2019.05.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.173.2019.3.IF
z 24 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) uzupełnionego pismem z dnia 20 maja 2019 r. (data nadania 15 maja 2019 r., data wpływu 20 maja 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.173.2019.1.IF z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data nadania 30 kwietnia 2019 r., data doręczenia 9 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

ustalenia przychodu z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w ramach działalności gospodarczej – jest prawidłowe,

ustalenia momentu uzyskania przychodu – jest prawidłowe,

zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest prawidłowe,

obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych świadczenia usług pośrednictwa w ramach działalności gospodarczej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-1.4011.173.2019.1.IF, 0111-KDIB3-2.4012.139.2019.3.MGO z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data nadania 30 kwietnia 2019 r., data doręczenia 9 maja 2019 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 15 maja 2019 r. (data nadania 15 maja 2019 r., data wpływu 20 maja 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą, która będzie polegała na stworzeniu przez niego strony internetowej, na której udostępniane będą odpłatnie korepetycje online w postaci filmów. Kursy te będą udostępniane na stronie przez ich autorów tj. osoby trzecie, nie prowadzące działalności gospodarczej. Po zakupie takiego nagrania użytkownik w pierwszej kolejności zapłaci na konto Wnioskodawcy całe wynagrodzenie za pośrednictwem … za udostępnienie kursu. Następnie Wnioskodawca będzie rozliczał się z autorami kursów, wysyłając im zarobione przez nich pieniądze pomniejszone o stawkę swojej prowizji. Rozliczenie to będzie sporządzał i przelewał wynagrodzenia autorom najpóźniej do 20 dnia następnego miesiąca (dokładny termin zostanie określony w zawartych umowach). Rola Wnioskodawcy będzie sprowadzać się jedynie do roli pośrednika, do sprzedaży kursów w imieniu i na rzecz ich twórców oraz inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy oraz do udostępniania zakupionych kursów użytkownikom oraz dbanie o sprawne działanie strony internetowej.

Każdorazowo Wnioskodawca będzie zawierał umowę pośrednictwa sprzedaży kursu z ich autorami, która będzie określała zasady współpracy i w której to Wnioskodawca będzie występował jako Zleceniobiorca, a autorzy kursów jako Zleceniodawcy. Umowa będzie wskazywała, że sprzedawca (Wnioskodawca) sprzedaje kursy kupującym i z tego tytułu otrzymuje określoną procentowo prowizję. Autor kursu upoważni Wnioskodawcę do przyjmowania całości płatności od kupujących na jego konto bankowe. Otrzymaną od kupującego cenę potrąconą o należną prowizję za pośrednictwo, Wnioskodawca będzie przelewał autorowi jeden raz w miesiącu, następującym po miesiącu, w którym sprzedane zostaną kursy, w określonym w umowie terminie i na podstawienie prowadzonych przez Wnioskodawcę zestawień wszystkich transakcji z danego miesiąca ze sprzedanych kursów.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-1.4011.175.2019.1.IF, 0111-KDIB3-2.4012.139.2019.3.MGO z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data nadania 30 kwietnia 2019 r., data doręczenia 9 maja 2019 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

