - może odbywać konsultacje z innymi podmiotami oraz może zatrudniać takie podmioty np. doradców prawnych, księgowych, audytorów. Jednocześnie Wnioskodawca może powierzyć wykonywanie Usług Doradczych wynikających z Umowy innym podmiotom (np. podwykonawcom) wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody w tym zakresie, w szczególności, Zarządzającego Funduszem.

W związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi, zgodnie z brzmieniem Umowy, Zarządzający Funduszem zobowiązany jest do wypłacania Wnioskodawcy wynagrodzenia na podstawie Umowy.

Zarządzający Funduszem zobowiązany jest także dokonać zapłaty (zwrotu kosztów) za wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi (będą to Wydatki - zdefiniowane poniżej).

W związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi oraz prowadzoną działalnością gospodarczą w Polsce, Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić w przyszłości określone wydatki (tzn. dokonuje zakupu towarów/usług od podmiotów trzecich). Wśród nich można wymienić, przykładowo:

1. wydatki administracyjno-biurowe (czynsz, materiały biurowe, koszty eksploatacji biura, itp.);
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że realizacja opisanych we Wniosku Usług Doradczych wymaga zapewnienia Spółce, pracownikom i współpracownikom Spółki niezbędnych w tym celu zasobów, a więc m.in. powierzchni biurowej, dostępu do Internetu, materiałów biurowych. Powyższe zasoby umożliwiają m.in. wykonywanie analiz biznesowych oraz finansowych (w oparciu o dane znajdujące się w internetowych bazach danych oraz dokumenty w formie elektronicznej przesyłane przez Zarządzającego Funduszem), czy też przygotowywanie odpowiednich raportów (przedstawianych Zarządzającemu Funduszem w formie drukowanej).

Wynajem biura pozwala również na organizowanie spotkań z przedstawicielami spółek technologicznych oraz inwestorami w przestrzeni zapewniającej poufność rozmów.

Przedmiotowe wydatki administracyjno-biurowe stanowią zatem materialny substrat niezbędny dla prowadzenia przedmiotowej działalności Spółki.

2. zakup środków trwałych oraz wyposażenia np. w postaci sprzętu komputerowego, sprzętu telekomunikacyjnego, licencji na stosowne oprogramowanie, itp.;
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że pytanie oznaczone we wniosku nr 2 dotyczy w szczególności następujących środków trwałych oraz wyposażenia:

• komputery, akcesoria komputerowe (klawiatura, myszka, monitor, torba na komputer, podstawka pod komputer);
  

• meble dla pracowników i współpracowników Spółki.
  
  
  

Spółka może również dokonać w przyszłości zakupu lub leasingu samochodu - w szczególności, gdyby okazało się, że świadczenia Usług Doradczych opisanych we Wniosku wiąże się z koniecznością licznych podróży służbowych.

Pracownicy i współpracownicy Spółki bez sprzętu komputerowego i telekomunikacyjnego oraz wyposażenia biura nie byliby w stanie należycie wykonywać swoich zadań w zakresie świadczenia Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. W szczególności bowiem nie jest możliwe przygotowywanie analiz opartych o dane elektroniczne bez sprzętu komputerowego, który umożliwia ich czytanie, przetwarzanie, agregowanie, czy porządkowanie. Nie jest również możliwe przeprowadzenie ustaleń telefonicznych z Zarządzającym Funduszem bądź innymi partnerami w związku ze świadczonymi na rzecz Zarządzający Funduszem usługami doradczymi bez sprzętu telekomunikacyjnego.

3. wydatki na obsługę księgową;
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że obsługa księgowa świadczona przez biuro rachunkowe na rzecz Spółki obejmuje m.in:

• sporządzanie planów kont;
  

• sporządzanie polityki rachunkowości;
  

• pełną księgowość;
  

• prowadzenie rozrachunków z dostawcami i odbiorcami;
  

• sporządzanie wszelkich deklaracji podatkowych CIT, PIT, VAT, GUS;
  

• sporządzanie bilansów rocznych, rachunku zysków i strat oraz sprawozdań finansowych według obowiązujących przepisów;
  

• wystawianie przelewów;
  

• prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia;
  

• reprezentowanie podatnika przed Urzędem Skarbowym;
  

• tworzenie zarządczych zestawień przychodów i kosztów.
  
  
  

Obsługa księgowa związana jest z działalnością gospodarczą Spółki, w tym z Usługami świadczonymi przez Spółkę. Spółka korzysta z usług księgowych świadczonych przez biuro rachunkowe w celu wywiązania się z ciążących na niej ustawowych obowiązków z zakresu rachunkowości oraz podatków/rozliczeń ZUS.

Bez obsługi księgowej Spółka nie byłaby w stanie świadczyć Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. Obsługa księgowa pozwala bowiem Spółce na skoncentrowanie się na obszarach, w których Spółka posiada wiedzę i doświadczenie, natomiast zagadnienia związane z rachunkowością, w których Spółka nie ma doświadczenia, są przekazywane na zasadzie outsourcingu do specjalistów. Dzięki temu Spółka przestrzega wszelkich wymagań prawnych związanych z obszarem księgowo-finansowym swojej działalności i może świadczyć swoje usługi innym podmiotom, w tym Zarządzającemu Funduszem.

4. wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników i współpracowników Wnioskodawcy;
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników i współpracowników Spółki obejmują przede wszystkim koszty:

• przelotów lotniczych;
  

• przejazdów pociągami;
  

• wynajmu samochodów;
  

• przejazdów busami, metrem, autobusami, taksówkami i innymi przewozami;
  

• usług transferu z i na lotnisko;
  

• noclegów w hotelach, hostelach bądź apartamentach do wynajęcia;
  

• diet.
  
  
  

Zgodnie z informacjami udzielonymi w poprzednich punktach, podróże służbowe są często jednym z istotnych kosztów, które Spółka musi ponieść, aby być w stanie należycie świadczyć Usługi Doradcze na rzecz Zarządzającego Funduszem.

Jako przykład można podać usługi opisane w odpowiedzi na pytanie nr 5 - podróże służbowe są niezbędne do uczestniczenia w wydarzeniach branżowych (np. …), podczas których Spółka ma szansę zidentyfikować interesujące spółki technologiczne, które potem mogą zostać przedstawione Zarządzającemu Funduszem. Bez obecności pracowników bądź współpracowników Spółki na istotnych wydarzeniach (takich jak wskazano wyżej), Spółka nie ma możliwości pełnej realizacji doradztwa w zakresie analizy dostępnych spółek technologicznych.

Innym przykładem są usługi opisane w odpowiedzi na pytanie nr 13 - bez poniesienia wydatków na podróże służbowe Spółka nie byłby w stanie w pełni doradzać Zarządzającemu Funduszem w zakresie negocjacji strategii wyjścia z inwestycji.

