2019.05.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.98.2019.1.MPU
z 7 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu – 26 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji pn. ,,(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji pn. ,, (…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Gmina (…) (dalej jako: ,,Wnioskodawca” lub ,,Gmina”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT), zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Gmina planuje realizację inwestycji pn. ,, (…)” (dalej: Inwestycja lub Projekt). Gmina poniosła już pierwsze wydatki w ww. zakresie, w szczególności związane z przygotowaniem dokumentacji projektowej. Przewidywany termin realizacji inwestycji to połowa (…) r.

W ramach realizacji Projektu planowane jest podjęcie działań mających na celu zagospodarowanie znajdujących się w centrum sołectwa (…) terenów zielonych (o pow. ok. (…)m²) wraz z drogą dojazdową (o pow. ok. (…) m²) oraz przejazdami (o pow. ok. (…) m²).

W szczególności, w ramach Inwestycji, wykonane zostaną następujące elementy/czynności:

budowa odcinków dróg,
odwodnienie dróg w postaci kanalizacji umożliwiającej ewentualną retencję wód opadowych,
budowa ścieżek pieszych,
budowa placów zabaw dla dzieci i placów do ćwiczeń plenerowych,
rozmieszczenie elementów małej architektury typu: ławki parkowe, kosze na śmieci,
nasadzenia szaty roślinnej wraz z gospodarką istniejącego drzewostanu.

Roboty wykonywane w ramach Inwestycji, podzielone zostały na dwie podstawowe części, tj.:

Część nr 1 - Zaprojektowanie i wykonanie układu drogowego wraz z zagospodarowaniem terenów rekreacyjnych na działkach (…)obr. (…), w tym:
1. Układ drogowy:
2. Tereny rekreacyjne:
- ścieżki piesze o nawierzchni mineralnej żwirowej utwardzonej,
- placyki pod ławki z kostki betonowej,
- plac do gry w szachy,
- tor do gry w bule,
- zieleń parkowa, w tym polany parkowe i rabaty;
Część nr 2 - Zaprojektowanie i wykonanie zagospodarowania terenów rekreacyjnych na działce (…)obr. (…), w tym:
1. Tereny rekreacyjne:
- wykonanie nawierzchni z kostki betonowej gr. 8 cm na podsypce cementowo-piaskowej,
- wykonanie podbudowy z kruszywa 0/31.5 mm o gr. 20 cm (konstrukcja miejsc postojowych),
- wykonani wzmocnienia podłoża z kruszywa stabilizowanego cementem,
- wykonanie krawężników betonowych 15x22 wraz z ławą betonową z betonu C12/15,
- ścieżki piesze o nawierzchni żwirowej utwardzonej,
- placyki pod ławki z kostki betonowej,
- plac zabaw dla dzieci młodszych,
- siłownia zewnętrzna,
- plac pod altanę parkową,
- ścieżka zdrowia,
- zieleń parkowa, w tym polany parkowe i rabaty.

Celem realizacji Inwestycji jest szeroko rozumiany rozwój sołectwa poprzez zapewnienie odpowiednich warunków rekreacyjnych i komfortu poruszania się, a także wzrost estetyki przestrzeni publicznej mieszkańców. Powyższe, według planów Gminy, ma się przyczynić również do poprawy atrakcyjności tego terenu – zarówno dla mieszkańców (obecnych i przyszłych), jak i odwiedzających go turystów.

Gmina uzyskała dofinansowanie na realizację Projektu w ramach (…), do kwoty brutto ponoszonych nakładów inwestycyjnych (VAT jest wydatkiem kwalifikowalnym Projektu).

Teren objęty Inwestycją – wraz ze wszystkimi obiektami/elementami – będzie miał charakter ogólnodostępny, tj. Gmina nie będzie pobierać jakichkolwiek opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego terenu oraz jego urządzeń/elementów przez mieszkańców/innych korzystających.

Jednocześnie należy dodać, iż Wnioskodawca nie zawiera/nie będzie zawierać jakichkolwiek umów o charakterze cywilnoprawnym, które regulowałyby kwestie związane z udostępnianiem tego terenu.

Projekt zostanie zrealizowany w ramach wykonywania przez Gminę jej zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), zgodnie z którym do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie:

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1) oraz
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z realizacją Inwestycji?

Pytanie dotyczy jednego stanu faktycznego i jednego zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z realizacją Inwestycji.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z pewnymi zastrzeżeniami nie mającymi zastosowania w analizowanej sprawie).