Wskazanie w zakresie przepisów jakiej ustawy ma być wydana interpretacja indywidualna, tj. w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, z uwagi na to, że opłata została uiszczona w wysokości 40 zł, tj. w wysokości odpowiadającej jednemu zdarzeniu przyszłemu.
Wskazanie przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych mających być przedmiotem interpretacji w odniesieniu do przedstawionej sprawy (należy wskazać oznaczenie przepisów wraz z nazwą aktu prawnego bez konieczności przytaczania treści przepisów).
Doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, aby możliwe było wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a w szczególności jednoznaczne wskazanie:
- Czy z umowy będzie wynikało czyją własność będą stanowić środki wpłacone na konto Wnioskodawcy?
- Czy z umowy będzie wynikało, iż jest Pan obowiązany do przelania środków autorom kursów?
Przeformułowanie pytań oznaczonych we wniosku nr 3, 6 i 7 w taki sposób, aby dotyczyły ustalenia obowiązku podatkowego Wnioskodawcy w kontekście ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedstawienie własnego stanowiska adekwatnego do nowo sformułowanych pytań i przedstawionego stanu prawnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 maja 2019 r. (data nadania 15 maja 2019 r., data wpływu 20 maja 2019 r.) Wnioskodawca uiścił dodatkową opłatę, doprecyzował zdarzenie przyszłe, przeformułował wskazane pytania oraz przedstawił własne stanowisko.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że zgodnie z informacja uzyskaną z Ośrodka Klasyfikacji i nomenklatur Urzędu Statystycznego wyżej opisana działalność gospodarcza, polegająca na pośrednictwie w sprzedaży przez internet, bez podpisywania umów we własnym imieniu, korepetycji w postaci filmów nagranych przez osoby fizyczne, mieści się w grupowaniu PKD74.90.Z „Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana”.

Z zawartej umowy nie będzie wprost wynikało czyją własność będą stanowić środki wpłacone na Wnioskodawcy konto. Umowa będzie jednak zawierać zapis, że Wnioskodawca jest zobowiązany do przelania tych środków autorom, po pomniejszeniu o należną dla niego prowizję.

W związku z powyższym opisem zadano ostatecznie sformułowane pytania.

Czy przychodem z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, będą prowizje uzyskane przez niego ze sprzedaży kursów, czy kwoty w całości wpłacone na jego konto przez użytkowników kursów?
Czy za datę powstania przychodu należy uznać datę wpływu na konto Wnioskodawcy pieniędzy wpłaconych przez kupującego?
Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca nie wystawia faktur za świadczone usługi podstawą zapisów w KPiR mogą być wyciągi bankowe oraz zestawienie dokonywanych transakcji, na podstawie których wyliczana jest prowizja?
Czy działalność ta może skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT?
Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do ewidencjonowania otrzymanych od Zleceniodawców prowizji na kasie fiskalnej?
Czy powinienem pobierać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez autorów kursów?

Niniejsza interpretacja odnosi się do pytań oznaczonych numerami 1, 2, 3 i 6, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pozostałych pytań, tj. 4 i 5, dotyczących podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1

Przychodami z prowadzonej działalności będą prowizje uzyskane przez niego ze sprzedaży kursów, które będą podlegały pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodów, a nie kwoty w całości wpłacone na jego konto przez użytkowników kursów, gdyż w transakcji tej będzie tylko pośrednikiem. Wnioskodawca nie będzie ani autorem kursów, ani też żadne prawa autorskie do tych kursów nie będą na niego przeniesione. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższym przychodami z prowadzonej przez niego działalności, które będą podlegały pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodów będzie prowizja, którą otrzyma w związku z zawartymi ze Zleceniodawcami umowami, tj. różnica pomiędzy kwotą przelaną na jego konto bankowe od użytkowników kursów, a kwotą przekazaną do autorów tych kursów tytułem poszczególnych transakcji.

Ad. 2

Na podstawie art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Zgodnie z powyższym, za datę powstania przychodu z tytułu świadczenia usług pośrednictwa należy uznać dzień wpływu środków pieniężnych na jego rachunek bankowy (dzień uregulowania należności), a nie dzień przekazania tych środków (po wcześniejszym potrąceniu prowizji) na konto autorów kursów, ponieważ zdarzenie to ma miejsce przed wykonaniem usługi.

Ad. 3

Stosownie do treści § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
1a) (uchylony)
1b) (uchylony)
1c) dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów na podstawie art. 22p ustawy o podatku dochodowym, zawierające co najmniej:
1. datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów,
2. wskazanie faktury, a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury, wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z płatnościami dokonanymi bez pośrednictwa rachunku płatniczego,
3. wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów lub zwiększa przychody,
4. podpis osoby sporządzającej dokument, lub
inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego, w przypadku, gdy nie wystawia on faktur za świadczone usługi podstawą zapisów w KPiR mogą być wyciągi bankowe oraz zestawienie dokonywanych transakcji, na podstawie których wyliczana jest prowizja. Faktury będą wystawiane tylko na życzenie autorów kursów.

Ad. 6

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z kolei art. 31 i art. 33-35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazują kto jest zobowiązany do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnik. Analizując te przepisy Wnioskodawca nie znajduje podstaw do tego, aby to on był zobowiązany do poboru i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych przez autorów kursów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż autorami kursów są osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej, to oni powinni rozliczać swoje dochody na podstawie otrzymywanych od niego zestawień ze sprzedaży kursów oraz rachunków za pośrednictwo w sprzedaży kursów, dopiero w zeznaniu rocznym PIT-36 (z uwagi na brak obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy) składanym za dany rok podatkowy jako przychody z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT .

Stosownie bowiem do treści art. 20 ust. 1 ustawy PIT „za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia”.

Sformułowanie „w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co pozwala, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 cyt. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł można mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W tym przypadku warunek ten zostanie spełniony, bowiem autorzy kursów uzyskają realną korzyść majątkową ze sprzedaży swych kursów.

W konsekwencji powyższe dochody autorzy powinni opodatkować według skali podatkowej na zasadach ogólnych, a więc podatkiem 18%. Podatek płatny będzie dopiero w momencie składania zeznania. W tej sytuacji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od kwot przelewanych przez niego dla autorów kursów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

ustalenia przychodu z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w ramach działalności gospodarczej – jest prawidłowe,

ustalenia momentu uzyskania przychodu – jest prawidłowe,

zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest prawidłowe,

obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo
uregulowania należności.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku świadczenia usług powstaje w dniu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż faktyczne wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury (o ile uregulowanie należności nie nastąpiło wcześniej),

uregulowanie należności przed wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

W praktyce o wykonaniu umowy można mówić wtedy, kiedy podmiot zrealizował zobowiązanie wynikające z umowy istniejącej między nim a zamawiającym towar bądź usługę.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników, osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza otworzyć działalność gospodarczą, która będzie polegała na stworzeniu przez niego strony internetowej, na której udostępniane będą odpłatnie korepetycje online w postaci filmów. Kursy te będą udostępnianie na stronie przez ich autorów tj. osoby trzecie, nie prowadzące działalności gospodarczej. Po zakupie takiego nagrania użytkownik w pierwszej kolejności zapłaci na konto Wnioskodawcy całe wynagrodzenie za pośrednictwem … za udostępnienie kursu. Następnie Wnioskodawca będzie się rozliczał się z autorami kursów, wysyłając im zarobione przez nich pieniądze pomniejszone o stawkę swojej prowizji. Rozliczenie to będzie sporządzał i przelewał wynagrodzenia autorom najpóźniej do 20 dnia następnego miesiąca (dokładny termin zostanie określony w zawartych umowach). Rola Wnioskodawcy będzie sprowadzać się jedynie do roli pośrednika, do sprzedaży kursów w imieniu i na rzecz ich twórców oraz inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego rachunek bankowy oraz do udostępniania zakupionych kursów użytkownikom oraz dbanie o sprawne działanie strony internetowej.

Mając na uwadze powyższe informacje oraz przywołane przepisy, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wyłącznie pośrednikiem w sprzedaży kursów (korepetycji), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do zleceniodawcy (autora kursu).

Za datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy określić zgodnie z cytowanym powyżej art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści tego przepisu wynika wprost, że moment powstania przychodu należnego został ściśle związany z wystąpieniem najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w cytowanym przepisie, w tym m.in. z wydaniem rzeczy, wystawieniem faktury albo otrzymaniem należności.

Zatem, w myśl powyższego, za datę powstania przychodu z tytułu świadczenia usług pośrednictwa należy uznać dzień wpływu środków pieniężnych na jego rachunek bankowy.