Dodatkowo, konieczność ponoszenia wydatków związanych z podróżami służbowymi wynika z tego, że Zarządzający Funduszem ma siedzibę w Holandii. Bez możliwości przebywania w Holandii i bezpośredniej komunikacji z Zarządzający Funduszem jako klientem, niemożliwe byłoby świadczenie usług na jego rzecz na satysfakcjonującym poziomie.

5. wydatki na usługi konsultingowe, doradcze, prawne, podatkowe pozyskiwane przez Wnioskodawcę na potrzeby świadczenia Usług Doradczych;
6. ewentualne wydatki na usługi podwykonawców (np. kancelarii prawnych) (dalej łącznie: „Wydatki")
   
   

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że związek między takimi wydatkami a świadczonymi Usługami Doradczymi jest nierozerwalny. Zlecenie realizacji pewnego zakresu usług podwykonawcom jest niezbędne do należytego świadczenia przez Spółkę Usług Doradczych. Zaangażowanie prawników, doradców finansowych i podatkowych pozwala Spółce na przedstawienie Zarządzającemu Funduszem kompleksowej analizy skutków danej transakcji na wysokim poziomie merytorycznym. Innymi słowy, dla świadczenia Usług Doradczych Spółka wykorzystuje usługi zakupione od podwykonawców.

Bez możliwości wsparcia się ekspertyzą branżową różnych specjalistów i bez możliwości posługiwania się ich wiedzą, doradztwo i wsparcie Spółki byłoby niepełne.

Przykłady różnych obszarów, w których wsparcie podwykonawców z różnorodnych dziedzin może być niezbędne w toku świadczenia Usług Doradczych przedstawione zostały w odpowiedziach na poprzednie punkty.

Wydatki związane są/będą przede wszystkim z Usługami Doradczymi świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem tzn. służą one świadczeniu Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. Wnioskodawca dysponuje oraz będzie dysponować w przyszłości stosownymi fakturami, wystawionymi na Wnioskodawcę, dokumentującymi poniesione Wydatki.

Transakcje, których efektem jest/będzie ponoszenie Wydatków mogą być zawierane zarówno z polskimi podatnikami VAT (stanowią zatem odpłatne dostawy towarów/odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane zgodnie z postanowieniami polskiej ustawy o VAT), jak i podatnikami/podmiotami posiadającymi siedziby poza terytorium Polski - w państwach należących do Unii Europejskiej, jak i innych (tzn. mogą one stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów bądź być przez niego rozpoznawane dla potrzeb VAT, w szczególności, jako import usług).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że - w toku świadczenia Usług Doradczych objętych wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej - Spółka zawsze postępuje zgodnie z wiążącymi ją wytycznymi Zarządzającego Funduszem w szczególności, w odniesieniu do relacji z podmiotami trzecimi. Podkreślenia wymaga również, że efekty usług świadczonych przez Spółkę mogą, lecz nie musza być uwzględniane przez Zarządzającego Funduszem w toku prowadzonej przez niego działalności. Spółka nie ma mocy decyzyjnej/sprawczej co do ostatecznych decyzji inwestycyjnych podejmowanych przez Zarządzającego Funduszem. Przedmiotowe uwagi są aktualne na potrzeby wszystkich przedstawionych informacji.

Ponadto na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku wskazano, że Zarządzający Funduszem świadczy wskazane we wniosku usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym na rzecz funduszu N z siedzibą w Amsterdamie.

Na wezwanie Organu wskazano, że Fundusz, na rzecz którego Zarządzający Funduszem świadczy usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym stanowi alternatywny fundusz inwestycyjny w rozumieniu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U. UE.L.174/1).

Na wezwanie Organu wskazano, że Fundusz na rzecz którego Zarządzający Funduszem świadczy usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym nie jest Funduszem Inwestycyjnym w rozumieniu Dyrektywy 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Usługi Doradcze będące przedmiotem niniejszego wniosku, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem, podlegają opodatkowaniu VAT w miejscu siedziby Zarządzającego Funduszem tj. na terytorium Holandii?
2. Czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem usług doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy:

1. Usługi Doradcze będące przedmiotem niniejszego wniosku, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem, podlegają opodatkowaniu VAT w miejscu siedziby Zarządzającego Funduszem tj. na terytorium Holandii.
2. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. W odniesieniu do pytania nr 1
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega, w szczególności, odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez świadczenie usług natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 tej samej ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Biorąc pod uwagę przywołaną powyżej definicję świadczenia usług należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Miejsce świadczenia usług określa natomiast, w szczególności, art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług, w przypadku, gdy są one wykonywane na rzecz podatnika jest - co do zasady - miejsce, w którym ten podatnik, będący usługobiorcą, posiada siedzibę działalności gospodarczej. Ustawa o VAT przewiduje jednocześnie określone wyjątki od powyższej reguły ogólnej, które nie znajdują jednak zastosowania w niniejszej sprawie.

Ponadto, w myśl art. 28a pkt 1 lit a) ustawy o VAT, pod pojęciem podatnika dla celów stosowania przepisów o miejscu świadczenia przy świadczeniu usług, rozumie się podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Jak wskazano w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca świadczy Usługi doradcze na rzecz Zarządzającego Funduszem, będącego spółką kapitałową z siedzibą w Holandii. Zarządzający Funduszem prowadzi przy tym działalność gospodarczą na terytorium Holandii w zakresie zarządzania Funduszem, jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Holandii i nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W regulacjach dotyczących zasad opodatkowania VAT, dla usług doradczych nie przewidziano szczególnych zasad określania miejsca ich świadczenia. Tym samym, w odniesieniu do przedmiotowych Usług Doradczych, zastosowanie powinna znaleźć zasada ogólna, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. W konsekwencji, miejscem świadczenia Usług Doradczych przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem powinno być terytorium Holandii.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Usługi Doradcze będące przedmiotem niniejszego wniosku, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem nie są opodatkowane VAT w Polsce. Podlegają one opodatkowaniu VAT w miejscu siedziby Zarządzającego Funduszem tj. na terytorium Holandii zgodnie z holenderskimi przepisami w zakresie VAT.

2. W odniesieniu do pytania nr 2
   
   

Na wstępie niniejszego wywodu Wnioskodawca pragnie wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym elementem konstrukcyjnym VAT. Zapewnia ono realizację zasady neutralności tego podatku, zgodnie z którą podatek naliczony zawarty w wydatkach ponoszonych na opodatkowaną VAT działalność gospodarczą nie powinien, z ekonomicznego punktu widzenia, obciążać tej działalności. Waga i status neutralności VAT - jako podstawowego prawa podatnika - jest wyraźnie i jednoznacznie podkreślana zarówno w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE"), jak i polskich sądów administracyjnych.

Z przedmiotowej zasady wynika bezpośrednio, że VAT, jako podatek konsumpcyjny, powinien obciążać wyłącznie ostatni w łańcuchu transakcji podmiot, czyli konsumenta, który nie nabywa opodatkowanych towarów i usług w celu wykorzystania ich do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Zasada wskazana powyżej znalazła odzwierciedlenie w regulacjach ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 tej ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje czynnym podatnikom VAT w takim zakresie, w jakim dokonywane przez nich zakupy wykazują związek z czynnościami opodatkowanymi VAT. Zakres odliczenia podatku naliczonego powinien zatem odpowiadać zakresowi wykorzystania zakupionych towarów, czy usług do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej. Co do zasady, prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku towarów i usług służących wykonywaniu czynności zwolnionych z opodatkowania lub czynności w ogóle niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie jednak, ustawa o VAT przyznaje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego również w sytuacji, gdy brak opodatkowania działalności wykonywanej przez tego podatnika wynika bezpośrednio z regulacji dotyczących VAT, a w szczególności z przepisów o miejscu świadczenia (opodatkowania).

Zasady regulujące możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT przy nabyciu towarów i usług związanych ze świadczeniem usług poza terytorium kraju zawiera art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W świetle powyższego przepisu, ustalenie, czy podatnikowi dokonującemu dostawy towarów lub świadczącemu usługi poza terytorium kraju przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług związanych ze świadczeniem tych usług/dokonywaniem dostaw, wymaga przeprowadzenia oceny spełnienia dwóch następujących przesłanek:

1. czy podatek naliczony podlegałby odliczeniu, gdyby dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce na terytorium Polski;
2. czy podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku ze świadczonymi poza terytorium kraju usługami/dokonywanymi dostawami.
   
   

Przenosząc powyższe przepisy na grunt przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wskazać należy, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT;
2. Usługi Doradcze są i będą świadczone poza terytorium kraju;
3. Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyby Usługi Doradcze były świadczone w Polsce;
4. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty potwierdzające związek odliczonego podatku ze świadczonymi poza terytorium kraju Usługami Doradczymi.
   
   

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do pełnego odliczania VAT naliczonego, wynikającego z ponoszonych Wydatków. Szerszy komentarz odnoszący się do każdej z okoliczności wskazanych powyżej, Wnioskodawca przedstawia w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

1. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje, w szczególności, czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że, co do zasady, za podatnika uznaje się podmiot:

1. będący osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej; oraz jednocześnie
2. będący producentem, handlowcem, usługodawcą, rolnikiem, względnie osobą wykonującą wolny zawód.
   
   

Wnioskodawca jest spółką kapitałową, posiadającą osobowość prawną. Przedmiotem jego działalności jest m.in. odpłatne świadczenie usług. W efekcie, należy uznać, iż Wnioskodawca jest podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy o VAT. Jak wskazano w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, jest on zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, jest zatem podmiotem uprawnionym do odliczania VAT naliczonego, wynikającego z zakupów dokonywanych na potrzeby wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1 objętego niniejszym wnioskiem, miejscem świadczenia/ opodatkowania Usług Doradczych jest miejsce siedziby usługobiorcy będącego podatnikiem, czyli Zarządzającego Funduszem. Jest to zatem terytorium Holandii. Okoliczność ta wynika wprost z treści przepisów ustawy o VAT znajdujących zastosowanie w niniejszej sprawie, a w szczególności - art. 28b ust. 1 ustawy o VAT.
   
   

3a. Czynności opodatkowane

Podstawową przesłanką prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług za granicą jest ustalenie, czy podatek ten podlegałyby odliczeniu, gdyby dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, którego treść została przytoczona powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z tego względu, w celu dokonania oceny spełnienia powyższej przesłanki w przedmiotowym stanie faktycznym należy ustalić w pierwszej kolejności, czy usługi wchodzące w skład Usług Doradczych stanowią czynności opodatkowane zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT. Jednocześnie, wskazać należy, iż czynności opodatkowane to takie, w stosunku do których zastosowanie znajduje podstawowa stawka VAT (23%), a także stawki preferencyjne (8% i 5%) oraz stawka 0% przeznaczona dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz eksportu towarów.

Czynności zwolnione od opodatkowania VAT, których wykonywanie nie uprawniania jednocześnie do korzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione w art. 43 ustawy o VAT. Przepis ten zawiera zamknięty katalog czynności podlegających zwolnieniu. Ponadto, z zasady powszechności opodatkowania VAT, wynika obowiązek ścisłej wykładni przepisów dotyczących zwolnień z VAT (powyższe znajduje powszechne potwierdzenie zarówno w orzecznictwie TSUE oraz polskich sądów administracyjnych, jak i stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych).

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania m.in. (i) funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi oraz (ii) portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej lub ich częścią. W myśl natomiast art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienie, o których mowa w ust. 1 pkt 12, nie ma zastosowania, w szczególności, do usług doradztwa.

Jednocześnie, zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, s. 1 ze zm.; „Dyrektywa VAT"), państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje dotyczące zwolnień zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT pojęcie „usługi zarządzania funduszami" odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy VAT - „zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie".

Dyrektywa VAT nie definiuje jednocześnie pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi". W powyższym zakresie zasadnym jest zatem odniesienie się do treści Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. Urz. UE. L. Nr 302, s. 32).

W myśl art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

1. zarządzanie inwestycjami;
2. administrację:
   1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
   2. zapytania klientów;
   3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
   4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
   5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
   6. wypłata zysków;
   7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
   8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
   9. prowadzenie ksiąg,
3. wprowadzanie do obrotu.
   
   

W procesie interpretacji pojęcia zarządzania w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT uwzględnić należy także orzecznictwo TSUE. Poniżej Wnioskodawca przytacza orzeczenia o szczególnej wadze w tym zakresie.

W orzeczeniu z 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert S.A. (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiującym pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny wskazał: „Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągać go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze. Zdaniem pełnomocnika, transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szósta dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi.

Doprecyzowania powyższej definicji TSUE dokonał w orzeczeniu z 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National pic Inscape lnvestment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w którym wskazano, że pojęcie „zarządzania" stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie.

Jednocześnie, zgodnie z orzecznictwem TSUE, pojęcie „zarządzania" może obejmować różne odrębne usługi np. usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy (wyrok C-169/04), czy też usługi doradztwa inwestycyjnego (wyrok C-275/11), które będą korzystały ze zwolnienia, nawet jeżeli będą świadczone przez zarządzających będących osobami trzecimi. Konieczne jest jednakże, aby usługi te spełniały szczególne i istotne funkcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi.