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:

odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz
towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia VAT naliczonego jest związek dokonywanych zakupów z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania przedmiotowego odliczenia w odniesieniu do nabywanych towarów/usług, które nie są/nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Kluczowe znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma więc zamierzony przez podatnika związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści wskazanych powyżej przepisów wynika zatem, że za podatnika VAT może być uznany wyłącznie taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek wszelkie czynności o charakterze cywilnoprawnym, spełniające wskazaną powyżej definicję działalności gospodarczej.

Jednocześnie, w myśl cytowanej uprzednio ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1). Do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 ust. 1), w tym m.in. wskazane w art. 7 ust 1 zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1) oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10).

Ponadto, jak wskazano w opisie sprawy, Gmina nie zawiera/nie będzie zawierać jakichkolwiek umów, które regulowałyby kwestie związane z udostępnianiem terenu, będącego przedmiotem Inwestycji i w konsekwencji wskazywałyby na cywilnoprawny charakter podejmowanych działań.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, teren ten (wraz z wszystkimi obiektami/elementami) będzie udostępniany na rzecz korzystających wyłącznie nieodpłatnie.

Odnosząc się do powołanych powyżej przepisów oraz mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, w ocenie Gminy należy wskazać, iż ponosząc wydatki na realizację Inwestycji, Gmina nie działa/nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - realizując wskazane powyżej zadania, o których mowa w odrębnych przepisach – w tym przypadku w ustawie o samorządzie gminnym. Tym samym przesłanki warunkujące prawo do odliczenia VAT naliczonego, zdefiniowane w cytowanym uprzednio art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – nie zostaną spełnione.

Konsekwentnie, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z realizacją Inwestycji.

Gmina pragnie wskazać, iż powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS), np. w interpretacji indywidualnej z dnia 8 marca 2019 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.43.2019.2.HW, w której Dyrektor KIS stwierdził, iż: „Jak wskazano rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi byty wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie będzie spełniony, gdyż zrealizowana inwestycja – jak wskazał Wnioskodawca –będzie służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizacja ww. inwestycji jest związana z wykonywaniem zadań własnych Gminy, na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, tj. spraw kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zatem, wydatki związane z realizacją ww. inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tym samym Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z jej realizacją.”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej:

z dnia 14 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-3.4012.48.2019.1.BJ,
z dnia 11 marca 2019 r., sygn.. 0112-KDIL4.4012.55.2019.1.JK,
z dnia 8 marca 2019 ., 0112-KDIL2-2.4012.54.2019.2.GM,
z dnia 6 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-3.4012.88.2019.1.AT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym,nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 oraz 10 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Gmina planuje realizację inwestycji pn. ,, (…)”. W ramach realizacji Projektu planowane jest podjęcie działań mających na celu zagospodarowanie znajdujących się w centrum sołectwa terenów zielonych wraz z drogą dojazdową oraz przejazdami. Celem realizacji Inwestycji jest szeroko rozumiany rozwój sołectwa poprzez zapewnienie odpowiednich warunków rekreacyjnych i komfortu poruszania się, a także wzrost estetyki przestrzeni publicznej mieszkańców. Powyższe, według planów Gminy, ma się przyczynić również do poprawy atrakcyjności tego terenu – zarówno dla mieszkańców (obecnych i przyszłych), jak i odwiedzających go turystów. Teren objęty Inwestycją – wraz ze wszystkimi obiektami/elementami – będzie miał charakter ogólnodostępny, tj. Gmina nie będzie pobierać jakichkolwiek opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego terenu oraz jego urządzeń/elementów przez mieszkańców/innych korzystających. Jednocześnie należy dodać, iż Wnioskodawca nie zawiera/nie będzie zawierać jakichkolwiek umów o charakterze cywilnoprawnym, które regulowałyby kwestie związane z udostępnianiem tego terenu. Projekt zostanie zrealizowany w ramach wykonywania przez Gminę jej zadań własnych.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji pn. ,,(…)”.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – Teren objęty Inwestycją – wraz ze wszystkimi obiektami/elementami – będzie miał charakter ogólnodostępny, tj. Gmina nie będzie pobierać jakichkolwiek opłat z tytułu korzystania z przedmiotowego terenu oraz jego urządzeń/elementów przez mieszkańców/innych korzystających. Wnioskodawca nie zawiera/nie będzie zawierać jakichkolwiek umów o charakterze cywilnoprawnym, które regulowałyby kwestie związane z udostępnianiem tego terenu. Projekt zostanie zrealizowany w ramach wykonywania przez Gminę jej zadań własnych. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z realizacją ww. inwestycji.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro - jak wskazano we wniosku - iż ponosząc wydatki na realizację Inwestycji, Gmina nie działa/nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, lecz jako organ władzy publicznej w ramach zadań własnych a efekty projektu pn. ,,(…)” nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych, to Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin