Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.59.2019.2.MS
z 6 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z 25 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla nabywanego gazu ziemnego wykorzystywanego do ogrzewania lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla nabywanego gazu ziemnego wykorzystywanego do ogrzewania lokali mieszkalnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 25 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr 0111-KDIB3-3.4013.59.2019.1.MS z 18 marca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółdzielnia Mieszkaniowa) zgodnie z podstawowym przedmiotem działalności zarządza nieruchomościami. Nieruchomości na terenie miasta A ogrzewane są ciepłem pozyskiwanym od Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w A. Wnioskodawca zarządza również dwiema nieruchomościami położonymi w miejscowości B. Są to budynki wielorodzinne i w każdej nieruchomości znajduje się trzydzieści lokali mieszkalnych. W nieruchomościach tych nie ma lokali użytkowych. Obie nieruchomości posiadają kotłownie w których zainstalowane są kotły gazowe służące tylko do ogrzewania lokali mieszkalnych poszczególnych gospodarstw domowych. Wnioskodawca kupuje w PGNiG gaz o kodzie CN 2711 21 00, który w tych nieruchomościach jest przeznaczany tylko do celów grzewczych a lokatorzy obciążani są w opłatach za mieszkanie kwotami za ogrzewanie mieszkania.

W piśmie z 25 marca 2019 r. wskazano, że nieruchomości położone w Ł. G. , którymi zarządza Wnioskodawca należą do jego zasobu mieszkaniowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy zakupie przez Wnioskodawcę gazu o kodzie CN 2711 21 00 przeznaczonego tylko do spalania w kotłach gazowych do celu ogrzania tylko lokali mieszkalnych ma zastosowanie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, który zwalnia od akcyzy wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe, ma zastosowanie w stanie faktycznym opisanym w pkt 74 niniejszego formularza. Użyty w przywoływanym wcześniej art. 31b ust. 2 pkt 1 zwrot „wyroby gazowe o kodach CN 2711 21 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe” wskazuje, że zwolnieniem objęte są wyroby gazowe przeznaczone na wskazany cel. Określenie „przeznaczone” wskazuje, że zwolnieniem objęte są wyroby gazowe zarówno bezpośrednio zużyte przez gospodarstwo domowe do celów opałowych jak i również wyroby gazowe zużyte w kotłowni ogrzewającej tę nieruchomość, dzięki której pośrednio gospodarstwo domowe będzie przeznaczało gaz do ogrzania pomieszczeń mieszkalnych. Pośrednikiem w wykorzystaniu jest Wnioskodawca zarządzający lokalami mieszkaniowymi, który cały zakupiony dla tych nieruchomości gaz przeznacza do celów opałowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno gospodarstwa domowe przeznaczające gaz bezpośrednio do ogrzania swojego mieszkania jak i za pośrednictwem wspólnej kotłowni znajdują się w takiej samej sytuacji w odniesieniu do podatku akcyzowego. Zasada równego traktowania nakazuje, aby zwolnieniem objąć wszystkie gospodarstwa domowe gdyż znajdują się w sytuacji porównywalnej. Beneficjentem zwolnienia od podatku akcyzowego są gospodarstwa domowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1114, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
   
   

Stosownie do art. 11b ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.
   
   

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, podatnikiem akcyzy jest podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami akcyzowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu wyrobami akcyzowymi.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Na mocy art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

1. 10 m³/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8000 metrów sześciennych rocznie, albo
2. 25 m³/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie.
   
   

Zatem w zależności od rodzaju i grupy gazu ziemnego, sprzedaż gazu finalnemu nabywcy gazowemu w ilościach nieprzekraczających powyższych limitów, jest zwolniona od akcyzy.

Natomiast w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy, jest uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Powyższe warunki różnicuje zatem ilość nabywanych wyrobów gazowych.

Natomiast kwestia przeznaczenia - w tym przypadku wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe - wynikająca z uregulowań art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy koresponduje dodatkowo z przepisem art. 31b ust. 8 ustawy. Stanowi on, że na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Przy czym z przepisu art. 31b ust. 8 ustawy wynika, co nie jest uznawane za gospodarstwo domowe, jednakże ustawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia „gospodarstwo domowe”. Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego.