Na uwagę zasługuje także wyrok z 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH). Jak bowiem zauważył Rzecznik Generalny w opinii wydanej do przedmiotowej sprawy, celem oceny zasadności zastosowania zwolnienia należy zbadać, czy doradztwo inwestycyjne w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią jest nierozerwalnie związane z działalnością właściwą dla danego funduszu inwestycyjnego, tak że jego skutkiem jest spełnianie szczególnych i istotnych funkcji zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010. Zgodnie z tą Dyrektywa, minimalny zakres funkcji zarządzania to: (i) zarządzanie portfelem inwestycyjnym oraz (ii) zarządzanie ryzykiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na wnioski płynące z powołanych powyżej przepisów prawa oraz orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.

W szczególności podkreślić należy, że Wnioskodawca nie świadczy usług zarządzania funduszami. Zakres wykonywanych przez niego czynności nie obejmuje bowiem zarządzania portfelami inwestycyjnymi ani zarządzania ryzykiem, a więc elementów kluczowych do zdefiniowania czynności zarządzania.

Jak wynika z treści Umowy, Usługi Doradcze, świadczone na rzecz Zarządzającego Funduszem, mają charakter informacyjny, konsultacyjny bądź pomocniczy. Polegają one na dostarczaniu Zarządzającemu Funduszem specjalistycznej wiedzy oraz określonych informacji. Powyższe następuje, zasadniczo, w formie opinii, ekspertyz czy profesjonalnych analiz.

Co jednocześnie istotne, przedmiotowe Usługi Doradcze posiadają, w istocie, ogólny charakter. Nie stanowią one usługi w pełni zindywidualizowanej, użytecznej jedynie na potrzeby specyficznej działalności zarządzania funduszem inwestycyjnym. Nabywane przez Zarządzającego Funduszem Usługi Doradcze mogłyby okazać się przydatne również dla innych podmiotów. W szczególności, takie samo - pod względem rodzajowym - świadczenie mogą potencjalnie nabywać, przykładowo, prywatni inwestorzy bądź gracze giełdowi. W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe Usługi Doradcze nie spełniają podstawowego kryterium wynikającego z przywołanego powyżej orzecznictwa TSUE i pozwalającego na zastosowanie zwolnienia z VAT, a mianowicie kryterium, by usługi te były specyficzne i istotne dla zarządzania funduszem.

Ponadto, zgodnie z Umową, Wnioskodawca nie posiada żadnej mocy decyzyjnej, jeżeli chodzi o podejmowanie ostatecznych decyzji inwestycyjnych oraz nie ma również możliwości wpływania na swojego kontrahenta w zakresie wykonywanego przez niego zarządzania Funduszem. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy mają zatem czysto doradczy charakter, co oznacza, iż efekty tych usług (np. w postaci określonych porad, analiz, raportów) mogą, lecz nie muszą zostać uwzględnione przez Zarządzającego Funduszem w toku prowadzonej przez niego działalności (tj. zarządzania Funduszem). Podmiotem posiadającym moc decyzyjną w analizowanym zakresie pozostaje wyłącznie Zarządzający Funduszem.

Wnioskodawca nie ponosi przy tym odpowiedzialności za straty Zarządzającego Funduszem, wynikłe w skutek świadczenia Usług Doradczych, wskazanych w treści Umowy.

W efekcie, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe usługi, które świadczy on na rzecz Zarządzającego Funduszem, nie mogą być traktowane jako usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym. Wobec niespełnienia przesłanek koniecznych dla potraktowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług jako usług zarządzania, świadczenia te winny zostać zakwalifikowane - pod względem rodzajowym - w inny sposób. Zdaniem Wnioskodawcy, najwłaściwsze i najbardziej adekwatne z punktu widzenia treści wykonywanych przez niego na rzecz Zarządzającego Funduszem świadczeń, jest traktowanie ich jako usług doradczych.

W tym miejscu, Wnioskodawca pragnie wskazać, że ustawa o VAT nie zawiera definicji bądź wskazówek interpretacyjnych odnośnie do prawidłowego sposobu rozumienia pojęcia „usług doradczych". Treść, jaką można jednakże nadać temu pojęciu, zaprezentował Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 9 kwietnia 2015 r., znak: PT3.8101.2.2015.AEW.16. Zgodnie z tym dokumentem „Termin „doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np. podatkowe, gospodarcze, czy finansowe. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy" należy rozumieć tego, „kto udziela porad". Natomiast „doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielać porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych".

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres świadczonych przez niego Usług Doradczych mieści się w definicji sformułowanej przez Ministra Finansów, o której mowa wyżej.

W konsekwencji, ze względu na fakt, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem mają charakter usług doradczych, nie będą one podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT. Żaden bowiem z przepisów, odnoszących się do zwolnień z opodatkowania, zawartych w ustawie o VAT, nie obejmuje swoim zakresem usług o takim zakresie i specyfice jak Usługi Doradcze. Jak już wywodzono powyżej, Usługi Doradcze nie mogą skorzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12. Również literalne brzmienie przepisu art. 43 ust. 15 pkt 2 ustawy o VAT, odnoszące się do usług doradczych, nie pozostawia wątpliwości, że świadczone przez Wnioskodawcę Usługi Doradcze nie mogą zostać zwolnione z opodatkowania VAT.

W efekcie, biorąc pod uwagę przywoływane wyżej regulacje dotyczące VAT, jak i zasadę ścisłego wykładania przepisów wprowadzających zwolnienia z opodatkowania, należy stwierdzić, że gdyby miejscem świadczenia Usług Doradczych była Polska, Usługi Doradcze świadczone przez Wnioskodawcę powinny podlegać opodatkowaniu stawką podstawową VAT (23%).

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje przy tym potwierdzenie w wypowiedziach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 6 września 2018 r., znak: 0114-KDIP4.4012.375.2018.l.AS, Organ podniósł, że: „Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie zawierają zatem elementu zarządzania portfelami inwestycyjnymi oraz zarządzania ryzykiem, usługi te mają charakter jedynie doradczy, konsultacyjny. (...). Tym samym nie można uznać, że Wnioskodawca jest podmiotem, któremu zlecono zarządzanie alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi".

W konsekwencji, uprawniona i uzasadniona jest ocena Wnioskodawcy, że Usługi Doradcze stanowią w Polsce czynności opodatkowane VAT stawką 23%.

3b. Związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi

Aby ustalić, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy zbadać również, czy istnieje związek między nabywanymi przez niego usługami i towarami oraz świadczonymi Usługami Doradczymi.

Jak wskazywano już wyżej, wedle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje z zastrzeżeniem wynikającym z tej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT związane jest zatem z istnieniem związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie, jak przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego, związek zakupów z opodatkowaną działalnością gospodarczą podatnika, upoważniający do odliczenia VAT naliczonego występuje, gdy w chwili dokonywania tych zakupów można w sposób racjonalny oczekiwać, że zakupy wpłyną na powstanie obrotu u podatnika.

Jak już wskazano powyżej, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, jak przyjmuje się w orzecznictwie i doktrynie, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni dokonywanych zakupów z działalnością podatnika występuje, gdy nabywane towary/usługi służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary/usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem sprzedaży. Taka więc dana czynność bezpośrednio wiąże się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym VAT.

Powyższe - w odniesieniu do faktu, że już pośredni związek zakupów z działalnością opodatkowaną uprawnia podatnika do odliczenia podatku naliczonego - potwierdza przykładowo wyrok TSUE z 8 lutego 2007 r., C-435/05, lnvestrand BV v. Staatssecretaris van Financien, w którym stwierdzono, że „prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika".

W ocenie Wnioskodawcy, nabywane przez niego towary i usługi, powodujące powstanie Wydatków, mają związek ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. Wnioskodawca będzie więc uprawniony do odliczenia podatku naliczonego, związanego z ponoszeniem Wydatków.

Wnioskodawca pragnie bowiem wskazać, że wszystkie jego zakupy, o których mowa w niniejszym wniosku, tj. ponoszone Wydatki, wykazują związek przyczynowo-skutkowy z powstaniem obrotu. W przypadku, w szczególności, nabywanych przez Wnioskodawcę usług specjalistycznych, nabywanych od podmiotów zewnętrznych (obejmujących m.in. usługi konsultingowe, doradcze, prawne i inne) jest to związek bezpośredni. Takie świadczenia bowiem wykorzystywane są przez Wnioskodawcę celem świadczenia Usług Doradczych. W przypadku np. czynszu najmu, usług księgowych, telekomunikacyjnych, czy wydatków na sprzęt komputerowy, telekomunikacyjny i wyposażenie biura, związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy należy uznać za pośredni - zakupy te wpływają bowiem na całokształt działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, warunkując w istocie możliwość podejmowania i prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, tworząc pewne podstawy techniczne (np. lokalowe) dla tej działalności.

W efekcie, wszystkie przedmiotowe Wydatki są konieczne dla świadczenia przez Wnioskodawcę Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. Wykazują one z Usługami Doradczymi związek przyczynowo-skutkowy.

W konsekwencji, uznać należy, że wszystkie dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy, o których mowa w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, wykazują związek z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy i jest on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego.

4. Jak wskazano powyżej, dla odliczenia VAT wynikającego z ponoszonych Wydatków, Wnioskodawca powinien być również w posiadaniu dokumentów, potwierdzających związek odliczonego podatku ze świadczonymi poza terytorium kraju usługami. Zgodnie z poglądami doktryny, omawiana przesłanka jest spełniona, gdy podatnik jest w stanie udokumentować w jakikolwiek sposób związek dokonanego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną poza terytorium kraju (tak np. „Podatek od towarów i usług. Komentarz" Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda).
   
   

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przedstawionym stanie faktycznym warunek posiadania odpowiednich dokumentów będzie spełniony. Wnioskodawca będzie gromadzić oraz archiwizować dokumenty potwierdzające dokonanie zakupów na potrzeby świadczenia Usług Doradczych zgodnie z regulacjami prawa podatkowego i przepisów o rachunkowości. Ponadto konieczność gromadzenia stosownej dokumentacji wynika w istocie z zawartej przez strony Umowy. Zgodnie z nią, między innymi, Zarządzający Funduszem zobowiązany jest dokonać zapłaty (zwrotu wydatków) za wszelkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze świadczonymi Usługami Doradczymi.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca będzie zobowiązany posiadać dokumenty potwierdzające poniesione w związku z realizacją Usług Doradczych wydatki. Dokumentami tymi będą, w szczególności, faktury VAT wystawione na Wnioskodawcę, dokumentujące poniesione Wydatki, a także np. korespondencja z kontrahentami bądź utrwalone na piśmie rezultaty usług doradczych nabytych od podmiotów zewnętrznych.

W efekcie, posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja potwierdzać będzie związek dokonywanych zakupów ze świadczonymi poza terytorium kraju Usługami Doradczymi.

Zatem, ostatnia, czwarta przesłanka prawa do odliczenia zostanie spełniona.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz argumentację przytoczoną powyżej, należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących ponoszenie Wydatków, tj. nabycie towarów i usług związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem z siedzibą w Holandii.

Dodatkowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w wypowiedziach organów podatkowych. Przykładowo, w indywidulanej interpretacji podatkowej, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 22 maja 2018 r. - w stanie faktycznym wykazującym istotne podobieństwo do okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku - o znaku: 0111-KDIB3-3.4012.82.2018.1.PK, Organ stwierdził, że: „Skoro czynności wykonywane przez Wnioskodawcę [m.in. doradztwo w identyfikowaniu potencjalnych możliwości inwestycyjnych, udzielanie porad w zakresie zarządzania inwestycjami nie obejmują zarządzania portfelem inwestycyjnym lub zarządzania ryzykiem, nie mogą być uznane za usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi w świetle ww. uregulowań prawnych. Ze względu zaś na fakt, że wymienione czynności Wnioskodawcy mają charakter usług doradczych, jako wymienione w treści przepisu art. 43 ust. 15 pkt 2 ustawy o VAT, podlegają wyłączeniu ze zwolnienia i są opodatkowane stawką 23% VAT.

Skoro zatem usługi doradcze świadczone w kraju podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych to w konsekwencji należy stwierdzić, że wydatki ponoszone ze świadczeniem tych usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi, a VAT naliczony, związany z tymi wydatkami, podlega odliczeniu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od nabyć związanych ze świadczonymi przez niego usługami doradczymi albowiem są spełnione zarówno przesłanki materialne (nabycia są związane z działalności opodatkowaną) jak i formalne (Spółka posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z usługami doradczymi) z uwzględnieniem przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych jest:

