Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.148.2019.2.IF
z 10 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2019 r. (data wpływu 4 marca 2019 r.) uzupełnionego pismem z dnia 6 maja 2019 r. (data nadania 2 maja 2019 r., data wpływu 2 maja 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.148.2019.1.IF z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data nadania 26 kwietnia 2019 r., data doręczenia 26 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-1.4011.148.2019.1.IF z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data nadania 26 kwietnia 2019 r., data doręczenia 26 kwietnia 2019 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 2 maja 2019 r. (data nadania 2 maja 2019 r., data wpływu 2 maja 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, który nie jest podatnikiem podatku VAT, uzyskuje przychody z najmu lokali mieszkalnych i lokali usługowych. W umowach z najemcami Wnioskodawca zastrzegł, że najemcy z tytułu najmu zobowiązani są do zapłaty co miesiąc czynszu najmu lokalu w stałej wysokości. Oprócz czynszu za najem lokalu Wnioskodawca w umowach najmu zastrzegł, że najemca zobowiązuje się dodatkowo (jako osobne opłaty obok czynszu za najem lokalu) do pokrywania opłat eksploatacyjnych takich jak: a) centralne ogrzewanie; b) woda zimna i ciepła, c) wywóz śmieci, d) gaz wg faktur …, e) energia elektryczna wg faktur …. Na podstawie rachunków przedstawionych najemcy co miesiąc przez zarządcę budynku, najemcy zobowiązani są dokonywać ww. płatności, co miesiąc na rachunek bankowy zarządcy nieruchomości wraz z czynszem najmu lokalu. Wnioskodawca wybrał w roku podatkowym 2019 opodatkowanie przychodów z najmu na zasadzie 8,5% ryczałtu ewidencjonowanego od przychodów na podstawie przepisów ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U z 2019 r. poz. 43) jako osoba fizyczna osiągająca przychody z tytułu umowy najmu nie będącego działalnością gospodarczą. Kwota czynszu najmu jest stała i wynika wprost z umowy, a kwota opłat eksploatacyjnych (prąd, gaz, woda, śmieci, ogrzewanie) jest zmienna i wynika ze zużycia przez najemców oraz faktur gestorów mediów refakturowanych przez zarządcę budynku na najemców.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-1.4011.148.2019.1.IF z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data nadania 26 kwietnia 2019 r., data doręczenia 26 kwietnia 2019 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. Doprecyzowanie zdarzenia przyszłego o następujące informacje:
   1. Czy z umowy najmu wynika do zapłaty których opłat (czynsz za najem, opłaty eksploatacyjne) w pierwszej kolejności są zobowiązani najemcy?
   2. Czy w potwierdzeniu uiszczenia wpłat przez najemców jest zapis za co dokonywane są płatności?
2. Przeformułowanie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 w taki sposób, aby dotyczyły interpretacji przepisów prawa podatkowego.
3. Przedstawienie własnego stanowiska adekwatnego do przeformułowanych pytań i przedstawionego stanu prawnego.
   
   

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 maja 2019 r. (data wpływu 2 maja 2019 r.) Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe, przeformułował pytania oraz przedstawił własne stanowisko do nowo sformułowanego pytania.

Wnioskodawca wskazał, że w umowach najmu zawarty jest zapis następujący: "Strony wspólnie uzgadniają, że czynsz najmu lokalu będzie płatny do dnia 30-tego każdego miesiąca na konto bankowe Administracji Domu prowadzone przez Bank i stanowić będzie kwotę ...zł/m² plus opłaty eksploatacyjne - media w postaci: ciepłej i zimnej wody, śmieci oraz centralnego ogrzewania, prądu i gazu. ... Najemcy nie przysługuje prawo przepisania liczników od gazu i energii elektrycznej na siebie."

Ponadto najemcy dokonując wpłat oznaczają je np. jako: a/ wpłata, b/ zapłata za FV nr..., c/ czynsz, d/ czynsz + media, e/ media, f/ opłata za mieszkanie a nawet czasami nie ma żadnego opisu jaki tytuł ma dokonywana wpłata. Niestety nie ma możliwości skutecznego wyegzekwowania od najemców prawidłowych opisów dokonywanych wpłat, a Wnioskodawca nie ma wpływu na to jak najemcy opisują dokonywane przez siebie wpłaty. Niewątpliwie jednak Administracja Domu jako pełnomocnik właściciela nieruchomości jest zobowiązana do zapłaty na rzecz dostawców mediów (woda, energia elektryczna, gaz, energia cieplna, wywóz śmieci) pełnych opłat wynikających z wystawionych faktur przez dostawców i opłaty te są w pełnych wymaganych kwotach wnoszone niezależnie od tego czy najemcy dokonali pełnej wpłaty za dany miesiąc rozliczeniowy zgodnie z wystawionym dokumentem zawierającym naliczenie opłat za dany miesiąc rozliczeniowy czy też nie pełnej wpłaty i posiadają zaległości.

W związku z powyższym opisem zadano ostateczne pytania.

1. Czy do przychodów podatnika opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zalicza się, w sytuacji uiszczenia w danym miesiącu rozliczeniowym przez najemcę pełnej kwoty czynszu najmu i pełnej kwoty opłat eksploatacyjnych, kwotę tego czynszu wraz z kwotą opłat eksploatacyjnych, czy tylko kwotę czynszu za najem lokali bez kwoty opłat eksploatacyjnych?
2. Czy wobec otrzymania przez Wnioskodawcę od najemców w miesiącu rozliczeniowym z pełnej kwoty łącznych opłat czynszu i mediów części tej kwoty lub kwoty wyższej niż bieżący przypis to czy do przychodów podatnika podlegającego opodatkowaniu zaliczyć należy tylko kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą wpłaconą przez najemców pomniejszoną o zapłacone w danym okresie rozliczeniowym do dostawców mediów opłaty za media ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - źródłem przychodów jest m. in. najem, a przychodami - w myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, co oznacza, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów z najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej przywołanego art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący (Wnioskodawca) zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ww. ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te - jak w przypadku wnioskodawcy - nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, czyli w taki sposób opodatkowania jak wybrał Wnioskodawca.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy - opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego Wnioskodawcy, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej przywołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie są natomiast ponoszone przez najemcę opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu (gaz, prąd, woda, śmieci, ogrzewanie), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, jak również co najistotniejsze - nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego Wnioskodawcy.

Przychód w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne powstaje jedynie wówczas, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe, a takim nie są opłaty za media.

Jak wskazano na wstępie wniosku Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej uzyskuje przychody z tytułu najmu własnych lokali mieszkalnych i użytkowych na cele mieszkalne i użytkowe. W umowach z najemcami zarządca nieruchomości w imieniu Wnioskodawcy zastrzegł, że najemca z tytułu najmu zobowiązany jest do zapłaty comiesięcznego czynszu najmu w stałej kwocie jak również do pokrywania comiesięcznych opłat eksploatacyjnych - na podstawie comiesięcznych rachunków przedstawionych przez administrację budynku. Czynsz najmu i opłaty eksploatacyjne są wpłacane przez najemców na rachunek bankowy zarządcy nieruchomości. Wnioskodawca na rok podatkowy 2019 wybrał opodatkowanie przychodów z najmu na zasadzie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle przedstawionych we wniosku zdarzeń oraz wskazanych przepisów prawa podatkowego uznać należy, że jedynie określona w umowach najmu wysokość czynszu za oddanie lokalu do użytkowania, bez opłat eksploatacyjnych, stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast należności ponoszone z tytułu opłat eksploatacyjnych (centralne ogrzewanie, woda, śmieci, energia elektryczna, gaz) do których ponoszenia zobowiązany jest zgodnie z zawartymi umowami najmu najemca, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy ponieważ w tym zakresie Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcami a dostawcami mediów. W związku z tym opłaty eksploatacyjne nie stanowią dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, dlatego też przedstawiając własne stanowisko w sprawie w odniesieniu do pytania 1: do przychodów podatnika opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zalicza się opisaną w stanie faktycznym kwotę samego czynszu najmu (bez opłat za media). Do przychodów podatnika opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne tym samym nie zalicza się opisanej w stanie faktycznym kwoty opłat eksploatacyjnych, bowiem kwoty te nie stanowią przysporzenia majątkowego podatnika. W zakresie uiszczania opłat eksploatacyjnych Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a gestorami mediów.

Ad. 1

W sytuacji opisanej w pytaniu nr 1 podatnik jest zobowiązany do uiszczenia podatku w wysokości 8,5% od kwoty czynszu i nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od dodatkowej kwoty za media, niezależnie od tego, że łączna kwota wpłynęła jednorazowo na rachunek bankowy zarządcy nieruchomości za dany miesiąc kalendarzowy.

Ad. 2

W sytuacji opisanej w pytaniu nr 2 prawidłowym działaniem podatnika będzie rozwiązanie w którym podatnik do opodatkowania obejmie kwotę ogólnego przychodu za dany okres rozliczeniowy (miesiąc kalendarzowy) pomniejszoną o zapłacone w tym samym okresie rozliczeniowym opłaty za media (refakturowane najemcom lokali), ponieważ podatnik w pierwszej kolejności jest zobowiązany do rozliczenia należności wynikających z opłat eksploatacyjnych z dostawcami mediów.

Zatem pomimo wpłaty na rachunek bankowy kwoty częściowej (zamiast pełnej wymaganej od najemcy) lub kwoty wyższej niż bieżący przypis (bo zawierającej w sobie spłatę zaległości najemców za okres wcześniejszy) to opodatkowana będzie kwota stanowiąca przychód z najmu w danym miesiącu pomniejszona o zapłacone przez podatnika opłaty za media do ich dostawców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi art. 6 ust. 1a tej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. – stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód. Jednakże, aby przychód ten po stronie wynajmującego powstał, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wpłacane przez najemcę kwoty powinny zatem zostać otrzymane przez wynajmującego lub postawione do jego dyspozycji. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast wnoszone przez najemcę opłaty związane z przedmiotem najmu, jeżeli z umowy wynika, że to najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej uzyskuje przychody z tytułu najmu własnych lokali mieszkalnych i użytkowych na cele mieszkalne i użytkowe. Wnioskodawca na rok podatkowy 2019 wybrał opodatkowanie przychodów z najmu na zasadzie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W umowach z najemcami zarządca nieruchomości w imieniu Wnioskodawcy zastrzegł, że najemca z tytułu najmu zobowiązany jest do zapłaty comiesięcznego czynszu najmu w stałej kwocie jak również do pokrywania comiesięcznych opłat eksploatacyjnych - na podstawie comiesięcznych rachunków przedstawionych przez administrację budynku. Czynsz najmu i opłaty eksploatacyjne są wpłacane przez najemców na rachunek bankowy zarządcy nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Administracja Domu jako pełnomocnik właściciela nieruchomości jest zobowiązana do zapłaty na rzecz dostawców mediów pełnych opłat wynikających z wystawionych faktur przez dostawców i opłaty te są w pełnych wymaganych kwotach wnoszone niezależnie od tego czy najemcy dokonali pełnej wpłaty za dany miesiąc rozliczeniowy zgodnie z wystawionym dokumentem zawierającym naliczenie opłat za dany miesiąc rozliczeniowy czy też nie pełnej wpłaty i posiadają zaległości.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe uznać należy, że jedynie określona w umowie najmu kwota czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione przez Wnioskodawcę opłaty dodatkowe, związane z użytkowaniem lokali, do ponoszenia których zobowiązani są, zgodnie z zawartą umową najmu - najemcy, nie stanowią dla Niego przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania ww. opłat Wnioskodawca pełni bowiem jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcami a usługodawcami. Tym samym przychód dla Wnioskodawcy, od którego winien obliczać zryczałtowany podatek dochodowy, będzie stanowić wyłącznie kwota otrzymana od najemców tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

W przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę w okresie rozliczeniowym niepełnej kwoty lub kwoty wyższej niż wynikająca z umowy najmu, przychodem podlegającym opodatkowaniu będzie kwota pomniejszona o kwoty opłat eksploatacyjnych do których poniesienia jest zobowiązany najemca.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.