Wnioskodawca będący Spółdzielnią Mieszkaniową, posiada m.in. dwie nieruchomościami - dwa budynki wielorodzinne położone w miejscowości B należące do jego zasobu mieszkaniowego. W każdym budynku znajduje się trzydzieści lokali mieszkalnych. W budynkach tych nie ma lokali użytkowych. Oba budynki posiadają kotłownie w których zainstalowane są kotły gazowe służące tylko do ogrzewania lokali mieszkalnych poszczególnych gospodarstw domowych. Wnioskodawca kupuje w PGNiG gaz o kodzie CN 2711 21 00, który w tych nieruchomościach jest przeznaczany tylko do celów grzewczych a lokatorzy obciążani są w opłatach za mieszkanie kwotami za ogrzewanie mieszkania.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla nabywanego gazu ziemnego wykorzystywanego do ogrzania lokali mieszkalnych znajdujących się w jego zasobach.

Interpretacja językowa przepisu art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 muszą być zużywane m.in. przez gospodarstwa domowe. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia „gospodarstwo domowe”. Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że „gospodarstwo” to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast „domowy” (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Stosownie zaś do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 845 ze zm.) - celem spółdzielni mieszkaniowej (…) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zauważyć należy, że spółdzielnie mieszkaniowe są celowymi jednostkami organizacyjnymi. Są to podmioty powołane do działania w ww. zakresie na rzecz swoich członków (np. gospodarstw domowych). Fakt ten odróżnia zatem spółdzielnie od podmiotów gospodarczych wytwarzających ciepło w celach gospodarczych.

Jednocześnie - w odróżnieniu od tych podmiotów - pozwala on na zachowanie warunku przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Istotą każdego z tych zużyć jest bowiem zużycie w podmiocie upoważnionym do działania na rzecz mieszkańców (w kotłowni Spółdzielni). Ów stosunek prawny łączący mieszkańców ze Spółdzielnią pozwala więc na przyjęcie, że przeznaczenie nabywanego wyrobu węglowego zostaje w tym przypadku dochowane.

Zatem Wnioskodawca, dokonując nabycia gazu o kodzie CN 2711 21 00 na potrzeby opałowe lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych będących w jego zasobach), występuje jako finalny nabywca gazowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym działający w imieniu swoich członków, prowadzących gospodarstwa domowe, może nabyć wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 w zwolnieniu od akcyzy. W tym przypadku bowiem Spółdzielnia Mieszkaniowa działająca w imieniu gospodarstw domowych nabywająca dla swoich członków do celów opałowych wyroby gazowe występuje jako podmiot zużywający te wyroby do celów opalowych na potrzeby gospodarstw domowych.

W tej sytuacji zwolnieniem od akcyzy określonym w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy objęte są wskazane wyroby gazowe, pod warunkiem że przeznaczone są one do celów opałowych. Przy czym warunkiem tego zwolnienia jest sprzedaż tych wyrobów na rzecz Wnioskodawcy w ilościach nieprzekraczających 10 m³/h – gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8.000 metrów sześciennych rocznie.

W tym przypadku zwolnienie nie jest uzależnione od spełnienia przez Wnioskodawcę dodatkowych warunków (art. 31b ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Natomiast w przypadku sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, zgodnie z art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy, jest złożenie przez Wnioskodawcę sprzedawcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Reasumując, w sprawie objętej wnioskiem, nabywany - przy spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 3lb ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy w przypadku sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w art. 31b ust. 6 pkt 1 - wyrób gazowy, objęty jest zwolnieniem z akcyzy w zakresie w jakim jest przeznaczony przez Wnioskodawcę do celów grzewczych lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) będących w zasobach Spółdzielni.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Przy czym wywiedzione zostało w oparciu o inne przepisy ustawy o podatku akcyzowym niż wskazał to Wnioskodawca w swoim stanowisku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.