Rozstrzygając natomiast kwestię ujęcia uzyskanych przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, wskazać należy, że zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz szczegółowe warunki jakie musi spełniać dokument aby mógł stanowić podstawę do dokonania wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r., poz. 728).

Zgodnie z § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
1a) (uchylony),
1b) (uchylony),
1c) dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów na podstawie art. 22p ustawy o podatku dochodowym, zawierające co najmniej:
1. datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów,
2. wskazanie faktury, a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury, wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z płatnościami dokonanymi bez pośrednictwa rachunku płatniczego,
3. wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów lub zwiększa przychody,
4. podpis osoby sporządzającej dokument, lub
inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

W myśl § 13 cyt. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
dowody przesunięć;
dowody opłat pocztowych i bankowych;
inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Jak wskazano w § 12 ust. 3 pkt 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in. faktury i rachunki. Natomiast w pkt 2 ww. rozporządzenia wskazano również inne dowody mogące stanowić podstawę zapisów w księdze.

Mając powyższe na względzie, za dowody księgowe uważa się również dowody opłat pocztowych i bankowych oraz inne dowody opłat i dokumenty zawierające określone dane. Wyciąg bankowy należy traktować jako inny dowód opłat. Jeżeli dowód odzwierciedla rzeczywiste zdarzenie, brak jakiegoś elementu - podpisu, stempla - nie może stanowić o zakwestionowaniu dowodu dla celów podatkowych.

Zatem, stwierdzić należy, że w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie przychodów należy zaewidencjonować kwotę prowizji przysługującą Wnioskodawcy z tytułu zawartej umowy pośrednictwa. Dowody, za pomocą których Wnioskodawca dokonuje zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – wyciągi bankowe oraz zestawienie dokonywanych transakcji – można uznać za pozwalające dokumentować ww. operacje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 31, 33, 34, 35, 41 i 42e. Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. na:

osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane „zakładami pracy” – w odniesieniu do uzyskiwanych od tych zakładów pracy przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanych przez nie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego (art. 31),

spółdzielnie pracy – w odniesieniu do wypłat z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej (art. 31);

osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych na rzecz osób określonych w art. 3 ust. 1 świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 (art. 41 ust. 1);

osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4);

spółkę przejmującą, nowo zawiązaną lub powstałą w wyniku przekształcenia – w odniesieniu do dochodu określonego w art. 24 ust. 5 pkt 7 lub 8 (art. 41 ust. 4c);

podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników – w odniesieniu do związanych z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach i uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5 – jeżeli wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów (art. 41 ust. 4d);

podmioty prowadzące rachunki zbiorcze papierów wartościowych, za pośrednictwem których są wypłacane należności z tych tytułów – w odniesieniu do związanych z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach: dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5 (art. 41 ust. 10).

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązku płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) – uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, w świetle przytoczonych regulacji prawnych, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w przedmiocie przekazywanych wpłat będzie spełniał wyłącznie funkcję pośrednika pomiędzy klientem a usługodawcą (autorami kursów), to po stronie Wnioskodawcy nie powstaną obowiązki płatnika określone w art. 31, 33-35 i art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych po stronie autorów kursów jako podatników.

Tym samym, samo stanowisko Wnioskodawcy, wedle którego w opisanym stanie faktycznym nie powstają po jego stronie obowiązki płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Z uwagi na dokonaną ocenę stanowiska Wnioskodawcy interpretacja nie zawiera oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej kwalifikacji podatkowej opisanych dochodów uzyskanych po stronie autorów kursów jako podatników.

Wobec powyższego, przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika określonych w art. 31, 33-35 oraz w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga natomiast, czy uzyskiwanie przez autorów kursów w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym powoduje po ich stronie obowiązki podatkowe, w szczególności nie rozstrzyga, czy uzyskane środki pieniężne są przychodami z określonych źródeł przychodów.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin