Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.131.2019.3.AG
z 21 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2019 r. (data wpływu 13 marca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 12 kwietnia 2019 r.), 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 15 kwietnia 2019 r.) oraz 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu 23 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …”. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu: 12 kwietnia 2019 r., 15 kwietnia 2019 r., 23 kwietnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i prawidłowy adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 kwietnia 2019 r.).

Powiat będzie realizował w latach 2019-2020 inwestycję pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …” dofinansowaną ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki, tj. ze środków programu „…”.

Powiat będzie beneficjentem projektu pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …” realizowanego na podstawie umowy o dofinansowanie ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki w ramach programu „…”.

Projekt będzie obejmował wymianę starej, zużytej technologicznie technologii wody basenowej na nową technologię wody basenowej spełniającej współczesne wymagania stawiane wodzie basenowej oraz modernizację niecki basenu pływackiego poprzez jego wypłycenie i zastosowanie nowej okładziny. Projekt zakłada również wymianę instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej oraz przebudowę zaplecza technologicznego obiektu.

Projekt globalnie nie będzie generował zysku, gdyż obiekty tego typu dochodu nie generują, mając jeszcze na uwadze, że jest to obiekt przyszkolny. Korzystanie z obiektu przez mieszkańców Miasta jest uwarunkowane wniesieniem opłaty. Opłata będzie następowała w formie zakupu biletu wstępu ze zróżnicowaniem w jego wysokości, tj. niższej dla dzieci i wyższej dla osoby dorosłej. Cena biletu zostanie skalkulowana na podstawie kosztów własnych. Cena biletu będzie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%. Obiekt zostanie przekazany w bezpłatne administrowanie Dyrektorowi szkoły – jednostce organizacyjnej Powiatu. Obiekt będzie wykorzystywany jako obiekt przyszkolny w godzinach pracy szkoły oraz służący mieszkańcom Miasta i Powiatu – poza tymi godzinami. W godzinach lekcyjnych będą prowadzone na pływalni zajęcia z nauki pływania, gimnastyka w wodzie, wodny aerobik, pływanie korygujące wady postawy. Poza godzinami pracy szkoły pływalnia będzie wykorzystywana do szkoleń ratownictwa wodnego, nurkowania, pływania rekreacyjnego i klubowego dla indywidualnych mieszkańców Miasta i Powiatu oraz grup zorganizowanych ale za odpowiednią odpłatnością opodatkowaną odpowiednia stawką VAT. Ponadto będzie możliwość wynajmowania pomieszczeń, basenu i poszczególnych torów pływalni. Obiekt pływalni będzie dostępny przez cały tydzień. Od poniedziałku do piątku w godz. 8:00-21:00, a w soboty i niedzielę w godz. 8:00-20:00. Centy biletów jednorazowych: dzieci i młodzież – 3,5zł/h, osoby dorosłe – 4,5zł/h, seniorzy (karta seniora) – 3,5zł/h, wejścia rodzinne (Rodzina+) – 1,75zł/h dzieci – 2,25zł/h rodzice.

Dochód z tytułu sprzedaży biletów zostanie przeznaczony na bieżące funkcjonowanie obiektu, ale jest przekazywany na dochody organu prowadzącego, tj. Powiatu. Nie ma możliwości przypisywania wydatków związanych z funkcjonowaniem obiektu pływalni w sposób bezpośredni do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej i czynności innych niż działalność gospodarcza – dotyczy stanu obecnego i przyszłego.

Obiekt basenu jest własnością Powiatu.

Jednym z dokumentów przedkładanych do wniosku o dofinansowanie jest oświadczenie Wnioskodawcy (Beneficjenta) dotyczące możliwości odzyskania podatku VAT.

Powiat jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Faktury są wystawiane na: Powiat. Basen prowadzi działalność jako jednostka budżetowa Powiatu scentralizowana dla potrzeb VAT. Działalność basenu oraz Powiatu jest działalnością mieszaną.

Nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu wykorzystuje się do działalności mieszanej, tj. czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. To samo tyczy się szkoły, tj. szkoła prowadzi działalność mieszaną opodatkowaną oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Realizacja projektu będącego przedmiotem wniosku należy do zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego jakim jest Powiat zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 511).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją wykonanego przedsięwzięcia pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …” w systemie podatków od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on możliwości odzyskania naliczonego przy realizacji przedsięwzięcia „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …” podatku VAT, ze względu na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Korzystanie z powstałej w wyniku realizacji opisanej operacji infrastruktury wprawdzie spowoduje sprzedaż biletów wstępu opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (VAT), jednak nie spowoduje to wygenerowania przez obiekt dochodu. Dochód ze sprzedaży biletów będzie przeznaczony na koszty bieżącej działalności funkcjonowania pływalni. Powiat na etapie składania wniosku o dofinansowanie złoży oświadczenie, że nie ma możliwości odzyskania podatku VAT wskazując na art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej rozumianej jako działalność statutowa i zrealizowany projekt nie wygeneruje dochodu.

Nie będą prowadzone czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Obiekt po wykonaniu projektu zostanie przekazany w bezpłatne administrowanie Dyrektorowi szkoły – jednostce organizacyjnej Miasta.

Cena biletu zostanie skalkulowana na podstawie kosztów własnych. Dochód z tytułu sprzedaży biletów zostanie przeznaczony na bieżące funkcjonowanie obiektu.

Obiekt pływalni jest własnością Powiatu.

W myśl zapisów przytoczonej wyżej ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwanej dalej ustawą „centralizacyjną”, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ustawy „centralizacyjnej”, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 ustawy „centralizacyjną” z dnia 5 września 2016 r., przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
   
   

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Odnośnie sposobu określenia proporcji należy wskazać, że na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podmiotów (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej: rozporządzeniem. Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Zauważyć należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż ta działalność. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w sytuacjach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia podatku. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. takich, które są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem jednostka samorządu terytorialnego, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r., poz. 511), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 4 ust. 1 pkt 1 i 19 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami. Natomiast, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Powiat będzie realizował w latach 2019-2020 inwestycję pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …” dofinansowaną ze środków Ministerstwa Sportu i Turystyki, tj. ze środków programu „…”. Powiat będzie beneficjentem projektu, który będzie obejmował wymianę starej, zużytej technologicznie technologii wody basenowej na nową technologię wody basenowej spełniającej współczesne wymagania stawiane wodzie basenowej oraz modernizację niecki basenu pływackiego poprzez jego wypłycenie i zastosowanie nowej okładziny. Projekt zakłada również wymianę instalacji elektrycznej i wodno-kanalizacyjnej oraz przebudowę zaplecza technologicznego obiektu.

Projekt globalnie nie będzie generował zysku, gdyż obiekty tego typu nie generują dochodu, mając jeszcze na uwadze, że jest to obiekt przyszkolny. Korzystanie z obiektu przez mieszkańców Miasta jest uwarunkowane wniesieniem opłaty. Opłata nastąpi w formie zakupu biletu wstępu ze zróżnicowaniem w jego wysokości, tj. niższej dla dzieci i wyższej dla osoby dorosłej. Cena biletu zostanie skalkulowana na podstawie kosztów własnych. Cena biletu będzie opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 8%. Obiekt zostanie przekazany w bezpłatne administrowanie Dyrektorowi szkoły – jednostce organizacyjnej Powiatu. Obiekt będzie wykorzystywany jako obiekt przyszkolny w godzinach pracy szkoły oraz służący mieszkańcom Miasta i Powiatu – poza tymi godzinami. W godzinach lekcyjnych będą prowadzone na pływalni zajęcia z nauki pływania, gimnastyka w wodzie, wodny aerobik, pływanie korygujące wady postawy. Poza godzinami pracy szkoły pływalnia będzie wykorzystywana do szkoleń ratownictwa wodnego, nurkowania, pływania rekreacyjnego i klubowego dla indywidualnych mieszkańców Miasta i Powiatu oraz grup zorganizowanych ale za odpowiednią odpłatnością opodatkowaną odpowiednia stawką VAT. Ponadto będzie możliwość wynajmowania pomieszczeń, basenu i poszczególnych torów pływalni. Obiekt pływalni będzie dostępny przez cały tydzień. Od poniedziałku do piątku w godz. 8:00-21:00, a w soboty i niedzielę w godz. 8:00-20:00. Dochód z tytułu sprzedaży biletów zostanie przeznaczony na bieżące funkcjonowanie obiektu, ale jest przekazywany na dochody organu prowadzącego, tj. Powiatu.

Nie ma możliwości przypisywania wydatków związanych z funkcjonowaniem obiektu pływalni w sposób bezpośredni do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej i czynności innych niż działalność gospodarcza. Obiekt basenu jest własnością Powiatu. Ponadto Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, faktury wystawiane są na Powiat.

Basen prowadzi działalność jako jednostka budżetowa Powiatu scentralizowana dla potrzeb VAT. Działalność basenu oraz Powiatu jest działalnością mieszaną. Nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu wykorzystuje się do działalności mieszanej, tj. czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. To samo tyczy się szkoły, tj. szkoła prowadzi działalność mieszaną opodatkowaną oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Realizacja projektu będącego przedmiotem wniosku należy do zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy będzie miał on możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy powtórzyć, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z przepisów ustawy, obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT), z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych działalność gospodarza, gdy brak jest możliwości przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, należy w odniesieniu do tych wydatków zastosować proporcję, w której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w analizowanej sprawie Powiat będzie realizował w latach 2019-2020 inwestycję pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …”. Nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu wykorzystywane będą do działalności mieszanej, tj. czynności opodatkowanych (odpłatne udostępnianie obiektu mieszkańcom na podstawie biletów wstępu oraz wynajmowanie pomieszczeń basenu i poszczególnych torów pływalni) oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (udostępnianie basenu na zajęcia edukacyjne – nauka pływania, gimnastyka w wodzie, wodny aerobik, pływanie korygujące wady postawy). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie ma możliwości przypisania w sposób bezpośredni ponoszonych wydatków związanych z obiektem pływalni do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej i czynności innych niż działalność gospodarcza.

Zatem w odniesieniu do ponoszonych przez Powiat wydatków na realizację projektu polegającego na przebudowie i remoncie basenu pływackiego krytego – wykorzystywanego przez Powiat do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT – gdy nie będzie możliwe przypisanie tych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności (tj. opodatkowanej oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT), Powiat będzie miał prawo do odliczenia części podatku naliczonego od ww. wydatków, przy zastosowaniu proporcji określonej w art. 86 ust. 2a oraz przy uwzględnieniu przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo do odzyskania części podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją projektu pn. „Przebudowa i remont basenu pływackiego krytego …”, obliczonej zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.