• prawidłowe w zakresie określenia miejsca opodatkowania świadczonych Usług Doradczych
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wskazane czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem, co do zasady, miejscem świadczenia na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy usług innych niż wskazane w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego. Wnioskodawca posiada 100% udziałów w I., spółce kapitałowej z siedzibą w Holandii, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zarządzania funduszem inwestycyjnym utworzonym na podstawie prawa holenderskiego z siedzibą w Holandii. Zarządzający Funduszem jest zarejestrowany na potrzeby VAT w Holandii i nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie umowy zawartej z Zarządzającym Funduszem, Wnioskodawca świadczy i będzie świadczyć w przyszłości na rzecz Zarządzającego Funduszem usługi doradcze związane z zarządzaniem i administrowaniem Funduszem (Usługi Doradcze). Przedmiotowe Usługi Doradcze, zgodnie z postanowieniami Umowy, obejmują w szczególności następujące świadczenia: poszukiwanie oraz identyfikowanie możliwości inwestycyjnych dla Funduszu w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem; prowadzanie badań rynkowych i analiz, monitorowanie i weryfikowanie rozwoju poszczególnych rynków w sposób ciągły na potrzeby działalności Funduszu; badanie potencjalnych inwestycji na prośbę Zarządzającego Funduszem na potrzeby działalności Funduszu; przygotowywanie raportów ewaluacyjnych dotyczących możliwości inwestycyjnych, przygotowywanie przykładowej dokumentacji dotyczącej poszczególnych inwestycji/dezinwestycji, koordynowanie biznesowych, finansowych, prawnych badań due diligence; zapewnienie wsparcia przy analizie projektów dokumentów transakcyjnych, takich jak: ustalenia biznesowe, umowy, porozumienia na prośbę Zarządzającego Funduszem i na podstawie jego ogólnych wytycznych, na potrzeby działalności Funduszu; wszelkie inne działania niezbędne do realizacji albo towarzyszące bądź sprzyjające realizacji wytycznych inwestycyjnych formułowanych przez Zarządzającego Funduszem oraz wspieranie Zarządzającego Funduszem w ich wdrażaniu; doradztwo dotyczące inwestycji Funduszu w odniesieniu do spółek portfelowych;

doradztwo w zakresie organizowania finansowania kapitałowego oraz finansowania dłużnego dla spółek portfelowych; wspomaganie Zarządzającego Funduszem w restrukturyzacjach spółek portfelowych; doradztwo w zakresie struktury finansowej Funduszu, okresowe monitorowanie wskaźników finansowych, zbieranie alternatywnych możliwości inwestycyjnych oraz relacje z bankami lub instytucjami finansowymi w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji;

doradztwo w zakresie innych obowiązków administracyjnych dotyczących aktywów, zobowiązań, praw i obowiązków Funduszu; doradztwo w zakresie negocjowania przez Zarządzającego Funduszem ustaleń, umów oraz przedsięwzięć w związku z implementacją inwestycji lub dezinwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem; zapewnienie wsparcia i doradztwo w zakresie strategii marketingowej i materiałów marketingowych Funduszu oraz w zakresie opracowania i wdrożenia planów i aktywności fundraisingowej Funduszu; wsparcie Zarządzającego Funduszem w poszukiwaniu opłacalnych możliwości zbycia inwestycji w oparciu o ogólne wytyczne Zarządzającego Funduszem; analizowanie oraz udzielanie porad Zarządzającemu Funduszem w związku ze zbywaniem aktywów, pasywów, praw i zobowiązań Funduszu, spółek portfelowych na podstawie ogólnych wytycznych Zarządzającego Funduszem;

zapewnienie wsparcia przy weryfikacji projektów dokumentów transakcyjnych, w tym ustaleń biznesowych, umów, porozumień na potrzeby działalności Funduszu i spółek portfelowych; udzielanie wsparcia i doradztwa Zarządzającemu Funduszem w związku z relacjami Zarządzającego Funduszem z księgowymi i audytorami Funduszu z uwzględnieniem wszystkich niezbędnych i przydatnych informacji dla prawidłowej realizacji zadań i obowiązków przez te podmioty; wspieranie Zarządzającego Funduszem w przygotowywaniu rocznych biznes-planów i budżetów Funduszu; zapewnienie wsparcia Zarządzającemu Funduszem w zakresie raportowania podatkowego oraz innych, określonych kwestii związanych z doradztwem podatkowym oraz wsparcie i doradztwo prawne i administracyjne w sprawach związanych z Funduszem; zapewnienie wsparcia i dostarczenie analiz Zarządzającemu Funduszem w związku z założeniem Funduszu, z uwzględnieniem analiz strukturyzacyjnych, przygotowania dokumentów prawnych potrzebnych do założenia i prowadzenia Funduszu oraz Zarządzającego Funduszem, a także innej dokumentacji wspierającej (np. umów) oraz zapewnienie wsparcia potrzebnego przy fazie wdrożeniowej z związku z powyższym.

Świadcząc przedmiotowe Usługi Doradcze, Wnioskodawca zobowiązany jest, w szczególności, do działania z należytą starannością i profesjonalizmem, stosownymi dla podmiotu profesjonalnie świadczącego usługi doradcze, a także zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W ramach świadczonych Usług Doradczych, Wnioskodawca nie jest umocowany do zaciągania jakichkolwiek zobowiązań, zawierania transakcji bądź działania w imieniu Zarządzającego Funduszem lub Funduszu. Zgodnie z Umową, Wnioskodawca nie posiada żadnej mocy decyzyjnej, jeżeli chodzi o podejmowanie ostatecznych decyzji inwestycyjnych odnoszących się do działalności Funduszu oraz nie ma również możliwości wpływania na Zarządzającego Funduszem w zakresie wykonywanego przez niego zarządzania Funduszem. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy mają wyłącznie charakter doradczy, co oznacza, iż efekty tych usług np. w postaci określonych porad, analiz, raportów mogą, lecz nie muszą zostać uwzględnione przez Zarządzającego Funduszem w toku prowadzonej przez niego działalności zarządzania Funduszem. Ponadto, Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne straty Zarządzającego Funduszem, wynikłe w skutek świadczenia Usług Doradczych, wskazanych w treści Umowy.

Jak wskazano Zarządzający Funduszem świadczy wskazane we Wniosku usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym na rzecz funduszu N z siedzibą w Amsterdamie. Fundusz, na rzecz którego Zarządzający Funduszem świadczy usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym stanowi alternatywny fundusz inwestycyjny w rozumieniu Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U. UE.L.174/1). Fundusz na rzecz którego Zarządzający Funduszem świadczy usługi zarządzania funduszem inwestycyjnym nie jest Funduszem Inwestycyjnym w rozumieniu Dyrektywy 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. tego czy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Zarządzającego Funduszem Usługi Doradcze podlegają opodatkowaniu VAT w miejscu siedziby Zarządzającego Funduszem tj. na terytorium Holandii.

Z opisu sytuacji wynika, że Zarządzający Funduszem jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy. Jednocześnie do świadczonych Usług Doradczych nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, o których mowa w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Zatem skoro nieposiadjący na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Zarządzający Funduszem posiada siedzibę działalności w Holandii miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania Usług Doradczych, na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, jest/będzie terytorium Holandii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia miejsca opodatkowania świadczonych Usług Doradczych należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości dotyczą również tego czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
   1. nabycia towarów i usług,
      
   2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
2. w przypadku importu towarów - kwota podatku:
   1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
      
   2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
      
   3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
   
4. kwota podatku należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
      
   4. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.
      
   
   

Przy tym w myśl art. 86 ust. 10 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

1. ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
2. ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
   1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
   2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy;
3. ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy.
   
   
   

Stosownie do art. 86 ust. 10i, 11, 13 ustawy w przypadku uwzględnienia przez podatnika kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. b i pkt 3, podatnik może odpowiednio zwiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w odniesieniu do którego nie upłynął jeszcze termin do złożenia deklaracji podatkowej. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ponadto stosownie do art. 86 ust. 13a ustawy jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Co istotne w myśl art. 86a ust. 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   
   

Przy czym w myśl art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których na fakturze nie wykazuje się kwoty podatku, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego oraz jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT-UE. Wydatki, których dotyczy pytanie są/będą związane ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem tzn. służą one świadczeniu Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. Wnioskodawca dysponuje oraz będzie dysponować w przyszłości stosownymi fakturami, wystawionymi na Wnioskodawcę, dokumentującymi poniesione Wydatki. Transakcje, których efektem jest/będzie ponoszenie Wydatków mogą być zawierane zarówno z polskimi podatnikami VAT (stanowią zatem odpłatne dostawy towarów/odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane zgodnie z postanowieniami polskiej ustawy o VAT), jak i podatnikami/podmiotami posiadającymi siedziby poza terytorium Polski - w państwach należących do Unii Europejskiej, jak i innych (tzn. mogą one stanowić dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów bądź być przez niego rozpoznawane dla potrzeb VAT, w szczególności, jako import usług). Przy tym Wnioskodawca wskazał, że wśród Wydatków można wymienić wydatki administracyjno-biurowe (czynsz, materiały biurowe, koszty eksploatacji biura, itp.), zakup środków trwałych oraz wyposażenia w tym być może zakup lub leasing samochodu, wydatki na obsługę księgową, wydatki związane z podróżami służbowymi pracowników i współpracowników Wnioskodawcy (w tym przeloty lotnicze; przejazdy pociągami; wynajem samochodów; przejazdy busami, metrem, autobusami, taksówkami i innymi przewozami; usługi transferu z i na lotnisko; noclegi w hotelach, hostelach bądź apartamentach do wynajęcia; diet), wydatki na usługi konsultingowe, doradcze, prawne, podatkowe pozyskiwane na potrzeby świadczenia Usług Doradczych oraz ewentualne wydatki na usługi podwykonawców (np. kancelarii prawnych) nierozerwalnie związane z świadczonymi Usługami Doradczymi.

Zatem mając na uwadze, że Usługi Doradcze w związku ze świadczeniem, których Wnioskodawca ponosi Wydatki są/będą opodatkowane na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy poza terytorium Polski należy ocenić czy – hipotetycznie – w przypadku wykonywania Usług Doradczych w kraju Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego. Innymi słowy należy ocenić czy gdyby Usługi Doradcze podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski nie korzystałby ze zwolnienia od opodatkowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

1. funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
2. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,
3. ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej,
4. otwartymi funduszami emerytalnymi oraz dobrowolnymi funduszami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a także Funduszem Gwarancyjnym utworzonym na podstawie tych przepisów,
5. pracowniczymi programami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych,
6. obowiązkowym systemem rekompensat oraz funduszem rozliczeniowym utworzonymi na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a także innymi środkami i funduszami, które są gromadzone lub tworzone w celu zabezpieczenia prawidłowego rozliczenia transakcji zawartych w obrocie na rynku regulowanym w rozumieniu tych przepisów albo w obrocie na giełdach towarowych w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, przez partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową w rozumieniu przepisów o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami,
7. pracowniczymi planami kapitałowymi, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. poz. 2215).
   
   

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Wskazać należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy pojęcie usługi zarządzania funduszami odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE – państwa członkowskie zwalniają transakcje: zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Zarówno w przepisach krajowych, jak i przepisach unijnych brak jest definicji „zarządzania”. Dyrektywa 2006/112/WE nie definiuje pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi”. W powyższym zakresie zasadnym jest więc odniesienie się do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. Urz. UE L Nr 302, s. 32, z późn. zm.).

Na mocy art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE – działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II. Zgodnie z treścią załącznika II, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to funkcje obejmujące:

1. zarządzanie inwestycjami,
2. administrację:
   1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
   2. zapytania klientów;
   3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
   4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
   5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
   6. wypłata zysków;
   7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
   8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
   9. prowadzenie ksiąg,
3. wprowadzanie do obrotu.
   
   

Natomiast na podstawie pkt 1 załącznika I do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz. U. UE. L 174/1)) – minimalny zakres funkcji w zakresie zarządzania inwestycyjnego, które musi wykonywać ZASI, zarządzając ASI:

1. zarządzaniu portfelami inwestycyjnymi;
2. zarządzaniu ryzykiem.
   
   
   

Według pkt 2 ww. załącznika I do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE – inne funkcje, które ZASI może dodatkowo wykonywać w trakcie wspólnego zarządzania ASI:

1. administrowanie:
   1. obsługa prawna i usługi w zakresie rachunkowości w zarządzaniu funduszami;
      
   2. zapytania klientów;
      
   3. wycena i wyznaczanie ceny w tym zeznania podatkowe;
      
   4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
      
   5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa i udziałów;
      
   6. podział dochodu;
      
   7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa i udziałów;
      
   8. ustalenia umowne, w tym wysyłanie świadectw;
      
   9. ustalenia umowne, w tym wysyłanie świadectw;
2. wprowadzanie do obrotu;
   
3. działalność związana z aktywami AFI, a mianowicie usługi niezbędne do wypełniania funkcji powierniczej ZAFI, zarządzanie infrastrukturą, działalność w zakresie administrowania nieruchomościami, porady dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej, strategii inwestycyjnej i spraw związanych, porady i usługi związane z łączeniem i nabywaniem przedsiębiorstw i inne usługi związane z zarządzaniem AFI oraz spółkami i innymi aktywami w które zainwestowali.
   
   
   

W dokonaniu interpretacji pojęcia zarządzania w sposób zgodny z celami Dyrektywy VAT pomocne są orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z 21 października 2004 r. w sprawie C-8/03 (Banque Bruxelles Lambert SA (BBL) v. Państwo Belgijskie), definiującym ww. pojęcie zarządzania, Rzecznik Generalny podkreślił: „Otóż cel ten wymaga takiego zakreślenia zwolnienia, aby nie naruszało ono zasady powszechności podatku, bez czynienia go jednak bezprzedmiotowym. Z tego punktu widzenia dopuszczalne jest objęcie zwolnieniem wszystkich transakcji bezpośrednio związanych z systemem zarządzania funduszami powierniczymi. Tym samym nie można ograniczać zwolnienia tylko do podejmowania decyzji. Niemniej jednak nie można rozciągnąć go na wszystkie usługi świadczone na rzecz przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które znajdują się w takiej sytuacji, jak fundusze powiernicze”. Zdaniem pełnomocnika „transakcje, które obejmują zwolnienie, winny ograniczać się do tych, które są ściśle związane z prowadzeniem funduszu, to znaczy do określania polityki inwestycyjnej, kupna i sprzedaży aktywów. O ile zwolnione transakcje nie ograniczają się do podejmowania decyzji, o tyle jednak muszą one bezpośrednio dotyczyć transakcji handlowych papierami wartościowymi. Aby móc zastosować zwolnienie, należy ustalić, że dane świadczenia są nierozerwalnie związane z transakcjami bezpośrednio zwolnionymi przez szóstą dyrektywę. Z kolei świadczenia, które można łatwo oddzielić od zarządzania funduszem w ścisłym tego słowa znaczeniu, należy uznać za podlegające podatkowi VAT”.

Doprecyzowania powyższej definicji dokonał TSUE w orzeczeniu z 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National plc Inscape Investment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w którym Trybunał podkreślił, że jest to autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, które nie może być zmienione przez państwa członkowskie. Dalej wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli – gdy oceniać je globalnie – tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Trybunał zaznaczył też, że: „odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług”. W uzasadnieniu TSUE podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Natomiast przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w orzeczeniu z 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft für Börsenkommunikation mbH), była kwestia możliwości zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług doradczych świadczonych przez GfBk na rzecz funduszu inwestycyjnego. Trybunał podkreślił konieczność szerokiego interpretowania pojęcia czynności „zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym” i stwierdził: „okoliczność, że usługi doradcze i informacyjne nie zostały wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107, nie stanowi przeszkody w zaliczeniu ich do kategorii specyficznych usług objętych zakresem czynności „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy (…). Fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d)”.

W wyroku tym Trybunał wyjaśnił, że na pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składa się wiele czynności, muszą one stanowić odrębną całość i być istotne dla procesu zarządzania takim funduszem. Również wykonywanie ich przez osobę trzecią nie stanowi przeszkody do zwolnienia z opodatkowania VAT, gdyż najważniejsze jest powiązanie świadczenia z zarządzaniem działalnością funduszu.

W konsekwencji Trybunał orzekł, że art. 13 część B lit. d) pkt 6 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi” do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie.

Ze względu na fakt, że pojęcie „zarządzania” funduszami inwestycyjnymi przewidziane w powołanym powyżej art. 135 Dyrektywy 2006/112/WE stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego, powinno więc być zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a jego treści nie można zmienić.

Zgodnie z orzecznictwem TSUE pojęcie „zarządzania” może obejmować różne odrębne usługi np. usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy (wyrok C-169/04), czy też usługi doradztwa inwestycyjnego (wyrok C-275/11), które będą korzystały ze zwolnienia, nawet jeżeli będą świadczone przez zarządzających będących osobami trzecimi. Jedynym warunkiem jest, aby usługi te spełniały szczególne i istotne funkcje zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi.

Stosownie do treści załącznika nr II do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem to zarządzanie inwestycjami, administracja, w tym m.in. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem oraz wprowadzanie do obrotu.

Należy jednakże zauważyć, że do zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, tj. zarządzających wszelkimi typami funduszy, które nie są objęte Dyrektywą UCITS zastosowanie znajduje Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010.

Jak wynika z art. 4 ust. 1 lit. w i załącznika I do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE zarządzanie portfelami inwestycyjnymi lub zarządzanie ryzykiem to minimalny zakres funkcji w zakresie zarządzania inwestycyjnego, które musi wykonywać ZAFI, zarządzając AFI. Inne funkcje, które ZAFI może dodatkowo wykonywać w trakcie wspólnego zarządzania AFI to m.in. administrowanie, w tym obsługa prawna i usługi w zakresie rachunkowości w zarządzaniu funduszami.

W konsekwencji za usługi zarzadzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi nie mogą być uznane czynności, które nie obejmują zarządzania portfelem inwestycyjnym lub zarządzania ryzykiem.

W świetle Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE zarządzanie portfelami inwestycyjnymi lub zarządzanie ryzykiem stanowią elementy kluczowe do zdefiniowania czynności zarządzania.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę Usługi Doradcze objęte zakresem wniosku nie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy. Z okoliczności sprawy nie wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi zarządzania alternatywnym funduszem inwestycyjnym, ponieważ zakres wykonywanych czynności nie obejmuje zarządzania portfelami inwestycyjnymi oraz zarządzania ryzykiem, kluczowych do zdefiniowania czynności zarządzania. Z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika, aby usługi wykonywane przez Wnioskodawcę obejmowały podejmowanie jakichkolwiek wiążących decyzji w imieniu czy też na rzecz Zarządzającego Funduszem. Usługi Doradcze świadczone przez Wnioskodawcę mają charakter informacyjny, administracyjny, konsultacyjny, gdyż będą polegały m.in. na poszukiwaniu oraz identyfikowaniu możliwości inwestycyjnych, prowadzaniu badań rynkowych i analiz, przygotowywaniu raportów ewaluacyjnych dotyczących możliwości inwestycyjnych, zapewnieniu wsparcia przy analizie projektów dokumentów transakcyjnych, doradztwie dotyczącym inwestycji w odniesieniu do spółek portfelowych, doradztwie w zakresie organizowania finansowania kapitałowego oraz finansowania dłużnego dla spółek portfelowych, doradztwie w zakresie innych obowiązków administracyjnych dotyczących aktywów, zobowiązań, praw i obowiązków Funduszu, zapewnieniu wsparcia i doradztwa w zakresie strategii marketingowej i materiałów marketingowych Funduszu oraz w zakresie opracowania i wdrożenia planów i aktywności fundraisingowej Funduszu, analizowaniu oraz udzielaniu porad Zarządzającemu Funduszem w związku ze zbywaniem aktywów, pasywów, praw i zobowiązań Funduszu, spółek portfelowych, wspieraniu Zarządzającego Funduszem w przygotowywaniu rocznych biznes-planów i budżetów Funduszu. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie zawierają zatem elementu zarządzania portfelami inwestycyjnymi oraz zarządzania ryzykiem, usługi te mają charakter jedynie administracyjny, doradczy, konsultacyjny. W konsekwencji czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mogą być uznane za usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi a tym samym nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy wskazać, że w analizowanej sprawie, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, co do zasady, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych Wydatków, związanych ze świadczeniem Usług Doradczych na rzecz Zarządzającego Funduszem. Niemniej jednak podnieść należy, że prawo to w odniesieniu do ewentualnego zakupu lub leasingu samochodu przysługuje z uwzględnieniem 86a ustawy. Co więcej Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy nie znajdują zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 88 w tym w art. 88 ust. 3a pkt 2 i 7 ustawy oraz Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z wykonywanymi poza terytorium kraju Usługami Doradczymi. Przy czym w stosunku do Wydatków stanowiących usługi noclegowe lub gastronomiczne odliczenie podatku naliczonego Wnioskodawcy w ogóle nie przysługuje z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego należało uznać je za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.